♦ Ντροπή
Εχουμε κατ’ επανάληψη γράψει ότι είναι ντροπή για τον ελληνικό λαό ο εθνικιστικός συνασπισμός γύρω από τον μεγαλοϊδεατισμό της αστικής τάξης στο «Μακεδονικό». Τι να πεις, όμως, και για τον σλαβομακεδονικό λαό, που υλοποιεί το δικό του εθνικιστικό συνασπισμό γύρω από μια ξενόδουλη πολιτική ηγεσία, μετατρέποντας σε… εθνικό ήρωα το Μπους; Γράφτηκε κατά κόρον, ότι η πολιτική ηγεσία της Δημοκρατίας της Μακεδονίας κατέγραψε μια συντριπτική ήττα στο Βουκουρέστι, διότι πίστεψε ότι η διοίκηση Μπους θα συνέτριβε τις ελληνικές αντιστάσεις. Δεν ξέρουμε αν είχε τέτοιες αυταπάτες η πολιτική ηγεσία της γειτονικής χώρας ή αν απλά δε μπορούσε να κάνει αλλιώς. Εμάς η λαϊκή συμπεριφορά μας ενδιαφέρει, που δυστυχώς δεν αποτελεί «προνόμιο» μόνο του σλαβομακεδονικού λαού. Οι Αλβανοί του Κοσσυφοπέδιου πανηγυρίζουν σείοντας αμερικάνικες σημαίες, όπως έκαναν πριν από μερικά χρόνια και οι Κούρδοι του Ιράκ. Αυτό είναι το λυπηρό, αυτό είναι το ντροπιαστικό, αυτό είναι το ανησυχητικό.
♦ Εθνικισμός σε ιμπεριαλιστικό φόντο
«Δειλό» βρήκε το βέτο του Καραμανλή η Παπαρήγα. Διότι «δεν το είπε καθαρά, αλλά το υπονόησε, και η κυβέρνηση εμφανίστηκε πειθήνια και ευθυγραμμιζόμενη σε όλα».
Παρατήρηση πρώτη: Η προσπάθεια αντιπολιτευτικής κριτικής είναι επιεικώς γελοία. Ο Καραμανλής μπλοκάρισε την ένταξη της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ. Αυτή είναι η αλήθεια. Το θέμα είναι αν συμφωνείς μ’ αυτό ή όχι.
Παρατήρηση δεύτερη: Για μια ακόμη φορά, το ΚΚΕ αναγνωρίζει το ΝΑΤΟ ως πεδίο άσκησης εξωτερικής πολιτικών υπέρ των εθνικών συμφερόντων (όπως αυτό τα αντιλαμβάνεται).
Παρατήρηση τρίτη: Υπήρχε, δηλαδή, περίπτωση να μην ευθυγραμμιζόταν η κυβέρνηση με τις γενικές αποφάσεις του ΝΑΤΟ, όταν είναι εκπεφρασμένη η θέληση της ελληνικής αστικής τάξης για συμμετοχή στο ΝΑΤΟ; Μήπως το ΚΚΕ έθεσε θέμα αποχώρησης από το ΝΑΤΟ και δεν το πήραμε εμείς χαμπάρι;
Συμπέρασμα: Για το ΚΚΕ (και τον ΣΥΡΙΖΑ, βεβαίως) η προσπάθεια επιβολής ονόματος στη γειτονική χώρα είναι ζήτημα πιο σημαντικό από τη συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και όσα αυτή συνεπάγεται. Αλλιώς, δε θα δεχόταν το ΝΑΤΟ ως πεδίο άσκησης εκβιασμού στη Μακεδονία, αλλά θα έθετε στην πρώτη γραμμή τον αγώνα ενάντια στην ιμπεριαλιστική συμμαχία και την αποχώρηση της Ελλάδας από αυτή.
♦ Ο καλός μαθητής και το χοντρό δούλεμα
Εξαιρετικός μαθητής αποδεικνύεται ο Ζαχόπουλος. Παρά τη μεγάλη περιπέτεια που πέρασε, έμαθε το ποίημα απέξω και άρχισε να το απαγγέλλει στον ανακριτή που τον επισκέπτεται. Τα σχετικά με την Τσέκου και τον εκβιασμό που ισχυρίζεται ότι υπέστη, ας τα βρουν μόνοι τους στα δικαστήρια. Εμείς σημειώνουμε μόνο πως το ότι το λέει ο Ζαχόπουλος δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Αντίθετα, ο… καλός ο μαθητής έχει κάθε λόγο να τα φορτώνει όλα στην Τσέκου: για να βγάλει λάδι το Μαξίμου.
Συναντήθηκε, λέει, με τον Αγγέλου, για να διαπιστώσει, με δραματικό τρόπο, ότι στο Μαξίμου τα ήξεραν όλα, και γι’ αυτό ένιωσε την ανάγκη να παραιτηθεί! Για σιγά, ρε μάγκες. Ποια είναι τα «όλα» που ήξεραν στο Μαξίμου; Οτι ο Ζαχόπουλος είχε γκόμενα; Σιγά τα ωά. Και τι θα πει «ένιωσα την ανάγκη να παραιτηθώ»; Μόνος του παραιτήθηκε ή τον… παραίτησαν; Τόσο εύθικτος ήταν αυτός ο τύπος που «την έπεφτε» σε κάθε γυναίκα γύρω του; Παραείναι χοντρό το δού-λεμα.
ΥΓ: Στη συνάντησή του με τον Αγγέλου, υποστηρίζει ο Ζαχόπουλος, αποφασίστηκε «ήπια διαχείριση» του θέματος και να ειπωθεί ότι «παραιτήθηκε για λόγους υγείας». Σιγά την είδηση, θα πείτε, αλλά ο Ρουσόπουλος που επί τόσες μέρες παπαγάλιζε την παπαριά περί «παραίτησης για λόγους υγείας», μήπως θα έπρεπε να δώσει κάποια εξήγηση;
♦ Ακόμα πιο χοντρό
Ο Ζαχόπουλος αναφέρθηκε και στο περιεχόμενο του βίντεο και τόνισε ότι δεν περιέχει κανενός είδους διάλογο ή αναφορά σε πολιτικά πρόσωπα. Εξέφρασε μάλιστα την απορία του για το ντόρο που έγινε (αλήθεια, πού το ξέρει αυτό;). Με άλλα λόγια, το δούλεμα γίνεται ακόμα πιο χοντρό.
♦ Μπίζνες και μπίζνες
«Κανείς Σαρκοζί και κανείς Μπαρόζο δεν μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα ούτε στην Κίνα ούτε στη ΔΟΕ”, τονίζει στον “ΚτΕ” υψηλόβαθμος παράγοντας της Δεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Θέλοντας με αυτό τον τρόπο να τονίσει πως τα γεωπολιτικά συμφέροντα που παίζονται με την Κίνα δεν έχουν σχέση με τους Αγώνες» («Κόσμος του Επενδυτή», 5-6.4.2008).
Δεν έχει σημασία να ψάξουμε ποιο από τα μεγαλολαμόγια της ΔΟΕ έκανε την παραπάνω δήλωση. Επισημαίνουμε απλά ότι η αλαζονεία των «αθάνατων» και η βεβαιότητά τους ότι η μπίζνα που έχουν στήσει με την κινέζικη κυβέρνηση θα σημειώσει απόλυτη επιτυχία, δεν είναι ρητορικό σχήμα. Τον έχουν δεμένο το γάιδαρό τους, μέσω των «χρυσών χορηγών», που είναι όλοι κορυφαίες εταιρίες, αμερικάνικες, γερμανικές και κορεάτικες. Είναι πολλοί εκείνοι που αμφιβάλλουν ακόμα και για τη μη παρουσία της Μέρκελ στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, όπως έχει δηλωθεί, καθόσον η γερμανική Adidas είναι ένας από τους «χρυσούς χορη- γούς». Η κινέζικη οργανωτική πολιτική το είπε καθαρά, με πρόσφατη ανακοίνωσή της: «Οποιος μποϊκοτάρει εγκαταλείπει την ολυμπιακή οικογένεια, υπονομεύει τα δικά του συμφέροντα». Θα κάνουν, λοιπόν, οι δυτικές χώρες τα παιχνιδάκια τους με το Θιβέτ, θα προσπαθήσουν να στριμώξουν την κινέζικη ηγεσία διπλωματικά με το γνωστό παιχνίδι των «ανθρώπινων δικαιωμάτων», αλλά μέχρις εκεί. Οι Αγώνες θα γίνουν κανονικά, διότι οι μπίζνες είναι μπίζνες και οι δυτικές εταιρίες έχουν επενδύσει λεφτά.
♦ Πουτανοκαυγάς
Ενοχλήθηκε ο Παναγόπουλος της ΓΣΕΕ, επειδή ο Τσίπρας χαρακτήρισε «ντροπιαστική» τη νέα ξεπουληματική Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και του την έπεσε. Αφού τον κατηγόρησε ότι «ζήλεψε την κα Παπαρήγα και αντιπολιτεύεται υβρίζοντας τη μεγαλύτερη κοινωνική οργάνωση επειδή διαφωνεί με τις επιλογές της», πέρασε στο ζουμί: «Αν για το 12,42% σωρρευτική αύξηση στη διετία βρήκε την απαράδεκτη έκφραση «ντροπιαστική» ας χαρακτηρίσει επιτέλους την κυβερνητική εισοδηματική πολιτική αλλά και τις αυξήσεις που υπογράφουν σωματεία που ο πολιτικός χώρος του ελέγχει».
Ως προς τις αυξήσεις που υπογράφουν σωματεία που ελέγχει ο ΣΥΝ κάτι ξέρει ο Παναγόπουλος (και προφανώς δεν ξέρει ο Τσίπρας). Αλλωστε, χρόνια τώρα, Πασόκοι και Συνασπισμένοι συγκυβερνούν σε σωματεία, ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα και τη ΓΣΕΕ. Αρμονικότατα. Ο συνασπισμένος αντιπρόεδρος της ΓΣΕΕ Α. Καλύβης, για παράδειγμα, μίλησε για «λάθος» της ΓΣΕΕ και δεν το χόντρηνε όπως ο Τσίπρας. Δεν υπάρχει ανησυχία, όμως. Οι πουτανοκαυγάδες συνήθως καταλήγουν σε αγκαλιές και ασπασμούς. Θα τα ξαναβρούν.
Εμείς άλλο θέλουμε να σημειώσουμε. Εκείνο το «12,42% σωρρευτική αύξηση στη διετία» πώς προκύπτει; Αθροίζοντας ποσοστά που άλλο αφορά την 1.1.2008, άλλο την 1.9.2008 και άλλο την 1.5.2009. Αυτό σε απλά ελληνικά δε λέγεται ντροπή (ντροπή αισθάνεται όποιος έχει τσίπα και φιλότιμο και σίγουρα όχι οι εργατοπατέρες), αλλά απατεωνιά. Θυμίζει εκείνο το μητσοτάκειο «0+0=14%».
♦ Πολύ χοντρό το δούλεμα
Δήλωσε, μεταξύ των άλλων, ο Δημητρακόπουλος, δικηγόρος του Ιακώβου: «Δεν υπάρχει περίπτωση μια εταιρία από τις μεγαλύτερες σε παγκόσμιο επίπεδο να λέει ψέματα για να στηρίξει τους αθλητές της άρσης βαρών και τον Χρήστο Ιακώβου, πλήττοντας έτσι τη φήμη της διεθνώς». Τι να του πεις τώρα; Οτι μας περνάει για εντελώς ηλίθιους; Με το συγκεκριμένο έγγραφο, η συγκεκριμένη εταιρία, κάνει την καλύτερη διαφήμιση. Δείχνει στην πελατεία της, ότι είναι έτοιμη να αντιδράσει ακαριαία και να τους προσφέρει νομικά άλλοθι. Τόσο ακαριαία που πρόλαβε σε 24 ώρες να βρει ότι… μια υπάλληλος έκανε λάθος και νόθεψε την παραγγελία. Τέλεια διαφήμιση προς τους ντοπάδες.
♦ Λογική Τζέκου
Αντί να το βουλώσει, προσπαθεί να βγει και από πάνω η ηγεσία του Περισσού, κατηγορώντας για «αντικομμουνισμό» όποιον μιλά για τις ντόπες των ανατολικοευρωπαίων αθλητών. Λες και δεν είχαμε μάτια να δούμε τις Κρατοσβίλοβες, τις Εντερ και τ’ άλλα αγοροκόριτσα και κοριτσοάγορα. Το επιχείρημα που επικαλείται ο «Ριζοσπάστης» μας άφησε άφωνους: «Ποτέ η ΔΟΕ δεν ξεσκέπασε κανένα κύκλωμα, όσο υπήρχαν πριν ανατραπούν οι σοσιαλιστικές χώρες»!!!
Αν σας θυμίζει κάτι, δίκιο έχετε. Πρόκειται για το επιχείρημα με το οποίο εμφανιζόταν στην πιάτσα ο περιβόητος Τζέκος: «Ντοπαρισμένος είναι μόνο όποιος πιάνεται»!
Εμείς ένα απλό λογικό ερώτημα-συλλογισμό θα βάλλουμε. Ουδείς αμφιβάλλει ότι οι αμερικανοί είναι καλοί αθλητές. Ουδείς, επίσης, αμφιβάλλει ότι παίρνουν τις ντόπες με τις χούφτες. Πώς γίνεται και τους κερδίζουν, ας πούμε, κάποιοι Κουβανοί; Με την… καλή προπόνηση; Κερδίζεται ντοπαρισμένος καλός αθλητής από κάποιον καθαρό;
♦ Παιχνιδάκια
Ο Αλογοσκούφης δεχόταν μεγάλη πίεση από την απεργία των εργαζόμενων στην ΤτΕ. Πίεση από τις διοικήσεις των υπόλοιπων τραπεζών, που αντιμετώπιζαν προβλήματα ρευστότητας, πίεση από τον Γκαργκάνα και τον Τρισέ. Αποφάσισε, λοιπόν, να βάλει στη μπάντα τη θεία-Φάνη και να προσφέρει τη λύση της τριμερούς επιτροπής, την οποία η τελευταία αρνιόταν πεισματικά. Οταν αποφασίστηκε η συγκρότηση της τριμερούς επιτροπής, από την οποία εξαιρέθηκε το… καθ’ ύλην αρμόδιο υπουργείο (αυτό της θείας-Φάνης), ο Αλογοσκούφης συνέστησε στους συνδικαλιστές να μην αρχίσουν τις θριαμβολογίες, αλλά ν’ αφήσουν τη συμφωνία να περάσει στα μουλωχτά. Οι συνδικαλιστές, όμως, είχαν τις δικές τους ανάγκες. Επρεπε να «πουλήσουν» στους συναδέλφους τους μια «μεγάλη νίκη», για να κρύψουν το συμβιβασμό (γιατί συμβιβασμός είναι να υποχωρείς την ώρα που ο αντίπαλος κάνει την πρώτη υποχώρηση, χωρίς να προσπαθήσεις να «δέσεις» καλύτερα την κατάσταση). Αρχισαν, λοιπόν, τις θριαμβολογίες και η συμφωνία πέρασε στα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ ως μεγάλη υποχώρηση της κυβέρνησης, λίγες μέρες μετά την ψήφιση του ασφαληστρικού νόμου. Η θεία-Φάνη ενοχλήθηκε και προσέφυγε στον Καραμανλή. Αυτός, κατά τη συνήθη τακτική του, τους είπε να τα βρουν, ώστε η κυβέρνηση να μην εμφανίζεται ανακόλουθη και διασπασμένη. Ετσι, ο Αλογοσκούφης και η θεία Φάνη έκαναν μια κοινή δήλωση, στην οποία υποστηρίζουν ότι ο νόμος θα εφαρμοστεί κανονικά και πως η επιτροπή που δημιουργήθηκε θα εισηγηθεί στην επιτροπή εντάξεων πώς θα γίνει η ένταξη του Ταμείου των εργαζόμενων στην ΤτΕ στο ΙΚΑ! Δηλαδή, ότι έφτιαξαν μια επιτροπή που θα εισηγηθεί σε μια άλλη επιτροπή!
♦ Ποιος δουλεύει ποιον;
Ο Δ. Χατζησωκράτης επανήλθε στην υπεράσπιση του ευρωστρατού, δηλώνοντας (στα «Νέα») το αυτονόητο: «Γενικώς είμαστε υπέρ της προοπτικής αποδέσμευσης της χώρας και της ΕΕ από το ΝΑΤΟ. Στην προοπτική εκτός ΝΑΤΟ, η ΕΕ πρέπει να έχει τη δυνατότητα να υπερασπίζεται μόνη της την ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητά της. Δεν νοείται να καταφεύγει στην προστασία των ΗΠΑ. Αρα, θα έχει τον δικό της στρατό».
Εκείνο που δεν είπε ο Χατζησωκράτης είναι πως ο ανεξάρτητος ευρωστρατός θα είναι ένας στρατός εξίσου ιμπεριαλιστικός μ’ αυτόν του ΝΑΤΟ. Απλά, θα αποτελεί (αν ποτέ δημιουργηθεί) έναν ανεξάρτητο ιμπεριαλιστικό πόλο. Ομως, κάποιος που αποδέχεται την ΕΕ ως ανεξάρτητη ιμπεριαλιστική οντότητα, λογικό είναι να αποδέχεται και τη στρατιωτική της έκφραση. Τα περί προστασίας της ασφάλειας και της εδαφικής ακεραιότητας τα προσπερνάμε, διότι κάθε ιμπεριαλιστική χώρα τα ίδια λέει.
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι ποιος δουλεύει ποιον; Ο Χατζησωκράτης, που λέει τα αυτονόητα, ή οι «αριστεροί» του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν σπεύσει να τον αποδοκιμάσουν; Νομίζουμε πως οι δεύτεροι είναι που προσπαθούν να μας δουλέψουν. Ξέρουν πολύ καλά ότι συμμάχησαν μ’ ένα κόμμα φιλοκαπιταλιστικό και ευρωλάγνο. Ξέρουν πολύ καλά την πολιτική του ΣΥΝ. Οπως ξέρουν επίσης πολύ καλά, ότι σε επίπεδο πολιτικής προπαγάνδας οι θέσεις του ΣΥΝ ακούγονται και θα ακούγονται και όχι οι δικοί τους… αστερίσκοι ή τα ισορροπιστικά ντοκουμέντα του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι για το ράφι και όχι για την άσκηση πολιτικής.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι κάνουν… διαβρωτική δουλειά «από τα μέσα», για να τραβήξουν προς τ’ αριστερά πλατιές μάζες των ανθρώπων της Αριστεράς. Αυτά είναι παραμυθάκια της Χαλιμάς. Ο «εισοδισμός» ως πολιτική τακτική έχει χρεοκοπήσει άπειρες φορές. Συνήθως, εκείνος που την πατάει στο τέλος είναι ο «εισοδιστής», διότι το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Απλά, έκαναν μια συνειδητή οπορτουνιστική επιλογή.