Ταξική πάλη και προλεταριακός διεθνισμός

Σύμφωνα με τις διαρροές του επιτελείου προπαγάνδας του Μεγάρου Μαξίμου, στη μαραθώνια συνάντησή τους στο Νταβός ο Τσίπρας φέρεται να συμβούλεψε τον Ζάεφ «να πει την αλήθεια στον λαό του και δε θα χάσει».
 
Ποια είναι η κατά Τσίπρα αλήθεια που πρέπει να πει ο Ζάεφ; Προφανώς αυτά που έλεγε ο μακαρίτης πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας της Μακεδονίας Κίρο Γκιγκόροφ. Οτι οι Σλαβομακεδόνες είναι ένα τμήμα των νοτιοσλαβικών φυλών που εγκαταστάθηκαν στα Βαλκάνια την περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, περί τον 6ο μ.Χ. αιώνα.
 
Σωστά. Μήπως άραγε, αυτό το ιστορικό γεγονός έρχεται σε αντίθεση με το επίσης ιστορικό γεγονός ότι από τα νοτιοσλαβικά φύλα δημιουργήθηκαν μια σειρά έθνη (π.χ. σερβικό, κροατικό), ένα από τα οποία αυτοπροσδιορίστηκε ως μακεδονικό, επειδή ο πληθυσμός από τον οποίο σχηματίστηκε ήταν εγκατεστημένος στη γεωγραφική περιοχή που από τα χρόνια της Ρωμαιοκρατίας (και εν συνεχεία της Βυζαντινής και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) ονομαζόταν Μακεδονία, η οποία -παρά τις κατά καιρούς αυξομειώσεις της- ήταν πάντοτε ευρύτερη της περιοχής που έζησαν οι αρχαίοι Μακεδόνες; 'Η με το επίσης αναντίρρητο ιστορικό γεγονός ότι αυτός ο πληθυσμός μιλούσε μια γλώσσα που την ονόμαζε Μακεδονικά (μολονότι δεν είχε καμία σχέση με τη γλώσσα των αρχαίων Μακεδόνων ή γενικότερα με τα Ελληνικά);
 
Αυτές τις αλήθειες θα τις πει ο Τσίπρας «στον λαό του», όπως προτρέπει τον Ζάεφ να κάνει με «τον δικό του λαό»;
 
Ο εθνικισμός προϋποθέτει την ιστορική τύφλωση των λαών. Μόνο με παραχαράξεις και ιστορικά μυθεύματα μπορούν οι αστικές τάξεις να μετατρέπουν τους λαούς σε αθύρματα που σέρνονται με μοναδική ευκολία σε εθνικοφασιστικά συλλαλητήρια και με την ίδια ευκολία σε άδικους πολέμους. Τα Βαλκάνια έχουν πληρώσει βαρύ φόρο αίματος τους δυο τελευταίους αιώνες. Κηρύγματα σαν αυτά του Ρήγα Βελεστινλή (που για τις ανάγκες του νεοελληνικού εθνικισμού μετονομάστηκε σε Φεραίο) θάφτηκαν μετά μεγάλων τιμών, για να μην παίζουν ρόλο ιδεολογικής πυξίδας.
 
Από την εποχή της δράσης του επηρεασμένου από τον αστικό Διαφωτισμό Ρήγα έχουν περάσει πάνω από δυο αιώνες. Η αστική τάξη ωρίμασε και σάπισε. Και στην Ελλάδα και στις άλλες βαλκανικές χώρες. Μέσα στη σαπίλα της, όμως, εξακολουθεί να κατέχει (και) την ιδεολογική ηγεμονία, δηλητηριάζοντας τους λαούς με το εθνικιστικό αφιόνι, φτιαγμένο με πρώτες ύλες την ιστορική παραχάραξη και τα ψεύδη.
 
Την ιστορική παραχάραξη και τα ψεύδη πρέπει να βάλουμε στο στόχαστρό μας. Να κινηθούμε με βάση τις αρχές της ταξικής πάλης και του προλεταριακού διεθνισμού. Εννοιες που -ευλόγως- οι σύγχρονοι αστοί και οι ψευτοαριστεροί υπηρέτες τους θέλουν να ρίξουν στη λήθη. Είναι «ξύλινες», λένε κάποιοι διανοούμενοι στρατευμένοι στην υπηρεσία του κεφαλαίου που τους σιτίζει πλουσιοπάροχα.
 
Δεν είναι ξύλινες, ατσάλινες είναι. Γιατί δείχνουν το δρόμο της ταξικής απολύτρωσης σε όλες τις χώρες. Γιατί δε διαιρούν τους προλετάριους, όπως έχουν κάθε συμφέρον να κάνουν οι αστικές τάξεις, αλλά τους ενώνουν στον κοινό αγώνα. «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε» ήταν το σύνθημα που έγραψαν οι Μαρξ και Ενγκελς στην προμετωπίδα της πρώτης στην Ιστορία Ενωσης των Κομμουνιστών, αντικαθιστώντας το «όλοι οι άνθρωποι είναι αδέρφια». Η επικαιρότητά του για τους σημερινούς προλετάριους  είναι αδιαμφισβήτητη. Αλλιώς θα σέρνονται κάτω από τις σημαίες των τυράννων.