Ενοχλήθηκε ο Παπαχρήστος των «Νέων» -ως συνήθως για λογαριασμό της αγαπημένης του Λίνας Μενδώνη- από τη διαμαρτυρία των χορευτών της ομάδας Peeping Tom στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας για την αποφυλάκιση του Λιγνάδη. Και ανέλαβε να… βάλει στη θέση του τους… θρασείς Βέλγους, επιστρατεύοντας τα εξής δύο… συντριπτικά επιχειρήματα!
- «Βρέθηκαν στην Καλαμάτα με έξοδα του ελληνικού λαού»! Τι να του πεις τώρα; Οτι οι καλλιτέχνες παίρνουν απλά το μισθό τους, χωρίς να έχουν συμμετοχή στην παραγωγή; Οτι ένα διεθνές συγκρότημα έχει ένα κασέ και κλείνει συμφωνίες εμφάνισής του ανά τον κόσμο; Οτι αυτή η πλευρά είναι μια καθαρά εμπορική πράξη και κανένας δε χρωστάει χάρη σε κανέναν; Το συγκρότημα πουλάει, η διοργάνωση (το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας εν προκειμένω) αγοράζει. Καμιά φορά γίνονται και συμπαραγωγές. Επαναλαμβάνουμε ότι όλη αυτή η πλευρά δεν αφορά τους καλλιτέχνες που δεν είναι παραγωγοί, αλλά απλώς καλλιτέχνες που αμείβονται για τη δουλειά τους και δεν χρωστάνε χάρη σε κανέναν. Τι εννοεί, όμως, ο Παπαχρήστος; Οτι επειδή ήρθαν στην Ελλάδα, «δεν δικαιούνται για να ομιλούν», όπως έλεγε ο μακαρίτης Μένιος Κουτσόγιωργας;
- Οτι είναι «Βέλγοι!! Από το Βέλγιο. Τη χώρα που καταγράφει πανευρωπαϊκά ρεκόρ βιασμών»! Αν ζούσε ο Γκέμπελς, θα του τραβούσε τ’ αυτί του Παπαχρήστου. Εχουν καμιά ευθύνη οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες για ό,τι συμβαίνει στο Βέλγιο; Τέτοιου είδους «συλλογική ευθύνη» ούτε οι ναζί δεν την είχαν φανταστεί.
Eπειδή ο Παπαχρήστος μάλλον δεν έχει πατήσει το πόδι του σε παραστάσεις ξένων διάσημων συγκροτημάτων (χορού ή θεάτρου), να τον ενημερώσουμε ότι οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν σε τέτοια συγκροτήματα είναι συχνά διάφορων εθνικοτήτων. Για παράδειγμα, η μία από τους δύο χορογράφους της συγκεκριμένης παράστασης, η Gabriela Carrizo, γεννήθηκε και έκανε τις πρώτες σπουδές της στο χορό στην Κόρδοβα της Ισπανίας και από τα 19 της κάνει διεθνή καριέρα σε όλη την Ευρώπη. Ο δεύτερος χορογράφος, ο Franck Chartier, γεννήθηκε στη Γαλλία όπου έκανε τις πρώτες του σπουδές και τις πρώτες του εμφανίσεις ως χορευτής, για ν’ ακολουθήσει κι αυτός διεθνή καριέρα.
Ιδού και τα ονόματα των χορευτών της παράστασης Triptych: Konan Dayot, Fons Dhossche, Lauren Langlois, Πάνος Μαλακτός, Alejandro Moya, Fanny Sage, Eliana Stragapede, Wan-Lun Yu. Δεν ξέρουμε πόσοι/ες είναι Βέλγοι ή Βελγίδες, αλλά σίγουρα είναι μειοψηφία, καθώς εύκολα αναγνωρίζεις από τα ονόματα έναν Ελληνα, έναν Ισπανό (ή Λατινοαμερικάνο), μια Ιταλίδα, έναν Γάλλο, μια Γαλλίδα και μία Κινέζα! Επαναλαμβάνουμε ότι και Βέλγοι/Βελγίδες να ήταν όλοι οι συντελεστές δε θα άλλαζε τίποτα, όμως αναφερόμαστε στην πολυεθνική σύνθεση του συγκεκριμένου συγκροτήματος για να φανεί ακόμα πιο καθαρά η φαιδρότητα της προβοκάτσιας που κάποιος πήγε να στήσει σε βάρος τους.
Από καλλιτεχνική άποψη έχουμε όλοι/ες το δικαίωμα να κρίνουμε τη δουλειά των Peeping Tom γενικά και της συγκεκριμένης παράστασης ειδικά. Δεν ξέρουμε τη δουλειά τους, δεν είδαμε την παράσταση, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας είναι η παρέμβασή τους στο τέλος της παράστασης.
Από κοινωνικοπολιτική άποψη έχουμε, επίσης, δικαίωμα να κρίνουμε την παρέμβασή τους στο τέλος της παράστασης στην Καλαμάτα. Διαφωνεί κανείς/καμιά; Η Μενδώνη με τον Γιατρομανωλάκη (και ο πρωθυπουργός τους), που την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια λίγο προτού ξεκινήσει η παράσταση. Και ο Παπαχρήστος, που ανέλαβε να υπερασπιστεί τη Μενδώνη με επιχειρήματα του τύπου «σας πληρώνουμε και πρέπει να το βουλώνετε» και «είστε Βέλγοι, δεν δικαιούστε να μιλάτε». Επιχειρήματα καθαρά φασιστικά, αλλά συνάμα και γελοία, καθώς ούτε να σταθούν μπορούν ούτε να κρύψουν την ουσία καταφέρνουν.
ΥΓ. Ο Παπαχρήστος δηλώνει ότι διαφωνεί με την απόφαση αποφυλάκισης του Λιγνάδη, αλλά τον ενοχλεί που «μεταβάλλεται κάθε φορά η πολιτική ζωή σε ροντέο, επειδή μια απόφαση της Δικαιοσύνης μάς αρέσει ή δεν μας αρέσει. Διαφορετικά, να συναποφασίσουμε ότι ισχύ δεν θα έχουν πλέον οι αποφάσεις της τακτικής Δικαιοσύνης, αλλά των λαϊκών δικαστηρίων που θα ιδρύσουμε». Αφού αυτός διαφωνεί και το γράφει, πού διαφωνεί με τους καλλιτέχνες των Peeping Tom; Κι αυτοί τη γνώμη τους εξέφρασαν. Κάτι μας λέει ότι η διαφωνία του Παπαχρήστου είναι εντελώς υποκριτική.