Πάπια Πεκίνου
Η δήλωση του Τσίπρα έγινε στο Πεκίνο, γι' αυτό και τα παπαγαλάκια την ονόμασαν ρήτρα Πεκίνου: αν δεν εφαρμοστούν τα μέτρα «απομείωσης» του χρέους, δε θα εφαρμοστούν και τα αντιλαϊκά μέτρα για το 2019 και το 2020, που θα προ-νομοθετήσει η κυβέρνηση. Σαν έτοιμοι από καιρό, οι συριζαίοι βουλευτές την έκαναν σημαία τους. Κάποιοι (η λεγόμενη εσωκομματική αντιπολίτευση των 53+) πρότειναν η «ρήτρα Πεκίνου» να μπει και στο πολυνομοσχέδιο του τέταρτου Μνημόνιου. Πλάκα έκαναν, φυσικά. Καμιά ρήτρα δεν προστέθηκε στο πολυνομοσχέδιο και ο συμπαγής κοινοβουλευτικός λόχος των 153 ψήφισε και με τα δυο χέρια «ναι σε όλα», εξακολουθώντας να κουνάει το σημαιάκι της «ρήτρας Πεκίνου».
Μέχρι που έφτασε ο καιρός να πουν πως ο πρωθυπουργός δεν μίλησε για ρήτρα Πεκίνου, αλλά για… πάπια Πεκίνου, που είναι τόσο νόστιμη όταν τη φτιάχνουν γνήσιοι κινέζοι σεφ. Οταν την περασμένη Δευτέρα ρωτήθηκε ο Τσακαλώτος αν θα εφαρμοστούν τα μέτρα χωρίς λύση για το χρέος, απάντησε: «Θα ήταν περίεργο να πληρώσουμε το τίμημα για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα (αυξήσεις φόρων και μειώσεις συντάξεων) για μετά το 2018 και μετά το ΔΝΤ να φύγει. Αυτό θα ήταν το ίδιο με ένα πρόγραμμα του ΔΝΤ χωρίς τη συμμετοχή του, άλλη μια παγκόσμια πρωτοτυπία για την παγκόσμια οικονομία».
Αν και δυσκολεύεται με τα ελληνικά μια χαρά έκανε τη… γαργάρα με «ρήτρα Πεκίνου».
Πολιτική διαπραγμάτευση! (1)
Οπως ανακοινώθηκε με δελτία Τύπου των υπουργείων Οικονομικών και Εργασίας, ο Τσακαλώτος με την Αχτσιόγλου είχαν την περασμένη Δευτέρα συνάντηση με τους πρέσβεις των χωρών-μελών της Ευρωζώνης, τους οποίους «ενημέρωσαν για την πορεία και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και ανέπτυξαν τις ελληνικές θέσεις αναφορικά με το ζήτημα της ρύθμισης του ελληνικού χρέους, όπου αναζητείται μία καθαρή λύση». Το δελτίο Τύπου αναφέρει: «Επισημάνθηκε ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις της στο ακέραιο, στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης, και αναμένει πλέον από τους εταίρους έναν οδικό χάρτη για την έξοδο στις αγορές και άρα την έξοδο από το πρόγραμμα το καλοκαίρι του 2018. Μόνον έτσι οι έλληνες πολίτες αλλά και οι διεθνείς επενδυτές θα αναγνωρίσουν την αλλαγή σελίδας που τόσο έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία»!
Είναι τόσο απελπισμένοι που προσπαθούν να κοροϊδέψουν τον ελληνικό λαό ότι κάνουν… πολιτική διαπραγμάτευση. Με τους πρέσβεις! Τόσες ώρες ήταν στις 22 Μάη στο Eurogroup με τους υπουργούς ο Τσακαλώτος, έμεινε τίποτα που να μην το συζήτησαν; Τι περισσότερο μπορεί να είπε στους πρέσβεις για να το μεταφέρουν στις κυβερνήσεις τους; Η μόνη διαπραγμάτευση που κάνουν οι συριζαίοι είναι με τον ελληνικό λαό, τον οποίο -μάταια πλέον- προσπαθούν να εξαπατήσουν.
Πολιτική διαπραγμάτευση! (2)
Ο Τσακαλώτος και η Αχτσιόγλου με τους πρέσβεις και ο Τσίπρας με τον πρωθυπουργό της… πανίσχυρης Εσθονίας. Αυτόν είχε εύκαιρο, μ' αυτόν έκανε… πολιτική διαπραγμάτευση. Και τον είχε εύκαιρο γιατί η Εσθονία αναλαμβάνει την εθιμοτυπική (τέτοια είναι εδώ και καιρό) προεδρία της ΕΕ για το δεύτερο εξάμηνο του 2017 και ο Γιούρι Ράτας κάνει την καθιερωμένη γύρα στις πρωτεύουσες των 27 χωρών μελών της ΕΕ.
ΥΓ. Οταν θα υπογράψουν και τη συμφωνία για το χρέος, ετοιμάζοντας το έδαφος για το Μνημόνιο του 2018, θα επιβεβαιωθεί πλήρως ο Πολάκης που καταγγέλλει τους «γκεσταμπίτες, μενουμευρώπηδες, βαστασοϊμπλέδες». Μόνο που επικεφαλής αυτών που δείχνει ο Πολάκης, θα βαδίζουν οι Τσιπροκαμμένοι με τις κλίκες τους.
Τεράστιος
«Ουσιαστικά στα δημοσιονομικά συγκυβερνάμε με τους θεσμούς, με την τρόικα. Πολλές φορές μας πιάνουν το χέρι και μας γράφουν το νομοσχέδιο». Ο διευθυντής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, ο τεράστιος Κώστας Ζαχαριάδης, βγήκε στο ΒΗΜΑ FM και έκανε αυτή τη δήλωση. Φυσικά, έγινε πάρτι, γιατί οι πάντες θυμήθηκαν την προπαγάνδα των Τσιπραίων ενάντια στις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις, ότι τους έστελνε η τρόικα έτοιμα τα νομοσχέδια κι αυτές απλά τα μετέφραζαν από τα αγγλικά στα ελληνικά.
Οταν κατάλαβε τι είχε ξεστομίσει (πρέπει να έπεσε και το σχετικό κράξιμο από το Μαξίμου), βγήκε την επομένη στο πλατό του ΣΚΑΙ και είπε πως χρησιμοποίησε «ένα τυπικό δείγμα μεταφορικού λόγου», ένα πρότυπο «λεκτικής υπερβολής», που ακούστηκε έτσι γιατί στον προφορικό λόγο δεν υπάρχουν τα εισαγωγικά που θα έβαζε στη φράση «μας πιάνουν το χέρι και μας γράφουν το νομοσχέδιο», αν έγραφε ένα άρθρο!
Και με τη δεύτερη παρέμβασή του ο Ζαχαριάδης απέδειξε ότι είναι πάντοτε τεράστιος! Γιατί δε βγήκε να πει το συνηθισμένο, ότι παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις του, αλλά παρέδωσε ένα μάθημα φιλολογίας. Θα τον παρακαλούσαμε μόνο, την επόμενη φορά που θα βγει να μιλήσει, να μας εξηγήσει ποια είναι η κυριολεκτική σημασία του μεταφορικού σχήματος «μας πιάνουν το χέρι και μας γράφουν το νομοσχέδιο»…
Προσκήνιο και παρασκήνιο
«Σήμερα, τα παιδιά του τιμάνε τον αγωνιστή πατέρα τους, για την ακριβή παρακαταθήκη που τους άφησε, προσφέροντας στη μνήμη του 1.500 ευρώ στο Κόμμα των λαϊκών αγώνων, το ΚΚΕ. Τα παιδιά του, Δημήτρης, Ολγα, Ιάκωβος Μελισσανίδης». Η είδηση δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη» στις 9.2.2014. Δε θ' αμφισβητήσουμε, βέβαια, την (άγνωστη σ' εμάς) αγωνιστική διαδρομή του πατέρα Μελισσανίδη (αντάρτης του ΕΛΑΣ). Δεν υπάρχει οικογενειακή ευθύνη, για να είναι ο εργάτης πατέρας υπεύθυνος για τον βίο και την πολιτεία του καπιταλιστή γιου. Ούτε φταίει ο νεκρός πατέρας που ο γιος του πότε κάνει δωρεές στο ιερατείο «στη μνήμη του πατέρα» και πότε στον Περισσό, με την υποσημείωση ότι η δωρεά γίνεται «στο κόμμα των λαϊκών αγώνων». Απλά σημειώνουμε το γεγονός του προσκήνιου (γιατί πάντοτε υπάρχει και το άγνωστο παρασκήνιο), επειδή εξηγεί την επαίσχυντη στάση του Περισσού στα όσα συμβαίνουν στη Νέα Φιλαδέλφεια τα τελευταία χρόνια, υπό την καθοδήγηση του Μελισσανίδη.
Το θυμίζουμε για όσους ενδεχομένως δεν το πρόσεξαν: η προσφορά του «πετρελαιά» (και όχι μόνο) Μελισσανίδη στο… «κόμμα των λαϊκών αγώνων» γίνεται τον Φλεβάρη του 2014. Δηλαδή, όταν η υπόθεση της επαίσχυντης νομοθέτησης του «σχεδίου Μελισσανίδη» μπαίνει στην τελική της ευθεία. Λίγους μήνες μετά από τη δωρεά, οργανώνεται το πρώτο πογκρόμ ενάντια στους αγωνιζόμενους κατοίκους της Νέας Φιλαδέλφειας, που κορυφώνεται με τη δολοφονική επίθεση των οργανωμένων τραμπούκων σε συγκέντρωση (με πολλούς τραυματίες, ορισμένους σοβαρά) και με την εισβολή στη Στρούγκα, τον βανδαλισμό και την απόπειρα εμπρησμού της.
Τα καλά και συμφέροντα
Γράφαμε στο προηγούμενο φύλλο για την υπεράσπιση από μεριάς Περισσού μιας αλά καρτ δημοσιογραφικής δεοντολογίας, αναφερόμενοι σε κάποιον Νίκο Αγγελίδη, δημοσιογράφο της ΕΡΤ, αλλά κυρίως άνθρωπο του «κιτρινόμαυρου» συστήματος παραπληροφόρησης, που από τη μια δηλώνει… κομμουνιστής και κατεβαίνει με το ΠΑΜΕ στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ και από την άλλη συμμετέχει στην οργάνωση της εκστρατείας παραπληροφόρησης και λάσπης ενάντια σε όποιον αντιτίθεται στα καταστροφικά σχέδια του Μελισσανίδη για το άλσος και τη Νέα Φιλαδέλφεια.
Ο κύριος αυτός προσπαθεί να εμφανιστεί τάχαμου ως υπερασπιστής της «μάνας ΑΕΚ» και όχι του Μελισσανίδη, όμως η ζωή φροντίζει να τον διαψεύσει. Οπως διαβάσαμε στην «κιτρινόμαυρη» ιστοσελίδα που διατηρεί, συνέγραψε ένα βιβλίο (με την ΑΕΚ σχετικό, φυσικά), το οποία σύντομα θα βγει στην πιάτσα των βιβλιοπωλείων. Και σημειώνει με νόημα η ιστοσελίδα του Αγγελίδη: «Η έκδοση γίνεται με την επίσημη στήριξη της ΠΑΕ ΑΕΚ και της ΚΑΕ ΑΕΚ, μεταξύ άλλων… Η πολυτελής έκδοση θα διατίθεται και μέσω της επίσημης ιστοσελίδας της ΠΑΕ ΑΕΚ».
Δε χρειάζεται να συμπληρώσουμε τίποτ' άλλο. Η… αντικειμενικότητα του εν λόγω κυρίου είναι τόσο… απόλυτη που τον στηρίζει επισήμως το «σύστημα Μελισσανίδη».
Φαμίλιες
Ως φιλόδοξος αστός πολιτικός ο Μητσοτάκης δεν τα κατάφερε και τόσο καλά. Κουβαλώντας το στίγμα του «αρχιαποστάτη», κατάφερε να γίνει πρωθυπουργός με τα χίλια ζόρια στα 72 του χρόνια και να μείνει στην εξουσία μόλις τριάμισι χρόνια (μικρός χρόνος για εκείνη την περίοδο), χτυπημένος από το ίδιο του το κόμμα και ιδιαίτερα από ένα πνευματικό παιδί του Αβέρωφ, τον Σαμαρά, που ο ίδιος ο Μητσοτάκης είχε αναδείξει.
Ως πατριάρχης πολιτικής φαμίλιας, όμως, μάλλον τα κατάφερε καλύτερα από τους άλλους πατριάρχες. Οι Παπανδρέου τελείωσαν με τον Γιωργάκη, με άθλιο τρόπο μάλιστα. Οι Καραμανλήδες ακόμα ψάχνονται να βρουν διάδοχο του «κουρασμένου» Κώστα. Ενώ οι Μητσοτάκηδες έχουν τη Ντόρα ενεργή (παρά την ήττα της από τον Σαμαρά όταν διεκδίκησε την ηγεσία της ΝΔ), τον Κούλη να συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός και τον γιο της Ντόρας να «ψήνεται» ως περιφερειάρχης ώστε όταν «έρθει η ώρα του» να περάσει στην κεντρική πολιτική σκηνή. Προφανώς, οι δεσμοί της «φαμίλιας» υπήρξαν πιο ισχυροί στους Μητσοτάκηδες σε σχέση με τους υπόλοιπους. Το 'χουν φαίνεται τα μεγάλα νησιά της Μεσογείου να παράγουν ισχυρές «φαμίλιες»: Σικελία, Κορσική, Κρήτη…
Για λίγη δημοσιότητα
Υπήρχε περίπτωση να εμφανιστεί ο Καραμέρος (αντιπεριφερειάρχης της Δούρου) στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων με τη μεγαλύτερη ακροαματικότητα; Οχι βέβαια. Ομως, γνώστης της «κιτρινιάς» (ως δημοσιογράφος), έριξε τη ζαριά και κέρδισε. Εκανε μια απαξιωτική δήλωση για τον Μητσοτάκη: «Ο μέγας Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατόρθωσε στον θάνατό του να τον υμνούν περισσότερο η διαπλοκή & τα χαμαιτυπεία (δικοί του όροι)». Ο Χατζηνικολάου τον έβγαλε στο δελτίο ειδήσεων που διευθύνει, ο Καραμέρος κέρδισε τη δημοσιότητα που επεδίωκε και, φυσικά, μάζεψε τη δήλωσή του, όπως το είχε προσχεδιάσει.
Προβοκατορολογούντες προβοκάτορες
Για «καταδικαστέα τρομοκρατική επίθεση εις βάρος του Λουκά Παπαδήμου», που επιβεβαιώνει «ποιος είναι ο πραγματικός στόχος αυτών των προβοκατόρικων επιθέσεων» (οι… αγώνες του λαού) έκανε και πάλι λόγο ο Περισσός. Δεν μας προκάλεσε καμιά έκπληξη. Δουλειά του συγκεκριμένου αστικού κόμματος είναι, μέσω της προβοκατορολογίας, να λειτουργεί ως προβοκάτορας υπερασπιστής της αστικής νομιμότητας.