Ενα νιόπαντρο ζευγάρι στο Κονέκτικατ των ΗΠΑ το 1955 βρίσκεται αντιμέτωπο με τη φθοροποιό καθημερινότητα μιας μικροαστικής ζωής, τους οικογενειακούς συμβιβασμούς, τις ευθύνες και την κοινωνική υποκρισία. Στην πραγματικότητα δεν αντέχει να ζήσει μια άδεια ζωή, απεμπολώντας ανησυχίες και όνειρα…
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ρίτσαρντ Γέιτς, που κυκλοφόρησε στη Νέα Υόρκη το 1961. Ο Σαμ Μέντες, μια από τις σοβαρότερες περιπτώσεις σύγχρονων σκηνοθετών, ανέλαβε να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη αυτό το δείγμα της πρόσφατης αμερικάνικης μυθοπλασίας, που διατηρεί αναλλοίωτη την αξία του στις μέρες μας. Βέβαια, όσοι έχουν δει το «American beauty», με το οποίο ο βρετανός σκηνοθέτης έγινε ευρύτατα γνωστός, πιθανότατα θα απογοητευθούν από τον επίπεδο και προβλέψιμο τρόπο που ο Μέντες χειρίζεται αυτή τη φορά το υλικό του. Πραγματικά, μοιάζει να υπολείπεται σε έμπνευση, την ώρα που περισσεύουν οι δραματικοί τόνοι. Παρά ταύτα, στην ταινία τίθενται σημαντικά ερωτήματα με πρώτο και καλύτερο την αξία ενός χρεοκοπημένου θεσμού όπως είναι ο γάμος. Που εκτός των άλλων καταφέρνει να απομονώνει τον άνθρωπο από την ευρύτερη κοινωνική ζωή που είναι το οξυγόνο της επιβίωσής του και που όσο πιο γρήγορα παραχωρήσει τη θέση του στην ελεύ-θερη συμβίωση των δυο φύλων τόσο το καλύτερο. Οχι ότι το ξεπέρασμα ενός τέτοιου θεσμού θα έλυνε και πολλά προβλήματα. Τίποτα δε μπορεί να γεμίσει μια ζωή άδεια από στόχους, κοινωνικά ενδιαφέροντα και ιδανικά. Ούτε οι καλές προθέσεις ούτε καν το λαμπερό Παρίσι, όνειρο του κάθε ζωντανού Αμερικανού. «Ο δρόμος της επανάστασης», στον οποίο κατοικούν οι ήρωές μας, δεν είναι παρά μια τσουχτερή ειρωνική αντίστιξη σ` ένα τέλμα από το οποίο δεν μπορούν και δεν ξέρουν να βγουν.
Ελένη Σταματίου
