Απόλυτα νομιμόφρων απέναντι στο σύστημα και στους κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού που έχουν θεσπιστεί την τελευταία εικοσαετία εμφανίζεται ο Α. Σαμαράς μετά τη σαρωτική του νίκη στις ερχηγικές εκλογές της ΝΔ. Θα περιμένει υπομονετικά τη σειρά του να γίνει πρωθυπουργός και στο μεταξύ θα προσπαθεί να στερεώσει την εξουσία του στο κόμμα του, ασκώντας παράλληλα μια ήπια αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, επικεντρώνοντας την κριτική στην «ανικανότητα» και την «προχειρότητα» και όχι στην ουσία της ασκού-μενης κυβερνητικής πολιτικής.
Επιλέγοντας το συγκρότημα Αλαφούζου («Καθημερινή») για την πρώτη «εφ’ όλης της ύλης» συνέντευξή του μετά τη νίκη, ο Σαμαράς προσέφερε καταρχάς άνετη «περίοδο χάριτος» στην κυβέρνηση Παπανδρέου, δηλώνοντας ότι «είναι νωρίς για να την κρίνουμε συνολικά». Η μόνη κριτική που άσκησε ήταν ότι «δεν υπάρχει σχέδιο, αντίθετα από τα μεγάλα λόγια που ακούσαμε “για σχέδιο 100 ημερών” κ.λπ.». Δεν παρέλειψε, μάλιστα, να σημειώσει με νόημα, ότι «το “πακέτο Καραμανλή” της Θεσσαλονίκης είναι λιγότερο οδυνηρό και περισσότερο αποτελεσματικό από τα μέτρα που ετοιμάζεται τώρα να πάρει το ΠΑΣΟΚ»
Από την άλλη, δήλωσε αλληλέγγυος προς τον Παπανδρέου στη «μάχη κατά της διαφθοράς». «Ασφαλώς και θα στηρίξω τον πρωθυπουργό», είπε, για να συμπληρώσει: «Αν το θέλει πραγματικά, θα μπούμε σε μιαν “άμιλλα”, ποιος θα φέρει τις πιο ολοκληρωμένες, τις πιο καταλυτικές πρακτικές λύσεις για τη συντριβή της διαφθοράς». Μόνο στην υιοθέτηση του γερμανικού εκλογικού μοντέλου διαφώνησε, γεγονός που προδιαγράφει ακόμη και σύγκρουση στο κοινοβούλιο, γιατί με τα εκλογικά συστήματα τα αστικά κόμματα δεν παίζουν.
Εκείνο που απασχολεί και θα απασχολήσει τον Σαμαρά την προσεχή περίοδο είναι η οργάνωση του προσωπικού του συστήματος εξουσίας στη ΝΔ. Εμμέσως πλην σαφώς προειδοποιεί τους μητσοτακικούς να μη τολμήσουν τίποτα, γιατί «το εύρος της συμμετοχής και το εύρος της νίκης δεν αφήνει σε κανέναν το περιθώριο να διχάσει πλέον τη βάση». Επειδή δεν είναι χτεσινός στην αστική πολιτική, αποφεύγει να πάρει πολεμικά μέτρα κατά των εσωκομματικών του αντιπάλων, δίνοντας πόστα και σε μητσοτακικούς. Πόστα δευτερεύοντα, όμως, που δεν αγγίζουν καν τον πυρήνα της κομματικής εξουσίας. Οπως φαίνεται, θα έχει και στήριξη από «αντι-μητσοτακικά» συγκροτήματα ΜΜΕ, αν κρίνουμε από την αποκάλυψη του «Εθνους» για τη συνάντηση Μπακογιάννη-Μιλόσοσκι στο Παρίσι, τον περασμένο Γενάρη, όπου η Μπακογιάννη φέρεται να μην υπερασπίστηκε τη γραμμή Καραμανλή («μια ονομασία erga omnes»). Η ηγεσία Σαμαρά αρνήθηκε να καλύψει πλήρως τη Μπακογιάννη, το μητσοτακικό στρατόπεδο έλαβε το μήνυμα και η Ντόρα… έπαθε ωτίτιδα και ματαίωσε το ταξίδι μαζί με το Σαμαρά στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Δεν ήταν, λοιπόν, καθόλου τυχαίοι οι ύμνοι σύσσωμων των ΜΜΕ για την εκλογική διαδικασία στη ΝΔ και τη νίκη Σαμαρά. Ο δικομματισμός παραμένει βασική επιλογή του συστήματος στην Ελλάδα και η ομαλότητα με την οποία εκλέχτηκε νέος αρχηγός στη ΝΔ αποτελεί εγγύηση για το μέλλον. Ο Σαμαράς θα στηριχτεί, γιατί πρέπει να υπάρχει μια βιώσιμη εναλλακτική λύση εξουσίας, όταν το ΠΑΣΟΚ δε θα μπορεί πια να κυβερνά και θα πρέπει να παραχωρήσει τη θέση του –πάντα μέσω εκλογών– στη ΝΔ.