►TO 2003, το αμερικανικό περιοδικό «Forbes» τον είχε κατατάξει στην έκτη θέση των πλουσιότερων «royals and rulers» – βασιλέων και ηγετών. Δύο σκαλιά πιο πάνω βρισκόταν η βασίλισσα Ελισάβετ. Σύμφωνα με το περιοδικό, η περιουσία του Γιάσερ Αραφάτ ξεπερνούσε τα 300 εκατομμύρια δολάρια. Μετριοπαθείς εκτιμήσεις… Ο Τζαουίντ αλ-Γκουσεΐν, πρώην υπουργός Οικονομικών της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ), δήλωσε στο Associated Press ότι όταν έφυγε εκείνος, το 1996, τα περιουσιακά στοιχεία του Αραφάτ τιμόνταν στα τρία έως πέντε δισεκατομμύρια δολάρια.
Nέα
►Σα να μην πέρασε μια μέρα από τον εθνικιστικό παροξυσμό των αρχών της δεκαετίας του ’90, το σύνολο σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων της χώρας μας, έχουν εγκλωβιστεί ξανά σε μια άνευ ουσιαστικού πολιτικού αντικρίσματος αδιέξοδη σκιαμαχία σχετικά με το «ξεχασμένο» ζήτημα του ονόματος της γειτονικής χώρας.
Τ. Κατσαρός (Ελευθεροτυπία)
►Τα καινούργια διαβατήρια θα είναι ακριβώς όπως και τα αμερικάνικα και μάλιστα η κατασκευή τους ανατέθηκε σε αμερικάνικη εταιρία η οποία φτιάχνει τα διαβατήρια στις ΗΠΑ. Πρόκειται συγκεκριμένα για βιομετρικά διαβατήρια τα οποία θα διαθέτουν μικροτσίπ που εκτός από την ψηφιακή εικόνα του κατόχου τους θα περιλαμβάνουν δακτυλικά αποτυπώματα, χρώμα της ίριδας των ματιών και άλλα προσωπικά δεδομένα.
Εθνος
►H ανακατάληψη της Φαλούτζα αναμένεται να είναι εξίσου απογοητευτική όσον αφορά τον ρόλο της στον τερματισμό της αντίστασης, όσο ήταν και η σύλληψη του Σαντάμ Χουσεΐν τον περασμένο Δεκέμβριο, ή η παράδοση της εξουσίας στην προσωρινή ιρακινή κυβέρνηση στα τέλη Ιουνίου. Κάθε ένα από αυτά τα γεγονότα είχε παρουσιαστεί από την πλευρά των ΗΠΑ ως επιτυχία που θα έγερνε την πλάστιγγα προς όφελός των. Αντιθέτως, και παρά τις προσδοκίες τους, οι μάχες γίνονται πιο συχνές και αιματηρές.
Το γιατί συμβαίνει αυτό δεν είναι κανένα μυστήριο. Καμία χώρα δεν θέλει να τελεί υπό κατοχήν. Οι ξένοι εισβολείς προκαλούν εθνικιστική αντίσταση. Αυτό συνέβη στο Ιράκ με εκπληκτική ταχύτητα εξαιτίας της ανικανότητας των Αμερικανών πολιτικών και στρατιωτικών διοικητών, μακροπρόθεσμα όμως θα συνέβαινε ούτως ή άλλως.
Οι Γάλλοι απέτυχαν να κρατήσουν την Αλγερία όταν έγινε η επανάσταση, αν και έστειλαν στρατό μισού εκατομμυρίου στην περιοχή. Με περίπου τόσα στρατεύματα και οι ΗΠΑ απέτυχαν στο Βιετνάμ. Με έναν πολύ μικρότερο στρατό στο Ιράκ, θα αποτύχουν και πάλι. Οπως στην Αλγερία και το Βιετνάμ, ο πόλεμος στο Ιράκ θα σταματήσει μόνον όταν τελειώσει η κατοχή του Ιράκ.
The Independent