Διαβάζαμε, σε νεαρότερες ηλικίες, σε κείμενα των κλασικών του Μαρξισμού- Λενινισμού την άποψη που εκφράζει ο τίτλος αυτού του άρθρου αλλά δεν μπορούσαμε να εμβαθύνουμε στο πώς συμβαίνει αυτό. Οχι μόνο γιατί είχαμε λειψή πείρα και κατάρτιση ,αλλά και γιατί οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις δεν ήταν τόσο βίαιες και χωρίς σταματημό, όπως είναι τώρα, στην περίοδο της βαθιάς κρίσης του καπιταλισμού. Την 1η Ιούνη, η υπουργός Εργασίας Λ. Κατσέλη εξήγγειλε νέες αντεργατικές ρυθμίσεις.
Συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Σ’ όσους έχουν μια στοιχειώδη γνώση της ισχύουσας εργατικής νομοθεσίας είναι γνωστό ότι γινόταν και εξακολουθεί να γίνεται μαζική καταστρατήγηση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα, ακόμη και μετά τον Αύγουστο του 2004 που δημοσιεύτηκαν στο ΦΕΚ τα ΠΔ 164 και 180 για το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Εν προκειμένω, θ’ αναφερθούμε μόνο στο ΠΔ 180 που αφορά τον ιδιωτικό τομέα. Σύμφωνα μ’ αυτό, επιτρέπονται μόνο τρεις διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου και για χρονική διάρκεια δύο ετών, διαφορετικά η σύμβαση θεωρείται αορίστου χρόνου. Υπάρχει όμως το μεγάλο παράθυρο, το οποίο αξιοποιούσαν οι καπιταλιστές και έτσι διαιώνιζαν το καθεστώς των συμβασιούχων στον ιδιωτικό τομέα. Το παράθυρο είναι ότι δεν θεωρούνται διαδοχικές οι συμβάσεις ορισμένου που έχουν κενό μεγαλύτερο των 45 ημερών. Τώρα η Λ. Κατσέλη εξαγγέλλει ότι θ’ αυξηθεί ο συνολικός χρόνος διάρκειας των συμβάσεων ορισμένου χρόνου από δύο σε τρία χρόνια. Εφόσον δεν αλλάζει το κενό των 45 ημερών για να θεωρού-νται διαδοχικές οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου, η διάρκεια δεν θα είναι μόνο τρία χρόνιαμ όπως ισχυρίζεται η υπουργός Εργασίας.
Διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Μέχρι τώρα η περιβόητη διευθέτηση του χρόνου εργασίας ίσχυε μόνο για δύο μήνες το χρόνο στη φάση αύξησης του εργάσιμου χρόνου κατά δύο ώρες την ημέρα και για δύο μήνες το χρόνο στη φάση μείωσης του χρόνου εργασίας. Ετσι, οι καπιταλιστές εξασφάλιζαν για δύο μήνες το χρόνο την παράταση του χρόνου εργασίας χωρίς να πληρώνουν δεκάρα για υπερωρίες. Ερχεται τώρα η γαλαντόμα Λ. Κατσέλη και αυξάνει τη διάρκεια της διευθέτησης του χρόνου εργασίας από δύο σε έξι μήνες μέσα στον ίδιο χρόνο. Και όχι μόνον αυτό, αλλά δίνει τη δυνατότητα στους καπιταλιστές να εφαρμόζουν στην ουσία το διευθυντικό δικαίωμα, στήνοντας ενώσεις προσώπων, με το 25% των εργαζόμενων όταν είναι πάνω από 20 άτομα και με το 15% όταν είναι κάτω από 20 άτομα. Οταν οι εργαζόμενοι είναι λιγότεροι από 20, ο καπιταλιστής μπορεί με τρεις απ’ αυτούς να στήσει ένωση προσώπων και να «αποφασίσουν» αυτοί αυτό που θέλει ο καπιταλιστής, δηλαδή να αυξηθεί η διάρκεια της διευθέτησης του χρόνου εργασίας σε έξι αντί για δύο μήνες. Η Λ.Κατσέλη έβαλε αυτά τα μικρά νούμερα για να μπορούν οι καπιταλιστές, οι οποίοι ειδικά μετά τους νόμους 3846, 3863 και 3899 του 2010 έχουν ξεσαλώσει και επιβάλλουν μονομερώς τη θέλησή τους στους εργάτες με την απειλή της απόλυσης, ανά πάσα στιγμή να νομιμοποιούν τις παρανομίες τους. Οι καπιταλιστές είναι τόσο αχόρταγοι που θέλουν να ρίξουν πάρα πολύ χαμηλά την αξία της εργατικής δύναμης και να βγάλουν απόλυτη υπεραξία μέσω της διεύρυνσης του χρόνου εργασίας, μη πληρώνοντας δεκάρα για τις υπερωρίες. Ενώ η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μείωνε την αμοιβή για τις υπερωρίες, οι καπιταλιστές δεν ήταν ευχαριστημένοι και απαιτούσαν την αύξηση της διάρκειας της διευθέτησης του χρόνου εργασίας.
Εκ περιτροπής εργασία. Ο μεγάλος εργατοφάγος Α. Λοβέρδος δεν περιορίστηκε στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης με το νόμο 3863/2010. Προκάλεσε μεγάλο ξεχαρβάλωμα και στις εργασιακές σχέσεις. Με τον αντεργατικό νόμο 3846/2010, άρθρο 2 παρ. 3, καθιέρωσε την εκ περιτροπής εργασία για έξι συνεχόμενους μήνες, με την πρόβλεψη ότι αυτοί οι μήνες δεν πρέπει να είναι στο ίδιο ημερολογιακό έτος. Ο νόμος αυτός δημοσιεύ-τηκε στο ΦΕΚ στις 11 Μάη του 2010, δηλαδή μια βδομάδα πριν το Μνημόνιο. Μετά τη δημοσίευση του νόμου, οι καπιταλιστές ξεσάλωσαν και μονομερώς επέβαλαν στους εργάτες τη θέλησή τους να εργάζονται όσες ημέρες και ώρες τη βδομάδα ήθελαν αυτοί. Αυτή η επίθεση πήρε τη μορφή χιονοστιβάδας, παρά το γεγονός ότι ο νόμος 3846/2010 «έβαζε όρους» για την εφαρμογή στην πράξη της εκ περιτροπής εργασίας. Το κεφάλαιο δεν έμεινε ευχαριστημένο από τη ρύθμιση αυτή του νόμου 3846/2010. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εισάκουσε τις απαιτήσεις των καπιταλιστών και προχώρησε σε νέα ρύθμιση για τη διάρκεια της εκ περιτροπής εργασίας, αυξάνοντας τη δυνατότητα από έξι σε εννιά μήνες μέσα στο ίδιο έτος, με την παρ. 3 του άρθρου 17 του νόμου 3899/2010. Πρόκειται για άκρως προκλητική ρύθμιση που έγινε μόλις 7 μήνες μετά τη δημοσίευση του νόμου 3846/2010.
Τι συμβαίνει με τον συνδυασμό των δύο αυτών αντεργατικών ρυθμίσεων, δηλαδή της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, για έξι μήνες το χρόνο και της εκ περιτροπής εργασίας για εννιά μήνες το χρόνο. Δηλαδή, για 15 συνεχόμενους μήνες ο καπιταλιστής μπορεί να βάζει τους εργάτες του να δουλεύουν όσες ημέρες και ώρες την ημέρα θέλει και να τους πληρώνει κανονικό μεροκάματο, χωρίς καμιά επιβάρυνση. Σαν να μην έφταναν όλ’ αυτά, με διάφορα προγράμματα επιδοτούνται οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις και για τις ασφαλιστικές εισφορές, χωρίς να δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας, προκαλώντας έτσι τεράστια ελλείμματα στο ΙΚΑ ΕΤΑΜ.
Με τον αντιασφαλιστικό νόμο 3863/2010, εκτός των άλλων ρυθμίσεων δόθηκε η δυνατότητα στους καπιταλιστές να προσλαμβάνουν νέους εργάτες, ηλικίας μέχρι 25 ετών, που ήταν γραμμένοι στο ταμείο ανεργίας, με το 84% του μεροκάματου της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ). Οι καπιταλιστές όμως δεν έδειξαν κανένα ενδιαφέρον γι’ αυτή την αντεργατική ρύθμιση και έτσι δεν εκδόθηκε από τον υπουργό Εργασίας η απόφαση με την οποία θα ρυθμίζονταν η χρονική διάρκειά της και οι προϋποθέσεις που έπρεπε να πληρούνται προκειμένου να ενταχθούν στο πρόγραμμα. Την πληροφορία αυτή πήραμε την περασμένη Πέμπτη, όταν προσπαθήσαμε να μάθουμε από τους υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου Εργασίας τον αριθμό του ΦΕΚ που δημοσιεύτηκε αυτή η υπουργική απόφαση.
Αφού αυτή η ρύθμιση δεν ήταν αρεστή στους καπιταλιστές, έρχεται πάλι η γαλαντόμα υπουργός του κεφαλαίου Λ.Κατσέλη και κάνει νέα πρόταση για απασχόληση όλων των νέων εργαζόμενων ηλικίας 18-25 ετών με το 80% του κατώτατου μεροκάματου της ΕΓΣΣΕ για δύο χρόνια. Ποιος μπορεί να αποκλείσει, ότι τους επόμενους μήνες δεν θ’ αυξηθεί η ηλικία των ανέργων νέων και πάνω από τα 25; Ποιος δεν γνωρίζει ότι σήμερα υπάρχουν νέοι μεγαλύτεροι από τα 25 που είναι μακροχρόνια άνεργοι;
Να γιατί οι καπιταλιστές βγάζουν τεράστια κέρδη εκμεταλλευόμενοι τις απανωτές αντεργατικές κυβερνητικές ρυθμίσεις.
