Πολλοί δρώντες τα αίσχιστα, λόγους τους αρίστους ασκέουσι (Δημόκριτος)
Ηταν Αύγουστος του 2012. Ο Τσίπρας διέκοψε τις διακοπές του στο Ρέθυμνο και ήρθε στην Αθήνα για να συναντηθεί με τον σιωνιστή Σίμον Πέρες, πρόεδρο του Ισραήλ. Στη συνάντηση εκείνη τέθηκαν τα θεμέλια για την αλλαγή της πολιτικής που τηρούσε ο ΣΥΡΙΖΑ έναντι του σιωναζιστικού μορφώματος και την άρση της αντίθεσής του στη «στρατηγική συνεργασία» Ελλάδας-Ισραήλ, που είχε εγκαινιάσει ο Γ. Παπανδρέου.
Η τότε τομεάρχισσα Εξωτερικών Δούρου ανέλαβε με παρεμβάσεις της στον Τύπο να πλασάρει τη νέα πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Ο τότε τομεάρχης Παιδείας Τ. Κουράκης ξιφούλκησε ενάντια στη συνάντηση Τσίπρα-Πέρες, αποδόμησε με δηλώσεις του και με άρθρο στην «Αυγή» την επιχειρηματολογία της Δούρου και ζήτησε σύγκληση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ για να συζητήσει το ζήτημα.
Η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ ουδέποτε συγκλήθηκε, απάντηση στον Κουράκη ουδέποτε δόθηκε. «Οχι, λοιπόν, δεν με αφορά αυτού του είδους η “υπεύθυνη” διπλωματία που αύριο θα είναι η επίσημη εξωτερική μας πολιτική. Δεν με αφορά η εξόρυξη κοιτασμάτων ανοιχτά της Γάζας, όταν με τα κιάλια θα ατενίζουμε αμέριμνοι τους βομβαρδισμούς των αμάχων και των 1.453 νεκρών. Δεν με αφορά ένας τουρισμός δίπλα στο τείχος του αίσχους που κυκλώνει τους Παλαιστινίους και τους αποκόπτει από τις ρίζες τους. Δεν με αφορά η συνεργασία στη γεωργία, όταν οργώνονται τα χωράφια της Γάζας με τις μπουλντόζες των κατακτητών και στις ρόδες τους ξεψυχάει η Ρέιτσελ Κόρι», έγραψε ο βουλευτής.
Η συνέχεια είναι γνωστή. Ο ΣΥΡΙΖΑ συνέχισε και αναβάθμισε τη «στρατηγική συνεργασία» με το σιωναζιστικό μόρφωμα. Ο Τσίπρας έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει δημόσια την Ιερουσαλήμ «ιστορική πρωτεύουσα» του Ισραήλ, προκαλώντας ντελίριο ενθουσιασμού στη σιωνιστική συμμορία. Ο Κουράκης έκανε γαργάρα αυτά που υποστήριζε το 2012 και έγινε υπουργός Παιδείας του Τσίπρα, υποστηρίζοντας «αυτού του είδους την “υπεύθυνη'' διπλωματία».
Σήμερα ο Κουράκης είναι πρώτος αντιπρόεδρος της Βουλής και πρόεδρος της «Κοινοβουλευτικής Ομάδας Φιλίας Ελλάδας – Παλαιστίνης», την οποία συγκάλεσε προ ημερών, για να υποδεχτεί τον πρέσβη της Παλαιστίνης, να ανταλλάξουν αναμνηστικά και να φωτογραφιστούν παρέα. Οπως μας πληροφόρησε Δελτίο Τύπου της Βουλής «όπως τόνισε ο κ. Κουράκης, η Ομάδα Φιλίας είναι έτοιμη να επεξεργαστεί πρωτοβουλίες για να στηρίξει τις προσπάθειες της Παλαιστίνης σε όλα τα επίπεδα».
Ενας στοιχειωδώς έντιμος και αξιοπρεπής άνθρωπος θα είχε αποφύγει να πάρει αυτό το πόστο. Θα αποσυρόταν ντροπιασμένος, αν όχι από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Βουλή, τουλάχιστον από την έκθεση σε τέτοιες υποκριτικές εκδηλώσεις. Ο άνθρωπος που πριν από τρία χρόνια εξεγειρόταν δημόσια επειδή ο Τσίπρας έκανε μια συνάντηση με τον Πέρες και θεωρούσε αυτή τη συνάντηση προοίμιο αλλαγής της εξωτερικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο κατάπιε την έμπρακτη εξωτερική πολιτική στη χειρότερη μορφή που θα μπορούσε να πάρει, αλλά ανέλαβε και το έργο να την εξωραΐσει, παριστάνοντας τον… φιλοπαλαιστινιακό πυλώνα της συριζαίικης εξουσίας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Επειδή, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί (μπορεί και σύντομα) στην αντιπολίτευση και οι «Κουράκηδες» θα ξαμολυθούν και πάλι στα «κινήματα» (ο καθείς ανάλογα με την ειδικότητα που είχε παλιά), καλό είναι να τα θυμόμαστε όλ' αυτά, για να «χωρίσουμε τα τσανάκια» μας με δαύτους ευθύς εξαρχής. Να φροντίσουμε να μη λειτουργήσουμε σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ για την αναβάπτιση αυτής της εξουσιαστικής κλίκας και ενός εκάστου των στελεχών της.
Π.Γ.