Αυτή η ιστορία κρατάει από την εποχή του κραταιού ΠΑΣΟΚ και του πολυθρύλητου «εκσυγχρονισμού». Τότε ξεκίνησαν δειλά-δειλά οι ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων. Κι επειδή επρόκειτο για θέματα κρίσιμα, άρχισε και η κατασκευή ιδεολογημάτων.
Πρώτα χώρισαν τις κρατικές επιχειρήσεις σε «στρατηγικής σημασίας» και σε… απλές (σαν τις ποικιλίες της βενζίνης ένα πράμα). Τις «απλές» τις πουλάμε, τις «στρατηγικής σημασίας» με τίποτα.
Μετά είπαν ότι πρέπει να πουλήσουμε και τις «στρατηγικής σημασίας», αλλά μόνο με μειοψηφικά πακέτα και το μάνατζμεντ θα παραμένει στα χέρια του κράτους. Και γιατί έπρεπε να πουληθούν έστω και μειοψηφικά πακέτα; Για να αποκτήσουν κεφάλαια οι επιχειρήσεις, να εκσυγχρονιστούν και να αναπτυχθούν.
Κάπου τότε λανσαρίστηκε και ο όρος «ασημικά», με τον οποίο χαρακτηρίστηκαν αυτές οι «στρατηγικής σημασίας» κρατικές επιχειρήσεις. Αν δεν κάνουμε λάθος, τον πρωτολανσάρισε ο Αλογοσκούφης, γκεσέμι του Κωστάκη Καραμανλή, ασκώντας κριτική στους σημιτάνθρωπους. Στη συνέχεια, ως «τσάρος» της οικονομίας, έκανε τα ίδια. Πολιτικά εξαερώθηκε, όμως μας άφησε κληρονομιά τον όρο «ασημικά».
Ολα αυτά τα χρόνια οι ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων προχωρούσαν, μέχρι που ήρθαν τα Μνημόνια και ιδιαίτερα το τρίτο, με το οποίο ο Τσίπρας συμφώνησε να περάσει όλη η ακίνητη και κινητή περιουσία του ελληνικού κράτους σε ένα Υπερταμείο, ελεγχόμενο απόλυτα από τους ιμπεριαλιστές δανειστές. Χωρίς ντροπή, οι συριζαίοι πανηγύρισαν επειδή… η έδρα του Υπερταμείου τοποθετήθηκε στην Αθήνα και όχι στο Λουξεμβούργο, όπως πρότεινε η τρόικα!
Ηρθε η ώρα, λοιπόν, το Υπερταμείο ν’ αρχίσει το ξεπούλημα των «ασημικών». Η διαφορά της σημερινής κυβέρνησης από προηγούμενες είναι ότι καμαρώνει για τα ξεπουλήματα. Δεν προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από την «ανάγκη», όπως έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, δε βάζει μπροστά το Υπερταμείο, αλλά παίρνει πάνω της τα ξεπουλήματα και καμαρώνει γι’ αυτά.
Στις 9 Σεπτέμβρη πούλησαν στην ιταλική ITALGAS SpA τη ΔΕΠΑ Υποδομών, δηλαδή το δίκτυο φυσικού αερίου στη χώρα μας, που το έχει χρυσοπληρώσει ο ελληνικός λαός. Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σκρέκας έκανε μια δήλωση που ξεκινούσε ως εξής: «Η βελτιωμένη οικονομική δεσμευτική προσφορά ύψους 733 εκατομμυρίων ευρώ του ομίλου ITALGAS SpA για τη ΔΕΠΑ Υποδομών, αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία και αντανακλά τις ισχυρές προοπτικές ανάπτυξης της χώρας μας. Πρόκειται για ιδιωτικοποίηση με σημαντικά πολλαπλασιαστικά οφέλη, τόσο για την εθνική οικονομία όσο και για τους πολίτες».
Δηλαδή, έδωσε κάτι παραπάνω από την αρχική του πρόταση το ιταλικό μονοπώλιο για να πάρει έναν κρίσιμο ενεργειακό τομέα, και η κυβέρνηση έστησε πανηγύρι.
«Πρόκειται για επενδύσεις που θα δημιουργήσουν πολλές νέες θέσεις εργασίας, θα μειώσουν το κόστος ενέργειας για νοικοκυριά και επιχειρήσεις και θα συμβάλλουν καθοριστικά στην επίτευξη των φιλόδοξων στόχων της χώρας για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου», συνέχισε ο Σκρέκας με ύφος άθλιου ντίλερ που προσπαθεί να πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Αρκεί να σκεφτούμε ότι η ITALGAS αποκτά μονοπωλιακό έλεγχο στα δίκτυα φυσικού αερίου, για να καταλάβουμε ότι θα επιδιώξει τους στόχους της με τα αντίθετα απ’ αυτά που ισχυρίζεται ο Σκρέκας: με ακριβές τιμές (αυτό εξασφαλίζει ο μονοπωλιακός έλεγχος) και με στραγγάλισμα των εργατών και εργαζόμενων στα έργα της (εκτός αν πιστεύει κανείς ότι δεν πρόκειται για μεγάλη καπιταλιστική επιχείρηση αλλά για σύλλογο προστασίας αναξιοπαθούντων).
Ακολούθησε το ξεπούλημα του 49% του ΔΕΔΔΗΕ, του δικτύου μέσης και χαμηλής τάσης. Νέα πανηγυρική δήλωση Σκρέκα: «Η οικονομική προσφορά της Spear WTE Investments Sarl για την απόκτηση του 49% του ΔΕΔΔΗΕ, συνολικού ύψους 2,116 δισ. ευρώ, αποτελεί το υψηλότερο τίμημα που έχει προσφερθεί για ιδιωτικοποίηση κρατικής εταιρείας. Το προσφερόμενο τίμημα καταδεικνύει δίχως αμφιβολία τις εξαιρετικά θετικές αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας μας και αντανακλά την εμπιστοσύνη της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας στους χειρισμούς της κυβέρνησης».
Τι είναι η Spear WTE Investments Sarl; Ενα χρηματιστηριακό fund της Αυστραλίας, το οποίο αγοράζει και πουλάει μετοχές, χωρίς να ενδιαφέρεται για το είδος της επιχείρησης που αγοράζει. Το σημειώνουμε γιατί όταν ο Χατζηδάκης ξεκίνησε την κουβέντα για πώληση του ΔΕΔΔΗΕ, έλεγαν ότι αναζητούν αξιόπιστους επενδυτές που ειδικεύονται στα δίκτυα. Και κατέληξαν σε ένα fund που δεν έχει καμιά εξειδίκευση στα δίκτυα.
Γιατί αυτό το fund πήρε το 49% του ΔΕΔΔΗΕ; Προφανώς γιατί το είδε σαν μεγάλη ευκαιρία. Αγοράζει σήμερα φτηνά με στόχο να πουλήσει αύριο ακριβότερα. Τόσο απλά. Αφού όμως το δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ, το φτιαγμένο με τον ιδρώτα του ελληνικού λαού από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια μέχρι σήμερα, υπόσχεται μεγάλες αποδόσεις σ’ ένα κερδοσκοπικό fund, γιατί δεν εξακολούθησε να το διαχειρίζεται το ελληνικό κράτος μέσω της ΔΕΗ;
Το μόνο εύκολο για μια επιχείρηση του μεγέθους της ΔΕΗ είναι να δανειστεί για να κάνει επενδύσεις. Το κέρδος είναι εξασφαλισμένο, η πιστοληπτική ικανότητα υψηλή, οι κάνουλες των τραπεζών, ντόπιων και ξένων, ανοίγουν εύκολα. «Με τα κεφάλαια που θα εξασφαλίσει η ΔΕΗ θα προχωρήσει απρόσκοπτα στην υλοποίηση των επενδυτικών της σχεδίων για την ανάπτυξη Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και τεχνολογιών αποθήκευσης ηλεκτρισμού», μας είπε ο Σκρέκας στις 10 Σεπτέμβρη, όταν πουλούσαν το 49% του ΔΕΔΔΗΕ.
Δυο βδομάδες αργότερα (χθες) ανακοίνωσαν αιφνιδιαστικά ότι πουλάνε και τη ΔΕΗ. Με… πρωτότυπη μέθοδο: Θα κάνουν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ, αλλά το Υπερταμείο και η θυγατρική του ΤΑΙΠΕΔ δε θα συμμετάσχουν. Ετσι, η κρατική συμμετοχή (Υπερταμείο και ΤΑΙΠΕΔ) στη ΔΕΗ θα πέσει από το 51% που είναι σήμερα στο 33%.
Παρακαλούμε την προσοχή σας: Πούλησαν το 49% του ΔΕΔΔΗΕ, υποτίθεται για να εξασφαλίσει η ΔΕΗ κεφάλαια να κάνει επενδύσεις στις ΑΠΕ. Και δυο βδομάδες αργότερα, χωρίς να έχουν κάνει καμιά προηγούμενη ανακοίνωση (λέξη δεν είπε ο Μητσοτάκης στη ΔΕΘ) ξεπουλάνε ένα επιπλέον 18% της ΔΕΗ, πάλι για να κάνει η ΔΕΗ επενδύσεις στις ΑΠΕ!
Οπως αντιλαμβάνεστε μας φτύνουν κατάμουτρα.
Ας παραμερίσουμε τα εταιρικά κόλπα, σημειώνοντας μόνο ότι η κατάτμηση της ΔΕΗ και η δημιουργία θυγατρικών για τα δίκτυα (ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ) ήταν το colpo grosso για να επιτευχθεί η πλήρης ιδιωτικοποίηση της μεγαλύτερης επιχείρησης της χώρας, με κομβική σημασία για όλη την οικονομία καθώς αφορά την παραγωγή ενέργειας. Ο αδίστακτος νεοφιλελεύθερος Κυριάκος Μητσοτάκης, συνεχιστής μιας οικογένειας που έγινε ζάμπλουτη μέσω της πολιτικής, ολοκληρώνει με γρήγορους ρυθμούς αυτό που ξεκίνησε ο πατέρας του, συνέχισε ο Σημίτης και όσοι ακολούθησαν, με αποκορύφωμα τη δημιουργία του Υπερταμείου Ιδιωτικοποιήσεων και Ξεπουλήματος από τον Τσίπρα.
Π.Γ.