♦ Το αφεντικό και οι υπηρέτες
Η «γραμμή» δόθηκε από τον πρόεδρο του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλο, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε στις 3 Απρίλη: «Δεν νοείται να δίνουμε με διάφορα προσχήματα τον υπέρ πάντων αγώνα για να μην απολυθούν λίγες χιλιάδες επίορκοι ή πλαστογράφοι του δημοσίου, όταν πλησιάζουν το 1 εκατομμύριο οι άνεργοι που έχουν χάσει τη δουλειά τους στον ιδιωτικό τομέα πληρώνοντας τα σπασμένα του κράτους και την αβελτηρία του πολιτικού συστήματος».
Ακολούθησαν Σαμαράς και Βενιζέλος (ο πρώτος με συνέντευξη στην «Ημερησία» και ο δεύτερος με δηλώσεις), το Σάββατο 13 Απρίλη. Σαμαράς: «Δεν νομίζετε ότι είναι άδικο, να έχουμε ήδη ενάμιση εκατομμύριο ανέργους στον ιδιωτικό τομέα και να γίνεται τόσος «θόρυβος» για μερικές χιλιάδες που θα φύγουν νόμιμα από το Δημόσιο, ώστε να πάρουν τις θέσεις τους άλλοι πιο άξιοι;». Βενιζέλος:«Οταν έχουμε 1,5 εκατ. ανέργους πρέπει να ασχοληθούμε με αυτούς, βεβαίως θα ασχοληθούμε και με τους 15.000 εργαζόμενους στον δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα –αριθμό κατά τον οποίο πρέπει να μειώσουμε το συνολικό προσωπικό, για να δώσω ένα παράδειγμα– και αυτό μπορεί να γίνει εμπροθέσμως, νομίμως, αποτελεσματικά, με διάφορες πηγές που έχουμε στα χέρια μας από τις οποίες θα προέλθει αυτή η μείωση του προσωπικού».
Τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται ή το αφεντικό και οι υπάλληλοί του.
♦ Ξετσίπωτος ψεύτης
«Για πρώτη φορά αποφασίζεται μείωση φορολογικών συντελεστών: Συγκεκριμένα, η φορολόγηση της Ακίνητης Περιουσίας μέσω λογαριασμών της ΔΕΗ, θα είναι μειωμένη το 2013 κατά 15%», είπε ο Σαμαράς στο διάγγελμα που έκανε τη Δευτέρα. Πρόκειται για ξεδιάντροπο ψέμα. Πρώτον, γιατί με τις αυξήσεις των αντικειμενικών τιμών που ετοιμάζουν το χαράτσι όχι μόνο δε θα μειωθεί, αλλά σε πολλές περιοχές θα αυξηθεί. Και μάλιστα στις πιο λαϊκές περιοχές, για τις οποίες ετοιμάζουν τις μεγαλύτερες αυξήσεις των αντικειμενικών αξιών. Δεύτερο, γιατί εκτός από τα ακίνητα ετοιμάζονται να βάλουν χαράτσι και στα αγροτεμάχια, που θα φέρει νέα επιβάρυνση για σημαντικό μέρος του ελληνικού λαού που τυχαίνει να έχει ένα χωράφι στο χωριό.
Περιττεύει να θυμίσουμε τι έλεγε προεκλογικά ο Σαμαράς για τις αντικειμενικές αξίες και το πάγωμα της οικοδομής.
♦ Και με τους Εργατικούς;
Είναι λίγο παλιό, αλλά δεν μπορούμε να τ’ αφήσουμε και ασχολίαστο. Πριν λίγο καιρό (στις 19 Μάρτη), ο Τσίπρας έδωσε συνέντευξη στο βρετανικό περιοδικό New Statesman, στην οποία εκφράστηκε με κολακευτικά λόγια για τους Εργατικούς (το κόμμα του Μπλερ και του Μπράουν, που ξέσκισε τη βρετανική εργατική τάξη μετά τη Θάτσερ και τον Μέιτζορ). «Παρακολουθούν την κατάσταση στενά και τολμώ να πω ότι είναι από τα λίγα κόμματα εξουσίας με τα οποία μοιραζόμαστε πολλές κοινές θέσεις και είμαστε σε διαρκή επικοινωνία», είπε. Ενώ όταν ρωτήθηκε αν μπορεί να υπάρξει συνεργασία με τους Εργατικούς, δε δίστασε να απαντήσει: «Θα εξαρτηθεί από το πόσο τολμηρός προτίθεται να γίνει ο Εντ Μίλιμπαντ και ειδικά την κρίσιμη στιγμή: Κατά τη διάρκεια των ερχόμενων εκλογών όταν η πίεση από τα κατεστημένα ΜΜΕ και τους ολιγάρχες στη Βρετανία ξεκινήσει να λέει για τον "κόκκινο δράκο" που ήρθε να καταρρακώσει το Σίτι και να μας παρασύρει στον πληθωρισμό και τη φτώχεια».
♦ Δημαγωγία με στόχο
Εχει πολλούς λόγους η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να επιστρέφει από καιρού εις καιρόν σε διφορούμενες δηλώσεις, που αφήνουν ανοιχτό το παράθυρο ακόμα και για έξοδο από το ευρώ, αν υποτίθεται ναυαγήσει η σκληρή διαπραγμάτευση με την Ευρωζώνη και οι δανειστές κλείσουν τη στρόφιγγα της ρευστότητας. Καταρχάς, είναι το κλίμα που διαμορφώνεται μέσα στο λαό. Στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στις 3 Απρίλη, ο Τσίπρας είπε με νόημα: «Ο ευρωσκεπτικισμός πιστεύω θα είναι κάτι το οποίο θα γίνει απολύτως πλειοψηφικό, και δικαίως, το επόμενο διάστημα στην ελληνική κοινωνία». Μετά, υπάρχει ο Αλαβάνος που άρχισε ήδη εκστρατεία πολιτικής εκμετάλλευσης αυτού του κλίματος. Ο Τσίπρας και η παρέα του ξέρουν πολύ καλά τις ικανότητες του Αλαβάνου (πολιτικά του παιδιά είναι, άλλο αν τον δολοφόνησαν την ώρα που αυτός κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου) και φοβούνται πως είναι σε θέση να τους κόψει ένα –μικρό έστω– ποσοστό και να τους βυθίσει ξανά στην ανυποληψία. Τέλος, είναι η πίεση από την ομάδα Λαφαζάνη στο εσωτερικό, που είναι συγκροτημένη, έχει στελέχη και μπορεί ν’ αλλάξει τους εσωκομματικούς συσχετισμούς, μετά από μια εκλογική αποτυχία.
Γι’ αυτό και είμαστε βέβαιοι ότι κάπου-κάπου θα βγαίνουν είτε ο Τσίπρας είτε κάποιος άλλος από την ηγετική ομάδα και θα δηλώνουν ότι «το ευρώ δεν είναι φετίχ» ή κάτι παρόμοιο. Φυσικά, αν τους κάτσει και σχηματίσουν κυβέρνηση (πράγμα εξαιρετικά χλομό –έως κατακίτρινο– με τα σημερινά δεδομένα), θα τα ξεχάσουν όλα, όπως τα ξέχασε και το τρίο ξεφτίλα που κυβερνά σήμερα.
♦ Θέλει και το Δήμο Αθήνας ο ΔΟΨ
Ο υιός Ψυχάρης, βουλευτής της ΝΔ, επέλεξε τα «Παραπολιτικά» για να δημοσιοποιήσει τη θέλησή του να διεκδικήσει το Δήμο Αθήνας. «Η απόφαση να είμαι υποψήφιος δεν μπορεί να είναι μόνο δική μου», δήλωσε, βάζοντας στον Σαμαρά έναν ακόμη πονοκέφαλο (έχει και τον Νικήτα, βλέπετε, που έχει δηλώσει πως βρέξει-χιονίσει αυτός θα είναι υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας). Οι επόμενες δημοτικές εκλογές θα γίνουν σε 14 μήνες (μαζί με τις ευρωεκλογές), γι' αυτό και τα σπρωξίματα μεταξύ των υποψηφίων έχουν αρχίσει από τώρα. Ο Καμίνης θα ξαναείναι υποψήφιος, ο Κακλαμάνης θέλει να γίνει Καμίνης στη θέση του Καμίνη, τώρα βγαίνει μπροστά και ο υιός Ψυχάρης, με ένα ολόκληρο συγκρότημα ΜΜΕ πίσω του και τεράστια δύναμη του πατρός Ψυχάρη στο παρασκήνιο. Οσονούπω προβλέπεται ν' αρχίσει το «θάψιμο» και του Κακλαμάνη και του Καμίνη. Η συνέχεια αναμένεται συναρπαστική (εκτός αν η αυτοπρόταση του υιού Ψυχάρη είναι κίνηση αντιπερισπασμού, για να του δοθεί στο μεταξύ κάποιο υφυπουργείο και να γλιτώσει ο Σαμαράς έναν πονοκέφαλο).
♦ Δεύτεροι και καταϊδρωμένοι
«Η κυβέρνηση της αριστεράς θα κυβερνά, αλλά συγχρόνως θα είναι "αντιπολίτευση". Πρόκειται για μια σύγκρουση εξουσιών. Η κοινωνία που έχει όπλο την κυβέρνηση της αριστεράς απέναντι στο κεφάλαιο που έχει όπλα το αστικό κράτος, την οικονομική ισχύ, τα μίντια και ένα διεθνές περιβάλλον που όμως αλλάζει και το αλλάζουμε».
Η παραπάνω μπουρδολογία περιλαμβανόταν στην εισήγηση στην ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ, που έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο. Και σ' αυτό, όμως, έρχονται δεύτεροι και καταϊδρωμένοι. Προηγήθηκε ο αξεπέραστος Γιωργάκης Παπανδρέου, που είχε πει το μνημειώδες «είμαστε αντιεξουσιαστές στην εξουσία», στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού του συμβούλιου το 2009.
♦ Η χώρα των ευκαιριών
Οσοι αποτυγχάνουν στα σχέδιά τους στην Ελλάδα και έχουν τις σωστές «άκρες» πηγαίνουν στις ΗΠΑ για να βρουν την υγειά τους. Μετά τον Γιωργάκη, που βρήκε τους κατάλληλους μάνατζερ και μοστράρεται ως ομιλητής σε διάφορες εκδηλώσεις, με συγκεκριμένο κασέ, η Γιάννα, που κάποτε φιλοδόξησε να γίνει ακόμη και πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά ο Καραμανλής δεν της έκανε το χατίρι, πήγε στις ΗΠΑ και προσπαθεί να το παίξει σπουδαία εκδίδοντας βιβλίο με τίτλο «Το ελληνικό μου δράμα»! Το βιβλίο, φυσικά, θα κυκλοφορήσει στα αγγλικά (μέχρι και ο Κλίντον επιστρατεύτηκε για να κάνει διαφήμιση, με χοντρά φράγκα φυσικά), γιατί αν κυκλοφορούσε στα ελληνικά δε θα βρισκόταν αγοραστής. Αν με το κατάλληλο «πουσάρισμα» πουλήσει λίγο στις ΗΠΑ, θα κυκλοφορήσει και στα ελληνικά, μάλλον κατά το καλοκαίρι, για να χρησιμεύσει ως σκιάδιο στις ξαπλώστρες της Μυκόνου.
♦ Σώωωπα!
Για «μηχανισμό κινεζοποίησης της εργασίας» κάνει λόγο ο επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ Σάββας Ρομπόλης, σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στα «Νέα» την περασμένη Τρίτη. Σώωωπα! Μεγάλη ανακάλυψη έκανες, ρε Σάββα. Μήπως θυμάσαι τι έλεγαν οι προστάτες σου στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, χάρη στους οποίους έχτισες και την πανεπιστημιακή σου καριέρα; Μήπως θυμάσαι που αναζητούσαν συμμάχους στον ΣΕΒ και ζητούσαν από τον Παπαδήμο να υιοθετήσει «την κοινή πρόταση των κοινωνικών εταίρων»; Ηταν αυτή αντίδραση απέναντι στην κινεζοποίηση ή μάχη οπισθοφυλακών για να περάσουν τα τανκς της κινεζοποίησης;
► Στα ψιλά
Καμαρώνουν τα γκεσέμια της συγκυβέρνησης, ότι θα πάρουν τις δυο δόσεις των δανείων από ΕΕ και ΔΝΤ, συνολικά 8,8 δισ. ευρώ μέχρι το Μάη. Περνάει στα ψιλά, όμως, το ότι τα 5,6 δισ. όπως θα τα πάρουν θα τα δώσουν αμέσως στην ΕΚΤ για την αποπληρωμή ενός ομολόγου που λήγει στις 20 Μάη.
Μ’ άλλα λόγια, δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να μη δοθούν αυτές οι δόσεις. Δε θ’ άφηναν την Ελλάδα να κηρύξει στάση πληρωμών. Τρόικα και κυβέρνηση, όμως, έπαιξαν μια χαρά το θέατρο της σκληρής διαπραγμάτευσης με έπαθλο δήθεν τις δυο δόσεις. Οι αλήτες της συγκυβέρνησης, μάλιστα, δε δίστασαν να πουν ότι θα αυξηθεί η ρευστότητα, ενώ ξέρουν πολύ καλά πως μ’ αυτές τις δόσεις ούτε τις οφειλές του δημοσίου προς ιδιώτες και επιχειρήσεις δε θα μπορέσουν να εξοφλήσουν. Καθώς μάλιστα θα πρέπει να χώσουν πάνω από 300 εκατομμύρια στους εργολάβους-παραχωρησιούχους των αυτοκινητοδρόμων, θ’ αφήσουν άλλες υποχρεώσεις ανεξόφλητες, όπως κάνουν και μέχρι τώρα.