Το κεφάλαιο και η αστική τάξη της Ελλάδας, σταθερά επιλέγουν για τα παιδιά της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων την ανάπτυξη και καλλιέργεια εκείνων μόνο των δεξιοτήτων, που είναι απαραίτητες κάθε φορά στην αγορά εργασίας, που επιτρέπουν στους μελλοντικούς εργοδότες τους να τα ξεζουμίζουν, πετυχαίνοντας το μέγιστο κέρδος, χωρίς απαιτήσεις και αντιδράσεις. Οχι ότι όλο το σχολείο δεν «παράγει» τον άνθρωπο της «μερικής δεξιότητας». Απλώς, η λεγόμενη τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση επιφυλλάσσει για τους μαθητές της, ιδιαίτερα πρώιμη απόλυτη εξειδίκευση, που δημιουργεί και την αίσθηση σε αυτούς που την αποκτούν, των μη αυξημένων απαιτήσεων έναντι των εργοδοτών και του κράτους, ενώ κλείνει το δρόμο και για τα Πανεπιστήμια, αφού οι νομοθετικές ρυθμίσεις επιτρέπουν την πρόσβαση σε μια μερίδα των αποφοίτων της (ΕΠΑΛ) ουσιαστικά μόνο στα ΤΕΙ (για τα Πανεπιστήμια, η ρύθμιση που έγινε πρόσφατα, φαινομενικά μόνο επιτρέπει την πρόσβαση, αφού το πρόγραμμα σπουδών δεν είναι το ίδιο με αυτό των Γενικών Λυκείων, ενώ απαιτούνται πανελλαδικές εξετάσεις σε κοινά θέματα με αυτά των αποφοίτων των Γενικών Λυκείων).
Το πολυδιαφημισμένο, λοιπόν, Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας, Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΠΔΕ), που διεξάγει το «διάλογο» για την «αναμόρφωση του Λυκείου», υπό την προεδρία του Μπαμπινιώτη, αποφάσισε ομόφωνα, αφού μελέτησε τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ, του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και της ΟΛΤΕΕ, να προτείνει τα εξής:
– Την ουσιαστική αναβάθμιση της Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, με παροχή ουσιαστικής μόρφωσης στους μαθητές, ώστε να κατακτήσουν τις βασικές ικανότητες και δεξιότητες, με παράλληλη προσπάθεια αλλαγής στάσεως της κοινωνίας ως προς την Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση.
– Τη δημιουργία Ενιαίου Τύπου Λυκείου Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, με εξασφάλιση ειδικοτήτων ανάλογα με τη χωροταξική κατανομή. Γι’ αυτό ζητάται η συνεργασία των αρμόδιων υπουργείων με την τοπική κοινωνία και τους κοινωνικούς εταίρους.
– Τη δημιουργία Ενιαίας Μεταλυκειακής Βαθμίδας Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης για απόκτηση εξειδίκευσης σε διαφορετικά επίπεδα.
Με άλλα λόγια, οι όψιμοι υπερασπιστές της «ολόπλευρης και ουσιαστικής μόρφωσης» μας κάνουν «λιανά» πώς την εννοούν για τα παιδιά της εργατικής τάξης: καλλιέργεια «βασικών ικανοτήτων και δεξιοτήτων», σε συνεννόηση με τις «τοπικές κοινωνίες» και τους «κοινωνικούς εταίρους», που θα καθορίζουν τον προσανατολισμό και τις ειδικότητες ανάλογα με τις ανάγκες τους. Το ΣΠΔΕ ομολογεί ότι θα σκαρφιστεί ένα καινούργιο λουστράρισμα του περιτυλίγματος της λεγόμενης τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης (Ενιαίος Τύπος Λυκείου Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης), ώστε να παραπλανηθεί η εργαζόμενη κοινωνία, που στέκεται επιφυλακτική και δύσπιστη απέναντί της («προσπάθεια αλλαγής στάσεως της κοινωνίας»), κάτι, άλλωστε, που έχουν επιδιώξει να κάνουν, πάντα ανεπιτυχώς, όλες οι εκπαιδευτικές «μεταρρυθμίσεις». Παράλληλα, για την ολοκλήρωση της οφθαλμαπάτης, προτείνεται η δημιουργία Ενιαίας Μεταλυκειακής Βαθμίδας Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης για την απόκτηση εξειδίκευσης σε διαφορετικά επίπεδα. Θα επιδιωχθεί, δηλαδή, και το ρετουσάρισμα των ΙΕΚ για την παραπλάνηση των μελλοντικών «απασχολήσιμων».