Οκτώ αλληλέγγυοι στην Παλαιστίνη, κρατούμενοι σε βρετανικές φυλακές έχουν μπει σε απειλητική για τη ζωή φάση της απεργίας πείνας τους, ενώ η βρετανική κυβέρνηση αντιμετωπίζει κατηγορίες για ιατρική αμέλεια και σκόπιμη παραπλάνηση.
Του Σουλ Νοουρόζ
Πηγή: Al Mayadeen English, 11.12.2025
Οκτώ κρατούμενοι που φέρονται να συμμετείχαν σε ενέργειες υποστήριξης της Παλαιστίνης βρίσκονται πλέον σε κρίσιμη φάση της απεργίας πείνας τους σε βρετανικές φυλακές, με ορισμένους να έχουν συμπληρώσει την 38η ημέρα χωρίς τροφή. Επαγγελματίες υγείας έχουν προειδοποιήσει ότι οι ακτιβιστές αντιμετωπίζουν απειλητικές για τη ζωή τους επιπλοκές στην υγεία τους, ωστόσο η βρετανική κυβέρνηση έχει κατηγορηθεί ότι αγνοεί σκόπιμα την κατάστασή τους.
Κρίσιμη επιδείνωση της υγείας
Οι απεργοί πείνας, που κρατούνται σε πολλές διαφορετικές φυλακές, μεταξύ των οποίων οι HMP Bronzefield, HMP Pentonville, HMP New Hall, HMP Peterborough, HMP Bristol και HMP Wormwood Scrubs, παρουσιάζουν σοβαρή επιδείνωση της υγείας τους:
Qesser Zuhrah (HMP Bronzefield) – Την 38η ημέρα της απεργίας πείνας της, η Ζούχρα έχει χάσει σημαντικό βάρος και, σύμφωνα με φίλους της, «δεν μπορεί να κοιμηθεί». Παρά την επιδείνωση της κατάστασής της, παραμένει προσηλωμένη στην απεργία.
Amu Gib (HMP Bronzefield) – Επίσης στην 38η ημέρα της απεργίας, η Γκιμπ έχει χάσει πάνω από 10 κιλά και υποφέρει από έντονη εξάντληση. Ο αναπληρωτής αρχηγός του Πράσινου Κόμματος, Μόθιν Άλι, που την επισκέφθηκε στις 3 Δεκέμβρη, την περιέγραψε ως «στα τελευταία της».
Kamran Ahmed (HMP Pentonville) – Έχει νοσηλευτεί δύο φορές, με την πιο πρόσφατη στις 9 Δεκέμβρη. Ο Άχμεντ κατέρρευσε με επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, ένδειξη υπογλυκαιμίας, και έχει αναφέρει προοδευτική ζάλη, σφίξιμο στο στήθος και αδυναμία να σταθεί σταθερά. Σύμφωνα με την οργάνωση Prisoners for Palestine, τα επίπεδα κετονών του έφτασαν σε επικίνδυνα ύψη πριν από τη δεύτερη νοσηλεία του. Ο Άχμεντ έχει χάσει σημαντικό βάρος και συνεχίζει την απεργία πείνας παρά την ιατρική παρέμβαση.
Jon Cink (HMP Bronzefield) – Έχει χάσει 12 κιλά από τότε που ξεκίνησε την απεργία πείνας στις 6 Νοέμβρη και πλέον ζυγίζει μόλις 47 κιλά. Οι γιατροί έχουν εκφράσει σοβαρές ανησυχίες για τη λειτουργία και την καταπόνηση των νεφρών του. Ο στενός του φίλος, Τζόζεφ Νάιτ, ανέφερε ότι οι ιατρικοί έλεγχοι ήταν «ασυνεπείς» και ισχυρίστηκε ότι σε μία περίπτωση η ιατρική ομάδα δεν μέτρησε τα επίπεδα κετονών του Σινκ επειδή δεν διέθετε τον απαραίτητο εξοπλισμό, ενώ μια νοσηλεύτρια «δεν του πήρε τη θερμοκρασία επειδή δεν το ένιωθε».
Teuta Hoxha (HMP Peterborough) – Νοσηλεύτηκε στις 27 Νοέμβρη μετά από 20 ημέρες απεργίας πείνας. Αντιμετωπίζει επικίνδυνα χαμηλή αρτηριακή πίεση και δύσπνοια, και οι υποστηρικτές της φοβούνται ότι θα χρειαστεί άμεση επανεισαγωγή στο νοσοκομείο. Σύμφωνα με την οργάνωση Prisoners for Palestine, η φυλακή αρνήθηκε επανειλημμένα τα αιτήματά της για μάσκες και χειμερινό ρουχισμό, με αποτέλεσμα να αρρωστήσει.
Heba Muraisi (HMP New Hall) – Μπήκε στην απεργία στις 5 Νοέμβρη και φοβάται ότι «η νοσηλεία είναι άμεση». Έχει χάσει πάνω από 10 κιλά και παρουσιάζει σοβαρή επιδείνωση της υγείας της.
Lewie Chiaramello (HMP Bristol) – Ο όγδοος και πιο πρόσφατος απεργός πείνας, ο Κιαραμέλο, δεν έχει φάει εδώ και 15 ημέρες. Λόγω του διαβήτη του, τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα του παρουσιάζουν επικίνδυνες διακυμάνσεις, από πολύ υψηλά σε πολύ χαμηλά. Οι γιατροί της φυλακής έχουν εκφράσει ανησυχίες για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία του.
Muhammad Umer Khalid (HMP Wormwood Scrubs) – Ο 22χρονος μπήκε στην απεργία πείνας αορίστου χρόνου στις 4 Δεκέμβρη. Παρότι βρίσκεται μόλις στην πέμπτη ημέρα της απεργίας του, η οργάνωση Prisoners for Palestine αναφέρει ότι «δυσκολεύεται να καθίσει όρθιος», βιώνει «έντονους πόνους» και «η κατάστασή του επιδεινώνεται πολύ ταχύτερα από το αναμενόμενο». Δεν έχει ακόμη λάβει ιατρικούς ελέγχους.
Ο δρ Τζέιμς Σμιθ, γιατρός επειγόντων περιστατικών του NHS που βρίσκεται σε τακτική επικοινωνία με τις οικογένειες των κρατουμένων, εξέδωσε μια αυστηρή προειδοποίηση: «Για κάποιον που ήταν προηγουμένως υγιής, χωρίς άλλα υποκείμενα ιατρικά προβλήματα, περίπου στις έξι έως οκτώ εβδομάδες απεργίας πείνας υπάρχει πολύ, πολύ υψηλός κίνδυνος θανάτου».
Καταγγελίες για ιατρική αμέλεια και απάνθρωπη μεταχείριση
Οι κρατούμενοι και οι υποστηρικτές τους έχουν καταγράψει αυτό που περιγράφουν ως συστηματική ιατρική αμέλεια και απάνθρωπη μεταχείριση:
– Οι ιατρικές ομάδες καθυστέρησαν αρχικά να ανταποκριθούν όταν ξεκίνησε η απεργία, αρνούμενες αιτήματα για ηλεκτρολύτες και ιατρική φροντίδα για εννέα ημέρες, παρά τις κατευθυντήριες οδηγίες του υπουργείου Δικαιοσύνης που απαιτούν «πλήρη αρχική ιατρική αξιολόγηση» για κρατούμενους που αρνούνται την τροφή.
– Όταν ο Άχμεντ νοσηλεύτηκε για πρώτη φορά στα τέλη Νοέμβρη, οι διασώστες αρχικά αρνήθηκαν να τον μεταφέρουν από τη φυλακή, δηλώνοντας ότι «δεν υπήρχε τίποτα που να μπορούσαν να κάνουν αν δεν έτρωγε».
– Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του, ο Άχμεντ στερήθηκε κάθε επικοινωνία με την οικογένεια και τους δικηγόρους του. Όταν ζήτησε να επικοινωνήσει με τον πλησιέστερο συγγενή του πριν αποδεχτεί τη θεραπεία, ένας αξιωματικός του είπε: «Ή δέχεσαι θεραπεία ή επιστρέφεις στη φυλακή, δεν μπορείς να κάνεις τηλεφώνημα».
– Ο Άχμεντ ανέφερε ότι εξαναγκάστηκε να περπατήσει πάνω σε χαλίκι φορώντας μόνο κάλτσες, ενώ ήταν χειροδεμένος σε αστυνομικό, αφού του είχαν αφαιρεθεί τα παπούτσια, και αναγκάστηκε να χρησιμοποιεί κοινόχρηστες τουαλέτες του νοσοκομείου ξυπόλητος.
– Ολόκληρη η πτέρυγα του νοσοκομείου τέθηκε σε καθεστώς αποκλεισμού λόγω της παρουσίας του Άχμεντ και, σύμφωνα με καταγγελίες, στους γιατρούς «δόθηκαν οδηγίες να μην παρέχουν καμία ενημέρωση για κανέναν ασθενή της πτέρυγας».
– Τόσο η Ζούχρα όσο και ο Σινκ είχαν αλλάξει τα στοιχεία επικοινωνίας του πλησιέστερου συγγενή τους σε HMP Bronzefield όταν μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο στις 3 Δεκέμβρη, με αποτέλεσμα οι οικογένειές τους να μην ενημερωθούν για το πού βρίσκονταν.
– Υποστηρικτές αναφέρουν ότι οι ιατρικοί έλεγχοι ήταν «ασυνεπείς και άλλαζαν από μέρα σε μέρα», με ορισμένους ελέγχους απλώς να μην πραγματοποιούνται.
Αντιπαράθεση με τον Λάμι και κατηγορίες για ψεύδη
Στις 9 Δεκέμβρη, ο υπουργός Δικαιοσύνης Ντέιβιντ Λάμι ήρθε αντιμέτωπος με διαδηλωτές και μέλη των οικογενειών των απεργών πείνας έξω από το γραφείο της εκλογικής του περιφέρειας. Σε βίντεο που κυκλοφόρησε ευρέως, ο Λάμι δήλωσε ότι «δεν γνώριζε τίποτα» για τις υποθέσεις των κρατουμένων.
Η Σαχμίνα Άλαμ, αδελφή του απεργού πείνας Καμράν Άχμεντ, είπε απευθείας στον Λάμι: «Περιμέναμε να απαντήσετε εσείς και να απαντήσει το υπουργείο Δικαιοσύνης».
Όταν του παρουσιάστηκε η επιστολή που του είχε σταλεί στις αρχές Νοέμβρη, με την οποία ενημερωνόταν για την προγραμματισμένη απεργία και παρετίθεντο τα αιτήματα των συμμετεχόντων, ο Λάμι απάντησε: «Δεν γνώριζα τίποτα γι’ αυτό».
Η βουλευτής Ζάρα Σουλτάνα, η οποία επισκέφθηκε την Κέσερ Ζούχρα στη φυλακή HMP Bronzefield στις 9 Δεκέμβρη, ήταν κατηγορηματική στην αντίδρασή της: «Έχω γράψει στον Ντέιβιντ Λάμι, οπότε το γεγονός ότι λέει πως δεν γνωρίζει τίποτα γι’ αυτό είναι ψέμα».
Το υπουργείο Δικαιοσύνης απάντησε αργότερα στη διαμάχη δηλώνοντας: «Η σχετική αναφορά είναι λανθασμένη. Η συγκεκριμένη επιστολή ανατέθηκε σε αρμόδιο υπουργό, όπως συνηθίζεται στην αλληλογραφία των υπουργείων». Ωστόσο, αυτή η απάντηση έκανε ελάχιστα για να κατευνάσει τις ανησυχίες ότι η κυβέρνηση αποφεύγει σκόπιμα να εμπλακεί στην κρίση.
Στο βίντεο, καθώς ο Λάμι προσπαθούσε να αποχωρήσει, οι διαδηλωτές του φώναζαν: «Υπάρχουν τέσσερις εβδομάδες απεργίας πείνας, γιατί δεν έχετε πει τίποτα;».
Παρατεταμένη προφυλάκιση πριν από τη δίκη και νομοθεσία περί τρομοκρατίας
Οι οκτώ κρατούμενοι κρατούνται προφυλακισμένοι χωρίς δίκη, με πολλούς να αντιμετωπίζουν σχεδόν δύο χρόνια προφυλάκισης προτού εκδικαστούν οι υποθέσεις τους. Οι περισσότεροι ανήκουν στην υπόθεση «Filton 24», κατηγορούμενοι για συμμετοχή σε ενέργεια τον Αύγουστο του 2024 εναντίον ενός εργοστασίου της Elbit Systems στο Φίλτον του Μπρίστολ, όπου φέρεται ότι προκλήθηκαν ζημιές άνω του ενός εκατομμυρίου λιρών. Τρεις ακόμη αντιμετωπίζουν κατηγορίες σχετικά με διαμαρτυρία τον Ιούνη του 2025 στη RAF Brize Norton, όπου στρατιωτικά εφοδιαστικά αεροπλάνα φέρεται να βάφτηκαν με κόκκινη μπογιά.
Η υπόθεση του Καμράν Άχμεντ αναδεικνύει τις δικαστικές αδικίες που αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι. Συνελήφθη στις 19 Νοέμβρη του 2024 και κρατείται σχεδόν 13 μήνες. Η δικαστής Μπόμπι Τσίμα-Γκραμπ διέταξε την απελευθέρωσή του με εγγύηση τον Φλεβάρη του 2025 στο Δικαστήριο του Στέμματος, αλλά οι εισαγγελείς της κυβέρνησης άσκησαν αμέσως έφεση και ο Άχμεντ δεν απελευθερώθηκε. Η εγγύησή του ανατράπηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο και, σύμφωνα με την αδελφή του, η δικαστής Τσίμα-Γκραμπ απομακρύνθηκε άμεσα από την εκδίκαση παρόμοιων υποθέσεων.
Πολιτικές επισκέψεις και αυξανόμενη υποστήριξη
Η απεργία πείνας έχει τραβήξει την πολιτική προσοχή, με τη Σουλτάνα να γίνεται η δεύτερη πολιτικός που επισκέπτεται τους απεργούς, μετά την επίσκεψη του αναπληρωτή αρχηγού του Πράσινου Κόμματος Μόθιν Άλι στις 3 Δεκέμβρη. Ο Τζέρεμι Κόρμπιν είχε προγραμματίσει να επισκεφθεί τη φυλακή στις 10 Δεκέμβρη.
Ο Άλι περιέγραψε τις συνθήκες ως «απάνθρωπες» και «προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας», λέγοντας στο Middle East Eye ότι τόσο ο Γκιμπ όσο και ο Σινκ βρίσκονται στα «τελευταία τους». Τόνισε ότι οι ακτιβιστές «κρατούνται μόνο λόγω της νεαρής ηλικίας τους».
Οι βουλευτές Τζέρεμι Κόρμπιν, Ζάρα Σουλτάνα και Τζον ΜακΝτόνελ συναντήθηκαν με οικογένειες και φίλους των απεργών πείνας στις 4 Δεκέμβρη, με τους υποστηρικτές να προειδοποιούν ότι «ο χρόνος τελειώνει».
Οι Δημοκρατικοί Σοσιαλιστές του Κόμματός Σας (DSYP) εξέδωσαν δήλωση αλληλεγγύης στις 9 Δεκέμβρη, εκφράζοντας «αγάπη, θαυμασμό και αλληλεγγύη για τους απεργούς πείνας» και χαρακτηρίζοντας την ενέργεια ως «τη μεγαλύτερη συλλογική απεργία πείνας στις φυλακές του βρετανικού κράτους από την απεργία πείνας των Ιρλανδών Ρεπουμπλικάνων (σ.σ. IRA) το 1981».
Ανησυχίες για μαζική σιωπή των μίντια
Οι υποστηρικτές έχουν εκφράσει ανησυχίες γι’ αυτό που περιγράφουν ως σκόπιμη σιωπή των βρετανικών μίντια σχετικά με την απεργία πείνας. Η Φραντσέσκα Νάντιν, εκπρόσωπος των Prisoners for Palestine, δήλωσε στο The Electronic Intifada ότι υπήρξε «σχεδόν πλήρης σιωπή στα κύρια μίντια για αυτή την ιστορία», παρά τη σημαντική ιστορική της αξία.
Η Σουλτάνα υποστήριξε αυτούς τους προβληματισμούς, λέγοντας: «Νομίζω ότι υπάρχουν εκδότες που αρνούνται να καλύψουν αυτό το θέμα και θα χρησιμοποιήσουν κάθε είδους δικαιολογίες γι’ αυτό, απλώς επειδή δεν θέλουν να δώσουν προβολή στην απεργία πείνας λόγω του ότι σχετίζεται με γενοκτονία».
Η έλλειψη κάλυψης έρχεται σε έντονη αντίθεση με το μέγεθος της κρίσης και τη σημασία της ως η μεγαλύτερη απεργία πείνας στη Βρετανία από το 1981.
Ιστορική σημασία και στοιχήματα
Η απεργία πείνας των Prisoners for Palestine αποτελεί τη σημαντικότερη συλλογική απεργία πείνας στις βρετανικές φυλακές από το 1981, όταν 10 Ιρλανδοί Ρεπουμπλικάνοι κρατούμενοι πέθαναν μετά την άρνηση τροφής στα H-Blocks της φυλακής Maze στη βόρεια Ιρλανδία.
Η Τέουτα Χότζια έγραψε σε δήλωσή της:
«Τα αιτήματά μας είναι απλά, και θέλω να καταγραφεί ότι η συλλογική μας απεργία πρέπει να ερμηνεύεται μόνο ως θέληση για ζωή. Δεν χρησιμοποιούμε τίποτ’ άλλο εκτός από την πείνα μας για να αντισταθούμε στη μηχανή του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε μέχρι τέλους γι’ αυτά τα δικαιώματα. Οποιαδήποτε βλάβη υποστούμε βαραίνει την κυβέρνηση».
Καθώς η απεργία πείνας εισέρχεται στην πιο επικίνδυνη φάση της, με τους κρατούμενους να φτάνουν στο σημείο όπου οι γιατροί προειδοποιούν για άμεσο κίνδυνο θανάτου, η βρετανική κυβέρνηση αντιμετωπίζει αυξανόμενη πίεση να ανταποκριθεί στα αιτήματα των κρατουμένων. Οι κατηγορίες για σκόπιμη αδιαφορία και η τεκμηριωμένη ιατρική αμέλεια έχουν ενισχύσει τις εκκλήσεις για άμεση δράση.
Οι Prisoners for Palestine τονίζουν: «Οι κρατούμενοί μας φτάνουν σε κρίσιμο σημείο».
Οι επόμενες ημέρες θα αποδειχτούν καθοριστικές, καθώς η υγεία των οκτώ απεργών πείνας συνεχίζει να επιδεινώνεται. Χωρίς παρέμβαση της κυβέρνησης, η Βρετανία μπορεί να αντιμετωπίσει τους πρώτους θανάτους από απεργία πείνας από την τραγωδία του 1981 που στοίχισε τη ζωή σε δέκα Ιρλανδούς Ρεπουμπλικάνους και στιγμάτισε τη συνείδηση της χώρας για δεκαετίες.
