Γ. Ρίτσος: Ο άνθρωπος με το γαρύφαλο
Λογαριάζαμε στα δάχτυλα: μεθαύριο,
Μεθαύριο ναι, μπαίνει ο Απρίλης.
Λέγαμε: θα βρούμε στο πανέρι της άνοιξης
Πολλές χρυσές βελόνες, πολλές χρωματιστές κουβαρίστρες
Να μπαλώσουμε το γέλιο του παιδιού
Να μπαλώσουμε τις ρυτίδες της μάνας
Να ράψουμε ακόμα κι ένα κομμένο πόδι, ένα σπασμένο κρανίο – λέγαμε.
Τους σκότωσαν,
Τούτα τα πρόσωπα είναι σαν τα σταματημένα ρολόγια.
Τι ώρα να ‘ναι; Τι ώρα να ‘ναι σήμερα;
Ποιος σταμάτησε τούτα τα ρολόγια;
Ποιος σταμάτησε στη μέση του Απρίλη;
Ποιος έγραψε με κάρβουνο σταυρούς πάνου στις πόρτες;
Ποιος σταμάτησε το χαμόγελο στα μάτια της μάνας; Τι ώρα να ‘ναι;
Ποιος έκοψε στα δυο την ελπίδα; Τι ώρα να ‘ναι; Πέστε μου λοιπόν.
> Διότι εκτός από τη μοναξιά υπάρχει και ο ιμπεριαλισμός.
> Με μανία, θα σηκωθεί η κοινωνία.
> Love Hurts.
> Εν τέλει, κείνα τα εφταπριλιάτικα συλλαλητήρια (συν + αλητήρια) θα αποτελέσουν έναυσμα, κλιμάκωση, παράσταση νίκης ή απλώς… δούλεμα;
> Και ηνεώχθησαν οι ουρανοί και έπιπτε ράβδος (διότι δεν έπιπτε λόγος). Και ηνεώχθησαν οι οφθαλμοί των ασεβών, ότι αυτοί κληρονομήσουσι τον επίγειον παράδεισον. Και εγένετο κλαυθμός μέγας εις το πλήθος των ευσεβών. Και ηρώτησαν ούτοι: τις κυβερνά τον ρόγχον των κυμάτων και την κραυγήν του πετεινού; Και απάντησιν ουκ έλαβον.
> Run through.
> Τυφλοπόντικας.
> Και σκάβει.
> Σκάβει.
> Ξινίλα η κυρά-Τασία και ο μπαρμπα-Θόδωρος…
> Την κουτάλα, ρεεε!
> Πού πας χωρίς την κουτάλα, έρμε;
> «Δέσμευση της εργοδοσίας» (ότι θα αποκαταστήσει άμεσα και με αναδρομική ισχύ την ασφάλιση) «αποτέλεσμα της παρέμβασης της Ομοσπονδίας Οικοδόμων» (στο έργο κατασκευής του αγωγού TAP). Και λέγαμε, και ρωτούσαμε παντού, τι έχει γίνει η συγκεκριμένη Ομοσπονδία εδώ και πολλά φεγγάρια… (για την ιστορία: ο Ριζοσπάστης διατείνεται ότι «απέσπασαν δέσμευση», που στο κείμενο του ρεπορτάζ γίνεται «ανάγκασε την εργοδοσία ότι θα δεσμευτεί…»).
> Προκλητικός ο Συριζοβουλευτής Ν. Παπαδόπουλος στο Κιλελέρ.
> Αυτοπυρπόληση και όχι αυτοπυρπολισμός.
> Ο «πήχυς» του Περισσού: ένα και είκοσι με τα χέρια ψηλά…
> Και ο νοών νοείτω.
> Εκτός αν ο νοών είναι ανόητος…
> Κουαρτέτο + συγκυβέρνηση = κουϊντέτο.
> ΟΠΟΙΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΧΕΡΙ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ, ΚΟΒΕΤΑΙ!
> «Ισχυροποίησή» του επιδιώκει ο Περισσός. Και η… ισχνοποίηση από ισχ αρχίζει…
> Στον «μεγάλο φίλο» τους Π. Μοσκοβίσι καταφεύγουν οι Συριζόπουλοι: ο οποίος «αναγνώρισε τις προσπάθειες της Ελλάδας, σημειώνοντας ότι καμμία άλλη χώρα δεν έχει προχωρήσει σε τέτοια προσαρμογή και ζήτησε να μην ξεχαστούν αυτά τα επιτεύγματα». Χαίρονται που έχουν γονατίσει οικονομικά έναν ολόκληρο λαό! Την κεφαλήν τους επί πίνακι!
> Αξιολογογαμούμεθα.
> Οσονούπω.
> Συνέδριο (1ο… ) νεολαίας Σύριζα: Χα!
> «Διαζύγιο, κηδεία και γενέθλια: Η Ευρώπη στα εξήντα». Κ. Δουζίνας στην ΑΥΓΗ. Ο ελληνικός λαός στα τέσσερα. Μία ιστορία βιασμού σε πολλές συνέχειες.
> «Ειδική διαχείριση εν λειτουργία» ο ΔΟΛ. Τη γλίτωσε;
> Τάδε έφη Σπίρτζης: «Το Πάσχα θα πάμε σε όλη την Ελλάδα με νέους αυτοκινητόδρομους». Με κάτι διόδια, να!, με το συμπάθειο…
> Μιλάει μέσα του ο Πασόκος.
> Μάλλον δίκιο είχε ο Γ. Μπρούτσης όταν, αναφερόμενος στον Γ. Γιεφτουσένκο, έλεγε ότι «ρίχνει πέτρες μόνο προς τα εκεί που έχει πάρει έγκριση».
> «Προσωπική διαφορά» καταβαλλόμενων συντάξεων: καταβάλλουν έτι περισσότερο τους ήδη καταβληθέντες συνταξιούχους.
> Αδέσποτα, αδέσποτος και Κούλης.
> «Νέο χαρτονόμισμα των 50 ευρώ»: στον ύπνο μας.
> Ποτέ την Κυριακή (καταστήματα την Κυριακή των Βαΐων).
> Επίθεση στην Πετρούπολη (Σανκτ Πετερμπούργκ), πρτ… πρτ… στο Παρίσι.
> Μπορεί να πετάει παπαριές περί αυτοκινητοδρόμων ο Σπίρτζης, όμως υπάρχει και η πραγματικότητα που είναι επίμονα αυθάδης: «”Εντός των τειχών” το Πάσχα οι Ελληνες» – (www.tovima.gr/finance/article/?aid=872004).
> Κοτόπουλο και αν…
> Κι έχει και τον Βέλτσο ν’ αναρωτιέται: «Τις πταίει»; Τις πτύει, θάθελε μάλλον να πει.
> «Ωρα Αποφάσεων»: ναι, ναι, και μεις σας αγαπάμε.
> Αυτοκτονία Αχμαντ, επεισόδια στη Μόρια. Και έπεται συνέχεια.
Ελεύθερες Σπουδές… Αστρολογίας (!).
> 7,9% το ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων ως προς το σύνολο του εργατικού δυναμικού. Βγάλε μπάτσους και παπάδες και ιδού ο… υδροκεφαλισμός του δημοσίου… (Ελλάδα).
> Πορτογαλία – φόρος αίματος της εργατικής τάξης.
> Ακράτητη η Νου-Δυο: ζητάει ξενόγλωσσα προπτυχιακά προγράμματα στα ΑΕΙ με δίδακτρα. Για τον κάθε… Μπουμπούκο της.
Shit!
> Αλλη μια επιτυχία του βρετανικού καπιταλισμού: «χιλιάδες παιδιά στο Ηνωμένο Βασίλειο εκτεθειμένα σε παράνομα επίπεδα ρύπανσης του αέρα» (www.theguardian.com/of-air-pollution). Η… αυτοσυγκράτηση της αγοράς.
Βασίλης
