♦Πινόκιο ή Γκέμπελς;
Γ. Παπακωνσταντίνου, στο αγαπημένο του δελτίο ειδήσεων του Mega, Πέμπτη 11 Νοέμβρη 2010: «Δεν έχουμε πέσει καθόλου έξω… Πράγματι, υπήρξε υστέρηση στα έσοδα, αλλά την καλύψαμε από μείωση δαπανών». Μια βδομάδα μετά, την Πέμπτη 18 Νοέμβρη 2010, ο Γ. Παπακωνσταντίνου παρουσιάζει το σχέδιο κρατικού προϋπολογισμού, στο οποίο διαβάζουμε ότι «προβλέπεται» τα μεν έσοδα να παρουσιάσουν υστέρηση 4,1 δισ. ευρώ, οι δε δαπάνες να παρουσιάσουν βελτίωση 2,5 δισ. ευρώ. Η πραγματικότητα θα είναι ακόμη χειρότερη, διότι ο προϋπολογισμός είναι ένα κωλόχαρτο (ή ένα κωλοστίκ, για να εκσυγχρονίσουμε τη λαϊκή λέξη), όμως ακόμα και σ’ αυτό το ωραιοποιημένο κωλόχαρτο καταγράφεται μια συνολική υστέρηση σε σχέση με το πρόγραμμα του Μνημόνιου ύψους 1,6 δισ. ευρώ.
Γ. Παπακωνσταντίνου, στην ίδια εμφάνισή του στο Mega: «Πιστεύουμε ότι τα μέτρα που έχουμε δεσμευτεί και στο Προσχέδιο του Προϋπολογισμού και στο μνημόνιο, τα 9,1 δισ. ευρώ, είναι μέτρα που είναι αρκετά». Μια βδομάδα μετά, στο σχέδιο προϋπολογισμού προστέθηκαν νέα μέτρα.
Οταν ο Τσίμας τον ρώτησε αν έχει έτοιμο σχέδιο για την περίπτωση που η τρόικα δεν συμφωνήσει και ζητήσει «άλλα δύο, τρία, τέσσερα δισ.», ο Παπακωνσταντίνου απάντησε ότι μελετά «μια σειρά από εναλλακτικές λύσεις», ότι «κοιτάνε διαφορετικά σενάρια, αλλά όλα αυτά που έχουν ακουστεί, με τα νούμερα που έχουν ακουστεί, για τα παραπάνω μέτρα, π.χ. αν είναι 4 δισ. ευρώ κλπ, δεν ισχύουν». Σε μια βδομάδα ανακοίνωσε νέα μέτρα ύψους 6,13 δισ. ευρώ!
Διαλέξτε, λοιπόν, όποιον χαρακτηρισμό θέλετε για τον «τσάρο της οικονομίας». Δεν υπάρχει περίπτωση να τον… αδικήσετε.
ΥΓ: Στην ίδια τηλεοπτική εμφάνιση, ο Πρετεντέρης του την έχει φυλαγμένη και τον ρωτάει: «Το Μάιο κάνατε μια δήλωση ότι αν ληφθούν νέα μέτρα θα παραιτηθείτε, ισχύει αυτό;». Με την απάντηση που έδωσε ο Παπακωνσταντίνου κερδίζει επάξια και το χαρακτηρισμό του θρασύδειλου: «Θα κρίνουν οι έλληνες πολίτες, και βεβαίως ο πρωθυπουργός που τοποθετεί του υπουργούς, κατά πόσο μια μείωση του ελλείμματος κατά 14 και δισ. ευρώ, είναι μία επιτυχημένη ή αποτυχημένη πολιτική, μόνο αυτό έχω να πω». Εξω το πρόγραμμα του 2010, νέα μέτρα που θα καλύψουν την υστέρηση, αλλά αυτός δεν έχει λόγο να παραιτηθεί. Απλά είπε κάποτε μια κουβέντα και την κουβαλάει στην καμπούρα του έκτοτε. Τσίπα, φυσικά, δεν διαθέτει, άρα… και ξετσίπωτος.
♦Αισχροί εργατοπατέρες
Παρασκευή, 19 Νοέμβρη. Η ΑΔΕΔΥ εκδίδει δελτίο Τύπου για τον προϋπολογισμό. Δεκατέσσερις σειρές όλες κι όλες, στις οποίες δεν χώρεσε ούτε μια τοσοδούλα αναφορά στις νέες μειώσεις μισθών που θα υποστούν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Επειδή δεν το αναφέρει ρητά ο προϋπολογισμός, δεν το αναφέρει και η ΑΔΕΔΥ, η οποία προφανώς δίνει βάση στα λεγόμενα της κυβέρνησης. Αλλωστε, η ανακοίνωση αυτή είναι εξαιρετικά ήπιων τόνων και περισσότερο αναφέρεται στην απουσία αναπτυξιακής πολιτικής.
Δευτέρα, 22 Νοέμβρη. Η ΑΔΕΔΥ δημοσιοποιεί «μήνυμα-κάλεσμα για την Παναττική στάση εργασίας, το οποίο αρχίζει ως εξής: «Γκρεμίζουν τις αποδοχές μισθωτών και συνταξιούχων. Διαλύουν τις συμβάσεις και τις εργασιακές σχέσεις, οδηγούν σε απολύσεις σε στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα».
Γιατί δεν τα είπαν από την αρχή; Η απάντηση είναι, νομίζουμε, απλή. Το πρώτο δελτίο ήταν αβάντα προς την κυβέρνηση. Ε, να μην προστεθεί και η ΑΔΕΔΥ σε όσους κατήγγειλαν τον προϋπολογισμό. Στο δεύτερο οι τόνοι ανέβηκαν, μπας και κατέβει κάνας εργαζόμενος στη συγκέντρωση της Κλαυθμώνος.
♦Σιγά τα αίματα
Σχολή δημιούργησε ο Αλαβάνος με την προεκλογική του αφίσα. Αυτή, ντε, που δήλωνε ότι δεν θα διστάσει να πάει και φυλακή για να βρουν οι άνεργοι νέοι δουλειά. «Θα ματώσουμε και δεν θα διστάσουμε να πάμε φυλακή», δήλωσε ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ Ν. Φωτόπουλος, μετά τη συνάντησή του με τη Μπιρμπίλη. Σιγά μη σου φύγει κάνας πόντος απ’ το καλσόν, μεγάλε. Είδαμε πόσο μάτωσες και για το ασφαλιστικό. Υπό άλλες συνθήκες θα σε αποκαλούσαμε «κότα λειράτη», όμως εσύ είσαι απλώς τσιράκι.
♦Και γλάστρα
Εκτός από παρελασιάρχης, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας χρησιμεύει και ως γλάστρα για την κυβερνητική προπαγάνδα. Την περασμένη Δευτέρα, λοιπόν, ο Κ. Παπούλιας έπαιξε το ρόλο της γλάστρας για να δώσει ο Παπακωνσταντίνου ένα φτηνιάρικο σόου. Να ανεβάσει τους δραματικούς τόνους για τη δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση με την τρόικα και τα λοιπά. Η κωδική φράση του κάκιστου ηθοποιού Παπακωνσταντίνου ήταν η εξής: «Κάθε φορά κάνουμε μια διαπραγμάτευση η οποία είναι δύσκολη, από την οποία όμως βγαίνουμε με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και πάντα έχοντας στο μυαλό μας, βεβαίως, ότι στο τέλος αυτής της διαπραγμάτευσης, διακυβεύεται και η επόμενη δόση του δανείου». Ο Παπούλιας, πάντως, στο ρόλο της γλάστρας υπήρξε άριστος.
♦Κουλουβάχατα
Την Κυριακή δημοσιεύτηκε στο «Βήμα» το γνωστό άρθρο της Κατσέλη. Κάποιοι από το μέγαρο Μαξίμου διοχέτευαν στα παπαγαλάκια τη «δυσαρέσκεια» του πρωθυπουργού, ο οποίος όμως τη Δευτέρα προσέφερε πλήρη κάλυψη στην υπουργό του. Την ίδια μέρα (Δευτέρα) ολοκληρώθηκε η διαπραγμάτευση με την τρόικα, με συμφωνία κοντά στις θέσεις που υποστήριζε η Κατσέλη, οι οποίες κάθε άλλο παρά φιλεργατικές ήταν. Φάνηκε έτσι καθαρά, ότι η Κατσέλη ενεργούσε σε πλήρη συνεννόηση με τον Παπανδρέου, παίζοντας το θέατρο των «αντιστάσεων». Πράγμα που σίγουρα το ήξερε ο Παπακωνσταντίνου (ο οποίος δεν χωνεύει μεν την Κατσέλη, αλλά δε μπορούσε να κάνει και διαφορετικά, για τον επιπρόσθετο λόγο ότι τελευταία βρίσκεται πολύ χαμηλά στο χρηματιστήριο του Μαξίμου), γι’ αυτό και το Κυριακοδεύτερο είχε εξαφανιστεί από τη δημοσιότητα. Πρόλαβαν, όμως, να εκτεθούν άλλοι υπουργοί, όπως η Διαμαντοπούλου που δήλωσε με νόημα και φωτογραφίζοντας την Κατσέλη, ότι τα κυβερνητικά στελέχη δεν πρέπει «να χάνονται σε σχόλια και άρθρα», και ο Βενιζέλος που δήλωσε ότι πρώτη προτεραιότητα πρέπει να είναι η εξασφάλιση των δόσεων του δανείου.
Παίζοντας το θέατρο της εξαπάτησης, ο Παπανδρέου δεν διστάζει να εκθέτει τους υπουργούς του, τους οποίους χρησιμοποιεί σαν μαριονέτες, μη διστάζοντας να τους εκθέσει ανεπανόρθωτα, καθώς δεν τους ενημερώνει για τις αποφάσεις που παίρνει και τα προπαγανδιστικά παιχνίδια που οργανώνει.
♦Κύλησε ο τέτζερης
Με το που έσκασε το κόμμα της Ντόρας με τη σκληρή νεοφιλελεύθερη πλατφόρμα, έσκασε μύτη και ο… σοσιαλιστής Αλέκος Παπαδόπουλος, προτείνοντας περικοπές 30% στο δημόσιο τομέα, πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και πενταετές (ακόμα πιο) σκληρό πρόγραμμα λιτότητας. Γνωστός ο έρωτας του Μητσοτάκη για τον Αλέκο Παπαδόπουλο, έπρεπε κι αυτός να του τον ανταποδώσει, έμμεσα έστω. Δε λέμε ότι ο Παπαδόπουλος θα ενταχθεί στο κόμμα της Ντόρας (αν και στην αστική πολιτική ισχύει το «ποτέ μη λες ποτέ»), όμως οι εκλεκτικές συγγένειες δεν κρύβονται. Κύλησε ο τέτζερης και βρήκε το καπάκι.
Την επομένη, η ομιλία του Παπαδόπουλου, ενός «τελειωμένου» αστού πολιτικού, που τον ξέβρασε το ίδιο του το κόμμα, έτυχε αποθεωτικής υποδοχής από το σύνολο σχεδόν των αστικών ΜΜΕ. Βλέπετε, εκτός των άλλων ζήτησε και την επιβολή ενός ιδιότυπου καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, ιδέα με την οποία φλερτάρει η ντόπια πλουτοκρατία, βλέποντας ότι το πολιτικό της σύστημα έχει ξεφτίσει εντελώς.
♦Δεδομένο το ξεφτιλίκι
Μεγάλη πλάκα! Οι αμερικανονατοϊκές κατοχικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν, οι στρατιές των πρακτόρων της CIA έπεσαν θύματα απάτης! Ετσι λένε, τουλάχιστον. Κουβάλησαν έναν τύπο από το Πακιστάν, που εμφανιζόταν σαν «ηγετικό στέλεχος των Ταλιμπάν», και έκαναν συνομιλίες μαζί του, στο πλαίσιο της εκστρατείας τους για την ανεύρεση δωσίλογων που θα διασπάσουν την αντικατοχική αντίσταση. Μέχρι και με τον αρχιστράτηγο των κατοχικών δυνάμεων Ντέιβιντ Πετρέους συναντήθηκε ο υποτιθέμενος Μουλά Αχτάρ Μουχάμαντ Μανσούρ, που αποδείχτηκε στο φινάλε ότι ήταν ένας «απλός μαγαζάτορας από το Πακιστάν»!
Πώς διάολο μπόρεσε να τους κοροϊδέψει ένας «απλός μαγαζάτορας»; Τόσοι πράκτορες δεν πήραν χαμπάρι ότι συνομιλούσαν με άσχετο άνθρωπο; Μήπως κάποιοι έστησαν μια ωραία κομπίνα, για να «μασήσουν» το χοντρό παραδάκι που δίνεται για την αυτομόληση από τους Ταλιμπάν; Οπως και να ‘χει, το ξεφτιλίκι δεν το απέφυγαν.
♦ Εθνικώς ανησυχούντες
Καταγοητευμένος από τον σερ Βασίλειο Μαρκεζίνη, ο Γ. Καραμπελιάς τον ακολούθησε και στην εν Θεσσαλονίκη διάλεξή του, την οποία παρακολούθησε παρέα με τον Ανθιμο, τον Ψωμιάδη, τον Παπαθεμελή, τον Εμφιετζόγλου, τον Μέρτζο (της χουντικής «Συμβουλευτικής») και άλλους «εθνικώς ανησυχούντες». Για τους υπόλοιπους «αριστερούς» δεν μάθαμε τίποτα. Ισως δεν είχαν την άνεση χρόνου να πάνε και στη Θεσσαλονίκη και αρκέστηκαν μόνο στην Αθήνα…
♦ Ξεφτίλα
Τι είναι οι άνθρωποι της τρόικας; Τρεις υπάλληλοι του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Κομισιόν. Χωρίς καμιά θεσμική ιδιότητα. Δεν είναι ο Στρος-Καν, ο Τρισέ και ο Μπαρόζο, που έχουν μια θεσμική ιδιότητα. Και όμως, αυτοί οι τρεις υπάλληλοι έχουν το θράσος να δίνουν συνεντεύξεις Τύπου και να μιλούν επί παντός του επιστητού, λες και πρόκειται για πολιτικά πρόσωπα. Το ξεκίνησαν στην αρχή άτυπα και τώρα το κάνουν με όλες τις επισημότητες.
Υποτίθεται ότι αυτοί είναι τεχνοκράτες που κάνουν κάποιους ελέγχους, τελειώνουν μια διαπραγμάτευση και μετά πηγαίνουν με τα συμπεράσματα στ’ αφεντικά τους, που παίρνουν και τις τελικές αποφάσεις. Τι λόγο έχουν να δίνουν συνεντεύξεις; Μόνον έναν. Για να ξεφτιλίσουν την ελληνική κυβέρνηση και να δείξουν ότι αυτοί είναι τα μεγάλα αφεντικά. Το κάνουν ατύπως (καθίζοντας στο σκαμνί τους υπουργούς, που τους δίνουν αναφορά όπως ο επιλοχίας στο λοχαγό), πλέον το διαλαλούν και επίσημα, ξεφεύγοντας από το ρόλο του τεχνοκράτη και παίρνοντας το ρόλο του πολιτικού, του γκαουλάιτερ της νέας κατοχής. Και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το δέχεται και αυτό, φτάνοντας στο έσχατο όριο εξευτελισμού.