Απογοητεύσεις
Η γερμανική ΤΑΖ εκφράζει την απογοήτευσή της γιατί «ο Ολαφ Σολτς δεν παρεκκλίνει ούτε χιλιοστό από την πολιτική του χριστιανοδημοκράτη προκατόχου του». «Ο Σολτς στις δημόσιες εμφανίσεις του αποφεύγει επιμελώς να διαφοροποιηθεί από τον Σόιμπλε» σημειώνει η γερμανική… ΕφΣυν, προειδοποιώντας πως «αν το SPD συνεχίσει την παλιά γνωστή συνταγή στην ΕΕ, θα πρόκειται για καταστροφή, παρά για εκλογική απάτη».
«Ο νέος μεγάλος συνασπισμός συνεχίζει από εκεί ακριβώς που σταμάτησε ο παλιός» γράφει και η «Χάντελσμπλατ», σχολιάζοντας τον προϋπολογισμό που ετοίμασε ο Σολτς.
Στην Ελλάδα μούγκα από το κυβερνητικό στρατόπεδο. Ο Τσακαλώτος, στην πολυσυζητημένη συνέντευξή του στο κομματικό ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ, είπε ότι «το θέμα του χρέους ακόμα είναι υπό συζήτηση και διαπραγμάτευση», ότι οι Γερμανοί «θέλουν να είναι υπό όρους» η επιμήκυνση λήξης των ομολόγων, χωρίς να ανεβάσει αντιγερμανικούς τόνους.
Γιατί σχολιάζουμε αυτό που για την εφημερίδα μας ήταν αυτονόητα αναμενόμενο; Για να θυμίσουμε ότι ο Τσίπρας τηλεφωνούσε στον Μάρτιν Σουλτς και τον προέτρεπε να βάλει το SPD σε νέο «μεγάλο συνασπισμό» με τη Δεξιά των CDU/CSU, με το επιχείρημα ότι η συμμετοχή των σοσιαλδημοκρατών στην κυβέρνηση θα είναι προς όφελος της προοδευτικής πορείας της ΕΕ, αλλά και της Ελλάδας.
Παπάρα και πρόκληση
«Για το 2019 προβλέπεται επίσης η επίτευξη του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος (3,5%) με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο, πράγμα το οποίο βάζει τέλος στα σενάρια που θέλουν παράταση της λιτότητας για το 2019 και 2020»! Το έγραψε ο Τσακαλώτος σε non paper του υπουργείου Οικονομικών, αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση των «εαρινών οικονομικών προβλέψεων» της Κομισιόν. Πρόκειται, ασφαλώς, για παπάρα. Ταυτόχρονα, όμως, είναι και πρόκληση. Μιλάει για τέλος της λιτότητας το 2019 και το 2020, όταν δεν πρόκειται ν' αλλάξει στο παραμικρό το θεσμικό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί κατά τη μνημονιακή περίοδο, ενώ θα ενισχυθεί περισσότερο με τα ήδη προνομοθετημένα μέτρα της νέας μείωσης των συντάξεων (μέχρι και 18%) και της νέας μείωσης του αφορολόγητου (στα 5.700 ευρώ), που θα προσθέσει νέο χαράτσι σε μισθωτούς και συνταξιούχους (ακόμα και σ' αυτούς με μισθό ή σύνταξη πείνας).
Μια στο καρφί και μια στο πέταλο
♦ «Μας έχετε για αφελείς να πάμε σε εκλογές με μειωμένες συντάξεις;». Πάνος Καμμένος.
♦ Ερώτηση: Μήπως μπορεί η Ελλάδα να θέσει το ζήτημα και να το κερδίσει, να μην εφαρμοστούν οι περικοπές στις συντάξεις;
Ευκλείδης Τσακαλώτος: Η θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης είναι ότι «ακούμε αυτό που λέτε, αλλά δεν είναι η ώρα γι' αυτή τη συζήτηση».
♦ «Ο,τι έχει προνομοθετηθεί ή ήταν μέρος της συμφωνίας θα εφαρμοστεί μέσα στο χρόνο, στο εύρος και την ποιότητα που κάθε φορά η ελληνική οικονομία επιτρέπει». Νίκος Βούτσης.
♦ Η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας Θεανώ Φωτίου συνέστησε μέσω του ΣΚΑΪ στους συνταξιούχους να «κάνουν λίγο υπομονή» και να «σπεύδουν βραδέως», υποστηρίζοντας ότι όλα αυτά τα θέματα «δεν είναι τελειωμένα». (https://www.skai.gr/news/politics/article/372894/nea-uposheseis-fotiou-gia-tis-sudaxeis/#ixzz5EpxPnKIO).
Δημοκρατική αντίληψη!
Ο Τζανακόπουλος μίλησε πολιτικά αναφερόμενος στην πρόταση Γεννηματά για εκλογές: «Υπάρχει μια πολύ μεγάλη αντίφαση, κατ’ αρχήν, γιατί σας είπα ότι πριν από λίγο καιρό η κυρία Γεννηματά μιλούσε για την ανάγκη μιας αναθεώρησης του Συντάγματος, η οποία πρέπει να προκύψει από την παρούσα Βουλή. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίφαση με την προχθεσινή τοποθέτησή της. Επομένως, ένα σημείο είναι αυτό. Το δεύτερο είναι ότι δεν φαίνεται να κατανοεί τη δυναμική της διαπραγμάτευσης, τη δυναμική των εξελίξεων, καθώς -όπως γνωρίζετε- μέχρι τις 21 Ιουνίου είναι συμφωνημένο και κοινός πολιτικός στόχος, τόσο της Ελλάδας όσο και των δανειστών της, να έχουμε καταλήξει σε μία συνολική συμφωνία που θα αφορά το χρέος, τη μεταμνημονιακή εποπτεία, αλλά και την 4η αξιολόγηση. Μια συμφωνία, μάλιστα, που στις βασικές της γραμμές θα είναι πολύ θετικότερη από ό,τι θα μπορούσε κανείς να περιμένει ένα ή δύο χρόνια πριν. Επομένως, κατά τη γνώμη μου, και επί της πολιτικής ουσίας, αλλά και επί της χρονικής επιλογής, το αίτημα για εκλογές, αυτή τη στιγμή, νομίζω ότι είναι εκτός πραγματικότητας».
Ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Π. Ρήγας, όμως, μίλησε με γλώσσα ακραίου συντηρητικού πολιτικού, υποστηρίζοντας ότι «είναι παντελώς ανεύθυνο, εθνικά επιζήμιο και σφόδρα μικροκομματικό να ζητά κανείς εκλογές μια τέτοια στιγμή»! Οι Σαμαροβενιζέλοι το 2014, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε εκλογές, ενώ αυτοί υποτίθεται ότι έκαναν σκληρή διαπραγμάτευση για το κλείσιμο της πέμπτης αξιολόγησης του δεύτερου Μνημόνιου (που δεν την έκλεισαν τελικά), δεν τόλμησαν να του απευθύνουν τέτοιες κατηγορίες. Οι συριζαίοι, όμως, έχουν βαλθεί να ξεπεράσουν τους δεξιούς και τους πασόκους σε όλα τα επίπεδα.
Πάντως, πέρα από το… δημοκρατισμό που αποκαλύπτει η δήλωση Ρήγα, είναι και μια δήλωση πανικού. Αιφνιδιάστηκαν από το αίτημα του ΚΙΝΑΛ για εκλογές και δείχνουν ότι τους πόνεσε πολιτικά. Αλλιώς θα το προσπερνούσαν με τις συνήθεις ειρωνείες.
Τζάκια
Ο Κούλης πήγε σε πολιτική εκδήλωση του Σπύρου Ταλιαδούρου στην Καρδίτσα, η οποία είχε ένα μόνο ενδιαφέρον: ο Ταλια-δούρος ανακοίνωσε ότι δε θα είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές. Οταν αποσύρεται ο 62χρονος Ταλιαδούρος, δε θα πρέπει να αποσυρθούν οικειοθελώς κάτι Μεϊμαράκηδες, που είναι και πεντέξι χρόνια μεγαλύτεροι; Αυτό είναι το μήνυμα που θέλησε να στείλει ο Κούλης με τη συμμετοχή του στην -κατά τα άλλα αδιάφορη- εκδήλωση της Καρδίτσας. «Σήμερα με μεγάλη γενναιότητα δείχνει ο ίδιος το δρόμο της ανανέωσης. Μια πράξη βαθιά πολιτική και γενναία. Ο Σπύρος γνωρίζει ότι πρέπει να ξέρεις πότε μπαίνεις και πότε να βγαίνεις από την πολιτική», είπε με νόημα ο Κούλης για να τ' ακούσει ο Βαγγέλας.
Μόνο που τον Ταλιαδούρο τον «απέσυραν» οι ψηφοφόροι τον Γενάρη και ξανά τον Σεπτέμβρη του 2015. Ενώ κάποιοι σαν τον Βαγγέλα εξακολουθούν να σαρώνουν σε σταυρούς και δεν έχουν καμιά όρεξη να αποσυρθούν για να φτιάξει ο Κούλης μια «δική του» κοινοβουλευτική ομάδα. Ασε που δεν ξέρουμε τις… πολιτικές φιλοδοξίες του υιού Ταλιαδούρου (δικηγόρος κι αυτός). Γιατί ο Σπύρος Ταλιαδούρος υπήρξε ο τρίτος μιας πολιτικής βαρονίας. Ο παππούς του Σπυρίδων Ταλιαδούρος υπήρξε βουλευτής και υπουργός του Λαϊκού Κόμματος και ο πατέρας του Αθανάσιος Ταλιαδούρος υπήρξε βουλευτής και υπουργός του Λαϊκού Κόμματος, της ΕΡΕ και της ΝΔ.
Μπάζα
Τρία κόμματα δημιουργήθηκαν από τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ μετά την υπογραφή του τρίτου Μνημόνιου. Ο Λαφαζάνης με την «αριστερή πλατφόρμα» έφτιαξε τη ΛΑΕ. Η Κωνσταντοπούλου έφτιαξε την «Πλεύση Ελευθερίας» και ο Μπαρουφάκης έφτιαξε το «ΜέΡΑ25». Μπορεί τα δύο τελευταία σχήματα να είναι εντελώς προσωποπαγή (μια ματιά στις ιστοσελίδες τους αρκεί για να σας πείσει), εν αντιθέσει με τη ΛΑΕ που εμφανίζεται σαν τυπικό μόρφωμα της οπορτουνιστικής-ρεφορμιστικής Αριστεράς, όμως εδώ δεν μας ενδιαφέρουν οι διαφορές, όσο οι ομοιότητες και οι προοπτικές. Και τα τρία μορφώματα έχουν ως πυρήνα της πολιτικής τους φρασεολογίας το αντι-Μνημόνιο, που στο πρόσφατο παρελθόν αποτέλεσε το όχημα για τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα εξουσίας. Ομως, δεν καταφέρνουν να εμφανίσουν καμιά δυναμική. Και δεν αναφερόμαστε τόσο στις δημοσκοπήσεις όσο στην πολιτική και κοινωνική ζωή, που είμαστε σε θέση να την παρακολουθήσουμε και να την αναλύσουμε. Ο κόσμος που εξακολουθεί να «κινείται» αντιμετωπίζει αυτά τα μορφώματα ως μπάζα του παλιού ΣΥΡΙΖΑ, συνυπεύθυνα για τη μεγάλη κοροϊδία που υπέστη απ' αυτόν.
Aνευ σημασίας
«Τώρα προέχει η ολοκλήρωση του προγράμματος και το αναπτυξιακό σχέδιο για την “επόμενη μέρα“. Οι επόμενοι μήνες θα κρίνουν την πορεία της χώρας τα επόμενα πολλά χρόνια. Δουλειά, διάλογος και ευρύτερη συνεννόηση λοιπόν για αυτά. Οχι άκαιρη και επιζήμια εκλογολογία», έγραψε στο Twitter ο Παπαδημούλης. Υποτίθεται ότι ασκεί κριτική -με κόσμιο ύφος- στο ΚΙΝΑΛ που ζητά εκλογές. Την ίδια στιγμή, όμως, είναι η κυβέρνηση και συγκεκριμένα το μέγαρο Μαξίμου που πυροδοτεί την εκλογολογία ανοίγοντας ζήτημα νέας αλλαγής του εκλογικού νόμου. Και είναι επίσης η κυβέρνηση που διεξάγει τις συνομιλίες με τους ιμπεριαλιστές δανειστές για το μετα-Μνημόνιο «εν κρυπτώ και παραβύστω», χωρίς καμιά ενημέρωση της αντιπολίτευσης, χωρίς διάλογο, χωρίς να επιδιώκει ευρεία συνεννόηση (μ' άλλα λόγια, χωρίς να εφαρμόζει τίποτ' απ' αυτά που εισηγείται ο Παπαδημούλης).
Τι μένει από τη βαρύγδουπη δήλωση; Απολύτως τίποτα, πέρα από την προσπάθεια του Παπαδημούλη να εμφανίζεται ως σοφός πολιτικός παράγοντας. Οι Τσιπραίοι τον έχουν αποκλείσει από τη διαχείριση της εξουσίας κι αυτός ξέρει πως αν περιοριστεί στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο θα τον ξεχάσει ακόμα και η γυναίκα του. Γι' αυτό «τουιτάρει» πιο μανιωδώς κι από τον Τραμπ.
Αφόρητα γελοίοι
Μπορεί στη Μυτιλήνη να είχαν κατεβάσει ρολά ακόμα και τα περίπτερα, μπορεί ο Τσίπρας να χρειάστηκε να περάσει το μεγαλύτερο μέρος της μέρας στη Λήμνο, μπας και τραβηχτεί καμιά φωτογραφία και κάνα βίντεο που να τον δείχνει να «συνομιλεί με το λαό», μπορεί να χρειάστηκε να κουβαλήσουν ΜΑΤ από την Αθήνα «για το φόβο των Ιουδαίων», μπορεί η «αναπτυξιακή» φιέστα στη Λέσβο να πήγε άπατη και μόνο αρνητικές εικόνες να εξέπεμψε, τίποτ' απ' αυτά όμως δεν εμπόδισε τον υφυπουργό Αθλητισμού Βασιλειάδη να ανακοινώσει ότι «καταφέραμε και βάλαμε στο χάρτη του παγκοσμίου τένις το Αιγαίο με τη Λέσβο και τη Ρόδο για τη διοργάνωση τουρνουά της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αντισφαίρισης (I.T.F.), για τις κατηγορίες κάτω των 18 ετών», έχοντας στο πλάι του τον υφυπουργό Σαντορινιό, τον πρόεδρο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Αντισφαίρισης και τον τεχνικό διευθυντή του Ομίλου Αντισφαίρισης Λέσβου (το νόημα της παρουσίας των δύο τελευταίων μπορείτε να το καταλάβετε).