Πέρα απ’ τις… κοινωνιολογικές αναλύσεις του κώλου, που είχαμε την… τύχη να ακούσουμε απ’ τα χείλη του πουλέν της γαλλικής κυβέρνησης, του υπουργού Εσωτερικών Νικολά Σαρκοζί, για τους σεσημασμένους και τα απόβλητα, οι πιο σοβαροί αστοί κοινωνιολόγοι στέκονται αμήχανοι και προβληματισμένοι απέναντι στην εξέγερση των γόνων των μεταναστών στη Γαλλία.
Βλέπουν αυτό που έρχεται και διαπιστώνουν την αδυναμία του συστήματος να ενσωματώσει αυτούς τους νέους.
Βλέπουν αυτό που έρχεται και διαπιστώνουν την αδυναμία του συστήματος να ενσωματώσει αυτούς τους νέους.
Οπως ο Ερίκ Μαργιέρ, που είναι κοινωνιολόγος και ερευνητής του CESDIP, του «Κέντρου κοινωνιολογικών ερευνών για τα δικαιώματα και τα σωφρονιστικά ιδρύματα», που υπάγεται στο γαλλικό υπουργείο Δικαιοσύνης. Σε συζήτηση-συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στη “Le Monde” (4/11/05), ο Μαργιέρ παραδέχεται όλα αυτά που οι αστοί φοβούνται να αντιμετωπίσουν κατάματα. Παραθέτουμε τα σημαντικότερα – κατά την κρίση μας – αποσπάσματα αυτής της συζήτησης.
«Ερώτηση: Διακρίνετε -σ’ αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες μέρες- μια βαθιά απαίτηση του συνόλου ή τμήματος της νεολαίας των γαλλικών προαστίων, σημάδι μιας σοβαρής κοινωνικής “ασθένειας” ή δεν διακρίνετε παρά μόνο μια αδικαιολόγητη βία πριν την καταστολή της;
Eric Marliere: Κατά την άποψή μου, είναι περισσότερο η αίσθηση της αδικίας και της ανισότητας, που ως επακόλουθο ενός γεγονότος, μπορεί να περάσει σε στάδια οργής και εξέγερσης. Αδικαιολόγητη βία δεν υφίσταται. Συνοδεύει μερικές φορές τη συμβολική βία, όπως των διακρίσεων, του κοινωνικού αποκλεισμού, που αντανακλάται μέσα στα υποβαθμισμένα προάστια.
Ερώτηση: Οι θυμωμένοι νέοι, δεν έχουν άλλο τρόπο να εκφραστούν, παρά μόνο βάζοντας φωτιά σε αυτοκίνητα;
Eric Marliere: Θα απαντούσα με μια ερώτηση: τί οδηγεί στην κοινωνία μας, τους νέους να θέλουν να σπάσουν και να κάψουν αυτοκίνητα; Υπήρξαν άλλες απόπειρες στο παρελθόν, νέοι των πόλεων να “μπουν” σε διάλογο με τους πολιτικούς…, αλλά είδαμε τα αποτελέσματα, που δεν ήταν πολύ ενθαρρυντικά για μια μερίδα της νεολαίας, προερχόμενη από μετανάστευση. Δυστυχώς, η φυσική βία, που είναι καταδικαστέα και δικαίως και πρέπει να τιμωρείται, είναι η μόνη δυνατή απάντηση για τους νέους».
Ο Μαργιέρ δε μασάει τα λόγια του. Δεν δαγκώνει τ’ αφεντικά του (το υπουργείο Δικαιοσύνης τον πληρώνει άλλωστε). Ομως δε μπορεί να μην παραδεχτεί την πραγματικότητα και να στείλει μήνυμα προειδοποίησης προς το σύστημα. Κάντε κάτι γιατί χαθήκαμε…
