Πάνω στη βράση των σκανδάλων, καθώς ο βόρβορος των αποκαλύψεων πλημμυρίζει καθημερινά κάθε ελληνικό σπίτι, τα προεδρεία των Δικαστικών Ενώσεων φόρεσαν τα καλά τους και διάβηκαν την εντυπωσιακή πύλη του «κτιρίου του λαού» στον Περισσό, για να συναντηθούν με την κ. Παπαρήγα. Θέμα συζήτησης -τί άλλο;- «τα φαινόμενα σήψης που παρατηρήθηκαν πρόσφατα στο θεσμό της Δικαιοσύνης, με μια σειρά σκάνδαλα που βγήκαν στην επιφάνεια και στα οποία φέρονται να είναι αναμειγμένοι επιφανείς δικαστικοί εκπρόσωποι» (από το ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη»).
Τους συνομιλητές, πάντως, περισσότερο απασχόλησε «το ζήτημα των κατασταλτικών μέτρων, που προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση, στο όνομα της λεγόμενης κάθαρσης της Δικαιοσύνης και της αποκατάστασης του κύρους του θεσμού». Ο Περισσός να «τη βγαίνει» από τα δεξιά στην κυβέρνηση, υπερασπίζοντας τη Δικαιοσύνη; Ας δώσουμε το λόγο στην ίδια την κ. Παπαρήγα: «Υπάρχει από την πλευρά μας μια βασική προσέγγιση. Ο θεσμός της Δικαιοσύνης είναι θεσμός του συγκεκριμένου πολιτικού συστήματος, άρα όχι μόνο είναι άδικος, αλλά εκδηλώνει και φαινόμενα σήψης».
Ως εδώ πολύ καλά… μαρξιστικότατα. Αμέσως μετά, όμως, αρχίζει το ξήλωμα: «Αυτό δε σημαίνει ότι παραιτούμαστε από την προβολή και υποστήριξη κάποιων ζητημάτων, που θα μπορούσαν, κατά κάποιο τρόπο, έστω σήμερα, να αμβλύνουν αυτή την αρνητική κατάσταση που επικρατεί σε όλους τους θεσμούς του συστήματος». Και η… ολική επαναφορά: «Εμείς διεκδικούμε καινούργια μέτρα που εξασφαλίζουν την ουσιαστική, έστω και τυπική, αυτοδιοίκηση του θεσμού. Να πάψουν να επιλέγονται οι δικαστές από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου».
Προσέξτε τον παραλογισμό: «ουσιαστική, έστω και τυπική». Μα ή ουσιαστική ή τυπική θα είναι, κυρία Αλέκα μας. Δεν μπορείς να εξαφανίζεις μια αντίθεση, ενώνοντας τους πόλους της. Οσο κι αν τους ενώνεις φραστικά, αυτοί παραμένουν αντιθετικοί, λογικά και οντολογικά, και το μόνο που καταφέρνεις είναι να αποκαλύπτεις τη δική σου αμηχανία. Γιατί ξέρεις πολύ καλά ότι μ’ αυτά τα λογάκια προσπαθείς να διαπράξεις μια απατεωνιά, ρίχνοντας γέφυρες προς έναν από τους πιο αντιδραστικούς μηχανισμούς της αστικής εξουσίας. Ενα θεσμό που υπηρέτησε όλες τις κυβερνήσεις, όλα τα καθεστώτα, που φόρεσε στολή και πηλίκιο και επάνδρωσε τα έκτακτα στρατοδικεία, που ευθύνεται για εγκλήματα σε βάρος του ελληνικού λαού.
Οι δικαστικοί μηχανισμοί θέλουν την ενίσχυση του αυτοδιοίκητου. Γιατί έτσι θα ενισχυθούν οι τάσεις αυτονόμησής τους και θα αναβαθμιστεί ο ρόλος τους στο σύστημα εξουσίας. Ας μην ξεχνάμε ότι πολλοί στα ψηλά κλιμάκια του δικαστικού σώματος έχουν ως κρυφή επιθυμία την εγκαθίδρυση ενός «κράτους δικαστών», με τον παραγκωνισμό των πολιτικών που κατηγορούνταν για διαφθορά και διαπλοκή. Σ’ αυτό ακριβώς έρχεται να τους ενισχύσει ο Περισσός, σε μια περίοδο που η δημόσια εικόνα τους έχει τσαλακωθεί εξαιτίας των αποκαλύψεων.
Π.Γ.
ΥΓ: Μάλλον θα πήγαινε πολύ να ζητούσαμε από την κ. Παπαρήγα να πει δυο λέξεις για το όργιο των έκτακτων τρομοδικείων του Κορυδαλλού, που έχουν τσαλαπατήσει και τους πιο στοιχειώδεις κανόνες του ισχύοντος αστικού δικαίου. Εδώ δεν βρήκε να πει λέξη για το σκάνδαλο της κήρυξης ως παράνομων και καταχρηστικών όλων των απεργιών για τις οποίες έχουν προσφύγει εργοδότες (ακόμα και της Πρωτομαγιάς).
