Αντιλαμβάνομαι ότι το θέμα της Γάζας έχει πάρει καταστροφικές διαστάσεις, ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες. Γι’ αυτό και ασκούνται πιέσεις διπλωματικές διεθνώς και μεμονωμένα, για να αρθεί ο αποκλεισμός και η απαγόρευση, η παρεμπόδιση αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας. Παρακολουθώ τις προσπάθειες της χώρας μας, ιδιαίτερα στον ΟΗΕ, που συμβαίνει, όπως ξέρετε, κύριε Πρόεδρε, τον τελευταίο μήνα να είμαστε προεδρεύουσα χώρα του Συμβουλίου Ασφαλείας υπό την ιδιότητα του μη μονίμου μέλους. Και θα αναφερθώ μόνο σε αυτά, χωρίς να θέλω ούτε να υποτιμήσω ούτε να υπερτιμήσω αυτές τις πρωτοβουλίες που συνήθως είναι συλλογικές.
Κωνσταντίνος Τασούλας
(Ο Φάμελλος, κάνοντας πως δε θυμάται τους εναγκαλισμούς του Τσίπρα με τον εγκληματία πολέμου Νετανιάχου και τις συμφωνίες -και στρατιωτικής συνεργασίας- της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τους σιωναζιστές του Τελ Αβίβ, πήγε στον Τασούλα για να του πει ότι «η θηριωδία, η οποία εξελίσσεται στη Γάζα και στην Παλαιστίνη, μας αφορά όλους και οφείλουμε να αναλάβουμε πρωτοβουλίες»! Του είπε, ακόμα, ότι «οι πρωτοβουλίες μέχρι στιγμής και οι επιλογές της κυβέρνησης, η οποία δεν έχει συμπαραταχθεί μαζί με τους ηγέτες άλλων χωρών και ευρωπαϊκών χωρών είναι αναντίστοιχες με τις σοβαρές ευθύνες που έχουμε». Και ο Τασούλας, προετοιμασμένος καλά καθώς γνώριζε το θέμα της επίσκεψης Φάμελλου, αφού διαπίστωσε ότι «το θέμα της Γάζας» -έτσι ακριβώς, «το θέμα της Γάζας», όχι η γενοκτονία, τα εγκλήματα πολέμου και τα παρόμοια- άρχισε να απαριθμεί από στήθους, με ημερομηνίες και λεπτομέρειες, τις… πρωτοβουλίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη υπέρ των Παλαιστίνιων! Πρέπει να ζήλεψε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος την άνεση με την οποία ο Τασούλας εκφωνούσε το αισχρό αφήγημά του. Αιφνιδιασμένος από την προκλητική απάντηση Τασούλα, σε στιλ κυβερνητικού εκπρόσωπου, ο Φάμελλος κλείστηκε στο καβούκι του, λέγοντας αμήχανα: «Και εγώ, κύριε Πρόεδρε, χωρίς κανένα σχόλιο, όπως είπατε και εσείς, θα διατυπώσω την άποψή μου και στη συνέχεια, οφείλω να καταθέσω προτάσεις για να είναι η Ελλάδα στη σωστή πλευρά της ιστορίας που είναι η πλευρά της ανθρωπιάς και της ειρήνης». Ηταν ένα σύντομο ντιμπέιτ μεταξύ πολιτικών απατεώνων, στο οποίο νικητής βγήκε ο ακροδεξιός Τασούλας, που έδωσε στον Μητσοτάκη την ικανοποίηση της σκέψης ότι καλώς τον έβαλε στο προεδρικό μέγαρο, καθώς είναι αποφασισμένος να συμπεριφέρεται όχι σαν «ρυθμιστής του πολιτεύματος», αλλά ως φανατικός δεξιός και μεγαλοστέλεχος της ΝΔ)
