28 δισ. στις τράπεζες
25 δισ. από τις τσέπες μας
ΝΑ ΜΑΤΩΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ, ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ
Οταν ξέσπαγε η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, οι πολιτικοί ηγέτες σε όλο τον κόσμο, ξιφουλκούσαν φραστικά ενάντια στα golden boys, υποδεικνύοντας κάποιους διαχειριστές ως υπαίτιους, για να κρύψουν το γεγονός ότι και αυτή η κρίση –όπως κάθε κρίση– δεν οφείλεται σε άτομα, αλλά στην ίδια τη λειτουργία του καπιταλισμού και ιδιαίτερα στην παρασιτική δράση του χρηματιστικού κεφαλαίου, που αναζητά το ανώτατο κέρδος με κάθε μέσο.
Την ίδια περίοδο, τα κράτη έσπευσαν να «μπουκώσουν» τις τράπεζες με δημόσιο χρήμα και εγγυήσεις. Τεράστια ποσά έφυγαν από τα κρατικά ταμεία προς τα ταμεία των τραπεζών, για να μετατραπούν σε κέρδη οι «φούσκες» που είχαν δημιουργήσει. Η «υπό χρεοκοπία» Ελλάδα, προσέφερε ένα γενναιόδωρο «πακέτο» 28 δισ. ευρώ (ζεστό χρήμα, αγορά μετοχών και εγγυήσεις) στις τράπεζες. Αυτές κατέθεσαν τα ελληνικά κρατικά ομόλογα ως εγγύηση στην ΕΚΤ, δανείστηκαν με επιτόκιο 1% και συνέχισαν να δανείζουν το ελληνικό δημόσιο με επιτόκια πάνω από 6%! Μεγάλα και εξασφαλισμένα κέρδη.
Το ίδιο γίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα καταραμένα (λέμε τώρα) golden boys, που διευθύνουν τις τράπεζες και τα διάφορα επιθετικά σχήματά τους, ανασυγκρότησαν τα κεφάλαιά τους με τη βοήθεια των κρατικών «πακέτων» και συνέχισαν το θεάρεστο έργο τους: να κυνηγούν το μέγιστο κέρδος, δημιουργώντας «φούσκες». Νέο πεδίο μέγιστης κερδοφορίας βρήκαν στον κρατικό δανεισμό. Αφού τα κέρδη τους σώθηκαν με κρατικό χρήμα, σπεύδουν να δανείσουν με τοκογλυφικούς όρους τα κράτη, τα ελλείμματα των οποίων αυξήθηκαν κατακόρυφα, λόγω των «πακέτων» που δόθηκαν στις τράπεζες. Μονά-ζυγά δικά τους, δηλαδή!
Ληστεία των εργαζόμενων για λογαριασμό του κεφαλαίου
Τι γίνεται στη χώρα μας το τελευταίο διάστημα; Μας λένε ότι η χώρα δέχεται επίθεση από τους «κερδοσκόπους». Ομως, κάθε φορά που το ελληνικό δημόσιο βγαίνει για δανεισμό και πληρώνει επιτόκια υπερδιπλάσια απ’ αυτά που δανείζονται τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη, οι ελληνικές τράπεζες φωνάζουν βροντερό «πατριωτικό παρών». Συμμετέχουν κι αυτές στο δανεισμό του ελληνικού δημοσίου, με τα ίδια τοκογλυφικά επιτόκια! Γι’ αυτό και μέσα στο 2009, χρονιά βαθιάς κρίσης, οι ελληνικές τράπεζες κατέγραψαν κέρδη 3 δισ. ευρώ.
Στην έκδοση του τελευταίου ομολόγου, ύψους 5 δισ. ευρώ, που το επιτόκιο παρέμεινε στο τοκογλυφικό 6,3%, πράγμα που σημαίνει ότι το ελληνικό δημόσιο θα πληρώσει πάνω από 3 δισ. ευρώ τόκους για την αποπληρωμή του, το 14% αγόρασαν γερμανικές τράπεζες, το 20% βρετανικές τράπεζες και το 23% ελληνικές τράπεζες!
Γιατί, λοιπόν, να επιδειχτεί «κοινοτική αλληλεγγύη», ώστε να πέσουν οι όροι δανεισμού, όταν η ελληνική κυβέρνηση διαχειρίζεται μια χαρά την κατάσταση; Και τα κέρδη των τραπεζών, ξένων και ντόπιων, εξασφαλίζει και τον ελληνικό λαό «γδέρνει», για να εξασφαλιστούν αυτά τα κέρδη.
Γιατί να συμφωνήσει σε «σχέδιο διάσωσης» η γερμανική κυβέρνηση, όταν οι γερμανικές τράπεζες θησαυρίζουν από τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και έχουν αυξήσει τα ασφάλιστρα κινδύνου (τα περιβόητα CDS) όσο δεν παίρνει άλλο; Γιατί να ενοχληθεί η γερμανική κυβέρνηση από τη διολίσθηση του ευρώ στις διεθνείς χρηματαγορές, όταν αυτή διευκολύνει τις εξαγωγές της Γερμανίας και δίνει βαθιές ανάσες στην παραγωγή των γερμανικών μονοπωλίων; Θα το τραβήξουν μέχρι εκεί που τους παίρνει και μόνο όταν δεν θα υπάρχει τίποτ’ άλλο να «στραγγίσουν» από την Ελλάδα θα σταματήσουν, για να στραφούν αλλού.
Στο μεταξύ, όμως, ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι, θα φτύσουν αίμα, με τα διαδοχικά «πακέτα» αντιλαϊκών-αντεργατικών μέτρων, είτε αυτά έχουν άμεσα εισπρακτικό χαρακτήρα, είτε αφορούν τις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό.
Ολοι γνωρίζουμε πλέον, ότι για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες μειώνονται και οι ονομαστικοί μισθοί για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Για δεύτερη συνεχή χρονιά παγώνουν οι συντάξεις. Ακόμη και οι συντάξεις πείνας!
Ολοι γνωρίζουμε πως σε μια περίοδο που η ανεργία φουντώνει, το λαϊκό εισόδημα δέχεται νέα ισχυρά πλήγματα, με τις υπέρογκες αυξήσεις των βασικών έμμεσων φόρων (ΦΠΑ και ειδικοί φόροι κατανάλωσης σε καύσιμα-τσιγάρα-ποτά).
Αυτό είναι το φανερό, το άμεσο κόστος που καλούνται να καταβάλουν οι εργαζόμενοι στο κράτος. Γιατί το πραγματικό κόστος είναι πολύ μεγαλύτερο. Κι όμως, η κυβέρνηση έχει το θράσος να μιλά για μέτρα κοινωνικά δίκαια! Να μας λέει ότι θα πληρώσουν και οι πλούσιοι. Πώς θα πληρώσουν; Με την έκτακτη εισφορά του 1% για όσους δήλωσαν εισοδήματα πάνω από 100.000 ευρώ; Πόσοι δηλώνουν τόσο εισόδημα; Λιγότεροι από 5.000 φορολογούμενοι, ομολόγησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Δηλαδή, ένας εισοδηματίας με έσοδα 8.500 ευρώ το μήνα θα πληρώσει 1.000 ευρώ και ένας δημόσιος υπάλληλος, με 20 χρόνια υπηρεσία, που παίρνει 1.500 ευρώ το μήνα, θα πληρώσει περισσότερα από 1.400 ευρώ! Κι αυτό το ονομάζουν κοινωνική δικαιοσύνη.
Την ίδια ώρα, ο συντελεστής φορολόγησης των καπιταλιστικών κερδών, που από 40% έχει πέσει στο 25% (με διαδοχικές ρυθμίσεις των κυβερνήσεων Σημίτη και Καραμανλή), θα πέσει άλλες 5 μονάδες. 1% κάθε χρόνο, αρχής γενομένης από το 2010!
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. 756 εκατ. ευρώ θα φύγουν από τα ταμεία του ΟΑΕΔ, για να χρηματοδοτήσουν τις ασφαλιστικές εισφορές 65.000 ανέργων για τέσσερα χρόνια. Αντί να αυξήσουν το ταμείο ανεργίας και να επιμηκύνουν τη διάρκειά του, για να καλυφθούν και οι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι άνεργοι που δημιουργεί η κρίση, παίρνουν τα λεφτά των εργαζόμενων (γιατί από δικές τους εισφορές μαζεύονται τα έσοδα του ΟΑΕΔ) και τα δίνουν στους καπιταλιστές, που θα απολύουν εργαζόμενους για να προσλάβουν επιδοτούμενους ανέργους. Αμφιβάλλει κανείς ότι αυτό θα γίνει, όπως άλλωστε γίνεται και μέχρι τώρα με τα διάφορα προγράμματα «επιδότησης της εργασίας»; Γιατί δεν μας είπαν ποτέ πόσοι κατάφεραν να βρουν μόνιμη ή έστω μακροπρόθεσμη δουλειά μ’ αυτά τα προγράμματα; Γιατί απλούστατα, ξέρουν ότι τα αποτελέσματα είναι μηδαμινά.
Υπάρχει περίπτωση οποιαδήποτε καπιταλιστική επιχείρηση να προσλάβει εργαζόμενους και ν’ αυξήσει την παραγωγή, χωρίς να υπάρχει ζήτηση για να την πουλήσει; Αν υπάρχει επιχείρηση που όντως έχει ανάγκη από νέα χέρια, τότε θα το κάνει μόνη της. Γιατί να πάρει και επιδότηση από το κράτος; Επομένως, τα 756 εκατ. ευρώ είναι ένα ακόμη «δωράκι» στους καπιταλιστές, για να κρατήσουν σε ψηλά επίπεδα την κερδοφορία τους και στις συνθήκες της κρίσης.
Με το ίδιο νομοσχέδιο, που ψηφίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες την Παρασκευή 5 Μάρτη, δίνεται η δυνατότητα στους εισφοροκλέπτες να κάνουν ρύθμιση με το ΙΚΑ, να πάρουν ασφαλιστική ενημερότητα και να σταματήσουν να πληρώνουν τις δόσεις. Κι ύστερα από ένα χρόνο, να ξανακάνουν νέα ρύθμιση και να ξαναπάρουν ασφαλιστική ενημερότητα. Ο υπουργός Εργασίας το είπε ευθέως στη Βουλή: το κάνουμε για να κινηθεί η αγορά! Κι όμως, ύστερα από λίγο χρονικό διάστημα θα μας φέρουν μια ακόμη ρύθμιση για το ασφαλιστικό, με ριζικές ανατροπές αυτή τη φορά. Μια ρύθμιση που θα εξαφανίζει την ίδια την έννοια της κοινωνικής ασφάλισης και θα τη μετατρέπει σε ατομική υπόθεση. Με εξευτελιστικές συντάξεις και δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα, προκειμένου να εξασφαλιστεί μια σύνταξη στα σημερινά άθλια επίπεδα της κατώτερης του ΙΚΑ. Κι αυτό για λιγότερους εργαζόμενους, γιατί ολοένα και περισσότεροι θα υποχρεώνονται να παίρνουν το φιλανθρωπικό βοήθημα των 360 ευρώ (βασική σύνταξη).
Ερχονται και άλλα «πακέτα»
Τα αντεργατικά μέτρα δεν σταματούν σε όσα ψηφίστηκαν στις 5 Μάρτη. Θα ακολουθήσουν και άλλα «πακέτα». Οχι μόνο το 2011 και το 2012, όπως προανήγγειλε ο Ολι Ρεν, αλλά και μέσα στο 2010.
Το σχέδιο της κυβέρνησης για την είσπραξη των νέων έμμεσων φόρων στηρίζεται στην υπόθεση εργασίας ότι το ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 0,3%. Ηδη, η πρόβλεψη του υπουργού Οικονομικών μιλά για αρνητικό ρυθμό (πτώση κατά 2%), ενώ πηγές της Κομισιόν ανεβάζουν την πτώση στο -3%-4%! Επομένως, από τους έμμεσους φόρους θα έχουν ένα έλλειμμα εισπράξεων γύρω στα 500-600 εκατ. ευρώ. Αυτά πρέπει να τα εισπράξουν, σύμφωνα με όσα έχουν δεσμευτεί. Αρα θα έχουμε νέο «πακέτο»,είτε με παραπέρα αύξηση των έμμεσων φόρων, είτε με νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, είτε με συνδυασμό των δύο.
Μόνο το κεφάλαιο δεν πρόκειται να θιγεί. Κι ας είναι συσσωρευμένος μπροστά στα μάτια μας ο πλούτος που οι εργαζόμενοι δημιουργούν με τον ιδρώτα τους. Ρίξτε μια ματιά στα life style έντυπα και θα δείτε την προκλητική χλιδή με την οποία διασκεδάζουν οι αστοί και οι γόνοι τους. 10 δισ. ευρώ μετέφεραν μέσα σε ελάχιστες μέρες σε ξένες τράπεζες, όταν κυκλοφόρησε η φήμη ότι μπορεί να φορολογηθούν. Και πώς αντέδρασε η κυβέρνηση; Ψήφισε ρύθμιση με την οποία μπορούν να φέρουν κεφάλαια στην Ελλάδα, φτάνει να πληρώσουν ένα εξευτελιστικό 5%. Μάλιστα, αν πληρώσουν 8%, μπορούν να «ξεπλύνουν» τα χρήματά τους και να τα διατηρήσουν σε τράπεζες του εξωτερικού!
Προβλέπει η κυβέρνηση, ότι θα εξοικονομήσει 1 δισ. ευρώ από τη δαπάνη φαρμάκου. Ακόμη και κυβερνητικοί βουλευτές, όμως, γνώστες του αντικειμένου, όπως ο σύμβουλος του Παπανδρέου Ηλ. Μόσιαλος και ο πρώην υφυπουργός Υγείας Εκ. Νασιώκας, είπαν ευθέως στη Βουλή στον Λοβέρδο να ξεχάσει το 1 δισ., γιατί οι φαρμακευτικές εταιρίες έχουν ήδη βάλει μπροστά τη φάμπρικα της υποκατάστασης. Δηλαδή, αντικαθιστούν φτηνά φάρμακα με άλλα ακριβότερα. Επίσης, εφαρμόζουν το κόλπο της αλλαγής συσκευασίας (αυξάνουν το περιεχόμενο και το φάρμακο πουλιέται ακριβότερα, ενώ ο ασθενής δεν χρειάζεται αυξημένη ποσότητα). Τι θα κάνει το υπουργείο Εργασίας, αφού είναι δεδομένο πως δεν πρόκειται να δοθούν χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό; Θα αυξήσει (και μάλιστα σημαντικά) τη συμμετοχή των ασφαλισμένων στη δαπάνη φαρμάκου.
Το ίδιο θα γίνει και με τις διάφορες εξετάσεις και μικροεπεμβάσεις (αξονικές, μαγνητικές, στεντ κ.λπ.). Βγάζει ο Λοβέρδος κατώτερο τιμολόγιο, που είναι χαμηλότερο και από το τιμολόγιο των κρατικών νοσοκομείων. Ποιος θα πληρώσει τη διαφορά; Ο ασφαλισμένος, φυσικά. Κάποια στιγμή θα θεσπίσουν την «κάρτα υγείας», που θα περιλαμβάνει ένα ανώτατο όριο δαπανών για κάθε ασφαλισμένο. Από κει και πέρα… το χέρι θα πρέπει να μπει πιο βαθιά στην τσέπη.
Ποιος κατέστησε την ιδιωτική υγεία τον πιο κερδοφόρο καπιταλιστικό κλάδο (μετά τις τράπεζες) την τελευταία δεκαετία; Οι κυβερνήσεις, που εξαθλίωσαν το δημόσιο σύστημα υγείας. Οι κυβερνήσεις που ενώ αφήνουν πανάκριβο εξοπλισμό να σαπίζει (λόγω έλλειψης του απαραίτητου προσωπικού) στα δημόσια νοσοκομεία, δίνουν αβέρτα άδειες στους ιδιώτες για κάθε είδους τομογράφους, παραβιάζοντας απροκάλυπτα τη νομοθεσία, που προβλέπει πληθυσμιακά κριτήρια για τις άδειες και δίνει προτεραιότητα στα δημόσια νοσοκομεία.
Ποιος ματώνει;
Η κυβέρνηση προσπαθεί να μας παραμυθιάσει με το «νέο πατριωτισμό». Για τους καπιταλιστές, όμως, πατριωτισμός είναι μόνο η τσέπη τους. Θησαύρισαν την περίοδο της σχετικής ανάπτυξης του ελληνικού καπιταλισμού, πλιατσικολόγησαν το δημόσιο χρήμα την περίοδο της Ολυμπιάδας του 2004, συσσώρευσαν τεράστια κέρδη και τώρα απαιτούν να πληρώσουν οι εργαζόμενοι για να μείνουν αλώβητα τα κέρδη τους. Ταυτόχρονα, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να διακηρύξουν, ότι η κρίση είναι ταυτόχρονα και μια ευκαιρία (κυβέρνηση και από κοντά ΝΔ και ΛΑΟΣ επαναλαμβάνουν σαν ηχώ το ίδιο σύνθημα). Είναι μια ευκαιρία να γονατίσουν την εργατική τάξη. Να σαρώσουν τα πάντα. Να αυξήσουν στο έπακρο το βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Να διαλύσουν τις εργασιακές σχέσεις.
Δεν τους φτάνει η αυθαιρεσία και οι καθημερινοί εκβιασμοί στους χώρους δουλειάς. Ολα αυτά θέλουν και να θεσπιστούν με νόμο. Απαιτούν την απόλυτη «ευελιξία», για να δημιουργήσουν το κατάλληλο εργασιακό καθεστώς για την περίοδο της σχετικής ανάκαμψης. Αυτό εννοούν κυρίως όσοι μιλούν για επέκταση των μέτρων και στον ιδιωτικό τομέα, προκειμένου να αυξηθεί η «ανταγωνιστικότητα». Η απειλή για περικοπή δώρων και επιδόματος αδείας μπορεί να είναι το «τυράκι», που δολώνει τη φάκα της ριζικής ανατροπής των εργασιακών σχέσεων. Το πιθανότερο είναι πως την επόμενη εβδομάδα θα πάει στη Βουλή το ψευδεπίγραφο νομοσχέδιο για την προστασία των εργασιακών σχέσεων, που δίνει στους καπιταλιστές το δικαίωμα να εναλλάσσουν «εκ περιτροπής εργασία» και «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Κι αν δεν τους φτάσουν αυτές οι πρώτες ρυθμίσεις, η πρόθυμη κυβέρνηση θα φέρει κι άλλες. Αυτή, άλλωστε, είναι η γραμμή που δίνουν οι «επιτηρητές» των Βρυξελλών.
Υπόθεση των ίδιωντων εργατών
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ωμά και ξεδιάντροπα λειτουργεί σαν νταβατζής του διεθνούς χρηματιστικού κεφάλαιου και των ντόπιων καπιταλιστών. Είναι τόσο απροκάλυπτη που δεν δίστασε να τοποθετήσει σε κυβερνητικά πόστα εκπροσώπους μεγάλων καπιταλιστικών ομίλων. Οχι έναν και δυο, αλλά πολλούς. Δεν δίστασε να τοποθετήσει ως επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ (Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρήματος) τον Π. Χριστοδούλου, επί σειρά ετών σημαίνον στέλεχος της Goldman Sachs και της JP Morgan (με τον κύριο αυτό ήδη ασχολείται και ο διεθνής Τύπος, όπως η γαλλική Le Monde).
Οταν λένε «θα ματώσουμε», εννοούν πως θα ματώσουν οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι. Με μια τέτοια πολιτική εξουσία δεν υπάρχουν περιθώρια διαλόγου και συνεννόησης. Θα απαντά συνεχώς με έκτακτη νομοθεσία κι αν αμφισβητηθεί έμπρακτα θα επιστρατεύει την καταστολή, όπως έγινε στις 4 Μάρτη στο Σύνταγμα.
Πού ποντάρει η κυβέρνηση; Ποντάρει στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, η οποία χρόνια τώρα δίνει εξετάσεις στήριξης της αστικής πολιτικής, είτε με τη γραμμή του «κοινωνικού εταιρισμού» και των συμφωνιών με τον ΣΕΒ είτε με τη γραμμή της μη-αντίστασης, της εκτόνωσης και της υπονόμευσης των εργατικών αντιστάσεων.
Το ίδιο κάνει και τώρα. Οσο καιρό «ψηνόταν» τα κυβερνητικά μέτρα, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ σφύριζαν αδιάφορα και καταριόνταν τις «αγορές» και τους «κερδοσκόπους», λες και δεν υπάρχει κυβέρνηση που αποφασίζει, λες και δεν υπάρχει ελληνική κεφαλαιοκρατία που θησαυρίζει, λες και δεν υπάρχει όργιο αυθαιρεσίας και παρανομιών των εργοδοτών στον ιδιωτικό καπιταλιστικό τομέα. Μόλις η κυβέρνηση ανακοίνωσε το τελευταίο «πακέτο» και φούντωσε η οργή των εργαζόμενων, έσπευσε να κηρύξει τις συνήθεις 24ωρες απεργίες, χωρίς οργάνωση, χωρίς προοπτική, καθαρά με χαρακτήρα εκτόνωσης: θα απεργήσουμε, θα φωνάξουμε, θα ξεσπάσουμε, θα εκτονωθούμε, θα τα καταπιούμε! Τα ίδια δεν κάνει κάθε φορά που προωθείται ένα αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο;
Μόνο αν ο αγώνας περάσει στα χέρια των ίδιων των εργατών, μόνο αν αρχίσει να αναπτύσσεται ανεξάρτητη ταξική οργάνωση και δράση, μπορεί να υψωθεί τείχος ανάσχεσης στην αντεργατική-αντιλαϊκή επίθεση.
10 Μάρτη 2010