![](/wp-content/uploads/2020/08/1455/content_antifaleague_161211b.jpg)
Ενάντια στη ντροπή των στρατοπέδων
«Από την πρώτη στιγμή, ήταν ξεκάθαρη η θέση και επιθυμία μας να σπάσει η απομόνωση και η συνθήκη της ζωής-στρατοπέδου που κράτος, κυβέρνηση, ΜΚΟ και τοπικά συμφέροντα έχουν δυστυχώς πλέον εδραιώσει σε όλη την επικράτεια, στοιβάζοντας τους κατατρεγμένους από τους πολέμους του κεφαλαίου σε στρατόπεδα». Αυτό σημειώνει η Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στις/στους πρόσφυγες και μετανάστες/ριες της Ραφήνας, που συνδιοργάνωσε μια αγωνιστική του τουρνουά antifa league στη Ραφήνα, στο πλαίσιο «μέρας αλληλεγγύης στους πρόσφυγες (με φαγητό, μουσικές και παιχνίδι) όπου θα μπορούσαμε να βρεθούμε στην πλατεία, στους δρόμους και στο πάρκο της Ραφήνας, ελεύθερα, δίνοντας ακόμη ένα μήνυμα ενάντια στα στρατόπεδα, τη γκετοποίηση, τον ρατσισμό καθώς και ενάντια στον πόλεμο, τα σύνορα, τη δυστυχία που σκορπά η καπιταλιστική μηχανή, αλλά και σε όσους εκμεταλλεύονται αυτή τη συνθήκη ώστε να κερδίζουν από κονδύλια ελέγχοντας τις ζωές ανθρώπων που έχουν ανάγκη». Ακολουθεί η αποκαλυπτική καταγγελία: «Η διαχείριση του στρατοπέδου, η δανέζικη ΜΚΟ (danish refugee council), οι καραβανάδες και οι μπάτσοι, όταν μέλη της Πρωτοβουλίας βρέθηκαν στην πύλη του στρατοπέδου 3 μέρες πριν το antifa league για να μοιράσουν κειμενάκι πρόσκλησης (σε φαρσί,αραβικά και αγγλικά) χέρι με χέρι στις μετανάστριες, έπαιρναν απ’ τα χέρια των προσφύγων τα κείμενα, ελέγχοντας τι γράφουν και παροτρύνοντάς τους να μη δώσουν σημασία γιατί “δε θα μπορούν να έρθουν λόγω μιας χριστουγεννιάτικης γιορτής εντός του στρατοπέδου!”».
Αρκετά με την κοροϊδία
«Τα ακριβή νούμερα για το 2019 και το 2020 του πλεονάσματος είναι υπό διαπραγμάτευση, όπως ξέρετε» δήλωσε με το γνωστό μπλαζέ ύφος του ο Σταθάκης, την περασμένη Δευτέρα. Καμιά διαπραγμάτευση δε γίνεται. Τελειωμένο είναι αυτό το ζήτημα. Από το Μνημόνιο ακόμα. Γι' αυτό και ο Ντεϊσελμπλούμ, σε δηλώσεις που έκανε στις 24 Νοέμβρη, έλεγε ότι το «πρωτογενές πλεόνασμα» πρέπει να φτάσει το 3,5% το 2018, όπως προβλέπει το Μνημόνιο, και «από και και πέρα θα αποφασίσουμε για πόσο διάστημα μπορεί να μείνει σ' αυτό το επίπεδο». Οσο για μείωση, «μακροπρόθεσμα μπορεί να μειωθεί λιγάκι».
Δέκα μέρες μετά απ' αυτές τις δηλώσεις του προέδρου του, το Eurogroup αποφάσισε (στις 5 Δεκέμβρη): «Το Eurogroup επανέλαβε ότι ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ που θα επιτευχθεί έως το 2018 θα πρέπει να διατηρηθεί μεσοπρόθεσμα». Και στις 23 Δεκέμβρη, στη γνωστή κατάπτυστη επιστολή-δήλωση μετάνοιας και νομιμοφροσύνης, ο Τσακαλώτος έγραψε: «Οι ελληνικές αρχές αναγνωρίζουν πλήρως ότι τα ανακοινωθέντα του Eurogroup στις 25 Μαΐου και στις 5 Δεκεμβρίου βασίζονται στη διαρκή αφοσίωση στις δεσμεύσεις του Μνημονίου».
Αρκετά, λοιπόν, με την κοροϊδία και τη γκεμπελίστικη προπαγάνδα των στελεχών των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Καθάρματα
Με μπανταρισμένο το χέρι προσήχθη στον εισαγγελέα το μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, Κατερίνα Αθανασοπούλου. Την τραυμάτισαν οι ασφαλίτες καθώς προσπαθούσαν να της πάρουν με τη βία δαχτυλικά αποτυπώματα. «Δεν συνεργάζεται καθόλου. Ακόμα και για να δώσει αποτυπώματα χρειάστηκαν πέντε για να την κάνουν καλά», έλεγαν τα παπαγαλάκια από τις ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες, παρουσιάζοντας το γεγονός σαν κατόρθωμα των μπάτσων. Είναι δικαίωμα κάποιου να μη θέλει να δώσει αποτυπώματα. Και οι μπάτσοι συνήθως του «κοτσάρουν» την κατηγορία της απείθειας, ένα όλως ελαφρύ πλημμέλημα. Δεν προβλέπεται βασανισμός του κρατούμενου προκειμένου να του πάρουν με τη βία αποτυπώματα. Αυτά, όμως, είναι ψιλά γράμματα για τα καθάρματα της μπατσαρίας και της εξωνημένης δημοσιογραφίας. Οπως φάνηκε, είναι ψιλά γράμματα και για την «πρώτη φορά Αριστερά».
Ανεμομαζώματα
Κάτι ξέρει το Μαξίμου και την πέφτει τόσο χοντρά στον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Χρυσόγονο, χαρακτηρίζοντάς τον εμμέσως ως άνθρωπο των βαρόνων της τηλεόρασης. Και κάτι ξέρει ο Χρυσόγονος, όταν επιτίθεται στο Μαξίμου ειρωνευόμενος τους Τσιπραίους για επιλογές όπως ο Καρανίκας και η Νοτοπούλου. Κάποιο παρασκήνιο σύγκρουσης έχει μεσολαβήσει ανάμεσα στα δύο μέρη, δεν υπήρξε «ντιλ», και το ναυάγιο του παρασκήνιου οδήγησε στις σκληρές και προσβλητικές αντιπαραθέσεις του προσκήνιου.
Κατά τα άλλα, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει κόμμα χωρίς φράξιες και χωρίς προσωπικές στρατηγικές, τα στελέχη του οποίου διακρίνονται για την ανιδιοτέλειά τους και την αποφυγή κάθε είδους διαπλοκής με καπιταλιστικά συμφέροντα.
ΥΓ. Ψάχνει, άραγε, ο Χρυσόγονος οδό διαφυγής από τον ΣΥΡΙΖΑ; Και πού να πάει; Και να γυρίσει στο ΠΑΣΟΚ, θα είναι ένα στελεχάκι της σφαλιάρας. Αν ψάχνει κάτι, είναι να κατοχυρώσει τη θέση του στον ΣΥΡΙΖΑ. Εκτός αν ετοιμάζεται για το… μεγάλο άλμα προς το… ευρωπαϊκό κόμμα του Κούλη. Εδώ και πολύ καιρό, πάντως, εμφανίζεται ως ενωτικός και οικουμενικός. Αλλά γιατί θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει τι ψάχνουν ο Χρυσόγονος και άλλοι συριζαίοι; Ο τρόπος με τον οποίο κινούνται όλοι τους δείχνει και το ποιόν τους: στυγνοί διαχειριστές της αστικής εξουσίας.
Σκάνδαλο
Η ιστορία με τη «ρόδα του Καμίνη» στο Σύνταγμα αντιμετωπίστηκε ως ευτράπελο, ως φιάσκο. Ενα τείχος προστασίας υψώθηκε γύρω από τον Καμίνη, προκειμένου να μην τον εμπλέξει σε μια υπόθεση που έχει όλα τα χαρακτηριστικά της λαμογιάς. Πολύς κόσμος νομίζει ότι ο Καμίνης πήγε να βάλει μια μεγάλη ρόδα για να διασκεδάσουν τζάμπα οι Αθηναίοι και οι επισκέπτες τις μέρες των γιορτών.
Φυσικά πρόκειται για μπίζνα-σκάνδαλο. Το τζάμπα εικοσαήμερο ήταν απλά το «τυράκι». Η ρόδα θα παρέμενε εκεί για πάντα και η εταιρία που την τοποθέτησε θα έβγαζε δεκάδες εκατομμύρια, πουλώντας στους τουρίστες θέα προς την Ακρόπολη και το Λυκαβηττό. Από πλευράς Δήμου, την υπόθεση χειρίστηκε κάποιος Τεντόμας. Εκλέχτηκε με την παράταξη Σπηλιωτόπουλου, την έκανε μόλις εκλέχτηκε και προσκολλήθηκε στην παράταξη Καμίνη, ο οποίος τον τοποθέτησε στην προεδρία του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου!
Η υπόθεση εξελίχθηκε σε φιάσκο γιατί παρενέβησαν ανταγωνίστριες εταιρίες, κινητοποίησαν τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές και η μπίζνα πάγωσε μέχρι να βγουν οι απαραίτητες άδειες. Ο Καμίνης κατάλαβε ότι θ' ακολουθούσαν και άλλες αποκαλύψεις, αποφάσισε να ξυλωθεί η ρόδα άρον-άρον, ενώ ο Τεντόμας πήρε πάνω του την ευθύνη και παραιτήθηκε, για να μείνει στο απυρόβλητο ο Καμίνης. Η παράταξη του Αρούλη μίλησε για την ανάγκη να γίνει «μια ουσιαστική και εις βάθος έρευνα που θα φωτίσει όλες τις πλευρές μιας σκοτεινής απόφασης», υπαινισσόμενη ευθέως σκάνδαλο. Δεν νομίζουμε, όμως, ότι θα υπάρξει οποιαδήποτε συνέχεια. Ο Καμίνης είναι αγαπημένο παιδί του συστήματος και τον προστατεύουν. Οι δε Τσιπραίοι δεν έχουν δείξει διάθεση να δώσουν συνέχεια. Οσο για τις άγνωστες πτυχές του σκανδάλου, μπορείτε εύκολα να τις μαντέψετε. Υπάρχει πείρα σ' αυτόν τον τόπο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ της… προοπτικής
«Εγώ όμως νιώθω ότι εκφράζω την προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ»! Ο άνθρωπος που κάνει αυτή τη δήλωση είναι ο πρώην πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ και νυν υφυπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Στέργιος Πιτσιόρλας (συνέντευξη στο AMAGI Web Radio, την οποία απομαγνητοφώνησε και διένειμε το γραφείο Τύπου του υπουργείου, Δευτέρα 19.12.2016). «Και πιστεύω» -συνεχίζει ο Πιτσιόρλας- «ότι σιγά σιγά τα πράγματα είναι έτσι που όλοι θα καταλάβουν ότι τα πράγματα που λέω εγώ δεν είναι δικά μου πράγματα. Οπως όταν με κατηγορούσαν ότι αυτά που κάνω στο ΤΑΙΠΕΔ ήταν δικές μου πρωτοβουλίες, δεν ήταν δικές μου προφανώς, ήταν η πολιτική της κυβέρνησης».
Το τελευταίο καρφί είναι για τον Σκουρλέτη, που (υποτίθεται πως) είχε κηρύξει πόλεμο κατά του Πιτσιόρλα, κατηγορώντας τον ότι προωθεί καπιταλιστικά συμφέροντα. Και είχε ανακοινώσει, μάλιστα, ότι μόλις συγκληθεί το υπουργικό συμβούλιο θα θέσει ζήτημα αποπομπής του Πιτσιόρλα από το ΤΑΙΠΕΔ. Εκτοτε το υπουργικό συμβούλιο συνεδρίασε αρκετές φορές, ο Σκουρλέτης άλλαξε υπουργείο, χωρίς να θέσει ζήτημα αποπομπής του Πιτσιόρλα και ο τελευταίος αναβαθμίστηκε σε υφυπουργό δημιουργώντας μαζί με τον «άνθρωπο της Wall Street», Δ. Παπαδημητρίου, ένα δυνατό δίδυμο. Δυνατό όχι μόνο από την άποψη της διευκόλυνσης των καπιταλιστικών επενδύσεων-πλιάτσικο, αλλά και από την άποψη της εξασφάλισης του «παράπλευρου οφέλους» που συνεπάγονται για την κλίκα που κυβερνά οι «διευκολύνσεις» προς καπιταλιστές. Και οι δύο είναι «άνθρωποι της αγοράς», επομένως ξέρουν «να κάνουν τη δουλειά». Γι' αυτό και τοποθετήθηκαν εκεί, άλλωστε.
Επενδυτές οι σπεκουλάντες!
Η είδηση είναι λίγο μπαγιάτικη, αλλά διατηρεί αναλλοίωτη τη γενικότερη σημασία της. Οταν στα μέσα Δεκέμβρη ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Δημήτρης Παπαδημητρίου, επισκέφτηκε τις ΗΠΑ, είχε -όπως ανακοινώθηκε επίσημα από το υπουργείο- «διαδοχικές συναντήσεις με αμερικανούς και ελληνοαμερικανούς επιχειρηματίες, που είτε δραστηριοποιούνται ήδη στη χώρα μας είτε ενδιαφέρονται για επενδύσεις». Δεν έδωσε καμιά λίστα με αυτούς τους σπουδαίους «επενδυτές», για να ξέρουμε περί τίνων πρόκειται. Ανακοινώθηκε, όμως, ότι «συναντήθηκε επίσης με εκπροσώπους hedge funds, οι οποίοι διαθέτουν ελληνικά ομόλογα και ενδιαφέρονται να εμπλουτίσουν περαιτέρω το χαρτοφυλάκιό τους», καθώς και με τον πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας, Τζιμ Γιονγκ Κιμ και τον διευθυντή Παγκόσμιας Ανάπτυξης του Διεθνούς Οργανισμού Χρηματοδότησης (IFC), Μάρκος Μπρούχις.
Οι «επενδυτές» δεν είναι παρά σπεκουλάντες, άνθρωποι του χρηματιστικού κεφάλαιου, που παίζουν (και) με τα ελληνικά ομόλογα. Κι εκείνο που σίγουρα έκανε ο Παπαδημητρίου, που έχει ιδιαίτερες σχέσεις με τη Wall Street, ήταν να βολιδοσκοπήσει τις προθέσεις τους για αγορά «κόκκινων δανείων». Πρόκειται για τα «κοράκια των αγορών» που κατήγγειλε ο Τσίπρας, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην αντιπολίτευση.
Υγιής… επιχειρηματικότητα
«Η διάρθρωση της φορολογίας πρέπει να αναθεωρηθεί με το φορολογικό βάρος να κατανέμεται σε περισσότερους ώμους, παίρνοντας λίγα από πολλούς και όχι πολλά από λίγους. Προς αυτή την κατεύθυνση, επιβάλλεται η μείωση του αφορολογήτου, των φορολογικών συντελεστών στον φόρο νομικών προσώπων και του μη μισθολογικού κόστους, ώστε να δοθεί ώθηση στη δημιουργία εισοδημάτων και θέσεων εργασίας». Ενας… κανονικός άνθρωπος δεν εκπλήσσεται όταν διαβάζει αυτές τις θέσεις του ΣΕΒ. Ούτε διαπιστώνει… εμβρόντητος ότι ο ΣΕΒ λέει τα ίδια με το ΔΝΤ. Αλίμονο αν δεν έλεγαν τα ίδια.
Και πώς πρέπει να χαρακτηρίσουμε εκείνους που δηλώνουν έκπληκτοι, όπως π.χ. τους προπαγανδιστές του μεγάρου Μαξίμου ή τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ; Πολιτικούς απατεώνες. Είναι αυτοί που χρόνια τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχουν ταξικοί διαχωρισμοί και ότι η… υγιής επιχειρηματικότητα αποτελεί προοδευτικό πόλο.