Αγαπητά μου παιδιά
Ούτε τεκτονικά τεκταινόμενα ούτε τεκτονικές πλάκες θα μας απασχολήσουν σήμερα. Οι πλάκες μας πλακώνουν τους αρχιτέκτονες μεταρρυθμιστές της ανώτατης εκπαίδευσης, οι οποίοι προχωρούν σε ευελφαλή σύνδεση της έρευνας με τις ανάγκες των επιχειρήσεων κι επιχειρούν παιδομάζωμα παρά του υπουργείου παιδιάς για λογαριασμό του κουφαλαίου.
Χωρίς καν δική τους έρευνα πρώτα… Από δω και μπρος -πουστην ουσία είναι από δω και πίσω- τα ΑΕΚ-ΟΛΕ (Ανώτατα Εκπαιδευτικά Κάτεργα – Οικονομικά Λειτουργικές Ερευνες) θα ερευνούν μόνο τα ΚΚΣΕ (Καλά Και Συμφέροντα Ερευνητικώς). Ο,τιδήποτε δεν έχει κερδώο ενδιαφέρον θα απορρίπτεται μετ’ επαίνων. Και για να μακρηγορήσω (γι’ αυτό πληρώνομαι άλλωστε), ιδού πεδίον ιάμβων των θριάμβων:
Ω ξειν αγγέλειν σπουδασταίς και Λακεδαιμονίοις
τήδε κείται η έρευνα κι ασκόπως μην διανύεις
αδιεξόδους διαδρομάς στα κάτεργα της γνώσης
πιστός τοις κείνων ρήμασι: δι’ ερευνών πιστώσεις!
Τι θε’ να πει ο ποιητής και το ‘ριξε στ’ αρχαία;
Μιλάει για σαπιοκοιλιές και έντερα παχέα
εταιριών που προσεχώς τις έρευνες θα παίρνουν
κέρδη δια να προσποριστούν, ίνα γ@μούν και δέρνουν.
Για στάσου Στυλιανίδη μου για να μας διαφωτίσεις
περί ερεύνης – γκόμενας δια τας επιχειρήσεις:
Οριστικά τον άνθρωπο θα φάει η μαρμάγκα
κι οι έρευνες θ’ αναζητούν για εταιρίες φράγκα;
Μην κουφαθώ! Μην τρελαθώ, τα πάρω στο κρανίο!
Μετά το Ρίο-Αντίριο, τώρα αγορά-θρανίο
είναι η νέα σύζευξη; Κι εμείς θεραπαινίδες
ομίλων και εταιριών απάρτια και βίδες;
Καινούργιο παιδομάζωμα, ιδού οι νέοι κολίγοι
ας ερευνούν τα ιδρύματα για να τη βγάζουν λίγοι.
Και σας ακούμε αμίλητοι; Κι ακόμα σας κοιτάμε;
Τι λέτε ωρέ καλόπαιδα, μήπως και σας χρωστάμε;
Δεν εννοήσαμε καλώς κι έχετε πάρει φόρα
αθλίως ροκανίζετε, λιγούρηδες, τη χώρα.
Α, τούτο πρέπει να κοπεί με χέρι και με πόδι
γιατί κει που χρωστάγατε, παίρνετε και το βόδι!
Το ξαναλέγω μεθ’ οργής: ετούτο σας το χούι
πρέπει μαχαίρι να κοπεί. Κανένας δεν ακούει;
Χα! Μην επαναπαύεστε μπρος στους υπνωτισμένους
που σε δουλειά και σε tv έχετε σταυρωμένους.
Δεν είναι όλοι σούργελα, δε χάθηκαν τα πάντα
με διαφημίσεις σερβιετών, σκυλοτροφών και Fanta.
Η θρυαλλίδα καίγεται, κάποια στιγμή θα φτάσει
στη βόμβα την κοινωνική που αλίμονο αν σκάσει
διότι τότε –ξέρετε– την έχετε βαμμένη
εσείς κι οι εταιρίες σας και άλλο δεν σας μένει
παρά να φτερουγίσετε ευθύς δι’ άλλα μέρη
προτού οι σκλάβοι σηκωθούν, προτού σας βάλουν χέρι.
Μία χαρά σας τα ‘στρωσε ο Μήτσος στο Ποντίκι
μα ποιος ακούει; Ποιος νογά, στο μέγα σας τσιφλίκι
που έχει πρωταγωνιστές χοντρούς, λεπτές και βούρλα
και στη βουλή συντονιστή –ω Ζευ!– έχει τον Σούρλα!
Το θέμα είναι σοβαρό, όμως να κρατηθούμε
δε γίνεται! Και τείνουμε στα γέλια να λυθούμε.
Κάθε που εμφανίζεστε μας πιάνει μια πρεμούρα
που το (διττό) επιφώνημα αναφωνούμε: «ούρα!»
υποκλινόμενοι μπροστά στα έργα τα μεγάλα
που για εξυπηρέτηση στην κάθε μια κουφάλα
γίνονται και βαφτίζονται κοινωφελώς σπουδαία
λες κι όλοι εμείς οι ταπεινοί δεν έχουμε ιδέα
του τι καπνό φουμάρετε, ποιοι είστε και πού πάτε
και ποιες είν’ οι ποσότητες που τρώτε σαν πεινάτε.
Anyway (για να μιλώ την πρότυπή σας γλώσσα)
όσο κι αν τη φιλόστοργο σεις προσποιείστε κλώσα
το μέλλον σας αβέβαιο κι επιφυλάσσει ζόφο
όσο κι αν το κακό σκυλί –λένε– δεν έχει ψόφο.
Ε, δεν μπορεί, κάποια στιγμή η φάση θα στραβώσει
το κύκλωμα θα ζοριστεί και θα βραχυκυκλώσει
τα σάπια του απάρτια τριγύρω θα σκορπίσουν
δύο-τρεις καθαρίστριες θ’ αρκούν για να σκουπίσουν
και να τα πάν’ στον τενεκέ, στη φυσική τους θέση
ως έλεγε κι ένας παλιός που σας την είχε πέσει.
Τελειώνω, ολοκλήρωσα! Ες αύριον τα σπουδαία
τι λένε τα μελλούμενα, αν είχατε ιδέα…
Εδώ θα είμεθα, ομού, υμείς πάνω στην πίστα
κι ημείς θα ακονίζουμε πηρούνια. Hasta la vista.
Χριστό Φιας Co
ΥΓ: Αν ρίξει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα
σας βλέπω να την κάνετε νύχτα, κατακαημένα…
σας βλέπω να την κάνετε νύχτα, κατακαημένα…