♦ Πλήρης απομόνωση
Τα ΜΜΕ, κάνοντας γαργάρα όλα τα γκεμπελίστικα ρεπορτάζ των προηγούμενων ημερών, που μιλούσαν για «αποδυνάμωση της ηγεσίας της ΠΟΣΔΕΠ», εστίασαν μόνο στα αποτελέσματα των εκλογών στο συνδικαλιστικό όργανο των πανεπιστημιακών. Βέβαια, και αυτό το αποτέλεσμα δεν τους βοηθούσε σε τίποτα, αφού οι δυο παρατάξεις που στηρίζουν το απεργιακό πρόγραμμα της Ομοσπονδίας (η «Συσπείρωση» και η ΔΗΠΑΚ του Περισσού) βγήκαν ενισχυμένες και πήραν τρεις έδρες περισσότερες απ’ όσες είχαν. Ομως, υπήρξε ένα ακόμη αποτέλεσμα, πιο χαρακτηριστικό για την πλήρη απομόνωση της κυβέρνησης. Ανεξάρτητα από τη θέση που πήραν οι σύνεδροι έναντι της τακτικής της Ομοσπονδίας και την εκλογική ψήφο που έδωσαν, όταν ήρθε η ώρα να ψηφίσουν για το νόμο πλαίσιο, η συντριπτική πλειοψηφία τάχθηκε κατά: 149 απέρριψαν το νόμο-πλαίσιο, έναντι μόνο 5 υπέρ και 9 λευκών. Δηλαδή, ακόμα και η πλειοψηφία εκείνων που ψήφισαν την κυβερνητική παράταξη δεν τόλμησε να σηκώσει το χέρι και να ψηφίσει υπέρ του νόμου-πλαισίου! Μιλάμε, δηλαδή, για την απόλυτη απομόνωση της κυβέρνησης.
♦ Φτηνιάρης
Πολύ φτηνιάρης ο Ρουσόπουλος. Προσπαθώντας να αποφύγει τις ερωτήσεις ουσίας που του έκαναν οι δημοσιογράφοι για τα αποτελέσματα του συνέδριου της ΠΟΣΔΕΠ, άρχισε τις γνωστές αριθμητικές αλχημείες για ν’ «αποδείξει» ότι όσοι ενέκριναν τον απολογισμό της ΠΟΣΔΕΠ είναι μειοψηφία. Αφήνοντας στην άκρη την ουσία (τι σημαίνει συνδικαλισμός και ποια η σχέση εκείνων που συνδικαλίζονται και εκείνων που κάθονται στο σπίτι τους), θα του λέγαμε, ακολουθώντας τη φτηνιάρικη μπακάλικη λογική του, ότι δεν τον παίρνει να το κάνει.
Μήπως μπορεί να μας πει ποια πλειοψηφία εκφράζει η κυβέρνησή του; Είναι κυβέρνηση μειοψηφίας ελέω εκλογικού νόμου. Κι αν συνυπολογίσουμε αποχή-άκυρα-λευκά, γίνεται ακόμα πιο μειοψηφία (μετά βίας φτάνει το 34%). Κι όμως, έχει το θράσος, στο ίδιο breafing, να λέει: «Η κυβέρνηση και η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών…». Από πού τεκμαίρεται ότι η κυβέρνησή του αντιπροσωπεύει, τουλάχιστον σ’ αυτό το ζήτημα, τη συντριπτική πλειοψηφία; Από τα γκάλοπ; Και αυτός, που υποτίθεται ότι αναγνωρίζει το συνδικαλισμό ως θεσμό, μιλάει με βάση τα γκάλοπ και όχι με βάση το αποτέλεσμα μιας δημοκρατικής συνδικαλιστικής διαδικασίας. Ετσι είναι, όμως, όταν το αποτέλεσμα δε μας βολεύει το ρίχνουμε στην αριθμητική.
ΥΓ: Δεν χρειάζεται, βέβαια, να του θυμίσουμε ότι ο νόμος δέχεται να υπογράφονται Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας καθολικής ισχύος από την «αντιπροσωπευτικότερη συνδικαλιστική οργάνωση», ούτε να του ζητήσουμε να μας πει ποιο ακριβώς ποσοστό εργαζόμενων εκφράζει η ΓΣΕΕ, που το ίδιο το σύστημα την αποδέχεται ως θεσμό καθολικής εκπροσώπησης των εργαζόμενων του ιδιωτικού τομέα. Αρκούμαστε απλώς να τον ρωτήσουμε: μήπως μπορεί να μας πει τι ακριβώς ποσοστό των πανεπιστημιακών εκφράζουν οι «1.000» (που δεν ήταν 1.000), με τους οποίους συνομιλούσε η κυβέρνηση και τους χρησιμοποιούσε ως προπαγανδιστική ασπίδα;
♦ Προκαλούν
Εξι πρυτάνεις Πανεπιστημίων πρότειναν στην κυβέρνηση να αποσύρει το νόμο-πλαίσιο από τη Βουλή, για να προηγηθεί ο διάλογος που τους είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση, διά στόματος Γιαννάκου, στην πρόσφατη σύνοδο των πρυτάνεων. Η κυβέρνηση, με μια ιταμή και αλαζονική δήλωση της υπουργού Παιδείας απέρριψε την έκκλησή τους, κάνοντας «γαργάρα» το γεγονός ότι αυτόν το διάλογο τους τον είχε υποσχεθεί. Εμείς είχαμε από την πρώτη στιγμή καθαρή θέση για τις πρωτοβουλίες των πρυτάνεων. Τις θεωρούσαμε και εξακολουθούμε να τις θεωρούμε υπονομευτικές του αγώνα του φοιτητικού κινήματος. Χρόνο προσπαθούν να κερδίσουν, ώστε φτιασιδώνοντας λίγο το νόμο-πλαίσιο να μπορέσουν να τον περάσουν. Ρωτάμε, όμως: δεν είναι πρόκληση, μετά την ιταμή υπαναχώρηση της κυβέρνησης από τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει στη σύνοδο των πρυτάνεων και μετά από την αλαζονική απόρριψη της έκκλησης των έξι πρυτάνεων, να βγαίνουν διάφορα παπαγαλάκια (από τους «1.000» που δεν είναι 1.000) και να ζητούν «διάλογο με ανοιχτά πανεπιστήμια»; Ποιος διάλογος, ρε αλήτες, όταν η κυβέρνηση κορόιδεψε ακόμα και τους πρυτάνεις και ψηφίζει το νόμο-πλαίσιο με διαδικασίες εξπρές;
♦ Τραμπουκόκοτες
«Τυχοδιωκτική ενέργεια, η οποία αντικειμενικά συμβάλλει στον αποπροσανατολισμό, τον οποίο επιχειρεί η ΔΑΠ και η κυβέρνηση», χαρακτηρίζει με ανακοίνωσή της η ΠΚΣ την άμυνα των φοιτητών της Νομικής στους «φουσκωτούς» που κουβάλησε η ΔΑΠ στη σχολή τους (η ανακοίνωση δημοσιεύτηκε στο «Ριζοσπάστη», 2.3.07). Τι έπρεπε να κάνουν οι φοιτητές που χτυπήθηκαν με τους τραμπούκους; Προφανώς, να βάλουν την ουρά στα σκέλια και να καθήσουν να τις φάνε, δίνοντας αέρα στους τραμπούκους ν’ αρχίσουν μετά να επισκέπτονται και τις άλλες σχολές για να σπάσουν τις καταλήψεις. Τα ΚΝΑΤ με τα στυλιάρια εμφανίζονται στις πορείες μόνο για να χτυπήσουν αναρχικούς και ακροαριστερούς. Ποτέ μέχρι τώρα δεν πήραν μέρος σε μια σύγκρουση με την Αστυνομία (αντίθετα, έχουμε φαινόμενα αγαστής συνεργασίας), ποτέ δεν χτυπήθηκαν με τους τραμπούκους της ΟΝΝΕΔ. Ούτε καν στο ΤΕΦΑΑ Αθήνας, όπου οι τραμπούκοι χτύπησαν ακόμα και μέλη της ΚΝΕ.
♦ Mονά-ζυγά δικά τους
Το παρακάτω σχόλιο δημοσιεύτηκε στο «Ριζοσπάστη» (2.3.07): «Τη σκαπούλαρε ο Ντικ! Παρά τρίχα και θα τον είχαμε χάσει τον Ντικ!.. Ποιος είναι ο Ντικ; Ο αντιπρόεδρος του Τάμπλογιου! Ετερο κτήνος των ΗΠΑ!.. Αντιπρόεδρος… Θα του την είχαν φέρει οι Ταλιμπάν! Γιατί; Οξύτατες αντιθέσεις μεταξύ ιμπεριαλιστών και πρακτόρων τους…». Προσέξτε τη συλλογιστική: οι Ταλιμπάν πραγματοποιούν μια από τις θεαματικότερες ενέργειες της Αφγανικής αντίστασης. Με επίθεση αυτοκτονίας χτυπούν το περισσότερο φυλασσόμενο σημείο του Αφγανιστάν, την αμερικάνικη βάση Μπαγκράμ, πραγματοποιώντας μια επίδειξη ισχύος, που ανταποκρίνεται στο σημερινό συσχετισμό στο Αφγανιστάν: όλα τα διεθνή πρακτορεία παραδέχονται ότι οι Ταλιμπάν κερδίζουν συνεχώς έδαφος και οι διάφορες εκστρατείες εναντίον τους αποτυγχάνουν. Ελα, όμως, που αυτό δεν κολλάει στη θεωρία των «πρακτόρων» που έχει λανσάρει ο Περισσός. Αλλά ο αρθρογράφος δεν κωλώνει. Πετάει ένα «αντιθέσεις μεταξύ ιμπεριαλιστών και πρακτόρων τους» και καθαρίζει. Τι είδους αντιθέσεις είν’ αυτές, ποια τα αίτιά τους, ποιο το διακύβευμα της αντίθεσης, ούτε που τον ενδιαφέρει. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι -σαν άλλος Γκέμπελς- να μην ξεσφηνωθεί από το μυαλό των αναγνωστών του η ιδέα ότι όσοι αντιστέκονται στο Αφγανιστάν είναι πράκτορες. Να μη βάλουν στον εαυτό τους το απλό ερώτημα: τι πράκτορες είν’ αυτοί που κόντεψαν να τινάξουν στον αέρα κοτζάμ αντιπρόεδρο των ΗΠΑ;
♦ Κουκουλοφόροι εργάτες!
Το είδαμε κι αυτό. Εργάτες σε έργα κατεδάφισης να δουλεύουν φορώντας κουκούλες στο κεφάλι, λες και έπαιζαν το ρόλο καταδοτών σε κατοχικά μπλόκα! Πού; Στην πρωτεύουσα της Δανίας Κοπεγχάγη. Η κατεδάφιση του ξενώνα-πολιτιστικού κέντρου, στην οποία αντιτάχτηκε η νεολαία της πόλης, με αποτέλεσμα τρία μερόνυχτα σκληρών συγκρούσεων με την Αστυνομία (650 ήταν οι συλλήψεις που έγιναν!), ξεκίνησε τη Δευτέρα. Το εργοτάξιο ήταν περικυκλωμένο από ισχυρότατες αστυνομικές δυνάμεις και οι εργάτες των συνεργείων κατεδάφισης υποχρεώθηκαν να φορούν κουκούλες, για να μην αναγνωριστούν από τους νεολαίους που αντιμάχονταν την κατεδάφιση του Κέντρου. Δεν ξέρουμε λεπτομέρειες για το πώς οδηγήθηκαν σ’ αυτό το μέτρο, εκείνο που ξέρουμε όμως σίγουρα είναι ότι πρόκειται για κατάντια. Εκτός αν υπήρξαν αρνήσεις εργατών να δουλέψουν στο έργο και οι κουκουλοφόροι ήταν ρουφιάνοι της εργοδοσίας, οπότε εύλογος είναι και ο φόβος τους.
♦ Επιβεβαιώνει μη απαντώντας
Ρωτήθηκε ο πρόεδρος της «επιτροπής σοφών» (ποτέ μας δεν καταλάβαμε με ποια κριτήρια βαφτίστηκαν «σοφοί» άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με τις επιστήμες αλλά με τις επιχειρήσεις) για το Ασφαλιστικό Ν. Αναλυτής σε πρόσφατη συνέντευξή του («Ημερησία», 3-4.3.07): «Υπάρχει άλλη “συνταγή” για να “λυθεί” το ασφαλιστικό χωρίς να αυξηθούν τα όρια ηλικίας και οι εισφορές ή χωρίς να μειωθούν οι συντάξεις;».
Και έδωσε μια μη απάντηση, που ισοδυναμεί με αρνητική απάντηση στην ερώτηση: «Δεν πρόκειται περί λύσεως του ασφαλιστικού, πρόκειται περί παρακολουθήσεως, ώστε να μην δημιουργούνται επιδράσεις αρνητικές στην κοινωνική και οικονομική ζωή. “Μαγική συνταγή” είναι φανερό ότι δεν υπάρχει, γι’ αυτό απαιτούνται γνώση, διάλογος και σταδιακή προσέγγιση».
Με άλλα λόγια, ο Αναλυτής θεωρεί δεδομένο ότι πρέπει να αυξηθούν τα όρια ηλικίας και να μειωθούν οι συντάξεις, αλλά δε θέλει να το πει έτσι ωμά. Γιατί; Γιατί βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και δε θέλει να τα χαλάσει με την κυβέρνηση, η οποία εξάλλου τον βάφτισε «σοφό», αυτόν έναν καπιταλιστή μάνατζερ, και τον τοποθέτησε επικεφαλής της συγκεκριμένης επιτροπής.
Ο Αναλυτής δεν είναι υπάλληλος της κυβέρνησης. Δεν λογοδοτεί στον κάθε Τσιτουρίδη. Το αντίθετο συμβαίνει. Ο Αναλυτής είναι εκπρόσωπος του ΣΕΒ. Χρόνια στο κουρμπέτι, διαμόρφωσε ένα προφίλ μοντέρνου μάνατζερ. Από τη θέση του έμαθε να σκέφτεται και να ενεργεί (και) πολιτικά. Με αριστοτεχνικό τρόπο, λοιπόν, προσπαθεί και πάλι να ισορροπήσει ανάμεσα σ’ αυτό που η «αγορά», με την κεφαλαιοκρατική βουλιμία που τη διακρίνει, απαιτεί «εδώ και τώρα», και στις πολιτικές ανάγκες μιας κυβέρνησης, που είναι αυτή που θα κληθεί αύριο να νομοθετήσει.
♦ Και σ’ ανώτερα
«Το Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου, ως ελάχιστη αναγνώριση του ιεραποστολικού, επιστημονικού και συγγραφικού έργου του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ.κ. Αναστασίου Γιαννουλάτου, μιας προσωπικότητας που επιτέλεσε και επιτελεί αδιάκοπα πραγματικά εθνικής σημασίας έργο στην Αλβανία, αποφάσισε ομόφωνα να τον αναγορεύσει Επίτιμο Διδάκτορα, τιμώντας το σύνολο της επιστημονικής και ανθρωπιστικής του προσφοράς».
Και σ’ ανώτερα, κύριοι του Τμήματος Ιστορίας του Ιόνιου Πανεπιστήμιου (αλήθεια, ψήφισαν και φοιτητές υπέρ αυτής της απόφασης;). Θα θέλαμε μόνο να μας πείτε αν στο «έργο» του Αναστάσιου, σε αναγνώριση του οποίου τον αναγορεύετε επίτιμο διδάκτορα, περιλαμβάνεται και η θητεία του παρά τω πλευρώ του διαβόητου Ιερώνυμου, του αρχιεπίσκοπου της χούντας. ‘Η μήπως δεν ξέρετε ότι ο Αναστάσιος ήταν ένας από τους «ιερωνυμικούς» μητροπολίτες, τους οποίους «καθάρισε» ο Σεραφείμ όταν (με τις πλάτες του Ιωαννίδη και του Γκιζίκη) πήρε την εξουσία στην Εκκλησία της Ελλάδος; Πάντως, με το δρόμο που χαράξατε, δρόμο μεσαιωνικό, σκοταδιστικό, ο επόμενος που πρέπει να αναγορεύσετε σε επίτιμο διδάκτορα είναι ο Χριστόδουλος. Εκτός των άλλων και γιατί υπηρετούσε κι αυτός τότε τον χουντικό αρχιεπίσκοπο, ως αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου!
♦ Παραμύθιασμα
Για συμπαιγνία με την κυβέρνηση καταγγέλλει τους «γαλάζιους» αγροτοσυνδικαλιστές η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Νομού Λάρισας (ΕΟΑΣΝΛ), που ελέγχεται από τον Περισσό και ανήκει στην ΠΑΣΥ. Ως εδώ καλά και ουδείς απροκατάληπτος άνθρωπος μπορεί να διαφωνήσει. Παρακάτω, όμως, μας τα χαλάνε καθώς γράφουν: «Τους στοίχισε πολύ η μεγάλη επιρροή της ΠΑΣΥ, όχι μόνο στους αγρότες, αλλά, γενικότερα, στο λαό της υπαίθρου, που εκφράστηκε μέσα από τις κινητοποιήσεις και τις άλλες εκδηλώσεις που οργάνωσαν οι ομοσπονδίες και οι άλλοι φορείς που ανήκουν στην ΠΑΣΥ».
Για σιγά, ρε παιδιά. Πώς ακριβώς εκφράζεται αυτή η μεγάλη επιρροή; Εδώ στην Καρδίτσα σας άφησαν μπουκάλα οι δεξιοί (σηκώθηκαν και έφυγαν από την προσυγκέντρωση του Δέλτα) και σεις που προαναγγέλατε «μπλόκα» στους εθνικούς δρόμους γυρίσατε άπρακτοι στα χωριά σας και είπατε εκείνο το αμίμητο «κορυφώνουμε στο γιορτασμό του Κιλελέρ»! Αν όντως έχετε μεγάλη επιρροή, γιατί δεν προχωρήσατε στα «μπλόκα» που είχατε εξαγγείλει;
Καλός ο «κομματικός πατριωτισμός», αλλά να πατάει σε έδαφος, όχι να είναι στον αέρα. Απομονωμένοι είσαστε όλοι σας από τη μάζα της φτωχής αγροτιάς. Και γι’ αυτή την εξέλιξη φέρετε τεράστιες ευθύνες οι ίδιοι. Μπορεί να παραμυθιάζεστε μεταξύ σας με φρασούλες για «μεγάλη επιρροή», αλλά δεν μπορείτε να παραμυθιάσετε κανέναν άλλο.
♦ Ρε, ουστ από δω!
Δε μπορέσαμε να παρευρεθούμε στη δεξίωση του δημάρχου Πειραιά Παναγιώτη Φασούλα και της αντιδημάρχου Πολιτισμού και Διεθνών Σχέσεων Βίκυ Λέανδρος για το «γιορτασμό της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας». Ξέρετε γιατί; Διότι η πρόσκληση έγραφε ότι απαιτείται «ένδυμα κοκτέιλ». Τι στο διάολο είναι αυτό το πράγμα δεν ξέρουμε και δεν είχαμε και το τηλέφωνο του Ζαμπούνη πρόχειρο να τον πάρουμε να ρωτήσουμε. Σκεφτήκαμε, λοιπόν, ότι τα δικά μας ρούχα (ακόμα και τα καλύτερα που διαθέτουμε για κάνα γάμο, καμιά βάφτιση) δεν θα ανταποκρίνονταν στην απαίτηση της βαρόνης Λέανδρος και θα τρώγαμε πόρτα. Η εκδήλωση, πάντως, είχε βραβεύσεις ταιριαστές με την… ημέρα. Δυο εξέχουσες μαντάμ της αστικής τάξης, η πρέσβειρα του Πανελλήνιου Αθλητικού Σωματείου Γυναικών «Καλλιπάτειρα» (σύζυγος γνωστού εφοπλιστή) και η πρόεδρος του Ομίλου Εθελοντών κατά του καρκίνου «Αγκαλιάζω» θα βραβεύονταν για «τη γυναικεία προσφορά στον Πειραιά». Οχι, δεν υπάρχει περίπτωση να τρίξουν τα κόκκαλα της Ρόζας Λούξεμπουργκ, της Κλάρας Τσέτκιν, της Ηλέκτρας Αποστόλου. Διότι αυτές οι αγωνίστριες, που με τη δράση τους και με το αίμα τους ανέδειξαν (και) το γυναικείο ζήτημα, δεν είχαν σχέση με κοκτέιλ αργόσχολων «φιλανθρώπων» κυριών της μπουρζουαζίας.
♦ Καβλογκαζόμπατσος
Δευτέρα, 5 Μάρτη, ώρα 16:20 (ντάλα μεσημέρι που λέμε), Αχαρνών και Αγαθουπόλεως. Δυο μπάτσοι προχωρούν καμαρωτοί πάνω στα ολοκαίνουργια Suzuki 200cc, τα νέα ευέλικτα μηχανάκια που προμηθεύτηκε ο Πολύδωρας. Ξαφνικά, ο ένας σηκώνει τη μηχανή και πραγματοποιεί μια μεγαλοπρεπή «σούζα» καμιά εικοσαριά μέτρων. «Να δουν οι μαλάκες τι σημαίνει Αστυνομία, ρεεε»! Ο αριθμός του ΕΑ-6259 και ο συνοδός του ΕΑ-6260.