«Θα μου επιτρέψετε να χρησιμοποιήσω την έκφραση “δουλευόμαστε εδώ”. Κάποιοι μας “δουλεύουν”». Θα συμφωνήσουμε απόλυτα με το πρώτο σκέλος της ατάκας που «διέφυγε του έρκους των οδόντων» της Μ. Δαμανάκη, στη διάρκεια της κοινής συνεδρίασης των διαρκών κοινοβουλευτικών επιτροπών Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων, την Πέμπτη 15 Νοέμβρη, στις οποίες υποτίθεται ότι διεξάγεται ο «εθνικός διάλογος» για το Ασφαλιστικό. Οντως, «δουλεύονται» εκεί μέσα. Κανένα μέρος δεν «δουλεύει» το άλλο. Ολοι μαζί «δουλεύουν» τον ελληνικό λαό, εργαζόμενους και συνταξιούχους, εμμένοντας σε μια φαρσοκωμωδία. Ποιον βολεύει αυτή η φαρσοκωμωδία; Την κυβέρνηση, βέβαια, που θέλει ένα άλλοθι, ώστε, όταν χτυπήσει αιφνιδιαστικά με νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, να επικαλείται τον «διάλογο», που ήταν «ελεύθερος και ανοιχτός». Το έργο το έχουμε ξαναδεί, οπότε δεν χρειάζεται να αναλωνόμαστε σε αναλύσεις.
Το μόνο ερώτημα που τίθεται είναι τι γυρεύει σ’ αυτόν τον διάλογο το ΠΑΣΟΚ. Γιατί εξακολουθεί να συμμετέχει κανονικότατα, ακόμα και μετά την αποχώρηση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας (ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ). Γιατί οι βουλευτές του (Πάγκαλος, Δαμανάκη, Μαγκριώτης κ.ά.) υποβάθμισαν εντελώς την αποχή των δικών τους συνδικαλιστών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ; Και σ’ αυτό το ερώτημα, όμως, η απάντηση είναι εύκολη. Το ΠΑΣΟΚ, ως απολύτως υπεύθυνη αστική δύναμη εξουσίας, δεν θέλει να δημιουργήσει κλίμα ρήξης. Θέλει να βοηθήσει όσο μπορεί την κυβέρνηση, δηλαδή το καπιταλιστικό καθεστώς. Θα εισπράξει τη σχετική πολιτική υπεραξία (αυτός είναι ο ρόλος της αντιπολίτευσης), όμως δεν θα διασαλεύσει την κοινοβουλευτική τάξη ούτε στο ελάχιστο. Αλλωστε, στο Ασφαλιστικό έχουμε εδώ και χρόνια σκυταλοδρομία: άνοιξε το ζήτημα το ΠΑΣΟΚ το 1986-88, συνέχισε με αντιασφαλιστικούς νόμους η ΝΔ το 1990-92, διατήρησε τους νόμους το ΠΑΣΟΚ και ξανάνοιξε το θέμα το 2001, ενώ το 2002 νομοθέτησε, συνεχίζει τώρα η ΝΔ από εκεί που σταμάτησε το ΠΑΣΟΚ. Ιδού η γελοία επιχειρηματολογία που επιστράτευσε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γ. Μαγκριώτης για να υποστηρίξει τη συμμετοχή τους στη φαρσοκωμωδία της Βουλής μέχρι το τέλος: «Κύριε υπουργέ, είμαστε εδώ και συμμετέχουμε εδώ σε αυτόν τον διάλογο, παρότι είναι παράλληλοι μονόλογοι, για να μην σας επιτρέψουμε να χρησιμοποιήσετε ακόμη ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν συμμετέχει στο διάλογο». Για να φανεί καλύτερα η γελοιότητα του επιχειρήματος, αρκεί να θυμίσουμε ότι σε ένα μείζονος κοινοβουλευτικής σημασίας θέμα, την αναθεώρηση του Συντάγματος, το ΠΑΣΟΚ έχει αποχωρήσει, αρνούμενο οποιοδήποτε διάλογο με την κυβέρνηση. Ενας άλλος Πασόκος, ο Ε. Κουτμερίδης, είπε το ίδιο πράγμα πιο χοντρά (φρέσκος είναι, θα μάθει σιγά-σιγά): «Το ΠΑΣΟΚ, με αίσθημα πολιτικής ευθύνης για το τεράστιο κοινωνικό θέμα της ασφάλισης των πολιτών (σ.σ. δεν του είπε κανείς ότι πρόκειται για την «κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων»;), παραμένει στο διάλογο. Παραμένει στο διάλογο, για να αξιολογήσει το μέγεθος της ευαισθησίας της κυβέρνησης (SIC!), αλλά και για να αποδείξει πραγματικά το ενδιαφέρον του για τη λύση του ασφαλιστικού ζητήματος στη χώρα μας. Παραμένουμε στο διάλογο με ειλικρινή ενδιαφέρον και αγωνία. Περιμένουμε, όμως, να δούμε και το ειλικρινές ενδιαφέρον της κυβέρνησης με θέσεις και προτάσεις»!!!
Δεν είναι προκλητικό ν’ ακούς τους Πασόκους να λένε, ότι θεωρούν τη χρηματοδότηση πρώτο θέμα; Αυτοί δεν υποτίθεται ότι έλυσαν το ζήτημα της χρηματοδότησης μέχρι το 2032 με το νόμο Ρέππα; Για τι πράγμα συζητούν τώρα; Δεν είναι προκλητικό να βγαίνει ο Πάγκαλος (αποδεικνύοντας, εκτός των άλλων, ότι είναι και εντελώς άσχετος περί τα ασφαλιστικά) και να κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «τόσα χρόνια δεν κατέβαλε το 1% το οποίο προβλέπει ο νόμος Ρέππα», όταν τη μεθόδευση αυτή την προβλέπει ο ίδιος ο νόμος Ρέππα και στην εφαρμογή της οι ευθύνες είναι μοιρασμένες (2003-4 ΠΑΣΟΚ, 2005-7 ΝΔ); Και ταυτόχρονα να κάνει το παπί για το ότι τα παρακρατηθέντα από το 1% θα αποδοθούν στο ΙΚΑ το 2008 με ομόλογα μακράς διάρκειας, όπως ακριβώς προβλέπει ο νόμος Ρέππα; Και να συμπληρώνει ο Μαγκριώτης, ότι αυτά τα ομόλογα είναι «πέτσινα», όταν η δική τους κυβέρνηση έχει νομοθετήσει σχετικά; Κι όταν ο Μαγγίνας του υπενθυμίζει ότι τα ίδια ακριβώς ομόλογα εξέδιδαν ως το Μάρτη του 2004 οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, να απαντά ότι «συμφωνεί και αποδέχεται ότι υπήρξε τέτοια χρήση ομολόγων» και ότι τα χαρακτήρισε πέτσινα χρησιμοποιώντας «διατύπωση της ΝΔ»; Δεν είναι προκλητικό να βγαίνει ο Μαγγίνας και να λέει ότι ο κρατικός προϋπολογισμός χρηματοδοτεί τα ελλείμματα του ΙΚΑ, όταν είναι γνωστό ότι ο κρατικός προϋπολογισμός και έγδυσε το ΙΚΑ από τα αποθεματικά του και όσον αφορά την υποχρέωσή του για συμμετοχή στη χρηματοδότηση (στο πλαίσιο της τριμερούς χρηματοδότησης, που η ΝΔ θέσπισε με το νόμο Σιούφα), ουδέποτε πλήρωσε στο ακέραιο τις οφειλές του; Για ποια επιχορήγηση και ποια κάλυψη ελλειμμάτων μιλούν οι απατεώνες;
Αυτό το αμοιβαίο «δούλεμα» αποτελεί την καλύτερη απόδειξη για την αντεργατική-αντιασφαλιστική σύμπλευση των δυο μεγάλων κομμάτων εξουσίας. Αλλωστε, τα ίδια έκανε και η ΝΔ, όταν ήταν στην αντιπολίτευση.
Τίποτα καινούργιο δεν βγήκε απ’ αυτή τη συζήτηση-φαρσοκωμωδία. Σημειώνουμε απλώς τις τοποθετήσεις των αρμόδιων υπουργών, που εμμέσως πλην σαφώς αποκαλύπτουν τις κυβερνητικές προθέσεις:
Γ. Αλογοσκούφης: «Για το θέμα της χρηματοδότησης, θα ήθελα να παρακαλέσω όσους με μεγάλη γαλαντομία προτείνουν επέκταση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό να προτείνουν και από πού θα βρούμε τα χρήματα, διότι είναι δεδομένοι οι περιορισμοί του κρατικού προϋπολογισμού και θα είναι χρήσιμο για την εξέλιξη της συζήτησης να μην κάνουμε φθηνές προτάσεις, δηλαδή δώστε παραπάνω λεφτά, αλλά να μας πουν και πού θα τα βρούμε».
Β. Μαγγίνας: «Αναφέρεσθε στην χρηματοδότηση, όπως αναφερόμαστε και εμείς, ως μια παράμετρο ιδιαιτέρως σημαντική, αλλά ούτε κορωνίδα ούτε κυρία. Και επ’ αυτού του θέματος διερωτώμαι κάτι, εάν η άποψή σας είναι και εάν η επιχειρηματολογία σας οδηγεί στην διαρκή ενίσχυση του συστήματος από τον κρατικό προϋπολογισμό, γιατί συζητάτε για αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος; Γιατί έχετε επιχειρήσει, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε χωρίς επιτυχία, στο παρελθόν να αναμορφώσετε το ασφαλιστικό σύστημα; Να το τροφοδοτούμε αυτό το υφιστάμενο, με τη σημερινή απαράδεκτη διάρθρωση και δομή του, με όλες τις υπερβολές, τις αδικίες και τις στρεβλώσεις του, να το χρηματοδοτούμε από τον κρατικό προϋπολογισμό και να μην πειράξουμε τίποτα; Αυτό προτείνετε; Σας ερωτώ».
Ουδείς Πασόκος απάντησε, μολονότι πήραν αρκετοί το λόγο μετά (Πάγκαλος, Χριστοφιλοπούλου, Μαγκριώτης, Γείτονας). Ρωτάμε, λοιπόν, κι εμείς με τη σειρά μας: έχει κανείς αμφιβολίες για τις προθέσεις της κυβέρνησης; Αμφισβητεί κανείς ότι ο πέλεκυς θα πέσει βαρύς πάνω στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζόμενων;