Καλή χρονιά με υγεία και ας έχουμε την αισιοδοξία ότι θα είναι αγωνιστική και με νικηφόρους νεολαιίστικους και εργατικούς αγώνες. Πρώτο φύλλο μετά τις διακοπές και προσπαθούμε να μπούμε στους φυσιολογικούς ρυθμούς μας, αφού δυο βδομάδες δεν είχαμε αγωνιστική δράση και όταν στην Ελλάδα ξεκίνησε το πρωτάθλημα έλειπα με το Παγκράτι στην Ρουμανία, συνεπώς έχω χάσει «επεισόδια». Θα ήθελα να αρχίσω την χρονιά με ανάλαφρο θέμα, αλλά δε με αφήνει η επικαιρότητα ή, για να είμαι ακριβής, ο τρόπος που οι συνάδελφοί μου διαχειρίζονται τα γεγονότα της καθημερινότητας. Αναφέρομαι, όπως θα έχετε ήδη καταλάβει, στο θέμα της πρώτης και πολύ καλής συμμετοχής του 16χρονου ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού Σωτήρη Νίνη στην ενδεκάδα των πρασίνων στον αγώνα κόντρα στο Αιγάλεω. Με αφορμή αυτό το απρόσμενο αλλά πολύ ευχάριστο γεγονός, τη βδομάδα που πέρασε ξοδεύτηκε πολύ μελάνι για τον τρόπο που λειτουργούν οι ακαδημίες στην Ελλάδα, για ταλέντα που δεν αξιοποιούνται σωστά και χάνονται, για το νέο αίμα που πρέπει να μπει στο ελληνικό ποδόσφαιρο για να το αναζωογονήσει και άλλες τέτοιες παπαριές.
Οπως συμβαίνει σχεδόν πάντα στη χώρα μας, από ένα τυχαίο γεγονός προσπαθούμε να βγάλουμε τα συμπεράσματα που θέλουμε, τονίζοντας τις πτυχές που μας βολεύουν και αγνοώντας κάποιες άλλες που τις περισσότερες φορές έχουν τη μεγαλύτερη βαρύτητα για τη σωστή ερμηνεία του. Στο θέμα που σχολιάζουμε δύο είναι τα σημεία στα οποία εστιάστηκαν οι «αναλύσεις»: η λειτουργία της ακαδημίας του Παναθηναϊκού, που δίνει έτοιμους παίχτες για την ενδεκάδα των πρασίνων, και η αναζωογόνηση του ελληνικού πρωταθλήματος μέσα από τη συμμετοχή νεαρών σε ηλικία και άφθαρτων παιχτών.
Ας ξεκινήσουμε από το δεύτερο. Είναι για όλους ευχάριστο να βλέπουμε νέα πρόσωπα να συμμετέχουν στο πρωτάθλημα, όταν μάλιστα με τη συμμετοχή τους δείχνουν ότι έχουν τις αναγκαίες ικανότητες για να παίξουν και δεν αποτελούν λύσεις ανάγκης. Ομως, σε καμία περίπτωση δε θα συμφωνήσουμε ότι η συμμετοχή τους, ακόμη και αν αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός τους, αποτελεί την προϋπόθεση για βελτίωση της εικόνας του ποδοσφαίρου μας. Για να μπορέσει ένας παίχτης 16 χρόνων να σταθεί σε μια μεγάλη ομάδα, εκτός από την προσπάθεια που καταβάλλει ο ίδιος, θα πρέπει να έχει πλάι του ποδοσφαιριστές αναγνωρισμένης αξίας, που να τον βοηθήσουν να φέρει σε πέρας την αποστολή του και να πάρει τις απαραίτητες γι’ αυτόν εμπειρίες που θα του φανούν χρήσιμες κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Οταν ο πιτσιρικάς έχει δίπλα του παίχτες άμπαλους, όχι μόνο δε μπορεί να δείξει το ταλέντο του, αλλά κινδυνεύει να ξεχάσει και αυτά που ξέρει.
Αν και η πρώτη συμμετοχή του Νίνη ήταν ενθαρρυντική και «ανάσα» στην άθλια αγωνιστική εικόνα που παρουσιάζουν οι πράσινοι, η μιζέρια που υπάρχει στην ομάδα θα λειτουργήσει ανασταλτικά, κατά την γνώμη μου. Πάντως, με καθαρά ποδοσφαιρικά κριτήρια ο Νίνης δεν είναι ο πολύ μεγάλος παίχτης και θεωρώ υπερβολικό το θόρυβο που δημιουργήθηκε.
Το δεύτερο σημείο που πρέπει να σταθούμε είναι οι «περίφημες» εγκαταστάσεις στην Παιανία. Ο Παναθηναϊκός ήταν η ομάδα που έφτιαξε δικό της προπονητικό κέντρο με σκοπό να «παράγει» ποδοσφαιριστές που θα στελεχώσουν την πρώτη ομάδα. Η Παιανία λειτουργεί περίπου 25 χρόνια (την εγκαινίασε ο Γιώργος Κατσιφάρας, υφυπουργός Αθλητισμού της πρώτης σοσιαλιστικής κυβέρνησης που γνώρισε η χώρα μας, το 1982) και οι παίχτες που έχουν βγει μέχρι σήμερα δεν συμπληρώνουν ούτε ενδεκάδα. Γκούμας, Καραγκούνης, Μπασινάς, Κοτσώλης, Αλεξόπουλος, Δάρλας, Λεοντίου, Χαλκιάς και τώρα ο Νίνης είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει. Εννέα παίχτες, όχι μεγάλης ποδοσφαιρικής αξίας, σε είκοσι πέντε χρόνια. Δυο παίχτες έβγαλε ο Λουκόπουλος στην Παναχαϊκή, Γεωργάτο και Κατσουράνη, χωρίς γήπεδο και χωρίς εγκαταστάσεις.
Τι θέλω να πω με αυτό; Οτι οι σύγχρονες εγκαταστάσεις δεν μπορούν από μόνες τους να δώσουν παίχτες. Για να γίνει πραγματικότητα η δημιουργία ταλέντων απαιτείται σκληρή δουλειά από εξειδικευμένους προπονητές, τουτέστιν φράγκα που θα επενδυθούν για να αποδώσουν στο μέλλον. Αντί γι’ αυτό, η Παιανία ήταν όλα αυτά τα χρόνια χώρος αποκατάστασης των ποδοσφαιριστών του Παναθηναϊκού που είχαν καλές σχέσεις με τους Βαρδινογιάννηδες. Οταν σταματούσαν την καριέρα τους, έπαιρναν ένα πόστο στις ακαδημίες και εξασφάλιζαν το μεροκάματο. Δεν είχαν όμως τις απαραίτητες γνώσεις για να αντεπεξέλθουν με επιτυχία στις απαιτήσεις της δουλειάς τους και δεν κατάφεραν να βγάλουν ένα αξιόλογο αριθμό παιχτών. Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι επί της ουσίας δεν έχει γίνει τίποτα.
Κος Πάπιας
ΥΓ: Μετά την ήττα της ΑΕΚ στην Τούμπα, ο Ολυμπιακός αύξησε την διαφορά του από ΑΕΚ και Παναθηναϊκό, στους έξι βαθμούς και οδεύει προς την κατάκτηση του τίτλου. Το ενδιαφέρον περιορίζεται πλέον στη μάχη για τη δεύτερη θέση που οδηγεί στο Champions League και στην ουρά της βαθμολογίας.