Θα μπορούσε να είναι το ανέκδοτο της εβδομάδας. Ο Καραμανλής πήρε τον Βουλγαράκη από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και τον τοποθέτησε στο υπουργείο Πολιτισμού, αντικαταστάτη του εαυτού του. Από εκεί που είχε να κάνει με μπάτσους, ΚΥΠατζήδες, πράκτορες του FBI, της CIA, της Scotland Yard και όλων των άλλων εύοσμων υπηρεσιών, θα έχει πια να κάνει με ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων. Δείγμα κι αυτό της σημασίας που δίνει (και) αυτή η κυβέρνηση στον πολιτισμό. Ο Καραμανλής προσπάθησε να καλλιεργήσει την εικόνα του δεξιού που έχει πνευματικές και πολιτιστικές ανησυχίες. Γι’ αυτό και δημιούργησε μια αυλή από λογοτέχνες και καλλιτέχνες, με αριστερή σφραγίδα στο κούτελο (στη γλώσσα του λαού κάτι τέτοιους τους αποκαλούν λαμόγια), ακολουθώντας το παράδειγμα του Σημίτη. Ομως, όπως ακριβώς δεν μπορείς να ντύσεις μπαλαρίνα έναν ιπποπόταμο, έτσι δεν μπορεί να αποκτήσει πολιτιστική φινέτσα μια κυβέρνηση που -πέρα από τη γενικότερη πολιτική της- αποτελείται από ανθρώπους που η σχέση τους με την τέχνη αρχίζει από τον Ρουβά και τελειώνει στον Γονίδη.
Τελευταία Νέα :
- Η αγωνία του σιωνιστή… τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι
- Kοινό Επιτελείο των Παλαιστινιακών Αντιστασιακών Οργανώσεων: Εξοντώστε τους προδότες
- «Το ψύχος του πάγου στα μάτια μας / και στις καρδιές μας μια κόκκινη κόλαση»*
- Αβι Μόγκραμπι, ισραηλινός σκηνοθέτης: «Η γενοκτονία των Παλαιστινίων διαρκεί εδώ και 77 χρόνια – Το Ισραήλ δεν υπήρξε ποτέ δημοκρατία»
- Σαν σήμερα 6 Ιούλη
- Μια μικρή εκδίκηση της Ιστορίας