Μακριά από την ουσία, για μια ακόμη φορά, κινήθηκε και εξακολουθεί να κινείται η φιλολογία στα αστικά ΜΜΕ για το ναυάγιο του «Sea Dia-mond» στον κόλπο της Καλντέρας στη Σαντορίνη, που είχε σαν αποτέλεσμα δυο αγνοούμενους και τη βύθιση μιας οικολογικής βόμβας που θα επιφέρει τεράστιες καταστροφές σ’ έναν τόπο σπάνιας ομορφιάς, μοναδικό στον πλανήτη, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή των Κυκλάδων. Εκείνο που κυριάρχησε είναι οι αστυνομικές πτυχές της υπόθεσης και το παραπολιτικό υλικό που προσέφερε ο υπουργός Εφοπλισμού Μ. Κεφαλογιάννης, ο οποίος με εμφανίσεις που η μια ήταν πιο άθλια από την άλλη, κατάφερε να ξεφτιλίσει και τον εαυτό του και την κυβέρνηση. Από την πρώτη κιόλας δήλωσή του, με την οποία πανηγύριζε ότι σώθηκαν όλοι «χωρίς να βραχεί παντελόνι, χωρίς ν’ ανοίξει μύτη» και ότι αυτό αποτελεί… διαφήμιση για τη χώρα και τον τουρισμό της (αν είναι δυνατόν, ένα ναυάγιο, σ’ ένα λιμάνι, με μπουνάτσα, να αποτελεί διαφήμιση), ο Κεφαλογιάννης έδειξε ότι δεν διαθέτει τη στοιχειώδη πολιτική κρίση για να διαχειριστεί την εικόνα της κυβέρνησής του. Το Βατερλό του ήταν η εμφάνισή του στην εκπομπή του Πρετεντέρη, με έναν παραληρηματικό λόγο, που σε έκανε να αναρωτιέσαι αν αυτός ο άνθρωπος είναι στα καλά του.
Ας τελειώνουμε, όμως, με τις αστυνομικές πτυχές της υπόθεσης, για να πάμε στην ουσία. Είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς, ότι ένας πανίσχυρος καπιταλιστικός όμιλος, που μόνο σε ένα κομμάτι του διαθέτει 13 κρουαζιερόπλοια, να άφησε τις τοπικές αρχές και έναν ταλαίπωρο (σε σχέση με τον ίδιο) κυβερνήτη ρυμουλκού να του βυθίσουν ένα τόσο σημαντικό περιουσιακό στοιχείο; Ο πλοίαρχος είχε συνεχή επικοινωνία με την εταιρία και έτσι και δεν γουστάριζαν το μέρος ρυμούλκησης θα του έδιναν εντολή να κόψει τους κάβους. Οι καπιταλιστές δεν παίζουν με τα περιουσιακά τους στοιχεία. Επομένως, η βύθιση του πλοίου ήταν δική τους επιλογή, για λόγους που έχουν να κάνουν με τη διαχείριση του κεφαλαίου τους (ασφάλιστρα, κόστος επισκευής κ.λπ.).
Το θέμα, όμως, δεν είναι τι κάνουν οι εφοπλιστές αλλά τι κάνει το κράτος, που έχει την ευθύνη όχι μόνο για τη διάσωση των ανθρώπων, αλλά και για την αποτροπή οικολογικών καταστροφών (αυτό το τελευταίο ο άθλιος Κεφαλογιάννης έδειξε ακόμα και να το αγνοεί, φουσκώνοντας τα πανιά των Πασόκων, που άρχισαν να του κουνάνε τη σχετική διάταξη, ρίχνοντάς τον στο καναβάτσο). Περίπου 600 τόνους μαζούτ, λιπαντικά και άλλα τοξικά υγρά κουβαλούσε το «Sea Diamond». Ακόμα και να μην υπήρχε ρητή νομική διάταξη, μια κυβέρνηση που θέλει να προστατεύσει το περιβάλλον από καταστροφές τέτοιας κλίμακας θα έπαιρνε αμέσως την υπόθεση στα χέρια της. Θα είχε αυτή την ευθύνη, θα στάθμιζε τα δεδομένα και θα έπαιρνε τις πρέπουσες αποφάσεις. Ακόμα και αν οι τοπικές αρχές και τα αρπακτικά του τουρισμού, με την κοντόθωρη οπτική της αρπαχτής, θεωρούσαν μείζον το να ξεμπλοκαριστεί η είσοδος του λιμανιού για να μπορούν ν’ αράζουν τα κρουαζιερόπλοια, η κυβέρνηση θα επέλεγε ακόμα και το μπλοκάρισμα του λιμανιού για μερικές μέρες, προκειμένου να μη βυθιστεί το βαπόρι και να προλάβουν να αντλήσουν όλα τα τοξικά υλικά. Μια κυβέρνηση υποχείριο των εφοπλιστών, όμως, θα προτιμούσε -όπως και έγινε- να παραστήσει τον Πόντιο Πιλάτο (ακόμα και παραβιάζοντας το νόμο) και να δηλώσει ότι δική της ευθύνη ήταν μόνο η διάσωση, ενώ η ρυμούλκηση του πλοίου ήταν ευθύνη της πλοιοκτήτριας εταιρίας! Ακόμα και από το στόμα ενός πολιτικού σαν τον Κεφαλογιάννη, αυτή η δήλωση είναι μια δήλωση κυνική, ανατριχιαστική, που αποκαλύπτει ένα κράτος Φιλιππινέζα του κεφαλαίου. Ενα κράτος που αδιαφόρησε για το πόντισμα 600 τόνων ρυπογόνων και τοξικών υγρών στο βυθό της Καλντέρας, επειδή αυτό ήθελε η εφοπλιστική εταιρία.
Αλλωστε, αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι δέκα μέρες μετά το ναυάγιο, δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για την απομάκρυνση των επικίνδυνων υγρών από το βυθισμένο πλοίο. Ο Κεφαλογιάννης αναγκάστηκε πυξ-λαξ από τη Σαντορίνη, γιατί τους δούλευε ψιλό γαζί λέγοντάς τους για… απόρρητο σχέδιο απάντλησης, το ο-ποίο δεν έπρεπε να το μάθουν.
Τι αποκαλύφθηκε μετά το ναυάγιο του «Sea Diamond», που χάρη στον καιρό (μπουνάτσα) και το μέρος που έγινε (σε λιμάνι, όπου περίμενε ένας στόλος από λάντζες) δεν εξελίχτηκε σε τραγωδία με εκατοντάδες νεκρούς;
♦ Οτι ακόμα και τα πιο καινούργια βαπόρια των εφοπλιστών παραβιάζουν στοιχειώδεις κανόνες ναυπηγικής και διεθνείς κανονισμούς, κατασκευάζοντας καμπίνες επιβατών και πληρώματος κάτω από την ίσαλο γραμμή, εκεί δηλαδή που θα έπρεπε να υπάρχουν μόνο στεγανά διαμερίσματα. Και βέβαια, παίρνουν όλα τα έγγραφα αξιοπλοΐας από Νηογνώμονες και Επιθεωρήσεις Πλοίων.
♦ Οτι οι πλωτές πολυκατοικίες που ονομάζονται κρουαζιερόπλοια στοιβάζουν κόσμο και κοσμάκη στα καταστρώματά τους, χωρίς να διαθέτουν τα απαιτούμενα σωστικά μέσα για ενδεχόμενο κίνδυνο και χωρίς να μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της διεθνούς ναυτικής σύμβασης SOLAS για εκκένωση μέσα σε μισή ώρα.
♦ Οτι το ελληνικό κράτος ακόμα δεν διαθέτει σταθμούς διάσωσης στα νησιά και σχέδια άμεσης επέμβασης σε περίπτωση ναυάγιου, ούτε σχέδια αντιμετώπισης περιβαλλοντικών κινδύνων από ναυάγια.
Ο νόμος των εφοπλιστών, ο νόμος του ανώτατου κέρδους, είναι ο υπέρτατος νόμος που θα εξακολουθεί να σπέρνει κουφάρια ναυτικών και επιβατών και καταστροφές.
