Δεν έχει σημασία το παρελθόν αυτού του Πανταζή Χρονόπουλου, δημάρχου Ζαχάρως στην Ηλεία (πρέπει να είναι ο συνταξιούχος χωροφύλακας που επί σειρά ετών ήταν προσωπικός φρουρός του Ευάγγελου Γιαννόπουλου, οπότε είχε καλό δάσκαλο). Σημασία έχει ο κοινωνικός αντίκτυπος της κίνησής του, να βάλει υποχρεωτική διατίμηση στα μεροκάματα των μεταναστών που εργάζονται στο ράβδισμα της ελιάς και να απειλεί ότι αν δεν αποδεχτούν τη διατίμηση θα τους διώξει και θα φέρει Αιγύπτιους εργάτες.
Μια τέτοια κίνηση δεν θα μπορούσε, βέβαια, παρά να γίνει με τον τρόπο του Ζαγοριανάκου («αποφασίζουμε και διατάζουμε»), όπως φαίνεται από το φιρμάνι που κόλλησε στα καφενεία της περιοχής. Ομως, ο Χρονόπουλος δεν είναι παρά ένα απλό εκτελεστικό όργανο του πραγματικού φασισμού που σαν σαράκι κατατρώει τα σωθικά της ελληνικής κοινωνίας. Ναι, ο Χρονόπουλος έχει κοινωνική αποδοχή σ’ αυτό που κάνει. Γι’ αυτό και το κάνει άλλωστε. Εμφανίζεται σαν ο προστάτης των ελαιοπαραγωγών της περιοχής του. Οχι τόσο των πλούσιων (οι οποίοι μπορεί και να μην τον έχουν ανάγκη), αλλά των φτωχών.
Ποιο είναι το μήνυμα; Για τα προβλήματα των ελαιοπαραγωγών φταίνε τα ψηλά μεροκάματα που ζητούν οι αγροεργάτες. Δεν φταίει ο εξοντωτικός κανονισμός της ΕΕ, δεν φταίει η πολιτική του ελληνικού κράτους, δεν φταίνε οι καπιταλιστές που εμπορεύονται τα αγροεφόδια, δεν φταίνε οι χοντρέμποροι που σαν αρπακτικά αρπάζουν τη σοδειά, αλλά φταίνε οι αλβανοί ραβδιστές που ζητούν μεροκάματο 50 ευρώ (χωρίς ένσημο, βέβαια) και δεν δέχονται να δουλέψουν με 30.
Προσέξτε τα συγκοινωνούντα δοχεία: οι μεγαλέμποροι κάνουν εισαγωγές και ρίχνουν τις τιμές των αγροτικών προϊόντων. εκβιάζοντας και στραγγαλίζοντας τους αγρότες. Ο δήμαρχος απειλεί με εισαγωγή εργατών για να ρίξει τα μεροκάματα των εργατών γης. Χαμένοι σε κάθε περίπτωση οι αγρότες-μικροκαλλιεργητές και οι εργάτες γης. Αυτοί που θα έπρεπε να αγωνίζονται μαζί ενάντια στην εκμετάλλευση των καπιταλιστών είναι διασπασμένοι και οι πρώτοι στρέφονται ενάντια στους δεύτερους, στους φυσικούς τους συμμάχους, αφήνοντας στο απυρόβλητο εκείνους που τους πίνουν το αίμα.
Αυτός είναι ο πραγματικός φασισμός. Τον συμβολίζει με τον καλύτερο τρόπο ο δήμαρχος Ζαχάρως (και όχι μόνο). Η διάσπαση της εργαζόμενης κοινωνίας, η ασυλία στο κεφάλαιο, η αλληλοσφαγή.
Π.Γ.