Εχοντας παρακολουθήσει την πορεία του Ζοράν Κουάμε Μαμντάνι προτού ανακοινώσει ότι θα είναι υποψήφιος για τη δημαρχία της «πόλης που δεν κοιμάται ποτέ, της Νέας Υόρκης και αφότου κέρδισε τις προκριματικές των Δημοκρατικών και ξεκίνησε την προεκλογική καμπάνια του, έχουμε τη βεβαιότητα ότι εκείνο που βάρυνε καθοριστικά στον εκλογικό του θρίαμβο ήταν οι φιλο-παλαιστινιακές του θέσεις. Ο Μαμντάνι είχε από νεαρός ενασχόληση με το Παλαιστινιακό. Ως φοιτητής στο Κολλέγιο Μπουντουέν στο Μέιν είχε ιδρύσει εκεί παράρτημα της οργάνωσης «Φοιτητές για Δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη». Ηξερε καλά το θέμα, καθώς ο πατέρας του, ο καθηγητής στο Κολούμπια Μαχμούντ Μαμντάνι, Ινδός της Αφρικής, σιίτης μουσουλμάνος, και η μητέρα του, η κινηματογραφίστρια Μίρα Ναΐρ, Ινδή της Αμερικής, ινδουίστρια, είχαν αντι-αποικιακές απόψεις. Μάλιστα, ο πατέρας του τού έδωσε το δεύτερο όνομα (Κουάμε) προς τιμήν του Κουάμε Ενκρούμαχ, ηγέτη του αντιαποικιακού κινήματος της Γκάνα, μετέπειτα πρωθυπουργού και προέδρου, που ανατράπηκε από πραξικόπημα οργανωμένο από τη CIA.
Ο Μαντάνι διέθετε όλο το υπόλοιπο «πακέτο»: ρεύμα στη μαύρη νεολαία, λόγω της επί χρόνια καριέρας του ως παραγωγού στη ραπ, υποστήριξη από τον Μπέρνι Σάντερς, την Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτές και αρκετούς από τους «λίμπεραλς» των Δημοκρατικών, όμως το γεγονός ότι μιλούσε σταθερά ενάντια στη γενοκτονία που διέπρατταν οι σιωναζιστές στη Γάζα, τον οδήγησε σε άνετη νίκη επί του εσωκομματικού αντιπάλου του, Αντριου Κουόμο, ενός φθαρμένου πολιτικά προσώπου και ταυτόχρονα λυσσασμένου φιλοσιωνιστή. Ο Κουόμο, ως κυβερνήτης της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, είχε εκδώσει εκτελεστικό διάταγμα ενάντια στο BDS και είχε τουιτάρει: «Αν μποϊκοτάρετε το Ισραήλ, η Πολιτεία της Νέας Υόρκης θα μποϊκοτάρει εσάς»! Αφού κατανίκησε τον Κουόμο στις προκριματικές, δε δυσκολεύτηκε να τον νικήσει και στις δημοτικές εκλογές, στις οποίες ο Κουόμο κατέβηκε ως ανεξάρτητος (με την υποστήριξη του Τραμπ φανερά και των δεινοσαύρων των Δημοκρατικών παρασκηνιακά), διασπώντας τις ψήφους των Δημοκρατικών. Ο Κουόμο πήρε 41,6%, ο ρεπουμπλικανός Κέρτις Σλίβα 7,1% και ο Μαμντάνι 50,5%.
Η υποστήριξη στην Παλαιστίνη βάρυνε αποφασιστικά στην πλάστιγγα υπέρ του Μαντάνι. Τα υπόλοιπα, τα σοσιαλδημοκρατικά, ήταν απλώς προεκλογική φλυαρία. Oπως γράφει και ο νεοφιλελές Ανδρέας Ανδριανόπουλος στα σημερινά «Νέα», «η πιο “εβραϊκή” πόλη των ΗΠΑ έβγαλε δήμαρχο που δεν δέχεται να καταδικάσει τη Χαμάς και καλεί το Ισραήλ να αποχωρήσει από τη Γάζα!».
Ε, όχι και 28 ευρώ για το βιβλίο του Τσίπρα! Σε λίγο καιρό θα το πουλάνε στα πανέρια με 2-3 ευρώ. Υπάρχουν τόσα χρήσιμα βιβλία να διαβάσει κανένας, αντί να πληρώσει μισό μεροκάματο για να ταλαιπωρηθεί διαβάζοντας την αβάσταχτη μπουρδολογία ενός αστού πολιτικάντη. Και τα ψέματά του, βέβαια, γιατί τι άλλο εκτός από ψέματα θα γράφει;
Τον Αργυρό και τα μάτια σας
Η στήλη το έγραψε από χτες: το πιο σημαίνον πρόσωπο αυτή τη στιγμή είναι ο α(η)δός Αργυρός. Η απόδειξη ήρθε αυθημερόν. Η Κίμπερλι βγήκε για φαΐ στο Κολωνάκι (πού θέλατε να πάει, σε χασαποταβέρνα στα Λιόσια που ειδικεύεται στην προβατίνα;) και είχε μαζί της το γιο της, καμιά σαρανταριά υπάλληλους της Πρεσβείας και τον Αργυρό με τη γυναίκα του. Μιλάμε για μεγάλο καλλιτεχνικό (εντάξει, μη φωνάζετε, δεν βρήκαμε πιο κατάλληλη λέξη) νταλκά. Προβλέπουμε ότι ουρά θα γίνεται έξω από το καμαρίνι του α(η)δού σε όποιο σκυλάδικο (συγγνώμη, πίστα) εμφανίζεται. Θα συνωστίζονται εκεί υπουργοί, βουλευτές και καπιταλιστές και θα λένε στον α(η)δό πόσο τον θαυμάζουν, με την ελπίδα να τους κλείσει κάνα ραντεβού με την καρακαλτάκα.
Το ξερό εβίβα ενός πέτσακα
«Η Κρήτη δεν είναι η βία, τα πιστόλια και οι άγραφοι νόμοι, είναι η ιστορία της, ο πολιτισμός της, η φιλοξενία, το φιλότιμο, η λεβεντιά και η αξιοπρέπεια των ανθρώπων της», δήλωσε ο κραταιός Νικόλας. Να το έλεγε κανένας άλλος, θα το δεχόμασταν (με βαριά καρδιά, γιατί τα θετικά χαρακτηριστικά που αναφέρονται είναι εν ανεπαρκεία στη σημερινή Κρήτη – τα σαρώνει ο τουρισμός-και όχι μόνο). Οχι, όμως, ο Ανδρουλάκης. Ο πέτσακας της Πολυτεχνικής Θράκης που έριχνε μπαλωθιές στα πάρτι της ΠΑΣΠ. Κότα λειράτη μεν, αλλά το κουμπούρι το μοστράριζε για να δείχνει «νοματαίος». Nτάξει, Νικολιό; Το κουμπούρι το έχεις παραδώσει από τότε που έγινες σοβαρός (λέμε τώρα) πολιτικός παράγοντας; Αμε να το παραδώσεις εδά κι άμα γιαγύρεις τα λέμε.
Μήπως να μας έλεγε κανείς πόσο κόστισε η διαφημιστική καμπάνια με τον Θανάση Αντετοκούνμπο να μιλάει για τα ασανσέρ, επειδή τυχαίνει να του έχουν κολλήσει το παρατσούκλι “elevator” (ασανσέρ), λόγω του μεγάλου άλματος που είχε στα νιάτα του; Δείτε τη διαφήμιση (αν δεν την έχετε δει) και πείτε μας: υπάρχει περίπτωση να πειστεί κανένας να απογράψει το ασανσέρ, επειδή του το είπε ο Θανάσης; Καμία. Κανένας που δε θέλει να κάνει την απογραφή δε θα την κάνει επειδή ο Θανάσης δε θέλει να χάσει την προπόνηση. Τι μένει; Μια ωραία διαφημιστική μπίζνα, ένα φαγοπότι που θα το πληρώσει ο ελληνικός λαός. Δεν ξέρουμε πόσο είναι το κασέ του Θανάση για να διαφημίζει από πατατάκια μέχρι ασανσέρ, όμως τα πολλά λεφτά πάνω αλλού (εννοείτε τι εννοούμε).
Tι σου κάνει μια δεκαετία και καμιά εικοσαριά «τραβήγματα», χώρια τα μπότοξ…
Οποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρών’ οι κότες
Η Μαρία Καρυστιανού διέψευσε ότι ότι εμπλέκεται στην πολιτική κίνηση «Κύμα», της οποίας outing έκανε ο περιβόητος Νίκος Καραχάλιος, άλλοτε πουλέν της ΝΔ. Ο Καραχάλιος επανήλθε, δηλώνοντας ότι «η Μαρία πρώτα από όλα είναι άνθρωπος που έχει έντονα συναισθήματα έπειτα από αυτά που έχει βιώσει, ένιωσε τη δύναμη του κύματος και ένιωσα ότι κάπου αιφνιδιάστηκε»! Και συμπλήρωσε ότι έχουν συναντηθεί «15-20 φορές μόνο τους τελευταίους τρεις μήνες» με στόχο τη δημιουργία κόμματος και πως κατανοεί τους δισταγμούς της. Σχόλιο; Ο τίτλος αυτού του σημειώματος.
Οχι, δεν μετανοούμε. Αν μετανοούσαμε θα χάναμε τέτοιο θέαμα…
