Απατεώνες
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε η «Αυτόνομη Παρέμβαση Εργαζομένων στις ΤΕΕ» αναφέρει:
«Προς τους ελεύθερα σκεπτόμενους εργαζόμενους
Συνάδελφοι,
Μετά την διατεταγμένη ψήφιση του ασφαλιστικού από την πλειοψηφία της Βουλής, το μόνο που μας μένει είναι να πουν ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι την γνώμη τους. Γι’ αυτό μαζεύουμε υπογραφές για την διενέργεια δημοψηφίσματος όπως μας δίνει το δικαίωμα το σύντα-γμα».
Εκείνο το «μόνο που μας μένει» βγάζει μάτια. Αφού έσπευσαν να κηρύξουν τη λήξη κάθε αγώνα, σπέρνοντας την ηττοπάθεια και την απογοήτευση, καλούν τους εργαζόμενους να μετατραπούν σε συλλογείς υπογραφών και υπογράφοντες. Ευχαρίστως θα τους χαρακτηρίζαμε άσχετους, όταν γράφουν ότι μαζεύουν υπογραφές « όπως μας δίνει το δικαίωμα το σύνταγμα», αλλά οι ίδιοι δεν μας επιτρέπουν να τους κάνουμε αυτή τη χάρη. Διότι όταν έβγαλαν την ανακοίνωση, ήταν ήδη γνωστό πως δικαίωμα διεξαγωγής δημοψηφίσματος μέσω υπογραφών των πολιτών ΔΕΝ δίνει το σύνταγμα. Η σχετική διαδικασία είναι καθαρά κοινοβουλευτική, υπόκειται δηλαδή στην αίρεση της εκάστοτε κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Επομένως, οι συνδικαλισταράδες του ΣΥΝ είναι κοινοί πολιτικοί απατεώνες, που προσπαθούν να εξαπατήσουν τους εργαζόμενους καλλιεργώντας τους φρού-δες ελπίδες.
Αγωνιστική λογοκοπία (1)
Ανακοίνωση Περισσού για την απεργία της 19ης Μάρτη: «Το ΚΚΕ καλεί όλους τους απεργούς εργάτριες και εργάτες να συνεχίσουν με πείσμα και ταξική αποφασιστικότητα την πάλη για τα σύγχρονα δικαιώματά τους στην Ασφάλιση. Η απάντηση στην ψήφιση και του νέου αντιασφαλιστικού νόμου από την κυβερνητική πλειοψηφία πρέπει να είναι η συνέχιση και η κλιμάκωση της πάλης, η συσπείρωση στη γραμμή της ανυπακοής και της αντιπαράθεσης με την ΕΕ και το κεφάλαιο – πλουτοκρατία…» (Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, 19.3.08).
Δύο ερωτήματα θα θέσουμε και θα παρακαλούσαμε να λάβουμε σαφείς απαντήσεις. α) Πώς ακριβώς εκφράστηκε πρακτικά η «γραμμή» για συνέχιση και κλιμάκωση της πάλης; Δηλαδή, τι ψήφισαν οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ στις διοικήσεις Ομοσπονδιών και Συνδικάτων (πρωτίστως σε ΟΤΑ και ΔΕΗ) και τι ακριβώς αποφάσισαν τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ (πρωτίστως τα οικοδομικά). β) Πώς ακριβώς θα εκφραστεί η «ανυπακοή» στην περίπτωση του αντιασφαλιστικού νόμου; Θα αρνούνται οι εργαζόμενοι… να πάρουν τη σύνταξή τους;
Αγωνιστική λογοκοπία (2)
Στην ίδια ακριβώς αγωνιστική λογοκοπία καταφεύγει και ο Αλαβάνος, συνεντευξιαζόμενος στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία». «Το ασφαλιστικό ψηφίστηκε. Από ‘δώ και πέρα τι πρέπει να γίνει;», ρωτάει ο δημοσιογράφος, για να εισπράξει την εξής εκπληκτική απάντηση: «Από εδώ και πέρα αρχίζει η πραγματική μάχη, σε ένα νόμο που η ισχύς του αρχίζει ύστερα από ένα εξάμηνο. Πρώτον, πάμε σε μια μαζική ανυπακοή, εκστρατεία μη εφαρμογής ρυθμίσεων που έτσι κι αλλιώς είναι ανεφάρμοστες. Δεύτερον, για τη διαμόρφωση μιας συγκροτημένης εναλλακτικής και τεκμηριωμένης πρότασης της αριστεράς και του εργατικού κινήματος. Τρίτον, στον αγώνα για να φύγει η κυβέρνηση της Ν.Δ. Η δεξιά πλήρωσε την τροποποίηση του άρθρου 16 με την απώλεια της συνταγματικής αναθεώρησης. Θα πληρώσει το ασφαλιστικό με την απώλεια της εξουσίας της. Ελπίζω σύντομα».
Τα τελευταία, περί απώλειας της εξουσίας από τη δεξιά (για να ‘ρθει ποιος και με τι πρόγραμμα;), ας τ’ αφήσουμε. Ας σταθούμε στα πρώτα. «Από εδώ και πέρα αρχίζει η πραγματική μάχη»: Αρα, ο σκληρός απεργιακός αγώνας που δόθηκε δεν ήταν η πραγματική μάχη. Ηταν φαίνεται της πλάκας. Η πραγματική μάχη θα δοθεί στα… δικαστήρια. Αυτό ακριβώς σημαίνει η «μαζική ανυπακοή, εκστρατεία μη εφαρμογής ρυθμίσεων». Από ποιους μπορεί να υπάρξει ανυπακοή και μη εφαρμογή ρυθμίσεων; Οι εργαζόμενοι τέτοια δυνατότητα δεν έχουν. Μόνο οι διοικήσεις των Ταμείων, που όμως επιλέγονται από την κυβέρνηση! Οι εργαζόμενοι μπορούν μόνο να κάνουν δικαστικές προσφυγές. Δε λέμε να μην κάνουν, όμως αυτό σε καμιά περίπτωση δε μπορεί να χαρακτηριστεί ανυπακοή. Ολα τούτα, όμως, καμιά σημασία δεν έχουν για τους κάθε απόχρωσης οπορτουνιστές. Αυτοί ψαρεύουν πάντοτε στα θολά νερά και η αγωνιστική λογοκοπία, που δεν έχει καμιά αντιστοιχία με την πράξη τους, αποτελεί ένα καλό δόλωμα.
Ελεος!
Η Χριστίνα Χριστόφια, κόρη του προέδρου και στέλεχος του ΑΚΕΛ, στην κυριακάτικη «Ελευθεροτυπία» (23.3.08):
Ερώτηση: Το ΑΚΕΛ σήμερα θα λέγατε ότι είναι ένα καθαρόαιμο κομμουνιστικό κόμμα;
― Είναι κομμουνιστικό κόμμα σύγχρονου τύπου. Μαρξιστικό, λενινιστικό στις δομές λειτουργίας και στο καταστατικό του, που δρα όμως στις συνθήκες της συγκεκριμένης χώρας. Αυτό σημαίνει ότι οι επιλογές του αφορούν ακριβώς σ’ αυτές τις ιδιαιτερότητες. Μην ξεχνάτε ότι οφείλει να λύσει ένα τεράστιο εθνικό ζήτημα.
Ο Δημήτρης Χριστόφιας, στο ίδιο φύλλο:
Ερώτηση: Πώς νιώθει ως μαρξιστής-λενινιστής απέναντι στους «εταίρους» της… καπιταλιστικής Δύσης;
― Δεν είναι και το καλύτερό μου, αλλά βρίσκομαι στις συνόδους κορυφής της Ε.Ε. για συγκεκριμένους λόγους. Επειτα, υπερασπίζομαι τις θέσεις μας, όπως προχτές, στο ζήτημα των μικρών επιχειρήσεων. Αλλά και ο Λένιν, όταν εκτίμησε ότι είναι αναγκαίο, προχώρησε στο «καπιταλιστικό» του άνοιγμα στη Νέα Οικονομική Πολιτική».
Συμπέρασμα: Στην Κύπρο έχουμε πλέον την εγκαθίδρυση της πρώτης σοβιετικής εξουσίας (δικτατορία του προλεταριάτου) στο έδαφος της Ευρωλάνδης και μόλις ολοκληρωθεί στην οικονομία το στάδιο της Νέας Οικονομικής Πολιτικής, θα έχουμε το πέρασμα στην κοινωνικοποίηση ολόκληρης της παραγωγής!
Σπέκουλα
Σε δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» (21.3.08) γίνεται κριτική στην «πλειοψηφία – ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΑΣΚ (Συνασπισμός)» στη διοίκηση της ΠΟΕ-ΟΤΑ, διότι «αποφάσισε με το έτσι θέλω να τερματίσει τον αγώνα των εργαζομένων χωρίς καν να ακούσει τους ίδιους τους εργαζόμενους», απορρίπτοντας την πρόταση του ΠΑΜΕ για «νέα 48ωρη απεργία, πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων όλων των σωματείων του κλάδου, πανελλαδική σύσκεψη προέδρων και ΔΣ των Σωματείων και την ίδια μέρα συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου για να αποφασίσει την πορεία του αγώνα». Ιδια κριτική ασκείται στην πλειοψηφία της διοίκησης της ΟΤΟΕ, διότι απέρριψε «την πρόταση των ταξικών δυνάμεων για νέα συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου ώστε να επανεκτιμηθεί η κατάσταση». Οπως επισημάνθηκε στο προηγούμενο φύλλο της «Κ», η πρόταση του Περισσού στην ΠΟΕ-ΟΤΑ ήταν 48ωρη απεργία (αντί της 24ωρης που πρότεινε η πλειοψηφία), χωρίς να εμπεριέχει πρόταση για συνέχιση του αγώνα και μετά την ψήφιση του αντιασφαλιστικού νομοσχέδιου. Ηταν μια πρόταση για να «τη βγουν από τ’ αριστερά» στους υπόλοιπους. Στο ίδιο δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη», στο τέλος, διαβάσαμε τα εξής: «Τέλος, το ΔΣ της ΓΕΝΟΠ αποφάσισε χτες την αναστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων». Δεν το γράφει, αλλά ο υποψιασμένος αναγνώστης μπορεί να καταλάβει ότι στη ΓΕΝΟΠ η απόφαση ήταν ομόφωνη υπέρ του σταματήματος της απεργίας. Γιατί άραγε; Αλλα ισχύουν στη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και άλλα στην ΠΟΕ-ΟΤΑ και την ΟΤΟΕ; ‘Η απλώς στη ΔΕΗ δεν τους έπαιρνε να κάνουν την ίδια σπέκουλα;
Απλές σκέψεις
Την περασμένη εβδομάδα η Deutsche Telekom ανακοίνωσε πως μέχρι το 2010 θα απολύει 3-4.000 εργαζόμενους το χρόνο από τη θυγατρική της T-Systems, μια εταιρία ακμαιότατη, που αναλαμβάνει μεγάλα έργα τηλεπικοινωνιών και πληροφορικής. Τις ίδιες μέρες, ο περιβόητος πρόεδρος του ΟΤΕ Π. Βουρλούμης εμφανίστηκε στο συνέδριο της ΠΕΤ-ΟΤΕ, του μεγαλύτερου συνδικάτου στο χώρο του ΟΤΕ και διαβεβαίωσε τους εργαζόμενους «οι αλλαγές που θα φέρει στον ΟΤΕ η είσοδος στο κεφάλαιο και στη διοίκησή του ενός μεγάλου ευρωπαϊκού τηλεπικοινωνιακού οργανισμού δεν πρόκειται ούτε κατ’ ελάχιστον να επηρεάσουν τα συμφέροντα των μελών της ΠΕΤ-ΟΤΕ, ούτε κανενός άλλου εργαζόμενου». Τους έδωσε και συμβουλές, μάλιστα, τονίζοντας ότι «με ενέργειες που βλάπτουν το συμφέρον της επιχείρησης, στην οποία εργάζεστε, κάνετε κακό στον εαυτό σας και ευνοείτε τον ανταγωνισμό»!
Ας κάνουν μερικές απλές σκέψεις οι εργαζόμενοι και ας καθορίσουν τη στάση τους.