♦ Το ποτάμι πίσω δε γυρνά, τέρμα πια στις εκτονώσεις, απεργίες, διαδηλώσεις, το ποτάμι πίσω δε γυρνά (αυτοσχέδιο τραγούδι των απεργών δασκάλων και νηπιαγωγών)
Η εκτροπή του Αχελώου. Δε γύρισε πίσω το ποτάμι. Αλλά δεν έφτασε στη θάλασσα που ονειρευόταν. Πολλά τα φράγματα που έπρεπε να περάσει. Πολλές οι στροφές. Πολλά τα συμφέροντα. Πολλά τα παραγοντιλίκια. Ο βάλτος του οπορτουνισμού, έλεγε κάποτε ο Λένιν. Πώς να περάσει το ποτάμι από τέτοιο βάλτο; Βάλτος τεράστιος. Με πολύ βρόμικα νερά. Κοινοβουλευτισμός, «ριζοσπαστική» ανάθεση, «υπευθυνότητα» έναντι του κλάδου, μεγάλα, πολύ μεγάλα λόγια, ειρηνικά, νομιμόφρονα έργα. Προσπάθησε όμως. Πίεσε, μάτωσε, θύμωσε, ζόρισε τα πράγματα. Γι’ αυτό παζάρευαν ώρες ολόκληρες οι συνδικαλιστοπατέρες για το πoιος θα ξεφουρνίσει το παραμύθι. Της συνέχισης… με 24ωρες ανά βδομάδα, ανά 15 μέρες, ανά μήνα και βλέπουμε. Καμαρώνουν oι Πασόκοι. Είναι οι πρώτοι διδάξαντες. Οι πρώτοι νονοί που την απεργοσπασία τη βάφτισαν αναστολή. Είναι αυτοί που όταν θέλουν να κλείσουν τις απεργίες αναζητούν -στο όνομα της ενότητας- να τραβήξουν και τους άλλους μαζί τους. Για να μη χρεωθούν τη ρετσινιά. Για να μην έχουν ούτε πολιτικό, ούτε συνδικαλιστικό κόστος. Εχει «υπεύθυνες» δυνάμεις η νόμιμη αριστερά. ΚΚΕ, ΣΥΝ κ.λπ. Ολο και κάποιος προκύπτει. Τώρα προέκυψαν οι «Παρεμβάσεις». Ντροπή, τεράστια ντροπή. Και συνδικαλιστική βλακεία, βέβαια. Αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει. Πώς να συνεχίζαμε με 10% συμμετοχή; Λένε τώρα για να δικαιολογηθούν. Οι καημένοι. Αφού ήταν 10% η συμμετοχή και δεν πήγαινε άλλο, ρε παλικάρια, γιατί χρειαστήκατε 3 ώρες συνεδρίαση για να το ξεφουρνίσετε πρώτοι εσείς; Γιατί δεν βγαίνατε από την αρχή να τα πείτε καθαρά και τίμια τα πράγματα, και τα λέτε εκ των υστέρων; Οταν άρχισε το κράξιμο. Βάλτος εδώ, πολύς βάλτος. Τον διδαχτήκατε και τον μάθατε μια χαρά. Το σύνθημα, όμως, είναι ολόσωστο. Θα τον βρει τον δρόμο του το ποτάμι. Θα ξαναξεκινήσει. Και μέσα στη γοητεία των απότομων στροφών, μέσα στη βοή των φαραγγιών, μέσα στη δύναμη που του δίνουν οι καταράχτες, θα αφήσει πίσω του ό,τι βρόμικο έχει κληρονομήσει από το βάλτο.
♦ Ν’ ακουστεί η Αθήνα της αντίστασης και της ανατροπής. Ψηφίζουμε Αγωνιστική Αριστερή Παρέμβαση
Η Παρέμβαση και οι Παρεμβάσεις. Ο τίτλος υπογραμμίζει -και σωστά- την ιδεολογική και πολιτκή συγγένεια. Αν όχι την ταύτιση. Πήγε καλά η Παρέμβαση στην Αθήνα. Πήρε 20.000, 30.000, 50.000, 100.000 ψήφους. Για την ανατρεπτική πολιτική της. Πήρε και τα εύσημα του ΠΑΣΟΚ για την υπεύθυνη συνδικαλιστική στάση της στην απεργία της ΔΟΕ. Τεράστια η επιτυχία των ριζοσπαστικών δυνάμεων. Αντε, και πρόεδρο της Δημοκρατίας.
