Το δράμα της Κωνσταντίνας Κούνεβα είναι πια γνωστό στο πανελλήνιο. Η μετανάστρια από τη Βουλγαρία, δραστήρια συνδικαλίστρια και γραμματέας της Παναττικής Ενωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού, ενός σωματείου που υπερασπίζεται τα δικαιώματα ενός από τα πιο εκμεταλλευόμενα στρώματα της εργατικής τάξης, δέχτηκε μαφιόζικη επίθεση λίγο έξω από το σπίτι της. Την έκαψαν με βιτριόλι στο πρόσωπο, με αποτέλεσμα να χάσει το ένα μάτι της και να κινδυνεύει να χάσει και το άλλο. Της έριξαν οξύ στο στόμα με αποτέλεσμα να πάθει εγκαύματα σε εσωτερικά όργανα και ακόμα να νοσηλεύεται στην Εντατική του Ευαγγελισμού.
Οι συναδέλφισσές της, οι φίλοι και οι συγγενείς της μίλησαν αμέσως για επίθεση μπράβων της εργοδοσίας. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Γιατί ήξεραν. Ηξεραν ότι η Κούνεβα δεχόταν απειλές κατά της ζωής της. Ηξεραν ότι δεν είχε διαφορές και προηγούμενα με κανέναν, εκτός από τ’ αφεντικά που τους καθόταν στο στομάχι, επειδή αυτή η μετανάστρια τολμούσε να σηκώνει ανάστημα και να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των συναδέλφων της. Κι ενώ η καταγγελία ήταν σαφής, η Αστυνομία έκανε πως δεν καταλάβαινε. Πέρασαν σχεδόν είκοσι μέρες από τη μαφιόζικη επίθεση και ουσιαστικά δεν έχει γίνει καμιά έρευνα. Ούτε πρόκειται να πιάσουν τους ενόχους. Τους έδωσαν όλο το χρόνο να σβήσουν τα ίχνη τους.
Και όμως ξέρουν πολύ καλά που πρέπει να απευθυνθούν. Στους εργολάβους που χρησιμοποιούν εργαζόμενους κυριολεκτικά σε συνθήκες δουλεμπόριου. Που τους βάζουν να εργάζονται σαραντάωρο, αλλά τους ασφαλίζουν για λιγότερες ώρες, για να μην έχουν δικαιώματα. Που μαζί με την πρόσληψη τους δίνουν να υπογράψουν και χαρτί αποχώρησης με ανοιχτή ημερομηνία, ώστε να μπορούν να τους διώξουν ανά πάσα στιγμή, χωρίς να δώσουν λογαριασμό σε κανένα, χωρίς αποζημίωση, χωρίς την τήρηση όσων προβλέπει η νομοθεσία.
Η μία μετά την άλλη δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμοί αναθέτουν σε εργολαβικά συνεργεία την καθαριότητα. Γιατί; Γιατί η τήρηση της νομοθεσίας κοστίζει. Αντί να προσλαμβάνουν εργαζόμενους με πλήρη δικαιώματα (συμβάσεις, ωράρια κ.λπ.) δίνουν τη δουλειά σε εργολάβους, εν γνώσει τους ότι αυτοί θα εφαρμόσουν δουλεμπορικά συστήματα. Οταν κάποιες θαρραλέες συνδικαλίστριες άρχισαν να παρεμβαίνουν στους χώρους δουλειάς και να διεκδικούν δικαιώματα, άρχισαν οι απειλές από τους μπράβους της εργοδοσίας. Η Κούνεβα είχε τη μέρα που της επιτέθηκαν επεισόδιο και την πέταξαν έξω από τον ΗΣΑΠ όπου εργαζόταν, επειδή ζήτησε να δοθεί στην ίδια και στις συναδέλφισσές της ολόκληρο το δώρο Χριστουγέννων. Η μαφιόζικη επίθεση ενάντια στην Κούνεβα ήταν προειδοποίηση όχι μόνο για την ίδια, αλλά για όλες τις πρωτοπόρες εργάτριες που τολμούν να υψώσουν ανάστημα στους εργολάβους-δουλέμπορους.
Μετά την επίθεση στην Κ. Κούνεβα αναπτύχθηκε ένα πλατύ κίνημα αλληλεγγύης. Ενα κίνημα που έχει πολλά ακόμη να κάνει, όχι μόνο γι’ αυτή την εργάτρια, αλλά για ολόκληρο τον κλάδο.
