Πώς γίνεται χέρι-χέρι αμερικανόδουλοι και… κομμουνιστές;

Το ερώτημα απευθύνεται (ρητορικά βέβαια, γιατί δεν περιμένουμε καμία απάντηση) στους «συντρόφους» του Περισσού. Που στο «Ριζοσπάστη» της περασμένης Τετάρτης (21/12) τους ξέφυγε και χωρίς ντροπή επιβεβαίωσαν ότι στο «Εθνικό Ιρακινό Ψηφοδέλτιο», του οποίου ηγείται το κόμμα του πρώην δοτού πρωθυπουργού Ιγιάντ Αλάουι, «συμμετέχουν κοσμικά σουνιτικά και σιιτικά κόμματα, μεταξύ των οποίων και το ΚΚ Ιράκ»! Ναι καλά διαβάσατε. Το «Κ»Κ Ιράκ που την προηγούμενη βδομάδα έλαβε και συλλυπητήριο τηλεγράφημα καταδίκης της «τρομοκρατικής» δολοφονίας κάποιων στελεχών του με την υπογραφή του κ. Αγγουράκη. Το «Κ»Κ Ιράκ που συμμετέχει σε όλες τις διεθνείς συναντήσεις που οργανώνει ο Περισσός και αναγορεύεται σε «αντιστασιακή οργάνωση». Μα καλά για τόσο μαλάκες θεωρεί ο Περισσός τους οπαδούς του; Να χάψουν ότι οι «αντιστασιακοί» μπορούν να κατέβουν στις εκλογές χεράκι χεράκι με τα τσιράκια των Αμερικάνων; Για να πετύχουν ποιο πράγμα; Την «εθνική συμφιλίωση» ή την εύνοια των κατακτητών μήπως και… τους πείσουν να αποχωρήσουν; Τέτοια «αντίσταση» μέχρι και ο Μπους θα υπεράσπιζε (κάτι ήξερε όταν τους άφηνε να γιορτάσουν ελεύθερα την Πρωτομαγιά, λίγο μετά την πύρρειο νίκη του στις πύλες της Βαγδάτης).