ή τζάμπα θα χαθούμε;
Επιτέλους το είδαμε γραμμένο ξεκάθαρα και με σαφήνεια, αυτό που μάλλιασαν οι πένες μας να γράφουμε! Από τη διακήρυξη του συνεργατικού βιβλιοπωλείου-καφέ «Ακυβέρνητες πολιτείες» που άνοιξε στη Θεσσαλονίκη (Αλεξάνδρου Σβώλου 28) αντιγράφουμε: «Δεν προωθούμε τον εθελοντισμό που συνιστά απλήρωτη εργασία. Εμείς δεν έχουμε αυτή την "πολυτέλεια", ανήκουμε στην εργατική τάξη και προσπαθούμε να δίνουμε απάντηση στα ζητήματα εργασίας και επιβίωσης».
«Οταν η μοναδική επιλογή είναι ανάμεσα στη δειλία και στη βία, θα προτείνω τη βία. Προτιμώ να χρησιμοποιήσω όπλα για να υπερασπιστώ την τιμή μου από το να παραμείνω απαθής θεατής της ατιμίας» (Mahatma Gandhi).
Πρότυπο αλύγιστου αγωνιστή ο Νίκος Μιχαλολιάκος, όπως προκύπτει και από τα γραφόμενά του μέσα από τη φυλακή. Ο γάμα-γάμα της Χρυσής Αυγής μνημονεύει Σολτζενίτσιν, Κάλβο, Πλάτωνα, αναθυμάται τα τέλη της δεκαετίας του ‘70 και τις αρχές αυτής του ‘80, τότε που η «Εθνική Παράταξις» δεν έχανε ψήφους «από την πολεμική της Ν.Δ.»(!) και κάνει λόγο για «εφαρμογή της απάνθρωπης αρχής της συλλογικής ευθύνης από το καθεστώς»… Προαναγγέλλοντας ότι «η Χρυσή Αυγή θα αντέχει μέχρι το τέλος του κόσμου», μνημονεύει εμμέσως και Μιχάλη Χατζηγιάννη, μόνο που αντί για «χέρια ψηλά» εκείνος γράφει «σημαίες ψηλά». Και άλλα πολλά που ασφαλώς θα διάβασαν οι λάτρεις της διασκέδασης.
«Από έξι χρονών είμαι η ίδια» δήλωσε η Αλκη Ζέη! Θερμά συλλυπητήρια…
«Ο φασισμός είναι βία, όμως η βία δεν είναι φασισμός πάντα, όπως προσπαθεί –για λόγους δικούς της– να δημιουργήσει την εντύπωση η αστικο-δημοκρατική προπαγάνδα. Η βία ασκεί μια δικτατορία πάνω στο λαό, δεν είναι το ίδιο πράγμα με τη βία που μπορεί να μεταχειριστεί ο λαός στην πάλη του για την ανατροπή της δικτατορίας» («Αντιπληροφόρηση» – Απρίλης 1976).
Αντιγράφουμε το σχόλιο από παραπολιτική στήλη εφημερίδας: «Ενα σαρδάμ του Αλέξη Τσίπρα προκάλεσε ειρωνικά χαμόγελα στα κυβερνητικά έδρανα. Αναφερόμενος στα υπό κατασκευή υποβρύχια του Πολεμικού Ναυτικού, ο πρόεδρος του ΣυΡιζΑ έκανε λόγο για "τέσσερα ετοιμοπαράδοτα υπουργεία". Αμέσως ο βουλευτής της ΝΔ Ηλίας Βλαχογιάννης αναφώνησε "θα περιμένετε πολύ ακόμη, θα αργήσουν", ενώ η Κατερίνα Παπακώστα είπε "τα έχετε βλέπω στο μυαλό σας"…». Δεν χρειάζεται να προστεθεί κάτι από εμάς, ε;
Μα είναι δυνατό να εμπορεύονται κάποιοι παιδιά; Είναι δυνατό να εμπορεύονται το κάθε τι μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο του υπέρλαμπρου και ανθρωποκεντρικού πολιτισμού που έχει εγκαθιδρύσει και προωθήσει ο καπιταλισμός; Είναι δυνατό να συμβαίνουν τέτοια πράγματα στον καιρό της καλύτερης δημοκρατίας που είχαμε ποτέ; Oh mon dieu, πόσα ερωτήματα και πόσα κορμιά πεσμένα από τα σύννεφα…
«Ολα είναι έτσι. Μεγάλα και μικρά. Οι Θεοί, οι βασιλιάδες, οι άνθρωποι. Κατεβάζουμε το σβέρκο μας μπροστά στον αφέντη. – Τα σέβη μου κύριε! Ο αφέντης μπορεί να ‘ναι φεουδάρχης, μεγάλος καπιταλίστας, γραμματέας γενικός του κόμματος. Μια φορά είναι αφέντης. Γύρω-γύρω πιάνονται σε χορό, ροντόλα τ’ ανθρωπάκια που έχουνε την ανάγκη του, που έχουνε το φόβο του, που τρώνε ψωμί απ’ τη θέληση του. – Χώμα να γενώ να με πατήσετε, άρχοντα μου. Μικροχατζηαβάτηδες όλοι μας. Ο αφέντης έχει τα νεύρα του. – Μην του κολλάτε σήμερα. Εχει τις καλές του. – Θα είχατε την καλοσύνη. Ο αφέντης δεν έχει ποτέ καλοσύνη. Εχει μια πανοπλία σιδερένια κι απέραντη που λέγεται "ο εαυτός του". Κι αν καμιά φορά τύχει και πέσει, ξαναπιάνονται όλοι μια ροντόλα γύρω από τον πεσμένο και λένε γιομάτοι χαρές. – Καλά να πάθει ο κερατάς! Και τούτο δω το τελευταίο είναι η μεγάλη ανθρώπινη αλήθεια (Νίκος Τσιφόρος – «Ελληνική μυθολογία»).
Μαύρη ανησυχία κυρίευσε τη στήλη στο άκουσμα της εγχείρησης στην οποία υπεβλήθη ο Πολ Τόμσεν. Με χρόνιο πρόβλημα στη μέση (οι φήμες που μιλούν για τις βλαβερές επιπτώσεις του μακροχρόνιου σκυψίματος ελέγχονται ως ανακριβείς), ο μίστερ Τόμσεν χάνει την προσεχή επίσκεψη (3 Νοέμβρη) της τρόικα στη Μπανανία.
Πανικός έχει καταλάβει τη Νέα Δημοκρατία από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του Αλέξη (τι «ποιου Αλέξη» ρε;) για την προεδρία της Κομισιόν. Αυτό σημειώνεται σε σχετικό δελτίο Τύπου του ΣυΡιζΑ, ενώ οι λάτρεις του είδους θα έχουν τη χαρά να διαβάσουν περισσότερα «νόστιμα» από άλλες Κοντροστήλες.
«Θα ‘θελα λίγο δυναμίτη, θα ‘θελα μιαν έκρηξη που να σκορπίσει το χειρότερο θάνατο στα βολέματά σας. Ευλογία κυρίου τα μυδράλια της ποίησης» (Νίκος Καρούζος).
Κοκκινοσκουφίτσα
