Η κυβέρνηση επαίρεται για τον μεγάλο αριθμό των φετινών αριστούχων (10.688 αριστούχοι με βαθμολογίες 18-20 έναντι 8.915 περσινών, ο μεγαλύτερος αριθμός αριστούχων μετά το 2001) και αδιαφορεί για τον τεράστιο και πάλι αριθμό παιδιών (28.026 υποψήφιοι έγραψαν κάτω από τη βάση του 10), που δεν θα κατορθώσουν να μπουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αλλωστε, αυτό ακριβώς επιδιώκει κάθε φορά με την καρμανιόλα των πανελλαδικών εξετάσεων και τη θέσπιση πρόσθετων φραγμών, όπως είναι η βάση του 10. Να στέλνει χιλιάδες παιδιά στα «αζήτητα», πετσοκόβοντας τη ροή προς τα Πανεπιστήμια, και να «παίζει με τους αριθμούς των επιτυχόντων, διαμορφώνοντάς τους κάθε φορά, ανάλογα με τα διακυβευόμενα. Οι χιλιάδες κενές θέσεις στα περιφερειακά ιδρύματα -κυρίως ΤΕΙ- εν μέσω μάλιστα μιας προεκλογικής χρονιάς, υποχρέωσαν φέτος την Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων να κάνει προσεχτικότερη διαχείριση των θεμάτων διαβαθμισμένης δυσκολίας. Ετσι κατασκευάστηκαν οι 10.688 αριστούχοι (ποσοστό 12,59%), που θα σφαχτούν στην κυριολεξία για μια θέση στις περιζήτητες σχολές (αυτές που θεωρούνται υψηλού κοινωνικού γοήτρου, όπως είναι οι νομικές, οι ιατρικές, τα Πολυτεχνεία κ.λ.π.), αφού οι θέσεις αυτές είναι μετρημένες και συνεχώς μειώνονται τα τελευταία χρόνια. Το γεγονός αυτό θα οξύνει φέτος ακόμα περισσότερο το φαινόμενο υποψήφιοι με άριστες βαθμολογίες να μη μπορούν να μπουν στη σχολή της πρώτης προτίμησής τους. Η μετακύληση αυτών των υποψήφιων σε σχολές που βρίσκονται χαμηλότερα στη λίστα προτίμησής τους, αναμένεται να οδηγήσει σε άνοδο των βάσεων.
Με ψυχρή γλώσσα οι τεχνοκράτες και πολιτικοί προϊστάμενοι του υπουργείου Παιδείας έδωσαν και πάλι τους σχετικούς αριθμούς και τα ποσοστά, αδιαφορώντας αν πίσω από αυτούς κρύβονται χιλιοστραπατσαρισμένα όνειρα, μόχθος και δάκρυα χιλιάδων παιδιών και των οικογενειών τους. Στη θεωρητική κατεύθυνση δε μπόρεσε να αγγίξει τη βάση του 10 το 33,94% των υποψήφιων, στη θετική το 11,61%, στην Τεχνολογική Κατεύθυνση 1 το 18,92% και στην Τεχνολογική Κατεύθυνση 2 κάτω από τη βάση έμεινε το 38,4% των νέων παιδιών.
Η δικαιολογία που εφευρέθηκε για την κατανομή των υποψήφιων, ήταν ότι φέτος τηρήθηκε κατά 100% το ΠΔ σχετικά με τη διαβάθμιση δυσκολίας (δηλαδή όλα τα προηγούμενα χρόνια η κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων παρανομούσε; Και αν ναι, γιατί δεν ελέγχθηκε γι’ αυτό;). Ο Αρσένης, για να «καταξιώσει» τη «μεταρρύθμισή» του, κατασκεύασε επίσης την πρώτη χρονιά της εφαρμογής της χιλιάδες αριστούχους και μιλούσε για καλά προετοιμασμένους μαθητές. Οταν κρίθηκε αναγκαία η επιβολή του πρόσθετου ταξικού φραγμού της βάσης του 10, η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας μιλούσαν για την ανάγκη να μπαίνουν στα Πανεπιστήμια οι πραγματικά «άξιοι» μαθητές και πάει λέγοντας. Δικαιολογίες εφευρίσκεις πάμπολλες, όταν θέλεις να προστατέψεις ως κόρη οφθαλμού τον βασικό παράγοντα επιλογής και κατάταξης των νέων παιδιών, τις πανελλαδικές εξετάσεις. Γι’ αυτό η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι, η νεολαία τους (για την οποία οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι ιδιαίτερα κοφτερό λεπίδι) μια διέξοδο έχουν μόνο και γι’ αυτή πρέπει να παλέψουν: την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων και όλων των αξιολογικών κρίσεων και φραγμών και την Ελεύθερη Πρόσβαση στα Πανεπιστήμια.
Γιούλα Γκεσούλη