► Η έκτακτη φορολόγηση των κερδών δεν είναι στις προθέσεις μας, αλλά ισχύει στο ακέραιο η δέσμευσή μας για τη φορολόγηση των διανεμόμενων κερδών στην ενιαία κλίμακα φορολόγησης των εισοδημάτων των φυσικών προσώπων.
Γ. Παπακωνσταντίνου (ΚτΕ)
► Οι περισσότεροι απ’ όσους δεν στήριξαν την επιλογή Παπανδρέου (σ.σ. για τη θέση του γραμματέα) δεν ήταν από αυτούς που βρέθηκαν απέναντί του στις εσωκομματικές εκλογές του 2007, αλλά από αυτούς που τον στήριξαν. Ωστόσο βλέπουν πως στο νέο ΠΑΣΟΚ δεν έχουν θέση…
Γ. Παντελάκης (Ελευθεροτυπία)
► Εμείς δεν λέμε ότι οι ιδιώτες δεν θα έχουν και οφέλη από την πράσινη ανάπτυξη. Προφανώς και θα έχουν. Νομίζω ότι, χωρίς να φωτογραφίζουμε κάτι το συγκεκριμένο, θα πάμε μπροστά και θα βρούμε τη χρυσή τομή. Στη λύση μπορούν να προσαρμοστούν όλοι για να έχουν όλοι όφελος.
Τ. Μπιρμπίλη (Eλευθεροτυπία)
► Ο Γ. Προβόπουλος είχε πει στον Κ. Καραμανλή ότι το έλλειμμα είναι διψήφιο και όχι 6%; Αν του το είχε πει, τότε ο πρώην πρωθυπουργός προεκλογικά ψευδόταν ανερυθρίαστα. Αν όχι, τότε το πρόβλημα το έχει ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος. Πάντως, για να το ανακάλυψε μετά τις εκλογές αποκλείεται. Περιμένουμε την απάντηση.
Κόσμος του Επενδυτή
► Τώρα όμως θα παρατηρηθεί το εξής φαινόμενο. Ο Α ή ο Β υπουργός θα κάνει μια εξαγγελία χωρίς να λογαριάσει ακριβώς το κόστος και τις επιπτώσεις. Ο κ. Παπακωνσταντίνου θα το μαθαίνει από την τηλεόραση ή τις εφημερίδες και θα καταφεύγει λογικά στο Μέγαρο Μαξίμου. Στη σύσκεψη που θα συγκαλείται, ο πολλά υποσχόμενος υπουργός θα κραδαίνει το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και θα λέει «μα το υποσχεθήκαμε εδώ, στη σελίδα 323» και ο κ. Παπακωνσταντίνου θα κραδαίνει τον προϋπολογισμό και θα του απαντά «ναι, αλλά δεν έχουμε λεφτά».
Α. Παπαχελάς (Καθημερινή)
► Μιλάμε εδώ για μια επιπόλαια άρπα – κόλλα, για έναν προπαγανδιστικό εξευτελισμό της έννοιας της αξιοκρατίας, που πρέπει να τηρεί τουλάχιστον τον κανόνα της ίσης μεταχείρισης. Τρίχες. Οι εξαιρέσεις, οι αξιολογήσεις και ο τρόπος επιλογής όχι απλώς δεν διασφαλίζουν καμιά αξιοκρατία, αλλά, αντίθετα, είναι μέθοδος ταλιμπανική και αυταρχική, που θυμίζει περισσότερο μεθόδους εθνικοσοσιαλιστικής προπαγάνδας παρά δημοκρατικής διαδικασίας.
Γ. Παπαδόπουλος-Τετράδης (Ελευθεροτυπία)
