Εχουμε δει όλοι το βίντεο ή την καρέ-καρέ φωτογραφική αποτύπωση της σκηνής που αμερικάνος πεζοναύτης σκοτώνει εν ψυχρώ έναν τραυματισμένο και άοπλο Ιρακινό στο εσωτερικό ενός τζαμιού στη Φαλούτζα. Επειδή η εικόνα αυτή πέρασε από τη λογοκρισία του αμερικάνικου στρατού και πρωτοβγήκε από αμερικάνικα ΜΜΕ και επειδή είμαστε γενικώς ψυλλιασμένοι, πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή «κάποιο λάκο έχει η φάβα».
Ο τραυματίας βαφτίστηκε αντάρτης. Αντάρτης στη Φαλούτζα και άοπλος κομματάκι δύσκολο. Αφού ήταν άοπλος και τραυματίας, πώς ξέρουμε ότι ήταν αντάρτης και όχι άμαχος που τραυματίστηκε από τους συνεχείς βομβαρδισμούς της πόλης; Ολοι μπορούμε να καταλάβουμε ότι διαφορετική αίσθηση προκαλεί η εκτέλεση ενός μαχητή από την εκτέλεση ενός άμαχου. Η εκτέλεση ενός τραυματία μαχητή καταδικάζεται επίσημα, αλλά συνοδεύεται και από εικόνες εκτέλεσης ομήρων εκ μέρους ομάδων της Ιρακινής Αντίστασης. Ετσι, οι μεν εντυπώσεις από τη συμπεριφορά του πεζοναύτη μετριάζονται, η δε επέμβαση της διοίκησης του κατοχικού στρατού, που διέταξε ανακρίσεις, εμφανίζεται ως πράξη ευθύνης και σεβασμού στους κανόνες του πολέμου.
Εδώ και μέρες οι Αμερικάνοι δίνουν την είδηση ότι στις μάχες της Φαλούτζα σκοτώθηκαν 1200 αντάρτες. Αμαχοι; Ούτε ένας. Κι όμως, πριν αρχίσει η επίθεσή τους στην πόλη, όλα τα πρακτορεία μετέδιδαν ότι στην πόλη έμειναν δεκάδες χιλιάδες άμαχοι. Δεδομένου ότι η πόλη βομβαρδίστηκε από αεροπλάνα, με όλμους, πυροβολικό και τεθωρακισμένα, δεδομένου ότι ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα ισοπεδώθηκαν, δεδομένου ότι οι άμαχοι είναι λιγότερο ευέλικτοι από τις ένοπλες αντάρτικες δυνάμεις, μπορούμε να καταλήξουμε αβίαστα στο συμπέρασμα ότι η πλειοψηφία των πτωμάτων που κείτονταν στους δρόμους της πόλης και αυτών που θάφτηκαν στα ερείπια κτιρίων ήταν άμαχοι και όχι αντάρτες. Γι’ αυτό το λόγο, άλλωστε, δεν επέτρεψαν στον Ερυθρό Σταυρό και την Ερυθρά Ημισέληνο να μπουν στην πόλη, αλλά στο βόρειο τμήμα που κατέλαβαν άρχισε να συλλέγει τα πτώματα ο στρατός κατοχής. Τα ίχνη του ολοκαυτώματος πρέπει να εξαφανιστούν. Οι νεκροί θα παρουσιαστούν σαν μαχητές που έπεσαν σε μια μάχη.
Τα παραπάνω μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το πέρασμα του βίντεο από την αυστηρή λογοκρισία του αμερικάνικου στρατού αποτελεί χειρισμό στο πλαίσιο μιας γενικότερης διαχείρισης του ολοκαυτώματος που οι κατακτητές οργάνωσαν στη Φαλούτζα. Θέλουν να περάσουν την ψεύτικη αίσθηση, ότι αυτοί διεξήγαγαν μόνο μια μάχη ενάντια σε αντάρτικες δυνάμεις, στο πλαίσιο της οποίας υπήρξαν και κάποιες υπερβολές, τις οποίες όμως ο ίδιος ο αμερικάνικος στρατός στηλίτευσε και τιμώρησε. Γιατί ο αμερικάνικος στρατός είναι ένας πολιτισμένος στρατός, σε αντίθεση με τους βάρβαρους «ισλαμιστές» που συλλαμβάνουν και εκτελούν ομήρους.
Μπορεί στο ίδιο το Ιράκ αυτή η προπαγάνδα να μην έχει κανένα αντίκτυπο, γιατί εκεί τα νέα μαθαίνονται γρήγορα, στην αποχαυνωμένη Δύση, όμως, μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο. Δεν είναι τυχαίο που οι έμπειροι αναλυτές των δυτικών ΜΜΕ μεταδίδουν ξερά τις ειδήσεις από τη Φαλούτζα, αποφεύγοντας να βάλουν κρίσιμα ερωτήματα και να εκθέσουν τις αμφιβολίες που και οι ίδιοι έχουν. Η αντίσταση στο Ιράκ δεν χαλάει τη σούπα μόνο των Αμερικανοβρετανών, αλλά ολόκληρου του αστικού στρατόπεδου.
Π.Γ.