Ο κυνικός κεντρικός τραπεζίτης βγήκε και είπε ωμά αυτό που –για πολιτικούς λόγους- αποφεύγουν να πουν ο νεοφιλελεύθερος Μητσοτάκης και οι υπουργοί του. Εχετε λεφτά, επειδή σας δώσαμε λεφτά, βγάλτε τα από τις τράπεζες και αντιμετωπίστε την ακρίβεια, αυτό ήταν το μήνυμα του Στουρνάρα από τη φιλόξενη συχνότητα του ΣΚΑΪ.
«Η κυβέρνηση έδωσε από τα μεγαλύτερα ποσά κατά της πανδημίας στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Αυτό αντανακλάται ως ένα βαθμό στο γεγονός ότι σημαντικός αριθμός νοικοκυριών επιχειρήσεων και το κράτος έχουν σημαντικά αποθεματικά για να αντιμετωπίσουν ένα σημαντικό γεγονός όπως αυτό», είπε ο Στουρνάρας. Και επανέλαβε: «Οι αποταμιεύσεις που έχουν συσσωρευτεί είναι αποταμιεύσεις που μπορεί να βγάλουν ένα νοικοκυριό ή μια επιχείρηση από μια δύσκολη θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σημασία έχει πόσο θα κρατήσει ο πληθωρισμός ψηλά»!
Χρειάζεται, μήπως, να θυμίσουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εργατών που μπήκε σε αναστολή εργασίας έπαιρνε επί μήνες 534 ευρώ; Χρειάζεται να θυμίσουμε ότι υπήρξαν εργαζόμενοι που για διάφορους λόγους δεν πήραν ούτε αυτό το άθλιο επίδομα; Χρειάζεται να θυμίσουμε ότι επλήγησαν ακόμα και μεσαία στρώματα, τα οποία δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες που δημιούργησε η πανδημία;
Ισως χρειάζεται να θυμίσουμε πως από το 2010 το λαϊκό εισόδημα (των εργατών, των φτωχών αγροτών, των εργαζόμενων μικροαστών, των συνταξιούχων υπέστη απανωτά πλήγματα και συρρικνώθηκε δραματικά, χωρίς η τυπική λήξη των Μνημονίων να φέρει οποιαδήποτε βελτίωση, διότι τα Μνημόνια έληξαν τυπικά, ενώ το μνημονιακό πλέγμα διατηρήθηκε αλώβητο. Δηλαδή, το τρομερό κύμα ακρίβειας που ογκούται συνεχώς από τον Μάη του 2021, πλήττει ένα λαό που ήδη είχε υποστεί μια υπερδεκαετή «εσωτερική υποτίμηση».
Αλλά ακόμα κι αν κάποια νοικοκυριά έχουν πέντε δεκάρες στην άκρη, για ώρα ανάγκης όπως λέμε, γιατί θα πρέπει να τα διαθέσουν για να τραφούν οι ύαινες του κεφαλαίου και ο κρατικός Μινώταυρος που κάνει -μέσω της δημοσιονομικής πολιτικής- αναδιανομή υπέρ του κεφαλαίου;
Αυτό που είπε ο Στουρνάρας είναι εξαιρετικά απλό μέσα στην ωμότητά του: η κυβέρνηση θα δώσει μερικά φιλανθρωπικά φιλοδωρήματα στους πλέον εξαθλιωμένους, ενώ για τους υπόλοιπους θα ακολουθήσει ένας νέος γύρος «εσωτερικής υποτίμησης».
Για τα φιλανθρωπικά φιλοδωρήματα που μοίρασε ο Μητσοτάκης γράψαμε αναλυτικά (ΕΔΩ). Ο κυνισμός με τον οποίο πλασάρουν τη «νέα» πολιτική ανοίγει ένα άλλο ζήτημα.
Ο Σκυλακάκης είπε πως δεν πρέπει να μειωθεί η φορολογία στα καύσιμα, διότι θα ευνοήσει τους πλούσιους, καθώς οι φτωχοί δεν έχουν αυτοκίνητα. Ο Γεωργιάδης είπε πως άμα μειωθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στα καύσιμα θα ευνοηθούν αυτοί με τα «Καγιέν». Ο Στουρνάρας μας είπε να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε και ν’ ανοίξουμε τα σεντούκια ή να πάμε στα ΑΤΜ, γιατί «λεφτά υπάρχουν». Εφτασε μέχρι την αλητεία να ισχυριστεί ότι λεφτά υπάρχουν στα νοικοκυριά, γιατί τους τα μοίρασε το κράτος!
Από πού αντλούν τόσο θράσος, ώστε να φτύνουν κατάμουτρα έναν ολόκληρο λαό, να υποτιμούν τόσο βάναυσα την ίδια την αξιοπρέπειά του; Η απάντηση πονάει, αλλά είναι απλή: αντλούν το θράσος τους από τη δική μας αδυναμία να τους απαντήσουμε αναλόγως.
Πολλοί εγκλωβίζονται σ’ ένα «άκυρο» ερώτημα: Μα καλά, δεν βλέπει ο Μητσοτάκης ότι μ’ αυτά που κάνει θα χάσει τις εκλογές; Το ερώτημα αυτό απαντήθηκε με τη μεγαλύτερη σαφήνεια την περίοδο των Μνημονίων. Μετρήστε κυβερνήσεις: Παπανδρέου (ΠΑΣΟΚ), Παπαδήμου (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ), Σαμαρά (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ), Σαμαρά (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ), Τσίπρα (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ), Τσίπρα (ΣΥΡΙΖΑ). Προτίμησαν να χάσουν τις εκλογές (στις περισσότερες περιπτώσεις χωρίς να ολοκληρώσουν την κοινοβουλευτική τους θητεία), παρά να μην εφαρμόσουν τη σκληρή αντιλαϊκή πολιτική. Υπήρξαν πρωθυπουργοί ή πρωθυπουργίσιμοι που πέρασαν αναγκαστικά στο περιθώριο της αστικής πολιτικής ζωής (Παπανδρέου, Σαμαράς, Βενιζέλος), αλλά πίσω δεν έκαναν. Τη γλίτωσε μόνο ο Τσίπρας, γιατί τον ευνόησε η συγκυρία.
Οι αστοί πολιτικοί που τίθενται επικεφαλής των κομμάτων εξουσίας έχουν πλήρη συνείδηση ότι είναι αναλώσιμοι. Η εποχή των προεκλογικών ψευτοπαροχών έχει παρέλθει. Κι αυτό είναι συμφωνημένο από όλους. Αν κάποιος δεν συμφωνήσει, το σύστημα θα τον ξεβράσει πριν την ώρα του.
Δεν υπάρχει κανένα ερώτημα, λοιπόν, για τι κάνει ο Μητσοτάκης και αν υπονομεύει το πολιτικό του μέλλον. Ο Μητσοτάκης κάνει ό,τι έκαναν και οι προκάτοχοί του. Κι αν αντέξει άντεξε. Αν όχι, θα πάρει σειρά άλλος. Αυτό είναι λυμένο για την αστική πολιτική. Οχι «λαϊκισμός». «Λαϊκισμός» επιτρέπεται μόνο από την αντιπολίτευση κατά την προεκλογική περίοδο, όχι από την κυβέρνηση για να κερδίσει μια ακόμη θητεία.
Αρα, δεν υπάρχει διέξοδος; Δεν υπάρχει διέξοδος μέσω της κάλπης. Αν έκοβαν όλοι από ένα δάχτυλο κάθε φορά που εξαπατήθηκαν από την κάλπη, θα είχαμε μια κοινωνική πλειοψηφία χωρίς δάχτυλα. Τα αστικά κόμματα, όμως, ξέρουν ότι οι εξαπατηθέντες ψηφοφόροι γίνονται «κοψοχέρηδες» μόνο στα λόγια. Και σκέφτονται με κυνισμό: «Επί μια δεκαετία τους φορτώσαμε τρία Μνημόνια και δεκάδες εφαρμοστικούς νόμους, πετύχαμε τη συντηρητική ανασυγκρότηση του ελληνικού καπιταλισμού, και αντέξαμε. Θα συνεχίσουμε το ίδιο και τώρα, στη διάρκεια της νέας κρίσης που πλήττει τον παγκόσμιο καπιταλισμό».
Διέξοδος υπάρχει, φτάνει το παιχνίδι να μεταφερθεί στο πεδίο της ταξικής πάλης. Αν η εργατική τάξη, η εργαζόμενη κοινωνία ευρύτερα, δείξει τη δύναμή της, τότε οι όροι θ’ αλλάξουν. Και μόνο τότε θα υπάρξουν κατακτήσεις. Γιατί οι κατακτήσεις αποσπώνται, δεν χαρίζονται, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης.
