Για μια ακόμη φορά ο Σπηλιωτόπουλος, διεμήνυσε, με αφορμή την παρουσία του στην 60ή Σύνοδο των Πρυτάνεων, πως οι οποιεσδήποτε «τροποποιήσεις σε προβληματικές διατάξεις του νόμου-πλαίσιο», που διαπιστώνονται ομόφωνα από τους πρυτάνεις, έχουν πιθανότητα να γίνουν δεκτές από τον ίδιο, εφόσον «δεν σηματοδοτούν αλλαγή φιλοσοφίας του νόμου, αλλά προσαρμογή», δηλαδή καλύτερη εφαρμογή του.
Βέβαια, ο νόμος δεν κινδυνεύει απ’ τους Πρυτάνεις, καθώς οι ενστάσεις τους αφορούν διαδικαστικά ζητήματα, που έχουν να κάνουν κυρίως με την εδραίωση θέσεων και συμφερόντων στην διοικητική ιεραρχία των Ιδρυμάτων. Οι Πρυτάνεις ζήτησαν να υπάρξει απλοποίηση της γραφειοκρατικής διαδικασίας διανομής των συγγραμμάτων, χωρίς να αμφισβητούν αυτή καθαυτή τη διάταξη, που ανοίγει διάπλατα το δρόμο στην κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, αλλαγή στη διάταξη που αφορά στο ποσοστό συμμετοχής των φοιτητών στα εκλεκτορικά σώματα, ώστε κάθε κατηγορία εκλεκτόρων να συμμετέχει στο αποτέλεσμα ανάλογα με το ποσοστό προσέλευσης και μείωση του αριθμού των εκλεκτορικών σωμάτων των μελών ΔΕΠ με περιορισμό του ποσοστού που αναλογεί στους εξωτερικούς κριτές. Πρόταση για τον τρόπο εισαγωγής στα ΑΕΙ, οι Πρυτάνεις δεν μπόρεσαν να διατυπώσουν σ’ αυτή τη φάση, γιατί υπήρξαν διαφωνίες ως προς το προπαρασκευαστικό έτος, τη διατήρηση της βάσης του 10, ακόμη και τον όρο της «ελεύθερης πρόσβασης». Γι’ αυτό και αποφάσισαν να διευρύνουν την επιτροπή, που επεξεργάζεται το σχετικό θέμα και επιφυλάχθηκαν για διαμόρφωση πρότασης στην ερχόμενη Σύνοδο του Ιουνίου.
Συμπεριφερόμενοι ως μπακάληδες και όχι ως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, ζήτησαν από τον Σπηλιωτόπουλο να μην αυξήσει τον αριθμό των φετινών εισακτέων και να υπάρξει επανεξέταση των μετεγγραφών προς τα κεντρικά Πανεπιστήμια (το αν η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων με παιδιά που σπουδάζουν ζουν στα μεγάλα αστικά κέντρα, ενώ είναι ανύπαρκτη σχεδόν η φοιτητική μέριμνα και δυσβάσταχτα τα έξοδα των σπουδών και εξευτελιστικά τα ποσά χρηματοδότησης των Πανεπιστημίων, δεν απασχολεί τους Πρυτάνεις).
Κατά τα άλλα περίσσεψαν τα γλειψίματα από τους πρυτάνεις μεγάλων Πανεπιστημίων προς τον υπουργό Παιδείας. Ικανοποιήθηκαν, λέει, που τους «άκουσε με μεγάλη προσοχή» και επέδειξε «σοβαρότητα και ενδιαφέρον».
