Η χείρα «καλής θελήσεως» του ισραηλινού πρωθυπουργού Εχούντ Ολμέρ προς τον Αμπάς για «σημαντικές υποχωρήσεις» και υπέρ της ανταλλαγής κρατουμένων και η ασταθής εκεχειρία που συμφωνήθηκε από πέντε παλαιστινιακές δυνάμεις που δρουν στη Λωρίδα της Γάζας (Χαμάς, Τζιχάντ, Φατάχ, Λαϊκό και Δημοκρατικό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης) δεν φαίνονται να αποτελούν βήματα προς την κατεύθυνση μιας «ειρηνευτικής» διευθέτησης του παλαιστινιακού προβλήματος.
Οχι μόνο γιατί μετά την εκεχειρία οι ισραηλινοί στρατιώτες εκτέλεσαν δύο Παλαιστίνιους στη Δυτική Οχθη προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση των «Λαϊκών Επιτροπών Αντίστασης», που διαμήνυσαν στους Σιωνιστές ότι απατώνται αν νομίζουν ότι η Γάζα μπορεί να χωριστεί απ’ τη Δυτική Οχθη, και την αντίδραση της Τζιχάντ με εκτόξευση ρουκετών στον εβραϊκό εποικισμό Σντερότ, αλλά κύρια γιατί ο στόχος των Σιωνιστών δεν άλλαξε. Κι ο στόχος αυτός είναι η συντριβή των ένοπλων οργανώσεων. Αυτό προσπαθούν να πετύχουν και τώρα, χρησιμοποιώντας «διπλωματικά» μέσα και στηρίζοντας στην ουσία τον Αμπάς. Αυτό τους ζήτησε και η Ουάσιγκτον άλλωστε.
Κάτι θα πρέπει να «δώσουν» οι Σιωνιστές, ώστε ο Αμπάς να μπορέσει να ανακτήσει έδαφος στον ενδοπαλαιστινιακό πολιτικό στίβο και να προσθέσει το λιθαράκι του στην κάμψη της Αντίστασης. Γι’ αυτό άλλωστε και το Ισραήλ έδωσε το Ο.Κ. για την ανάπτυξη των 1200 περίπου μαχητών της μιλίτσιας Μπαντρ (που ανήκει στην ΟΑΠ) από την Ιορδανία στη Γάζα, για την επίβλεψη της «εκεχειρίας», πέρα απ’ τους χιλιάδες αστυνομικούς που ήδη περιπολούν στα βόρεια σύνορα της Λωρίδας της Γάζας με στόχο να σταματήσουν τις επιθέσεις με ρουκέτες κατά του Ισραήλ. Ισως στο επόμενο διάστημα να γίνει και κάποια ανταλλαγή κρατουμένων (ήδη γίνονται διαβουλεύσεις με διαμεσολαβητή την Αίγυπτο), ώστε να προχωρήσει η «ειρηνευτική διαδικασία».
Η αλλαγή τακτικής του Ισραήλ, σίγουρα αποτυπώνει και την αποτυχία της πολιτικής του, αφού ούτε οι στοχευμένες δολοφονίες ούτε το οικονομικό εμπάργκο κατά της παλαιστινιακής κυβέρνησης σταμάτησαν την Αντίσταση. Ομως, ποιος μπορεί στα σοβαρά να ισχυριστεί ότι όλες αυτές οι «ειρηνευτικές» κορόνες θα οδηγήσουν στην ικανοποίηση των πόθων του παλαιστινιακού λαού;
