Εμείς μπερδευτήκαμε. Δεν πρόκειται για κάποιο παιχνίδι του φακού. Υπάρχει σωρεία ολόκληρη φωτογραφιών που δείχνουν τον Τσίπρα και τον Ρέντσι να λύνονται στα γέλια παρέα με την Μέρκελ, να σκουντάνε ο ένας τον άλλο, να συμπεριφέρονται γενικά σαν φιλαράκια που λένε μεταξύ τους «σόκιν» αστεία.
Αυτά συνέβησαν το βράδυ της Πέμπτης 25 Ιούνη. Ο Τσίπρας γνώριζε ήδη το κείμενο της τρόικας, το οποίο -όπως λέει η κυβέρνηση, κατατέθηκε με τελεσιγραφικό τρόπο από το Eurogroup. Πώς μπορούσε να καλαμπουρίζει με τέτοιο τρόπο, να συμπεριφέρεται σαν να έχει απέναντί του μια καλή του φίλη;
Το πρωί της επομένης συναντήθηκε με Μέρκελ και Ολάντ οι οποίοι του είπαν να δεχτεί την πρόταση της τρόικας, γιατί είναι πολύ γενναιόδωρη. Και το βράδυ της ίδιας μέρας γύρισε στην Αθήνα και ανακοίνωσε το δημοψήφισμα (αφού πρώτα ενημέρωσε τηλεφωνικά τους Μέρκελ και Ολάντ για την απόφασή του). Να πίστευε ότι κάνοντας καραγκιοζιλίκια μπροστά στην Μέρκελ θα έφτιαχνε καλό κλίμα, ώστε το επόμενο πρωί να μπορούσε να αποσπάσει τη βοήθειά της για τη μνημονιακή συμφωνία που παζάρευε; Από τη μια σκεφτόμαστε ότι δεν μπορεί να είναι τόσο αφελής, από την άλλη όμως σκεφτόμαστε πως βρισκόταν σε τόση απελπισία και με τους συμβούλους «παιδικής χαράς» που έχει μπορεί να νόμιζε ότι το πράγμα μπορεί να «δουλέψει» και σε επίπεδο καλών προσωπικών σχέσεων.
Δεν μπορούμε να πούμε τι ακριβώς ισχύει, ξέρουμε όμως σίγουρα ότι οι άνθρωποι αυτοί, οι αστοί πολιτικοί, έχουν τη συνείδηση (άρα και τη συμπεριφορά του επαγγελματία). Ο επαγγελματίας παθαίνει ανοσία σε έννοιες όπως φιλότιμο, λαϊκή αξιοπρέπεια, ταξικό μίσος κτλ.
Κρυφά χαρτιά
Στη λίστα που έδωσε στη δημοσιότητα ο Γιούνκερ (μεταφρασμένη στα ελληνικά μάλιστα) και ανεξάρτητα από το αν αυτή η λίστα είναι πραγματική (όπως λέει ο Γιούνκερ) ή κατασκευασμένη για λόγους προπαγάνδας (όπως λέει η κυβέρνηση), υπάρχει εισαγωγικά μια σημείωση που λέει: «(26 Ιουνίου ώρα 20:00) Κατάλογος που λαμβάνει υπόψη τις προτάσεις των ελληνικών αρχών που ελήφθησαν στις 8, 14, 22 και 25 Ιουνίου».
Αυτή η σημείωση έχει τη δική της ξεχωριστή σημασία, γιατί επιβεβαιώνει ότι έχει υπάρξει και τέταρτο κείμενο της ελληνικής πλευράς, το οποίο δε γνωρίζουμε ούτε από διαρροή (όπως γνωρίζουμε τα προηγούμενα). Ο Γιούνκερ αναφέρει τα κείμενα με βάση τη χρονολογία κατάθεσής τους. Στις 8 Ιούνη κατατέθηκε το κείμενο των 47 σελίδων. Στις 14 Ιούνη προστέθηκαν άλλες 8 σελίδες. Στις 22 Ιούνη κατατέθηκε το κείμενο των 11 σελίδων, που υποχρεώθηκε να υπογράψει ο ίδιος ο Τσίπρας. Τι κείμενο κατατέθηκε στις 25 Ιούνη (μέρα Πέμπτη);
Το σημειώσαμε στο προηγούμενο φύλλο της «Κ», αναφερόμενοι σε δήλωση του Μπαρουφάκη την ίδια μέρα, ο οποίος είπε: «Το Εurogroup είχε δύο κείμενα, των θεσμών και το ελληνικό, το οποίο ήταν προσαρμογή της τελευταίας εκδοχής των θεσμών που πήραμε αργά χθες το βράδυ. Εγινε συζήτηση και για τα δύο κείμενα. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι αρκετοί συνάδελφοι διαφώνησαν και άσκησαν κριτική και στο κείμενο των θεσμών. Οπότε συμφωνήσαμε ότι η συζήτηση θα συνεχιστεί σήμερα και αύριο με στόχο τη σύγκλιση τόσο μεταξύ των κειμένων όσο και γενικότερα στο Eurogroup».
Αυτό το κείμενο, που προσάρμοζε την πρόταση της κυβέρνησης στο τελευταίο κείμενο της τρόικας, όπως ο ίδιος ο Μπαρουφάκης δήλωσε, ποτέ δε δόθηκε στη δημοσιότητα από τη συγκυβέρνηση, για να μην μάθει ο ελληνικός λαός σε ποιο μνημονιακό σχέδιο καλείται να δώσει λευκή επιταγή με το «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα.
Διαγωνισμός ψεύδους
Το μόνο βέβαιο είναι πως διεξάγεται ένας διαγωνισμός ψεύδους και από τις δυο πλευρές. Οταν ο Μπαρουφάκης βγήκε από το Eurogroup του Σαββάτου 27 Ιούνη (αυτό που τον απέβαλαν οι υπόλοιποι υπουργοί για να συζητήσουν μόνοι τους!), έκανε αναφορά σε «συνολική πρόταση που μας έγινε πριν από δυο μέρες, την 25η Ιουνίου». Μια μέρα μετά, ο Γιούνκερ έδωσε στη δημοσιότητα (μεταφρασμένη στα ελληνικά μάλιστα) λίστα με τα προκαταρκτικά μέτρα που προτείνει η τρόικα, σημειώνοντας και την ημερομηνία: «26 Ιουνίου ώρα 20:00». Είναι προφανές ότι αναφέρονται σε διαφορετικά κείμενα. Είναι αληθινά και τα δύο; Αν είναι έτσι, τότε ο Μπαρουφάκης και οι άλλοι υπουργοί λένε ψέματα. Αν το τελευταίο κείμενο κατασκευάστηκε εκ των υστέρων για προπαγανδιστικούς λόγους, τότε ψέματα λέει ο Γιούνκερ.
Υπάρχει και μια άλλη λεπτομέρεια. Το πρωί της Παρασκευής συναντήθηκε ο Τσίπρας με τους Μέρκελ-Ολάντ, οι οποίοι τον παρότρυναν να δεχτεί τη συμφωνία, την οποία απεκάλεσαν «γενναιόδωρη προσφορά» των δανειστών. Ποια συμφωνία; Την πρόταση της προηγούμενης μέρας ή την πρόταση που κατατέθηκε (αν κατατέθηκε) στις 8 το βράδυ της ίδιας μέρας;
Οταν η διπλωματία είναι μυστική και κανένα έγγραφο δε δίνεται στη δημοσιότητα στην ώρα του, κάθε πλευρά κάνει το προπαγανδιστικό της παιχνίδι και το μόνο βέβαιο είναι πως μεταξύ τους διεξάγεται ένας διαγωνισμός ψεύδους.
Ξεφτίλα
Οχι θα άφηνε η Κωνσταντοπούλου να εξελιχθεί η συζήτηση επί της πρότασης της κυβέρνησης για δημοψήφισμα χωρίς ένα δικό της σόου. Το οποίο εξελίχθηκε σε ξεφτίλα του ΣΥΡΙΖΑ (η ίδια αγνοεί την έννοια, οπότε δεν κατάλαβε τίποτα). Αυτή η μέχρι αηδίας τυπολάτρισσα δε δίστασε να παραβιάσει τον Κανονισμό της Βουλής και ν’ ανέβει στην έδρα, ενώ δε δικαιούνταν γιατί είχε μιλήσει ως βουλευτής. Αντί, όμως, να διορθώσει αμέσως το λάθος της, έλεγε στους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που την καλούσαν να κατέβει «κύριοι, σεβαστείτε τον πρόεδρο του κόμματός σας»! Κι όταν ο Σαμαράς της θύμισε το άρθρο 66 του Κανονισμού, του είπε με το γνωστό ατάραχο ύφος της: «Κύριε Σαμαρά, συνεχίστε την ομιλία σας. Γνωρίζω πολύ καλά τον Κανονισμό της Βουλής»! Κι όταν το πατιρντί συνεχίστηκε, γύρισε στους δεξιούς και τους επιτίμησε: «Κύριοι της ΝΔ, καθίστε στις θέσεις σας, διότι η συμπεριφορά όλων σας παραβιάζει τον Κανονισμό»!
Τη συνέχεια την ξέρετε. Ο Σαμαράς αποχώρησε μαζί με τους βουλευτές της ΝΔ, υπό την ιαχή της Ραχήλ Μακρή «Εξω, ξεφτίλες!» (είναι γραμμένη στα πρακτικά), ο Τσίπρας αναγκάστηκε να παρέμβει ζητώντας διάλειμμα για να τη μαζέψει κι αυτή, αφού για μια ακόμη φορά δικαίωσε τον εαυτό της, κατέβηκε από την έδρα παραχωρώντας τη θέση της στον Μητρόπουλο που έπλεε σε πελάγη ευτυχίας. Κι όταν προς το τέλος, στην ένταση με τα στελέχη του Περισσού που ζητούσαν να μπει σε ψηφοφορία και η δική τους πρόταση, η Κωνσταντοπούλου ζήτησε δυο φορές το λόγο επί της διαδικασίας, ο Μητρόπουλος όχι μόνο δεν της τον έδωσε, αλλά απαξίωσε και να της απαντήσει. Μόλις, όμως, ο αντιπρόεδρος κήρυξε περαιωμένη τη συζήτηση, η Κωνσταντοπούλου έτρεξε να κατσικωθεί στην έδρα για να είναι αυτή που θα κάνει την ψηφοφορία και θα ανακοινώσει το αποτέλεσμα.
Ομορφιές
Το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής, όλα τα ΜΜΕ αναμεταδίδουν τη δήλωση Μπαρουφάκη στο ραδιόφωνο του BBC, ότι επίκεινται capital controls, δηλαδή έλεγχοι επί των τραπεζικών συναλλαγών. Γίνεται σάλος κι ο κόσμος εγκαταλείπει τις παραλίες κι αρχίζει να στήνει ουρές έξω από τα ΑΤΜ των τραπεζών. Ο Μπαρουφάκης αναδιπλώνεται. Πρώτα γράφει στο αγαπημένο του twitter (μεταφράζουμε από τα αγγλικά): «Οι έλεγχοι στις τραπεζικές συναλλαγές μέσα σε μια νομισματική ένωση είναι αντίφαση εν τοις όροις. Η ελληνική κυβέρνηση αντιτίθεται ολοκληρωτικά σ’ ένα τέτοιο σχέδιο». Μετά, εξέδωσε δελτίο Τύπου: «Ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης ποτέ δεν δήλωσε ότι η ελληνική κυβέρνηση προκρίνει την επιβολή capital controls. Αντίθετα, επανειλημμένως έχει δηλώσει ότι η κυβέρνηση θεωρεί ότι τα capital controls δεν είναι συμβατά με την έννοια της νομισματικής ένωσης».
Λίγο αργότερα, δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την επιβολή αυστηρότατου ελέγχου στις τραπεζικές συναλλαγές, με κλείσιμο των τραπεζών για μια ολόκληρη εβδομάδα μάλιστα. Και τι έκανε έκτοτε ο Μπαρουφάκης; Συσκέψεις και έκδοση εγκυκλίων και non paper για το πώς θα εφαρμοστούν τα capital controls!
Δεν μπορείς να πεις, ήταν… άκρως προετοιμασμένη για όλα η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου.
Ποιος μας δουλεύει περισσότερο;
Αντιπροσωπία της Επιτροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο του Ελληνικού αποτελούμενη από τους Χρ. Κορτζίδη, Γ. Καμπούρη, Α. Μπαδογιάννη, Τ. Ταστάνη και Π. Τότσικα, συναντήθηκε την περασμένη Παρασκευή με τον υπουργό ΠΑΠΕΝ Π. Λαφαζάνη. «Η αντιπροσωπία εξέφρασε στον υπουργό την ανησυχία της για τις πρόσφατες εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, καθώς το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού σύμφωνα με δημοσιεύματα προωθείται προς εκποίηση», ο δε υπουργός «εξέφρασε τη συμπαράστασή του στο κίνημα των πολιτών για το Μητροπολιτικό Πάρκο του Ελληνικού και επαναβεβαίωσε την πάγια θέση του -η οποία είναι και προεκλογική δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ- για την ανάγκη να αξιοποιηθεί ο χώρος του Ελληνικού ως δημόσιος χώρος, σύμφωνα με τις προτάσεις των κατοίκων, των κινημάτων της περιοχής και της Αυτοδιοίκησης».
Οι συριζαίοι αλληλοδουλεύονται και όλοι μαζί νομίζουν ότι μπορούν να δουλέψουν όλους εμάς τους υπόλοιπους. Η αντιπροσωπία των συριζαίων που ασχολούνται με το Ελληνικό ανησυχεί για όσα διαβάζει στον Τύπο. Την πρόταση των 47 σελίδων της κυβέρνησης, στην οποία το Ελληνικό φιγουράρει πάνω-πάνω στη λίστα με τις ιδιωτικοποιήσεις προφανώς δεν τη διάβασαν. Σαν τον Χρυσοχοΐδη κι αυτοί, δεν πρόλαβαν. Για τον Λαφαζάνη τι να πει κανείς; Εχει ξεπεράσει κάθε όριο ξεδιαντροπιάς.
Πυρά εκ των έσω
Ο Παπαδημούλης έγραψε την Κυριακή ένα tweet που προειδοποιούσε για κίνδυνο Grexit και μετά κήρυξε σιγή ασυρμάτου. Ο Κούλογλου έγραψε άρθρο και έδωσε συνέντευξη, καλώντας τον Τσίπρα να αναζητήσει άμεσα συμβιβασμό, γιατί ο συσχετισμός δυνάμεων είναι αρνητικός. Και ο Χρυσόγονος έδωσε στη δημοσιότητα επιστολή που είχε στείλει τον Μάρτη στον Τσίπρα, στην οποία του έγραφε πως «έχει ήδη διαφανεί ότι η προεκλογική μας ρητορική, περιλαμβανομένου και του “προγράμματος της Θεσσαλονίκης’’, βρισκόταν σε μεγάλη απόσταση από τη δυσάρεστη πραγματικότητα, την οποία υποχρεωνόμαστε τώρα να αντιμετωπίσουμε» και χτυπούσε το καμπανάκι για μια ενδεχόμενη στάση πληρωμών, που θα προκαλούσε από τους δανειστές αντίποινα που θα μπορούσαν να μετατρέψουν την Ελλάδα «σε κάτι ελαφρώς χειρότερο από τη Ζιμπάμπουε». Κατά τον Χρυσόγονο, «η ρήξη με τους δανειστές είναι μια ανέφικτη επιλογή και αν επιχειρηθεί, η κατάληξη θα είναι η χώρα να επιστρέψει στον μνημονιακό εγκλωβισμό υπό χειρότερους όρους».
Δεν μπορείς να πεις, η ευρωβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στην πρωτοπορία του αγώνα για το… «όχι».
Παπαγαλάκια και ουρές
Εμείς τώρα ποιον να πιστέψουμε; Το ΝΑΡ, που κραυγάζει «δεν θα επιτρέψουμε την όποια ερμηνεία του ΟΧΙ σε αποδοχή της συνέχισης των διαπραγματεύσεων με το σφαγείο και για άλλοθι σε νέα μνημόνια»; ‘Η το στέλεχος του ΝΑΡ Γ. Δελαστίκ, που με την ιδιότητα του αρθρογράφου διαβεβαιώνει από τις στήλες του «Εθνους»: «Αν νικήσει το “Οχι’’ την Κυριακή, τίποτα δραματικό δεν θα συμβεί. Από τη Δευτέρα, έχοντας το “Οχι’’ στο χέρι του, ο Αλέξης Τσίπρας θα καλέσει τους Γερμανούς και πάλι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και θα επιδιώξει τη συνομολόγηση μιας λιγότερο επαχθούς συμφωνίας»; Και τους δύο πρέπει να τους πιστέψουμε. Οι μεν ακολουθούν μια πολιτική ουράς του ΣΥΡΙΖΑ, ο δε λειτουργεί σαν παπαγαλάκι του ΣΥΡΙΖΑ. Μικρή η διαφορά, όπως αντιλαμβάνεστε.