* Παλιά είχαμε αστικό και υπεραστικό, τώρα έχουμε και προαστειακό, πάμε και για αστειακό. Περί συγκοινωνιών και δικαίου ο λόγος.
* Ε, για να το λέει η – λόγω οριστικής επίλυσης του πολιτειακού – ξεβολεμένη, έτσι θα ‘ναι: βολεμένος ο Μήτσος. Να ευχαριστήσουμε και τον έτερο Καππαδόκη για την υπόδειξη των μη ταξικών φίλων – αντιπάλων μας. Bacci αδέρφια μας.
* Ε, εσύ εκεί πάνω. Κυνός άνθρωπος είσαι. Ακόμα ιστορείς εις το Ρις;
* Η ρουκέτα, λέει, ήρθε από Κρήτη, Ρόδο ή Αλβανία (τα αρχικά κάνουν Κ.Ρ.Α., κρώζουν). Δηλαδή να αποκλείσουμε τον Εβρο ή την θεωρία της κούφιας γης;
* Μεϊμαράkiss, Βουλγαράkiss, Μητσοτάkiss. Και Λιάpish. Και Παπαληγούrash και Πολύδωrash.
* Τα υπό αναθεώρηση άρθρα 16 – 24, ομού και μαθηματικώς ειδέσθαι, έχουν ως ΕΚΠ (Ελάχιστο Κοινό Πολλαπλάσιο) το άρθρο 48 – για περίπτωση πολέμου – και ως ΜΚΔ (Μέγιστο Κοινό Διαιρέτη) το άρθρο 8 – για έκτακτα δικαστήρια. Ας τα δούμε κι αυτά κάποια στιγμή.
* Η παιδεία πρέπει να συνεχίσει την παράδοση γκρεμίσματος δικτατοριών.
* Ταξικά αδέρφια μας (κατά Μιλτιάδη), μην πυροβολείτε απερίσκεπτα στον αέρα – ο οποίος ενίοτε αερίζεται - γιατί μπορεί κάποτε να θυμώσει και ν’ αρχίσει να επιστρέφει τις σφαίρες.
* Αντί να πω αυτό που έρχεται στα χείλη χιλιάδων ανθρώπων, θα πω κάτι απλό: Διονύση Ψωμιάδη, δεν ντρέπεσαι;
* Ενας Τ.Ε.Ν.Ε. Κ.Ε.Σ. απλώνεται γύρω από την συμβασιλεύουσα και την ορίζει περιφερειακά: Τούμπα, Ευκαρπία, Νεάπολη, Εύοσμος, Κορδελιό, Εχέδωρος, Σίνδος. Ενας τενεκές που ωχριά μπροστά σε άλλους, εντός των τειχών του επιπολαιοδομικού συγκροτήματος.
* Δείμος Θεσσαλονίκης: Σήμερα στη σελίδα 21, η έκθεση πεπραγμένων στο νευραλγικό τομέα του πολιτισμού και οι επιτυχίες στην απομάκρυνση των τραπεζοκαθισμάτων. (Τελικά, επειδή δεν γινόταν – φυσικά – να φύγουν τα τραπεζοκαθίσματα, μετατοπίστηκε ελαφρά το κέντρο).
* Φτου, κακά, σ. Βασίλη! Τι λόγια είναι αυτά για τον Ντικ (Τσέινι); Εκτός από όνομα σκύλου, Dick (στην αργκό τους) είναι και αυτό που τους λείπει. Αυτό που δεν έχουν ντε, αυτό που πρέπει να πάρουν.
* «Οι πόλεμοι, οι επαναστάσεις ζώνουν όλα τα σημεία της γης. Η ειρήνη δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση, ένα όνειρο της στιγμής. Η βιομηχανία έγινε το μαρτύριο των λαών, αφότου ένα νησί πειρατών μετατρέπει τα εργοστάσια σε φυτώρια ζητιάνων. Το εμπορικό πνεύμα άνοιξε νέους δρόμους στο έγκλημα. Ο πολιτισμός γίνεται πιο αποτρόπαιος όσο πλησιάζει η πτώση του». Charles Fourier.
* Ενας στους τρεις ισπανούς δεν διδάχτηκε ποτέ τι ακριβώς συνέβη το ’36. Το ίδιο ποσοστό βρίσκει δικαιολογημένα πολλά στραβά στην ισπανική ιστορία! Τελικά μοιάζουμε πολύ μ’ αυτή τη χώρα, πέρα από τους κοινούς βιασμούς του ’36.
* Προχωρούν τα έργα στον Μαλιακό, λένε οι μαλιάκες. Σύντομα θα δοθούν άλλα 150 μέτρα στην κυκλοφορία. Παρντόν, πώς είπατε; Ναι, ναι, ο λογαριασμός θα σταλεί στο σπίτι.
* Η κωνική φαντασία μας θα σφηνωθεί στην εικονική πραγματικότητά τους. Σαν βλήματα σε λύματα, σαν τιμωρίες σε συμμορίες, πέη to pay.
* Τι ακριβώς είπε και τι νομίζει πως είναι το μαστοφόρο περιττοδάκτυλο; Αντε να τιμήσεις την παγκόσμια ημέρα της 14ης του Μάρτη κυρά μου…
* «Κι ακόμα ένα υστερόγραφο: Αν την κλοπή έχεις μόνο /
για τέχνη σου και κλίση σου κι ίσως δεν έχεις πλάτες /
γύρνα το σ’ επιχείρηση, μπες σε χοντρές δουλειές /
τους μπάτσους θα ‘χεις ”ύμμαχους, βοηθούς σου και πελάτες»
(Ζορζ Μπρασένς – «Στίχοι για έναν διαρρήκτη»).
Κοκκινοσκουφίτσα
kokinoskoufitsa@eksegersi.gr
