♦ Ελληνες και μετανάστες εργαζόμενοι μαζί στην πάλη για την ανασύνταξη και αντεπίθεση του εργατικού – λαϊκού κινήματος – Διήμερο Οργανώσεων Αθήνας ΚΚΕ και ΚΝΕ – Παρασκευή 3 και το Σάββατο 4 Ιούλη πάρκο «ΦΙΞ» στα Πατήσια (αφίσα)
Υπό άλλες συνθήκες, μάλλον δεν θα σχολιάζαμε την αφίσα για την εκδήλωση του Περισσού. Είναι όμως το (όχι και τόσο μακρινό) παρελθόν αυτού του κόμματος στο μεταναστευτικό. Είναι το γεγονός ότι επέλεξαν να κάνουν το διήμερό τους τις ίδιες ακριβώς μέρες με το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, που έχει φτάσει αισίως στον 14ο χρόνο του. Είναι και το ότι βγήκαν στην Πατησίων και την Αχαρνών και «πάτησαν» με τις αφίσες τους όλες τις αφίσες για την πορεία της Πέμπτης σε ένδειξη αλληλεγγύης στην Κ. Κού-νεβα και ενάντια στο δουλεμπόριο. Αφίσα για αφίσα δεν άφησαν. Μιλάμε για μένος. Ολ’ αυτά, λοιπόν, δεν μας επιτρέπουν να περάσουμε στο ντούκου το διήμερο του Περισσού, που θα είναι μια ακόμα θλιβερή κομματική φιέστα. Μια φιέστα στην οποία θα μαζευτούν να τα πουν μεταξύ τους, χωρίς βέβαια να ενημερώσουν τους νεότερους, Ελληνες και μετανάστες, ότι το 1990-93 τα ΚΝΑΤ του Περισσού, με βάση το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, πρωτοστατούσαν στο κυνηγητό των μεταναστών, με πρόσχημα ότι σπάνε τα μεροκάματα. Ο τότε υπουργός Εργασίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη, Αρ. Καλαντζάκος τους πλήρωνε ημεραργίες κι αυτοί έβαζαν πούλμαν από την πλατεία Κάνιγγος και εξορμούσαν σε διάφορα μεγάλα εργοτάξια κυνηγώντας μετανάστες. Οταν κατάφερναν να πιάσουν μερικούς, ακολουθούσε η Αστυνομία που τους μπουζούριαζε για να πάρουν το δρόμο της απέλασης. Αυτά ήταν τα τοτινά κατορθώματα αυτών που θυμήθηκαν ετεροχρονισμένα την αλληλεγγύη και την ενότητα με τους μετανάστες.
♦ Να συντρίψουμε το σύγχρονο απαρτχάιντ που ορθώνεται – Η σιωπή είναι συνενοχή – Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας – Πορεία Τρίτη 7 Ιουλίου 2009 – πλ. Ομονοίας – 7μμ – Αναρχικοί-ες – αντιεξουσιαστές-τριες – αλληλέγγυοι-ες (αφίσα)
Μπορούμε να υπογράψουμε κάθε λέξη αυτής της αφίσας. Οχι μόνο τα μεγάλα γράμματα, αλλά και τα μικρά που περιγράφουν διάφορες πλευρές του ρατσιστικού πογκρόμ και που δεν τα παραθέσαμε παραπάνω. Αναρωτιόμαστε, όμως: γιατί χωριστή πορεία με συγκεκριμένο ιδεολογικό στίγμα; Το ζητούμενο είναι να κάνει ο αναρχικός-αντιεξουσιαστικός χώρος μια «δική του» πορεία για τους μετανάστες (κι άλλη μία οι χώροι της λεγόμενης άκρας αριστεράς) ή να προωθηθεί ο αγώνας ενάντια στο σύγχρονο ρατσισμό και για την αλληλεγγύη στους μετανάστες; Μήπως με την «ιδεολογικοποίηση» του θέματος μετατρέπουμε τελικά –έστω και χωρίς να υπάρχει τέτοια πρόθεση, τουλάχιστον δηλωμένη– τους μετανάστες σε «αντικείμενο» της δικής μας πολιτικής;
♦ Τα πλούτη τους είναι το αίμα μας – ΝΤΟΥ ΣΤΑ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ – Προλετάριοι σε κρίση (τρικάκι)
Κάποιοι «προλετάριοι σε κρίση» έκαναν ντου σ’ ένα σούπερ-μάρκετ προ καιρού και άφησαν αυτό το τρικάκι φεύ-γοντας. Καλές αυτές οι ενέργειες στο συμβολικό επίπεδο. Δεν παράγουν, όμως, πολιτικό πρόταγμα. Το «ντου στα σούπερ-μάρκετ» ως τακτική είναι ένα ωραιότατο σύνθημα στον αέρα. Αλλο ζύμωση, άλλο δράση ημέρας.
