♦ Θρανίο – Καναπές – Τάφος – Α (σύνθημα γραμμένο με μαρκαδόρο στο Πάντειο, έξω από τη βιβλιοθήκη)
Ιδιο το «θρανίο» με τον «καναπέ»; Η μόρφωση με την πολιτική αδιαφορία και την κοινωνική αδράνεια; Δηλαδή ο φοιτητής γιατί σκίστηκε στο διάβασμα και τα φροντιστήρια (που ξεπαράδιασαν τους γονείς του); Για να περάσει σε μια σχολή και να μην καθήσει στα θρανία της, αλλά να «οργανώνει την επανάσταση» (εξακολουθώντας να ξεπαραδιάζει τους γονείς του); Υπάρχει το lifestyle, υπάρχει η «φυτοποίηση», αλλά δεν είναι και τόσο καλύτερο το «αντίθετο» lifestyle, που κηρύσσει την περιφρόνηση απέναντι στη γνώση και τον ατομικό παρασιτισμό. Οχι, η μόρφωση δεν καταχτιέται μόνο στα θρανία του αστικού εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά ούτε μακριά απ’ αυτά τα θρανία. Ας κάνουν τον κόπο οι ντεμέκ εξεγερμένοι που χρόνια τώρα έχουν κάνει την αμορφωσιά σύμβολο να διαβάσουν λίγη ιστορία, να δουν την οργανική σχέση που είχαν τα προοδευτικά-ανατρεπτικά κινήματα με το «θρανίο», ιδίως σε εποχές εξεγέρσεων.
♦ All you need is dynamite (ανυπόγραφo σύνθημα έξω από το στέκι των αναρχικών στο ΤΕΙ Πειραιά)
Στο ίδιο μήκος κύματος με το προηγούμενο και αυτό το σύνθημα. Εκείνο το «all» βγάζει μάτια. Αν ήταν έτσι, οι εργαζόμενοι στα ορυχεία και στις διανοίξεις δρόμων θα ήταν η κοινωνική πρωτοπορία. Γιατί αυτοί έχουν δυναμίτη. Μόνο που χρειάζονται και άλλα πράγματα, για ν’ αποκτήσει ο δυναμίτης κοινωνική αξία και χρησιμότητα. Απαιτείται γνώση, οργάνωση, κοινωνική γείωση, απελευθερωτικό όραμα, πρόγραμμα μετάβασης σε μια άλλη μορφή κοινωνικής οργάνωσης κτλ. κτλ. Γιατί ν’ απασχολούν, όμως, αυτές οι… δυσκολίες τους συνθηματογράφους της ευκολίας (λέγεται και παπαρολογία);
♦ Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη σας εύχεται ευτυχισμένο το 1967 – Tanks Not Dead (αυτοκόλλητο με μαύ-ρα γράμματα στη Σπ. Τρικούπη στα Εξάρχεια)
Πανέξυπνο!
♦ Οπου ακούς τάξη, ανθρώπινο κρέας μυρίζει / Ποτέ δε φανταζόμουν ότι τόσες πολλές μέρες κάνουν τόση λίγη ζωή / Το μακιγιάζ δεν καλύπτει το κενό μωρό μου («μπουκέτο» συνθημάτων σε τοίχο του Παντείου, με υπογραφή ένα αστέρι)
Ο συνθηματογράφος είχε όρεξη και έμπνευση. Και κόσμησε τον τοίχο με εύστοχες ατάκες, δανεισμένες ή δικής του έμπνευσης. Ξεχωρίζουμε το τρίτο σύνθημα.
♦ Δεν υπάρχουν παθητικοί καπνιστές, μόνο… αντιπαθητικοί αντικαπνιστές (σύνθημα σε τοίχο του ΤΕΙ Αθήνας)
Συμφωνούμε και επαυξάνουμε. Κορυφαίος στον κατάλογο των αντιπαθητικών είναι γαλάζιος βουλευτής, γόνος γνωστού μεγαλοεκδότη, ο οποίος συνεχίζει την παράδοση «φυτεύοντας» βουλευτές και στα δυο κόμματα του πάλαι ποτέ δικομματισμού. Γυρίζει στους διαδρόμους της Βουλής και κυνηγάει βουλευτές και υπαλλήλους που καπνίζουν στη ζούλα, με συμπεριφορά μεγάλου ιεροεξεταστή έτοιμου ν’ ανάψει την πυρά.