Η προκλητική επίσκεψη Μπλερ στο Λίβανο (με την ανάλογη υποδοχή απ’ τον Λιβανέζο πρωθυπουργό, Φουάντ Σινιόρα) αποτέλεσε αφορμή για να ξεσπάσει μια σκληρή σύγκρουση μεταξύ των «δυνάμεων της 14ης Μαρτίου» (του κυβερνητικού δηλαδή συνασπισμού με επικεφαλής τον Σινιόρα) και της Χεζμπολά, που κάλεσε ανοιχτά την κυβέρνηση να παραιτηθεί, γιατί παίζει το παιχνίδι του Ισραήλ και των Αμερικάνων για τη δολοφονία της Αντίστασης. Σε μια μεγάλη διαδήλωση που οργάνωσε η Χεζμπολά την περασμένη Δευτέρα, ο βουλευτής της οργάνωσης Αλί Αμάρ επιτέθηκε με σκληρά λόγια ενάντια στην κυβέρνηση και απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο να αφοπλιστεί η Χεζμπολά. Το ίδιο σκληρές δηλώσεις κατά της κυβέρνησης για την επίσκεψη Μπλερ έκανε και ο Νασράλα την επομένη, αποκρούοντας ταυτόχρονα τις κατηγορίες των δυνάμεων της κυβερνητικής πλειοψηφίας, ότι η Χεζμπολά έσυρε το Λίβανο σ’ ένα πόλεμο που έφερε την χώρα 10 χρόνια πίσω.
Απ’ ό,τι φαίνεται, τα πράγματα είναι δύσκολα για την κυβερνητική πλειοψηφία, γι’ αυτό και καταφεύγει σε τέτοιες επαίσχυντες κατηγορίες, μήπως και κατορθώσει να υπονομεύσει το κύρος της Χεζμπολά στα μικροαστικά και αστικά στοιχεία. Ομως, αυτό φαίνεται αδύνατο για την ώρα, καθώς ακόμα και στον τομέα της ανοικοδόμησης η Χεζμπολά εμφανίζεται μπροστά απ’ τον κρατικό μηχανισμό. Σύμφωνα με το πρακτορείο Inter Press (13/9/06), η κατασκευαστική εταιρία της οργάνωσης, ονόματι Τζιχάντ Αλ-Μπινάα, διαθέτει περισσότερους από 2000 μηχανικούς και αρχιτέκτονες που καταγράφουν τις καταστροφές του Νοτίου Λιβάνου, των νοτίων προαστίων της Βηρυτού και ορισμένων θυλάκων στο βορειοανατολικό Λίβανο όπως η Μπααλμπέκ. Σύμφωνα με το ίδιο πρακτορείο, η Χεζμπολά έχει δεχτεί εκατοντάδες εθελοντές, ακόμα και από ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με την οργάνωση, και προχωράει γοργά στην καταμέτρηση των καταστροφών, που αναμένεται να ολοκληρωθεί στο Νότο μέχρι τα τέλη του Σεπτέμβρη (ήδη έχει καταγραφεί το 80% κι έχουν καθοριστεί οι αποζημιώσεις, ορισμένες απ’ τις οποίες έχουν ήδη δοθεί).
Οσο για την «ειρηνευτική δύναμη» του ΟΗΕ, όσο κι αν θέλει δε μπορεί να παίξει το ρόλο του στρατού κατοχής μια και δε μπορεί να πάρει ούτε τουφέκι απ’ τη Χεζμπολά. Οπως αναφέρει και σχετικό ρεπορτάζ του Ασοσιέιτεντ Πρες απ’ την πόλη Σρίφα, κοντά στον ποταμό Λιτάνι του Νοτίου Λιβάνου (πρώην προπύργιο της Αμάλ και κομμουνιστικών ομάδων, όπως αναφέρει το πρακτορείο), «το μόνο πράγμα που υπονοεί την παρουσία των μαχητών της Χεζμπολά σ’ αυτή την πόλη του Νοτίου Λιβάνου είναι τα μοτοποδήλατα που είναι παρκαρισμένα στους δρόμους». Τα όπλα τα έχουν κρύψει καλά και το μόνο που μπορούν να κάνουν οι «ειρηνοποιοί» είναι να προσπαθήσουν να εμποδίσουν τον ανεφοδιασμό της οργάνωσης.
ΥΓ: Στο Ισραήλ, η γκρίνια δε λέει να σταματήσει. Το περασμένο Σάββατο χιλιάδες διαδήλωσαν για να πιέσουν την κυβέρνηση για διεξαγωγή έρευνας γιατί έχασαν τον πόλεμο, ενώ τέσσερις μέρες μετά (την Τετάρτη) παραιτήθηκε ο διοικητής της βόρειας στρατιάς υποστράτηγος Ούντι Ανταμ ο οποίος είχε αντικατασταθεί στην διοίκηση των στρατευμάτων που διεξήγαγαν τον πόλεμο στο Λίβανο λίγες μέρες πριν την εκεχειρία. Δύσκολα τα πράγματα για τους ηττημένους…
