
Μπουφονάτα
Στον τόπο που γέννησε την «Κομέντια ντελ Αρτε» ένας δευτεροκλασάτος κωμικός, ουδεμία σχέση έχων με μεγάλες μορφές του είδους, όπως ο Ντάριο Φο και ο Τζιόρτζιο Στρέλερ, χρησιμοποιεί ως πολιτική πρόζα μια κακέκτυπη εκδοχή της σπουδαίας τέχνης των μπουφόνων και έχει μετατραπεί σε νούμερο ένα πονοκέφαλο της παραδοσιακής πολιτικής κάστας της Ιταλίας. Ούτε παλαβός, ούτε γραφικός είναι ο Μπέπε Γκρίλο. Πολύ περισσότερο δεν είναι αντισυστημικός. Οσο για τον αυτοσχεδιασμό του, εκτυλίσσεται πάνω σ' έναν προσεκτικά μελετημένο πολιτικό καμβά (ο «γκουρού» της διαδικτυακής διαφήμισης Τζιανρομπέρτο Καζαλέτζιο, που πέθανε τον περασμένο Απρίλη, ήταν συνιδρυτής του «Κινήματος Πέντε Αστέρων»). Κύκλοι της ιταλικής κεφαλαιοκρατίας ποντάρουν ήδη πάνω στον Γκρίλο. Κι αυτός δε θα τους απογοητεύσει, όπως θα απογοητεύσει εκατομμύρια ιταλών εργατών και μικροαστών.
♦ Διδακτικό μάθημα
Σχετικά με το Κυπριακό, που βρίσκεται και πάλι στην επικαιρότητα για τους ίδιους λόγους που έχει ξαναβρεθεί στο παρελθόν (μια ακόμα απόπειρα να νομιμοποιηθούν τα τετελεσμένα της κατοχής μέσω μιας συμφωνίας), θα πρέπει να θυμόμαστε πάντα τι έλεγαν όλοι αυτοί που σήμερα παριστάνουν τους φορείς του «ρεαλισμού». Προκειμένου να ωραιοποιήσουν την Ευρωπαϊκή Ενωση στα μάτια του ελληνικού και του κυπριακού λαού, είχαν οργανώσει μια εκκωφαντική προπαγάνδα, που έλεγε πως η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ θα φέρει το τέλος της κατοχής και την επανένωση του νησιού. Γιατί το κυπριακό έδαφος θα καταστεί αμέσως ευρωπαϊκό έδαφος και δεν νοείται ευρωπαϊκό έδαφος να βρίσκεται υπό κατοχή ξένων στρατευμάτων. Ακόμα και ο Περισσός, που σήμερα διαφοροποιείται από παλαιότερες δικές του θέσεις και από τη γραμμή του ΑΚΕΛ (που είναι ίδια με τη γραμμή Αναστασιάδη), δικαιολογούσε τη θέση του ΑΚΕΛ υπέρ της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ με το επιχείρημα ότι αυτή υπαγορεύεται από εθνικούς λόγους.
Ξέρουμε τι συνέβη, παρά την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Οχι μόνο δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα η κατοχή, αλλά αντίθετα αυξήθηκαν οι πιέσεις πάνω στο κυπριακό καθεστώς για να αποδεχτεί μια λύση που θα νομιμοποιεί την κατοχή. Ολ' αυτά συνιστούν ένα ακόμα διδακτικό μάθημα ως προς το χαρακτήρα της αστικής πολιτικής και τους τρόπους που αυτή δομεί την προπαγάνδα της.
♦ Εθνικιστική υστερία
«Το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε για να ενώσει τις δημοκρατικές χώρες του βόρειου ημισφαιρίου απέναντι σε οποιαδήποτε απειλή. Ομως σήμερα δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί ο οποιοσδήποτε πολιτικός στα Βαλκάνια φορά στρατιωτική στολή και προσπαθεί να ξυπνήσει τα φαντάσματα του παρελθόντος. Εχουν παρέλθει οι εποχές των υπολοχαγών. Δώστε στην ειρήνη μία ευκαιρία», έγραψε στο Facebook η Μίμι Κοντέλι, υπουργός Αμυνας της Αλβανίας.
Ο ομόλογός της που φωτογράφισε με τη δήλωση είναι, φυσικά, ο Πάνος Καμμένος, που του αρέσει να φιγουράρει ως ΟΥΚάς (και όχι μόνο). Και δεν είναι τυχαίο ότι η δήλωση της αλβανίδας υπουργού έγινε δυο μέρες μετά την επίσκεψη του Καμμένου -πάντοτε με στολή παραλλαγής- στην ελληνοαλβανική μεθόριο, όπου μάλιστα διανυκτέρευσε σε συνοριακό φυλάκιο, για να δείξει πόσο «μάχιμος» είναι.
Ομως, στην εθνικιστική υστερία δεν πρωταγωνιστεί μόνος του ο Καμμένος. Προηγήθηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός της, Εντι Ράμα, που παίζει τα δικά του πολιτικά παιχνίδια στο εσωτερικό της Αλβανίας. Πάντοτε ο εθνικισμός ήταν ένα καλό ναρκωτικό για τους λαούς.
♦ Ολοι στο χακί
Ο Καμμένος, πάντως, είναι αποφασισμένος να τους ντύσει όλους στο χακί. Με τον Τσίπρα το έχει καταφέρει μερικές φορές (του έδωσε και φόρεσε τζάκετ στρατιωτικό, μια φορά παραλλαγής του στρατού ξηράς και άλλη μία το γκριζογάλαζο της αεροπορίας), όμως όταν είναι παρών ο Τσίπρας ο ίδιος περιορίζεται αναγκαστικά σε δεύτερο ρόλο. Ετσι, μηχανεύτηκε ένα «εθνικό σόου» στο Καστελόριζο, όπου θα συνεδρίαζε η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και Αμυνας της Βουλής, ενώ ο ίδιος θα αποτελούσε τον υπεράνω κομμάτων εθνικό φρουρό. Οπως διαβάσαμε, ο Κ. Δουζίνας που προεδρεύει της Επιτροπής, συμφώνησε, αλλά τους έβαλε πάγο ο πονηρός Βούτσης, που «ανθίστηκε» πού θα πήγαινε η δουλειά.
Και δεν είχε άδικο ο Βούτσης, καθώς ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Περισσός και Ποτάμι αρνήθηκαν να πάνε στη φιέστα Καμμένου, που από συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας στο Καστελόριζο μετατράπηκε σε «ενημέρωση μελών της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας για τοπικά θέματα στο Καστελόριζο» (έτσι χαρακτηρίζεται στην ιστοσελίδα του ΥΠΕΘΑ). Ποιοι πήγαν στη φιέστα με δυο ελικόπτερα «Σινούκ»; Ο Καμμένος, ο Βίτσας, οι συριζαίοι Αυλωνίτου, Δέδες, Κασσιμάτη, Ντζιμάνης και Ρίζος, ο Κατσίκης από τους ΑΝΕΛ (γνωστός για το ακροδεξιό σόου «Ο γκέι μπέιμπι σίτερ», που έδωσε την προηγούμενη εβδομάδα στη Βουλή), ο Σαρίδης από το κόμμα Λεβέντη (αυτός που ετοιμάζεται να την κάνει) και οι χρυσαυγίτες Κασιδιάρης, Παππάς και Αϊβατίδης!
♦ Νομιμοποίηση
Ετσι, οι βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αγκαλιάστηκαν στα ακριτικά νησιά με τους νεοναζί, οι οποίοι είδαν σαν «μάννα εξ ουρανού» την πολιτική νομιμοποίησή τους ως «εθνικής πολιτικής δύναμης». «Η Εθνική Αμυνα, οι Ενοπλες Δυνάμεις και τα στελέχη τους δεν αποτελούν πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης», απάντησε ο Καμμένος (το ΥΕΘΑ) στο Ποτάμι, που δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Κι επειδή στο Διαδίκτυο γινόταν μεγάλος σάλος, στο επίσημο Δελτίο Τύπου του ΥΕΘΑ δεν αναφέρονται τα ονόματα των βουλευτών (αγένεια!!!), ενώ στις 15 φωτογραφίες που δημοσιεύονται δε φαίνονται πουθενά οι Κασιδιάρης, Παππάς και Αϊβατίδης.
Οι Χρυσαυγίτες, φυσικά, οργάνωσαν δικό τους σόου με φωτογραφίες και βίντεο, ενώ ο Κασιδιάρης έγραψε άρθρο στο οποίο εξήγησε ότι πήγαν στην αποστολή «όχι για λόγους εθιμοτυπίας και δεοντολογίας, αλλά γιατί αυτό επιβάλλει η Εθνικιστική μας Ιδεολογία, καθώς και οι πολιτικές θέσεις του Λαϊκού Συνδέσμου» και ότι κράτησαν «τις πρέπουσες αποστάσεις από τα υπόλοιπα μέλη της επιτροπής, όπως ακριβώς κάνει η Χρυσή Αυγή από την πρώτη μέρα που μπήκε στη βουλή». Και βέβαια, έδωσαν στη δημοσιότητα δικό τους φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό από την περιοδεία που έκαναν.
ΥΓ1. Για την Αυλωνίτου, που έκανε πολλές αναρτήσεις για την επίσκεψή της στην… Τω δε θα πούμε τίποτα (οι παλαιοί κολυμβητές έχουν ένα προβληματάκι στην ακοή, οπότε δικαιολογείται ν' ακούσει το «Ρω» ως «Τω» – για μόρφωση δεν το συζητάμε). Απορούμε, όμως, με τις αντοχές της (πρώην πασόκας) Νίνας Κασιμάτη: από την Αβάνα, όπου πήγε με τον Τσίπρα και τον Συρμαλένιο για την κηδεία του Κάστρο, στο σύμπλεγμα του Καστελλόριζου με τον Καμμένο και τους χρυσαυγίτες! Χαλκέντερη…
ΥΓ2. Την ώρα που οι βουλευτές του έκαναν «εθνική τσάρκα» με τους νεοναζί στο Καστελλόριζο, ο ΣΥΡΙΖΑ με ανακοινώσεις και δηλώσεις στελεχών του έκρουε τον κίνδυνο ανόδου της ακροδεξιάς στην Ευρώπη!
♦ Για γέλια ή για μπάτσες;
Ο βουλευτής Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Συρμαλένιος μπορεί να μην έγινε υπουργός, όπως διακαώς επιθυμούσε και έλπιζε, πήγε όμως στην Κούβα. Ως πρόεδρος κάποιας ελληνο-κουβανικής κοινοβουλευτικής επιτροπής, συνόδευσε τον Τσίπρα, κάνοντας ένα υπερατλαντικό ταξίδι με το υπερπολυτελές κρατικό Gulfstream, που δεν πρέπει να το είχε φανταστεί ούτε στα πιο τρελά εφηβικά του όνειρα. Και βέβαια, ένας γίγαντας του πνεύματος όπως ο Συρμαλένιος δε θα μπορούσε, επιστρέφοντας από την Κούβα, να μην αρθρογραφήσει. Κι επειδή η ταπεινή κομματική εφημερίδα δε θα μπορούσε να διατηρήσει για την αρχισυνταξία της το δικαίωμα της τιτλοδότησης, όταν πρόκειται για έναν Συρμαλένιο, παραβίασε έναν δημοσιογραφικό κανόνα και διατήρησε το δραματικό τίτλο-ερώτημα που έθεσε ο Συρμαλένιος: «Είναι ένας άλλος κόσμος εφικτός;».
Με έκδηλη αγωνία για το μέλλον του κόσμου, τμήμα του οποίου κρατάει και στις δικές του στιβαρές πλάτες, γράφει ο Συρμαλένιος: «Διερωτώμαι λοιπόν. Είναι δυνατόν στην εποχή του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, όπου ο νεοφιλελευθερισμός επικρατεί σε μεγάλη κλίμακα, να υπάρξει μια άλλη προοπτική της παγκοσμιοποίησης; Μπορούν να συντονιστούν μια σειρά χώρες που συμμετείχαν στον αποχαιρετισμό του Φιντέλ σε αντινεοφιλελεύθερες πολιτικές για να αλλάξουν τις τύχες της ανθρωπότητας;». Αφού, λοιπόν, σημειώσει με νόημα ότι δυστυχώς είναι η κρατική πολιτική που εμποδίζει όλους αυτούς τους ηγέτες να συντονιστούν και ν' αλλάξουν τις τύχες της ανθρωπότητας, ο Συρμαλένιος καταλήγει σ' ένα μεγαλοφυές συμπέρασμα: «Κατά συνέπεια επιβεβαιώνεται η διαπίστωση ότι η Ιστορία δεν γράφεται μονομερώς, δεν διαμορφώνεται ευθύγραμμα, αλλά μέσα από τη συνεκτίμηση πολλών παραμέτρων, πολλές φορές και αντιθετικών μεταξύ τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι αγώνες των λαών είναι ατελέσφοροι είτε καταδικασμένοι να μένουν στο περιθώριο. Αντίθετα οι λαοί είναι αυτοί που σε τελευταία ανάλυση καθορίζουν τις εξελίξεις και γράφουν την Ιστορία. Αυτοί διαμορφώνουν τους συσχετισμούς και αυτοί διαλέγουν τους ηγέτες που θέλουν να τους εκπροσωπήσουν».
Ρε συ, Συρμαλένιε, γιατί τόσες λέξεις και τόσος κόπος; Γιατί δεν μας το λες κατευθείαν; «Μνημόνιο και Τσίπρας είναι ο συνδυασμός που οδηγεί στο σοσιαλιστικό μετασχηματισμό»…
♦ Αλτουσεριανές… κουτοπονηριές
«Πόσο επιτυχημένη είναι μια απόφαση του eurogroup που προβλέπει μέτρα για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% το 2018;» τιτίβισε ο Γιάννης Μηλιός την περασμένη Τρίτη. Αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη του να δείξει ότι ο διορισμός του στην προεδρία του Φεστιβάλ Αθηνών δε σημαίνει και επαναπροσχώρησή του στον ΣΥΡΙΖΑ, όμως δεν είμαστε διατεθειμένοι να δεχτούμε κουτοπονηριές… αλτουσεριανού τύπου, που μας αντιμετωπίζουν σαν χαμηλής νοημοσύνης. Το «πρωτογενές πλεόνασμα» 3,5% το 2018 προβλέπεται από το Μνημόνιο, κυρ-Μηλιέ. Δε χρειαζόταν ν' αποφασίσει κάτι επ' αυτού το Eurogroup. Και η κυβέρνηση δε διαφωνούσε μ' αυτό το στόχο. Η «διαπραγμάτευση» γινόταν για τα επόμενα χρόνια. Κι εκείνο που αποφάσισε το Eurogroup ήταν να φιξάρει ότι και τα επόμενα χρόνια διατηρείται ο στόχος του 3,5%, που επίσης προβλέπεται από το Μνημόνιο. Γιατί δε λες κουβέντα γι' αυτό, κυρ-Μηλιέ;
♦ Πάντα «μέσα»
«Η εκτίμησή μου είναι πως το να πέσουν τα πλεονάσματα από το 2018 και μετά είναι κάτι απολύτως εφικτό, ρεαλιστικό και αναγκαίο. Και είναι κάτι που πιστεύουμε ότι είναι ένας στόχος μαχητός, τον οποίο θα διεκδικήσουμε και θα τον καταφέρουμε».
«Κάποιοι τώρα θεωρούν ότι το ΣτΕ, το οποίο στην προσωρινή του απόφαση έχει μιλήσει για δημόσιο συμφέρον. Και τώρα που το δημόσιο συμφέρον έχει αποτυπωθεί και σε νούμερα, θα βγει και θα πει ότι είναι άκυρος ο διαγωνισμός γιατί είναι πολλά τα χρήματα που θα πάρει το ελληνικό δημόσιο. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Εν πάση περιπτώσει, η τυπική και ουσιαστική απάντηση στο ερώτημά σας είναι ότι η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη να πάρει τις αποφάσεις και η κυβέρνηση θα την σεβαστεί απολύτως. Αλλά δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Δεν δίνω ούτε μια πιθανότητα».
Δύο από τις προβλέψεις που έκανε ο Τσίπρας στη ΔΕΘ. Πάντα «μέσα» πέφτει.