Η πρεσβεία της Δανίας αποφάσισε να διαφημίσει και στην Ελλάδα «την εμπειρία της χώρας για το μοντέλο ευελιξίας και ασφάλειας που εφαρμόζεται εδώ και καιρό», με στόχο «να εμπνεύσει αντίστοιχες μεταρρυθμίσεις στην ελληνική αγορά εργασίας»! Το παραδάκι έρευσε άφθονο, δημοσιογράφοι του αστικού Τύπου στάλθηκαν στη Δανία σε τζάμπα ταξιδάκι αναψυχής, ώστε επιστρέφοντας να περιγράψουν τη «θαυμαστή εμπειρία» που αποκόμισαν. Χρειάζονταν, όμως, και σύμμαχοι για την κορυφαία φιέστα με την οποία θα έκλεινε η προπαγανδιστική εκστρατεία υπέρ της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και της μετατροπής των εργαζόμενων σε πρώτη ύλη, που θα τη χρησιμοποιεί η καπιταλιστική παραγωγή όποτε, όσο και όπως απαιτούν οι ανάγκες της μέγιστης κερδοφορίας.
Το υπουργείο Εργασίας ήταν πρόθυμο να βοηθήσει. Αλλωστε, όλες οι κυβερνήσεις της ΕΕ έχουν επιβιβαστεί στο κοινό σκάφος της «στρατηγικής της Λισαβόνας». Οι βιομήχανοι ακόμα πιο πρόθυμοι, αφού η περιβόητη flexicurity (ευελιξία και ασφάλεια ή αλλιώς ευελφάλεια, όπως το… εξελλήνισε η Διαμαντοπούλου) είναι το όχημα με το οποίο βαδίζει το κεφάλαιο σε όλη την Ευρωλάνδη. Τι έλειπε; Η «εργατική πλευρά». Αυτή αναζητήθηκε και βρέθηκε στη ΓΣΕΕ, η οποία δεν εκπροσωπήθηκε απλώς στο συμπόσιο-φιέστα, αλλά συμμετείχε ως συνδιοργανώτρια, μέσω του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ είναι το τυπικό όνομα της περιβόητης «Ακαδημίας Εργασίας»).
Ολο το συμπόσιο ήταν ένας ύμνος στις λεγόμενες ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Διακρίθηκε ιδιαιτέρως ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Απασχόλησης Δ. Κοντός, ο οποίος σημείωσε ότι επειδή στην Ελλάδα οι «ευέλικτες μορφές απασχόλησης» δεν είναι τόσο ελκυστικές, οι προσπάθειες της κυβέρνησης επικεντρώνονται στην αξιοποίησή τους. «Στο δίλημμα ανεργία ή μερική/προσωρινή απασχόληση απαντάμε θετικά στις ευέλικτες μορφές απασχόλησης».