Ιστορίες ταξιθετικής τρέλας
Ο Σταύρος δεν ήθελε να καθήσει δίπλα στη Φώφη, γι' αυτό είπαν να τους βάλουν ανάμεσα τον Καμίνη. Προέκυψε όμως πρόβλημα με τον Θεοχαρόπουλο της ΔΗΜΑΡ (ναι, υπάρχει ακόμα ΔΗΜΑΡ, έστω και ως τσόντα του ΠΑΣΟΚ), που δεν ήθελε να καθήσει δίπλα στον «προδότη» Λυκούδη, που πήρε τους «μεταρρυθμιστές» του, έφυγε από τη ΔΗΜΑΡ και έγινε τσόντα του Ποταμιού. Ετσι, βρέθηκαν δύο ανάμεσα σε Σταύρο και Φώφη. Κι αφού χώρεσαν όλοι οι… ηγέτες της Κεντροαριστεράς στην πρώτη γραμμή, δόθηκε το σύνθημα για να ξεκινήσει η… ενωτική εκδήλωση. Ποιο ήταν το θέμα που εισηγήθηκαν οι τρεις ομιλητές; Κανένας δεν το θυμάται. Η μοναδική είδηση που βγήκε αφορά την ταξιθεσία της πρώτης σειράς του κεντρικού διαζώματος του αμφιθεάτρου.
ΤΙΝΑ
ΤΙΝΑ: ακρωνύμιο της φράσης «Τhere Is No Alternative» (δεν υπάρχει εναλλακτική λύση), την οποία οι συριζαίοι στηλίτευαν με δριμύτητα την εποχή που κορδώνονταν ότι θα υποχρεώσουν τη Μέρκελ να δεχτεί το πρόγραμμά τους (και θα 'ναι ντάλα μεσημέρι) και ότι θα παίζουν λύρες και νταούλια και οι «αγορές» θα χορεύουν πεντοζάλι. Τώρα, υπερασπίζονται την ΤΙΝΑ ακόμα και στα διαδικαστικά ζητήματα, σ' αυτά που αφορούν την ίδια την κοινοβουλευτική διαδικασία.
Την προηγούμενη εβδομάδα έφεραν ένα ολόκληρο πολυνομοσχέδιο, σπασμένο σε πέντε τροπολογίες, που τις κατέθεσαν σε άσχετα νομοσχέδια (κύρωση διεθνών συμβάσεων), και απαίτησαν να ψηφιστούν λίγες ώρες μετά την κατάθεσή τους. Βουλευτές της αντιπολίτευσης ζήτησαν να γίνει η ψήφιση επί των άρθρων μια μέρα μετά, για να μπορούν να υποβάλουν αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας. Η κυβέρνηση το απέρριψε και ο πρόεδρος της Βουλής Ν. Βούτσης ανέλαβε να εξηγήσει το λόγο.
Αυτό γινόταν και στο παρελθόν, ήταν το βασικό επιχείρημα Βούτση: «Από το 2010 μέχρι το 2014, τουλάχιστον σε είκοσι νομοσχέδια, κυρώσεις ή μη κυρώσεις, ακολουθήθηκε έκτακτη διαδικασία, την οποία γνωρίζετε και γι’ αυτό και τοποθετηθήκατε. Είναι τουλάχιστον είκοσι όπου έγιναν δεκτές τροπολογίες, υπουργικές ή βουλευτικές. Εκεί που είχαν γίνει δεκτές, μέχρι και τρεις ή τέσσερις υπουργικές και άλλες τόσες βουλευτικές, οι ψηφοφορίες γινόντουσαν την ίδια ημέρα».
«Αυτό δεν είναι σωστό να γίνει καθεστώς, ούτε το ότι αναφέρομαι σε αυτό το προγενέστερο διάστημα σημαίνει πως άνετα και συνεχώς θα πρέπει να ακολουθείται αυτή η διαδικασία», είπε με προσποιητή θλίψη ο Βούτσης. Και συνέχισε: «Εάν ήταν δυνατόν σήμερα να γίνει κάτι διαφορετικό, να είναι σίγουρος και ο κύριος συνάδελφος –όπως και όλοι μας- που έθεσε το θέμα, ότι θα γινόταν, ότι δηλαδή θα μπορούσαμε αύριο να πάμε σε μία επί του συνόλου ψηφοφορία. Αυτό δεν είναι δυνατόν να συμβεί, με την έννοια ότι υπάρχει ανάγκη να είναι ψηφισμένο σήμερα αυτό το νομοσχέδιο. Είναι η πραγματική δικαιολόγηση επί του προκειμένου. Εχουμε μιλήσει και με τον υπουργό των Οικονομικών, δηλαδή με την κυβέρνηση, ως προς αυτό. Δεν έχουμε αυτή την ευχέρεια, που θα ήταν πιο σωστό, να πηγαίναμε έτσι. Το λέω ευθέως μέσα στην Ολομέλεια».
Και ο Βούτσης κατέληξε, επιβεβαιώνοντας ότι η συγκυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων συνεχίζει την πολιτική των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων και σ' αυτό το επίπεδο: «Θα παρακαλούσα, λοιπόν, και για αυτή τη σημερινή διαδικασία κατ’ εξαίρεση, όπως ήταν και τις προηγούμενες φορές, και όχι κατά έθιμο ή κατά νομολογία που θα πρέπει να γίνεται, να γίνει δεκτό από την Αίθουσα και να προχωρήσουμε σύμφωνα με αυτά που είπατε εσείς».
Μεθόδευση
Σε επίπεδο κοινοβουλευτικής διαδικασίας όλα έγιναν μεθοδευμένα. Μπορούσαν να καταθέσουν τις τροπολογίες-πολυνομοσχέδιο μια μέρα πριν. Ετοιμες τις είχαν. Δεν ήθελαν, όμως, να βάλουν την κοινοβουλευτική τους ομάδα στη «δοκιμασία» να ψηφίσει και πάλι ονομαστικά «ναι σε όλα». Στο τέλος έμειναν στην αίθουσα μόνον οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι και ψήφισαν τις τροπολογίες-πολυνομοσχέδιο με τη βαριεστημένη κοινοβουλευτική διαδικασία, κατά την οποία τεκμαίρεται ότι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ή ο εισηγητής (όποιος μείνει στην αίθουσα) εκπροσωπεί ολόκληρη την κοινοβουλευτική ομάδα.
ΥΓ. Πάντως, ο Βούτσης βρήκε σύμμαχο και στο πρόσωπο του πασόκου Κρεμαστινού, που προήδρευε εκείνη τη στιγμή: «Με αυτό το σκεπτικό κινήθηκα κι εγώ, κύριε Πρόεδρε. Δεν νομίζω ότι υπάρχει θέμα», είπε. Φαίνεται πως ο αντιπρόεδρος της Βουλής Κρεμαστινός δίνει μεγάλη σημασία στις καλές σχέσεις του με τον πρόεδρο Βούτση.
Τζάμπα φασαρία!
Τζάμπα φασαρία έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ τόσα χρόνια, μιλώντας για τους «γύπες της αγοράς» (από τις αγαπημένες ατάκες του Τσίπρα), που καραδοκούσαν ν' αρπάξουν τα σπίτια του κοσμάκη, αγοράζοντας τα κόκκινα δάνεια από τις τράπεζες. Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος και καλώς να ορίσουν οι «γύπες». Για το σοσιαλισμό θα δουλέψουν κι αυτοί, χωρίς να το καταλάβουν. Δεν το λέμε εμείς, το είπε στη Βουλή ο συριζαίος βουλευτής Κοζάνης Ιωάννης Θεοφύλακτος, προερχόμενος και αυτός από τη μεγάλη δεξαμενή του ΠΑΣΟΚ.
Θαυμάστε Θεοφύλακτο: «Λέω τώρα για τα funds , κύριε Πρόεδρε, και δεν θα καθυστερήσω περισσότερο. Πώς πρέπει δηλαδή να σκεφτούν οι δανειολήπτες αναφορικά με τα funds , εάν φτάσουμε να πωληθούν τα δάνεια του απλού κόσμου, γιατί εγώ πιστεύω ότι τα funds θα ενδιαφερθούν μόνο για τα μεγάλα επιχειρηματικά ή εν γένει τα επιχειρηματικά δάνεια. Οι μεν ενήμεροι δανειολήπτες δεν πρέπει να ανησυχούν καθόλου, γιατί όπως έδιναν τη δόση τους στις ελληνικές τράπεζες, θα εξακολουθούν να τη δίνουν απλώς σε άλλο φορέα. Οι δε “κόκκινοι“, αυτοί που είναι σε ρύθμιση και πιθανόν να χάσουν τη ρύθμιση, να γνωρίζουν –και για αυτό διαφωνώ με τον προηγούμενο ομιλητή- ότι ισχύει η σύμβαση που έχουν υπογράψει».
Οπως αντιλαμβάνεστε, ένας Θεοφύλακτος, ένας πρώην πασόκος και νυν συριζαίος, δεν μπορούσε να ολοκληρώσει παρά μόνο με πανηγυρική ιαχή, που προκάλεσε «χειροκροτήματα από τις πτέρυγες του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ»: «Αυτά νομίζω έπρεπε να ξεκαθαριστούν, κύριε Πρόεδρε. Κλείνει η αξιολόγηση. Προχωράει η χώρα, χωρίς το παλιό πολιτικό σύστημα, το οποίο δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ξαναζωντανέψει και με τις ίδιες παθογένειες να φέρει τα ίδια δεινά στη χώρα». Ο ίδιος δεν ανήκει στο παλιό πολιτικό σύστημα, καθώς την ώρα του ναυάγιου πρόλαβε και πήδηξε σε άλλη βάρκα.
Για τις παλιές αγάπες
Σπαρταριστός διάλογος Καμμένου-Μπουμπούκου στη Βουλή. Ξεκίνησε ο Καμμένος και ο Μπουμπούκος, μανούλα σε κάτι τέτοια, δεν άφησε ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία.
Καμμένος: Ακούστε, σε αυτή την κυβέρνηση δεν «αδειάζει» κανείς κανέναν. Μου θυμίζει κάτι σκανδαλοθηρικά περιοδικά που γράφουν ότι το τάδε ζευγάρι χωρίζει κλπ. Εμείς δεν χωρίζουμε! Θα πορευτούμε μαζί μέχρι το τέλος. Τα δύσκολα τα περάσαμε, τώρα έρχονται τα εύκολα, έρχονται οι καλές μέρες. Δεν καταφέρατε να μας χωρίσετε εκεί που τα πράγματα ήταν δύσκολα. Τώρα τα πράγματα έχουν έρθει σε σημείο, χάρη στις προσπάθειες αυτής της κυβέρνησης, που να μπορεί ο ελληνικός λαός να δει αποτελέσματα από αυτή την πολιτική την οποία ασκήσαμε, και καλύτερες μέρες.
Μπουμπούκος: Θέλω, κύριε υπουργέ, να σας πω το εξής: Εχετε διαβάσει καθόλου τι έλεγαν οι του ΣΥΡΙΖΑ για εσάς; Ξέρετε πώς σας αποκαλούσε ο κ. Παπαδημούλης; Υπάρχει ακόμα αναρτημένο tweet του στο διαδίκτυο, που λέει ότι «μόνο παρανοϊκοί θα μπορούσαν να πουν ποτέ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεργαζόταν με έναν χουντοφασίστα σαν τον Καμμένο». Και εσείς κάθεστε στα ίδια υπουργικά έδρανα με αυτούς.
Καμμένος: Ο κ. Παπαδημούλης μάς μπέρδεψε μάλλον εμάς τους δυο και έκανε το tweet!
Μπουμπούκος: Α, έτσι; Μας μπέρδεψε! Για σας το έγραψε πάντως!
Καμμένος: Ακούστε, όσον αφορά τα θέματα που έχουν να κάνουν με τις διαφορές που έχουμε με το συγκυβερνών κόμμα –και είναι διαφορετικές οι απόψεις μας σε πολλά θέματα-, να ξέρετε ότι και τα συζητούμε και εκεί όπου υπάρχουν ενστάσεις τις θέσεις μας τις λέμε ξεκάθαρα και υπερψηφίζουμε ή καταψηφίζουμε.
Μπουμπούκος: Και μετά το στηρίζετε!
Γλέντι
Ο Μπουμπούκος, όμως, γλέντησε και με τον Κουίκ: «Μια και παρίσταται ο αγαπημένος μου υφυπουργός Επικρατείας παρά τω πρωθυπουργώ, σας διαβάζω ένα tweet του κ. Κουίκ που κάθεται παραδίπλα: “Αν το ΤΑΙΠΕΔ κλείσει τα περιφερειακά αεροδρόμια με σχέδια τρόικας και Γερμανών, θα φύγουν από εκεί που ήρθαν κολυμπώντας“». «Εσείς τα υπογράψατε! Εσείς!» φώναξε εκτός εαυτού ο Κουίκ. Ψύχραιμος ο Μπουμπούκος, συνέχισε: «Αφού τα είχαμε υπογράψει εμείς, ο κ. Κουίκ έλεγε ότι θα τους διώξουν κολυμπώντας. Αφού, λοιπόν, έλεγαν ότι θα τους διώξουν κολυμπώντας, κύριε Τσακαλώτε, έρχεστε και υπογράφετε όχι μόνο τα αεροδρόμια…». «Εσείς τα υπογράψατε!» επανέλαβε κατακόκκινος ο Κουίκ, λες και κόλλησε η βελόνα. «… …αλλά το υπερταμείο, που εμείς δεν είχαμε υπογράψει, κύριε Κουίκ, με τη διοίκηση των ξένων», ολοκλήρωσε τη φράση του ο Μπουμπούκος, για να παραδώσει το πνεύμα ο Κουίκ: «Διακόσιες πενήντα δύο ψήφους πήρε αυτή η συμφωνία»!
Μιλάμε για κανονικό γλέντι, αφού ο Μπουμπούκος και οι άλλοι δεξιοί και πασόκοι δεν παρέστησαν ποτέ τους αντιμνημονιακούς. Είχαν αποφασίσει το ξεπούλημα των περιφερειακών αεροδρομίων, οπότε ψήφισαν τη θέση τους. Ο Κουίκ έλεγε διάφορα ηρωικά. Και δεν ήταν ο μόνος. Οι συριζαίοι έλεγαν χειρότερα (ακόμα και ο Σταθάκης, που είχε πρόβλημα με το αεροδρόμιο της εκλογικής του περιφέρειας στα Χανιά). Ομως ο Μπουμπούκος διάλεξε σκόπιμα τον Κουίκ, για να τον ξεφτιλίσει στο δεξιό ακροατήριο.
► Μετρημένα λόγια
Ο Σκουρλέτης δεν είναι πρωτάρης. Γι' αυτό και όταν σε συνέντευξή του κλήθηκε να σχολιάσει τα νταλαβέρια του ΣΥΡΙΖΑ με τη σοσιαλδημοκρατία, μέτρησε τις λέξεις του μία προς μία: «Θέλω να σας θυμίσω πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια σύγχρονη δύναμη της Αριστεράς. Μέλημά του είναι να διευρύνει και να ενδυναμώσει τα όρια της σύγχρονης Αριστεράς. Από εκεί και πέρα, η προώθηση ενός σχεδίου βαθιών διαρθρωτικών αλλαγών έξω από τα όρια των κυρίαρχων επιλογών προϋποθέτει συμμαχίες. Η κινητικότητα και οι προβληματισμοί στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία μετά από χρόνια παρουσιάζουν σήμερα ένα εξαιρετικό ενδιαφέρον. Φαίνεται πως αναπτύσσεται ένας προβληματισμός, που εμπεριέχει το σπέρμα μιας πρώτης αμφισβήτησης των πολιτικών λιτότητας. Αυτή η διαδικασία μας ενδιαφέρει και την παρακολουθούμε. Σωστά επισημάνατε πως η εγχώρια εκδοχή της σοσιαλδημοκρατίας δεν φαίνεται να έχει ξεκαθαρίσει τον βηματισμό της και να παρακολουθεί την ευρωπαϊκή κινητικότητα. Στην πραγματικότητα, οι εν Ελλάδι σοσιαλδημοκράτες, σε ένα μεγάλο μέρος τους κινούνται στον αστερισμό της Νέας Δημοκρατίας».
Συμπέρασμα: η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία άρχισε να κινείται σε προοδευτική κατεύθυνση, όμως η ελληνική κινείται προς τα δεξιά. Αρα, εμείς θ' αντιπροσωπεύσουμε τη… γνήσια ελληνική σοσιαλδημοκρατία.