♦ 8 Μάρτη. Ημέρα της γυναίκας. Θέλουμε Δουλειά και Τριαντάφυλλα. Οχι Ανεργία και Βία (ΓΣΕΕ)
Υπάρχει μια προκατάληψη απέναντι σε ό,τι κάνει η ΓΣΕΕ από ένα τμήμα των εξωκοινοβουλευτικών. Λογικό, διότι, όπως είναι γνωστό, εξωκοινοβουλευτικός σημαίνει αριστεριστής, όπως λέει και ο Περισσός. Και όμως, η ΓΣΕΕ δεν είναι τόσο κακή. Χρησιμοποιώ την πολιτικότατη επιχειρηματολογία ορισμένων οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ για τον Συνασπισμό. Δεν είναι… τόσο κακός. Αμα δεν είσαι αριστεριστής, αλλά είσαι εξωκοινοβουλευτικός –προς πείσμα του Περισσού ότι εξωκοινοβουλευτικός = αριστεριστής– έχεις μια σοβαρή και ενδιαφέρουσα πολιτική επιχειρηματολογία. Απόδειξη του ότι δεν είναι τόσο κακή η ΓΣΕΕ είναι ότι βγάζει αφίσα για την ημέρα της γυναίκας. Επίσης, ότι στο πρώτο σύνθημα παραφράζει θετικά τον Μαρξ. Και στο δεύτερο σύνθημα στρέφεται ενάντια στην ανεργία και τη βία κατά των γυναικών. Μόνο που δεν λέει ενάντια στη βία κατά των γυναικών, αλλά γενικώς κατά της βίας. Διότι η όχι και τόσο κακή ΓΣΕΕ είναι γενικώς κατά της βίας. Και έτσι, με αφορμή την ημέρα των γυναικών, την καταγγελία της βίας κατά των γυναικών, βρίσκει την ευκαιρία να καταγγείλει τη βία. Συνοψίζουμε: Στο πρώτο σύνθημα της αφίσας η ΓΣΕΕ παραφράζει με θετικό τρόπο τον Μαρξ. Στο δεύτερο, με εφαλτήριο την καταγγελία της βίας κατά των γυναικών, καταγγέλλει τη βία γενικώς. Δηλαδή καταγγέλλει τον Μαρξ, που τον έχει ήδη χρησιμοποιήσει. Οχι, δεν είναι τόσο κακοί οι γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ. Αλήτες και πουλημένοι είναι.
♦ Συνεχίζουμε για να φέρουμε τα πάνω κάτω στην πόλη! Αντιστεκόμαστε μαζί με τους πολίτες στις γειτονιές. Διεκδικούμε μια άλλη προοπτική για το Δήμο Αθήνας (Ανοιχτή Πόλη)
Οταν ο ανατρεπτικός πολίτης Τσίπρας, μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους του, θα φέρουν τα πάνω-κάτω στην πόλη, πώς θα είναι η Αθήνα; Δεν είναι φιλολογικό το ερώτημα. Αυτή η αριστερά, η θεσμική, δεν είναι μόνο για να διαμαρτύρεται. Οχι ότι εμείς οι υπόλοιποι είμαστε μόνο με τις διαμαρτυρίες. Απλά, έτσι τους βολεύει να νομίζουν οι Συνασπισμένοι. Χαλάλι τους. Επειδή λοιπόν αυτοί κάποια μέρα θα κυβερνήσουν τη χώρα και την Αθήνα, έχουν ένα χειροπιαστό και ρεαλιστικό –προπαντός– όραμα. Ενα τμήμα αυτού του οράματος είναι να γίνει το γήπεδο του Παναθηναϊκού στο Βοτανικό. Τώρα που το Συμβούλιο της Επικρατείας υπάρχει σοβαρή περίπτωση να βγάλει την κατασκευή του γηπέδου αντισυνταγματική, τι θα κάνει άραγε ο πολίτης Τσίπρας και οι σύντροφοί του; Θα οργανώσουν αντιστάσεις στις γειτονιές ενάντια στην απόφαση αυτή; Μαζί με τον Τζίγκερ και τον Πατέρα; Εννοείται. Ετσι χτίζονται τα σύγχρονα μέτωπα, για να έρθουν κάποτε –δεν έχει σημασία πότε– τα πάνω κάτω.
♦ Οχι στις απολύσεις. Οχι στην αποβιομηχάνιση της Θεσσαλονίκης (Σωματείο Εργαζομένων Φιλκεράμ-Τζόνσον)
♦ Φτάνει πια!!! Σεβαστείτε αυτά που κατακτήσαμε με αγώνες και αίμα (Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης)
Στην πορεία των εργατών της Φιλκεράμ, που χάνουν το μεροκάματό τους, δύο πανό. Το πρώτο, των εργατών, που διαδηλώνουν γιατί χάνουν το μεροκάματο, και το άλλο, του Εργατικού Κέντρου, που συμπαραστέκεται και «βοηθά» τον αγώνα τους. Το πανό του Εργατικού Κέντρου μια απάτη. Διότι οι συγκεκριμένοι γραφειοκράτες τίποτε δεν κατακτήσανε με αγώνες και πολύ περισσότερο με αίμα. Από τα έτοιμα φάγανε. Και όχι μόνο δεν κατακτήσανε, αλλά και πάρα πολλά χάθηκαν για την εργατική τάξη, από τότε που αυτοί στρογγυλοκάθησαν με τη βοήθεια του κράτους στο σβέρκο της. Το πανό των εργατών μια τεράστια αυταπάτη. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού οι γραφειοκράτες «βοηθούν» τον αγώνα τους.