Θα οργανωθούμε
ή τζάμπα θα χαθούμε;
Εκπληκτικά τα κυβερνητικά αντανακλαστικά και η επιστράτευση πριν καν την απεργία, πριν την τυπική ανακήρυξή της, αλλά στη σκέψη και μόνο! Η στήλη –που στο παρελθόν έχει εξηγήσει διεξοδικά τη σημασία του παλαμακίζειν, τουτέστιν χειροκροτείν– πάντα τασσόταν υπέρ της πρόληψης και παλαμακίζει ηχηρά μαζί με χιλιάδες παλαμακιστές και παλαμακιζόμενους που ορίζουν πια ανενόχλητοι τις τύχες μας. Προτείνει μάλιστα σ’ αυτή την κατεύθυνση να συλληφθεί όλος ο άρρενας πληθυσμός της χώρας. Δεν μπορεί να γυρνάνε ελεύθεροι τόσοι άνθρωποι που παντού και πάντα φέρουν μαζί τους πλήρη «εξοπλισμό» βιαστή! Πού ξέρεις τι μπορεί να γίνει και ποιοι ή ποιες θα είναι τα αυριανά θύματα;
Αλλά γιατί χαλάμε μελάνι και χώρο άσκοπα, όταν τόσοι και τόσοι παλαμακισμένοι διαπότισαν με το δηλητήριό τους την κοινωνία και την (όποια) αντίληψή της; Και μόνο το γεγονός της νεκροφάνειας του μέγα punk-άλλου που από το χρονοντούλαπο της Ιστορίας δήλωσε πως «ξέρει ότι οι εκπαιδευτικοί δουλεύουν ελάχιστα», αρκεί για να πάψει κάθε συζήτηση.
«Ω αρχηγοί του λαού / ένας συρφετός απορριμμάτων / εσείς που μολύνετε τα μυαλά και τις καρδιές (Maurice Blanchard).
«Να αναγνωριστεί η Ελλάδα ως ομορφιά, ποιότητα, πολιτισμός, ευγένεια, φιλοξενία» είπε ο Αντώνης Σαμαράς σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου για τον τουρισμό! Ιπποθέτουμε ότι ίσως είχε στο νου του το ιππουργείο προστασίας του πολίτη όταν το έλεγε, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι με τόσο διάχυτη ευγένεια, τέτοιο εκλεπτυσμένο πολιτισμό, τέτοια και τόση ποιότητα, τέτοια φιλοξενία και απερίγραπτη ομορφιά που χαρακτηρίζουν το σύνολο της κυβέρνησης και των κρατικών δομών. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός πρόσθεσε ότι «φέτος θα έχουμε δεκαεπτά εκατομμύρια τουρίστες, κάτι που είναι ψήφος εμπιστοσύνης για τη χώρα, ρευστότητα και χρήμα για την αγορά, καθώς και καινούργιες υγιείς θέσεις εργασίας». Προφανώς δεν ρώτησε τι διαβάζουν και τι μαθαίνουν καθημερινά από τύπο και διαδίκτυο η Ευρώπη και όλος ο κόσμος για την Ελλάδα, δεν έλαβε υπόψη τη γνώμη τους γι’ αυτή, ίσως να «ξέχασε» την σχετικά πρόσφατη «περιποίηση» στους δύο τουρίστες στην Αθήνα και πολλά άλλα.
«Αν ο Χριστός σας είναι Εβραίος, το αυτοκίνητό σας ιαπωνικό, η πίτσα σας ιταλική, η δημοκρατία σας ελληνική, οι αριθμοί σας αραβικοί, τότε γιατί ο γείτονάς σας είναι ξένος;». Ελα μου ντε, έλα μουντέ…
«Οσο αναφορά (τα πρόσωπα κλπ.)»! Το ακούμε συχνά, αλλά τώρα το είδαμε και γραμμένο σε ανελέητη ανακοίνωση του δήμου Ξάνθης!
«Αμα κατέβεις από δω θα σου δείξω /κάτι μεγάλα φτερά που μου φυτρώσανε. / Θα σου δείξω πόσο ανάλαφρα πέταγα / πηγαίνοντας στην απαγορευμένη συγκέντρωση / γιατί σφύριζε στο χέρι μου μια βαριά αλυσίδα» (Κατερίνα Γώγου).
Η Ενωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας κατήγγειλε ότι «οι φωτορεπόρτερς Μάριος Λώλος και Τατιάνα Μπόλαρη υπέστησαν επιλεκτικό εκφοβισμό, αστυνομικό έλεγχο και λεκτικές απειλές, παρόλο που οι αστυνομικές δυνάμεις γνώριζαν την ιδιότητά τους και με εντελώς ανυπόστατες και προσχηματικές αιτιάσεις, γεγονός που αποτελεί παρεμπόδιση της ενημέρωσης» και ιδού τι απάντησε η Ενωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής (διατηρούμε αυτούσιο το κείμενο): «1. Αλήθεια, ποιος έχει δώσει το δικαίωμα στον οποιοδήποτε φωτορεπόρτερ να φωτογραφίζει και να δημοσιοποιεί όπου και όποτε θέλει πρόσωπα χωρίς την άδειά τους; 2. Από πότε ισχύει ότι οι φωτορεπόρτερ δεν υποχρεούνται να υπόκεινται σε αστυνομικό έλεγχο; Μήπως τους εξαιρεί ο Νόμος; Μήπως διαφέρουν σε κάτι από τους υπόλοιπους Έλληνες πολίτες; 3. Είναι προφανές ότι Αστυνομικό έλεγχο κάνουν σύμφωνα με το Νόμο οι Αστυνομικοί και όχι οι φωτορεπόρτερ, άρα αστόχησαν στο να ζητήσουν τα στοιχεία του επικεφαλής της διμοιρίας. 4. Η προτροπή τους προς τον Υπουργού Δημοσίας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη να καταδικάσει το "απαράδεκτο γεγονός" του Αστυνομικού ελέγχου μας αφήνει παγερά αδιάφορους. Ας γνωρίζουν ότι τα περί Δημοκρατίας τα χορτάσαμε καθώς και τα επί 35 χρόνια μεγάλα λόγια. Τη Δημοκρατία τη στηρίζουμε καθημερινά με το αίμα μας και όχι με ανέξοδες κορώνες». Δεν σας θυμίζουν κάτι που έχετε ξανακούσει από αλλού οι τελευταίες –ας μην τις χαρακτηρίσουμε, έχουν χαρακτηριστεί ήδη– φράσεις;
«Κι ακόμα ένα υστερόγραφο: «Αν την κλοπή έχεις μόνο / για τέχνη σου και κλίση σου κι ίσως δεν έχεις πλάτες / γύρνα το σ’ επιχείρηση, μπες σε χοντρές δουλειές / τους μπάτσους θα ‘χεις σύμμαχους, βοηθούς σου και πελάτες» (Georges Brassens – «Stances à un cambrioleur»).
Κοκκινοσκουφίτσα
